- 11 Mayıs 2017
- 3.451
- 1.922
- Konu Sahibi garipbirhayat
- #1
Ne kadar sık konu açıyorsun diyebilirsiniz,bana karşı önyargılı yaklaşanlar da çok.. ama ne olur önyargısız bir şekilde okuyun lütfen..
O kadar çok bunaldım ki,iş bulamıyorum,bütün kapılar kapanmış durumda sanki benim için.. kasiyerliğe bile,mobilya satış danışmanlığı vs. başvurdum.. ama yok yokk..
Bunların eksikliğini yaşarken bir de manevi anlamda o kadar yalnızım ki..
Eşim evlendikten sonra o kadar değişti ki,bana karşı ilgisiz,çoğu zaman umursamayan.. Benim zamanında yaptığım hatalar var, kendisini üzdüm zamanında,sevgiliyken benden ayrılsın diye çok uğraştım, türlü yalanlar söyledim.. Allah affetsin..
Aynı okulda okuyorduk,ve seninle birlikte olmak istemiyorum artık dediğimde,koskoca Ankara’da sadece oturduğum semti bildiği halde geldi bizim binamızı buldu. Sevgililer günüydü,arabamızın yanına Gül bırakıp gitti...
Böyle bir insandı. O kadar ısrarcıydı ki,arkadaşlarım bile X ile evlenirsen seni çok hoş tutar,çok mutlu olursun derlerdi.. öyle söyleyeyim,gel zaman git zaman evlendik ama şuan benim için kılını kıpırdatmayan bir insana dönüştü...
Haftanın 2 günü okuluna gidiyor, birinde geceleri 2-3 gibi eve geliyor, okul İçin iş yerinden izin aldığı İçin göze batmamak İçin pazar günleri bile çalışıyor.. birlikte yaptığımız hiçbir şey yok.. bana özel olarak ayrılan hiçbir zaman yok.. o kadar üzülüyorum,kendimi o kadar değersiz hissediyorum ki..
Bana şimdi okuluna taktın diyenler olacak ama , İstanbul’a hayatımda hiç gitmedim ,o kadar çok merak ediyorum ki.. kendisine o kadar çok dedim ki,ne olur izin al 2 günlüğüne de olsa gidelim diye,masraf olmasın diye halanlarda kalabilirim diye bile dedim.. bana “işten izin almak sıkıntı,onu da geçtim maddi olarak zordayız” oldu cevabı...
Ama okulu uğruna 5 gün birden izin almıştı geçen haftalarda,bunları düşündükçe o kadar değersiz hissediyorum ki,benim isteklerimin hiçbir önemi yok.. haksız mıyım ?nolur deyin ya..
Kendisine dün mesajla anlatmak istedim,senin sevgine,ilgine ihtiyacım var dedim.. güzel güzel sohbet etmeye,birbirimizi anlamaya dinlemeye çok ihtiyacım var dedim.. seninle vakit geçirmek için ömrümün sonuna kadar akşamları tv izlemeyebilirim,telefonu elime almayabilirim dedim.. iletişimsizlik bizi göz göre göre bitirmesin,
ben bu evlilik için elimden geleni yapmaya çalışıyorum dedim.. karşılıklı konuşurken beni dinlemiyor,kendi kendini dinleyip bağırıp çağırıp ortamı terk ediyor diye yazarak hislerimi anlatmaya çalıştım..
Kendisinin 2 yıllık okulu bu seneye de uzadı,ve dgs ile tamamlayacağı İçin bir 3 yıl kadar daha okuyacak. Ve eğer kazanırsa okuyacağı ile yerleşeceğiz galiba.. fakat hep düşünüyorum, ben evleneli 2,5 yıl oldu ve her şey normal olsa çocuğum olsun isterdim.. kendisi ile okuyacağı ile gittiğimizde okula devamlı gitmek zorunda olduğu İçin part time çalışabilir ancak,ben de çalışırım tabiki,ama o ilde kimsem olmayacağı İçin yardım edecek çocuğumla ilgilenmek isterim..
Şuan kira vermediğimiz halde zor geçiniyoruz, bu durumda nasıl geçinebiliriz,hep bunları düşünüyorum.. bir düzen olmadığı İçin,çocuk bile istemiyorum ya..
Kendisine yukarda yazdıklarımı yazdım ve attım,işten geldiğinde en ufak konuşmak yok,sadece geldi dizime yattı..başım öyle ağrıyordu ki,uzanacağım dedim,kalktı diğer koltuğa geçti,ve önceki gün geç geldiği için uyudu orada,ben de hap içip yerime yattım,uykuya daldığımda geldi ve sarılmaya çalıştı,kırgındım, baştan savar şekilde karşılık verdiğinden dolayı o güzel mesajlarıma.. karşılık vermedim ve izin verirsen uyuyacağım dedim..
Başladı... geldim dizine yattım,yatakta sarılmaya çalıştım bende bir şeyler yapmaya çalışıyorum falan.. dedim ki “ 1-2 saat aynı ortamdaydık,oradayken tek kelime etmiyorsun benimle,başım ağrıyor uyumak istediğimi söylüyorum bu da hata oluyor dedim.. hanımlar benim kocama hiç nazım geçmez,suratım asıksa sadece eleştirir,neyin var demez.. ona ilgi beklediğimi sevgi beklediğimi ağzımla söylüyorum ya.. ben sana ne yaptım okuluma gidip geldiysem sana ne zararım var diye başladı.. sadece ilgi,sevgi diyorum duymuyor beni.. bana zararın manevi anlamda dedim,beni görmüyorsun ,benim isteklerimi hiç önemsemiyorsun dedim..benim için hiç boş vaktin yok dedim..
Seni tanıdığımdan beri anamdan emdiğim süt burnumdan geldi,bana zulüm ettin,mutlu günüm sayılıdır demeye başladı.. dayanamadım dedim ki ; Allah en yakın zamanda sana bensiz bir hayat nasip etsin o zaman dedim, madem bu kadar kötü biriyim ya ben dedim.. gecenin 12 sinde yüksek sesle konuşmaya,kafasına yumruklarla vurmaya başladı.. onu tutmaya çalıştıkça benim de canım yandı.. bu böyle olmayacak apartmana rezil olacaktık,çıktım gittim salona yattım...
Söylediğim hiçbir şey yok ya.. hiçbiriniz eşinize sitem etmez misiniz, bana az vakit ayırıyorsun,beni ihmal ediyorsun diye... birlikte zaman geçirelim buna ihtiyacım var diye.. dediklerim sadece bunlar.. hiçbir eleştiriye gelemiyor, sadece onun kabul ettiği şekilde konuşmalıyım.. karşılıklı konuşarak hiçbir şey çözülmüyor.. kendi kararı ile yazdığı bir okul var benim fikrimi göz ardı ederek,tüm işini gücünü,planını projesini ona göre ayarlıyor,bense sadece seyrediyorum.. insan mahcup olmaz mı biraz olsun ya,ben uzun zamandır tüm 1 günümü eşime hiç ayırmadım,ama okula gidiyorum devamlı hakkına giriyorum ona daha merhametli,daha güzel davranmam gerekir diye..
Seninle birlikte uyanmayı,birlikte kahvaltı yapmayı istiyorum diyorum,ben tüm kalbimi açtım ona ama hiçbirini görmeyen, sadece bublar için “mecburiyet” diyen bir İnsan var ya.. o kadar doldum ki, gözlerim dolu dolu yazdım tüm bunları ..
O kadar çok bunaldım ki,iş bulamıyorum,bütün kapılar kapanmış durumda sanki benim için.. kasiyerliğe bile,mobilya satış danışmanlığı vs. başvurdum.. ama yok yokk..
Bunların eksikliğini yaşarken bir de manevi anlamda o kadar yalnızım ki..
Eşim evlendikten sonra o kadar değişti ki,bana karşı ilgisiz,çoğu zaman umursamayan.. Benim zamanında yaptığım hatalar var, kendisini üzdüm zamanında,sevgiliyken benden ayrılsın diye çok uğraştım, türlü yalanlar söyledim.. Allah affetsin..
Aynı okulda okuyorduk,ve seninle birlikte olmak istemiyorum artık dediğimde,koskoca Ankara’da sadece oturduğum semti bildiği halde geldi bizim binamızı buldu. Sevgililer günüydü,arabamızın yanına Gül bırakıp gitti...
Böyle bir insandı. O kadar ısrarcıydı ki,arkadaşlarım bile X ile evlenirsen seni çok hoş tutar,çok mutlu olursun derlerdi.. öyle söyleyeyim,gel zaman git zaman evlendik ama şuan benim için kılını kıpırdatmayan bir insana dönüştü...
Haftanın 2 günü okuluna gidiyor, birinde geceleri 2-3 gibi eve geliyor, okul İçin iş yerinden izin aldığı İçin göze batmamak İçin pazar günleri bile çalışıyor.. birlikte yaptığımız hiçbir şey yok.. bana özel olarak ayrılan hiçbir zaman yok.. o kadar üzülüyorum,kendimi o kadar değersiz hissediyorum ki..
Bana şimdi okuluna taktın diyenler olacak ama , İstanbul’a hayatımda hiç gitmedim ,o kadar çok merak ediyorum ki.. kendisine o kadar çok dedim ki,ne olur izin al 2 günlüğüne de olsa gidelim diye,masraf olmasın diye halanlarda kalabilirim diye bile dedim.. bana “işten izin almak sıkıntı,onu da geçtim maddi olarak zordayız” oldu cevabı...
Ama okulu uğruna 5 gün birden izin almıştı geçen haftalarda,bunları düşündükçe o kadar değersiz hissediyorum ki,benim isteklerimin hiçbir önemi yok.. haksız mıyım ?nolur deyin ya..
Kendisine dün mesajla anlatmak istedim,senin sevgine,ilgine ihtiyacım var dedim.. güzel güzel sohbet etmeye,birbirimizi anlamaya dinlemeye çok ihtiyacım var dedim.. seninle vakit geçirmek için ömrümün sonuna kadar akşamları tv izlemeyebilirim,telefonu elime almayabilirim dedim.. iletişimsizlik bizi göz göre göre bitirmesin,
ben bu evlilik için elimden geleni yapmaya çalışıyorum dedim.. karşılıklı konuşurken beni dinlemiyor,kendi kendini dinleyip bağırıp çağırıp ortamı terk ediyor diye yazarak hislerimi anlatmaya çalıştım..
Kendisinin 2 yıllık okulu bu seneye de uzadı,ve dgs ile tamamlayacağı İçin bir 3 yıl kadar daha okuyacak. Ve eğer kazanırsa okuyacağı ile yerleşeceğiz galiba.. fakat hep düşünüyorum, ben evleneli 2,5 yıl oldu ve her şey normal olsa çocuğum olsun isterdim.. kendisi ile okuyacağı ile gittiğimizde okula devamlı gitmek zorunda olduğu İçin part time çalışabilir ancak,ben de çalışırım tabiki,ama o ilde kimsem olmayacağı İçin yardım edecek çocuğumla ilgilenmek isterim..
Şuan kira vermediğimiz halde zor geçiniyoruz, bu durumda nasıl geçinebiliriz,hep bunları düşünüyorum.. bir düzen olmadığı İçin,çocuk bile istemiyorum ya..
Kendisine yukarda yazdıklarımı yazdım ve attım,işten geldiğinde en ufak konuşmak yok,sadece geldi dizime yattı..başım öyle ağrıyordu ki,uzanacağım dedim,kalktı diğer koltuğa geçti,ve önceki gün geç geldiği için uyudu orada,ben de hap içip yerime yattım,uykuya daldığımda geldi ve sarılmaya çalıştı,kırgındım, baştan savar şekilde karşılık verdiğinden dolayı o güzel mesajlarıma.. karşılık vermedim ve izin verirsen uyuyacağım dedim..
Başladı... geldim dizine yattım,yatakta sarılmaya çalıştım bende bir şeyler yapmaya çalışıyorum falan.. dedim ki “ 1-2 saat aynı ortamdaydık,oradayken tek kelime etmiyorsun benimle,başım ağrıyor uyumak istediğimi söylüyorum bu da hata oluyor dedim.. hanımlar benim kocama hiç nazım geçmez,suratım asıksa sadece eleştirir,neyin var demez.. ona ilgi beklediğimi sevgi beklediğimi ağzımla söylüyorum ya.. ben sana ne yaptım okuluma gidip geldiysem sana ne zararım var diye başladı.. sadece ilgi,sevgi diyorum duymuyor beni.. bana zararın manevi anlamda dedim,beni görmüyorsun ,benim isteklerimi hiç önemsemiyorsun dedim..benim için hiç boş vaktin yok dedim..
Seni tanıdığımdan beri anamdan emdiğim süt burnumdan geldi,bana zulüm ettin,mutlu günüm sayılıdır demeye başladı.. dayanamadım dedim ki ; Allah en yakın zamanda sana bensiz bir hayat nasip etsin o zaman dedim, madem bu kadar kötü biriyim ya ben dedim.. gecenin 12 sinde yüksek sesle konuşmaya,kafasına yumruklarla vurmaya başladı.. onu tutmaya çalıştıkça benim de canım yandı.. bu böyle olmayacak apartmana rezil olacaktık,çıktım gittim salona yattım...
Söylediğim hiçbir şey yok ya.. hiçbiriniz eşinize sitem etmez misiniz, bana az vakit ayırıyorsun,beni ihmal ediyorsun diye... birlikte zaman geçirelim buna ihtiyacım var diye.. dediklerim sadece bunlar.. hiçbir eleştiriye gelemiyor, sadece onun kabul ettiği şekilde konuşmalıyım.. karşılıklı konuşarak hiçbir şey çözülmüyor.. kendi kararı ile yazdığı bir okul var benim fikrimi göz ardı ederek,tüm işini gücünü,planını projesini ona göre ayarlıyor,bense sadece seyrediyorum.. insan mahcup olmaz mı biraz olsun ya,ben uzun zamandır tüm 1 günümü eşime hiç ayırmadım,ama okula gidiyorum devamlı hakkına giriyorum ona daha merhametli,daha güzel davranmam gerekir diye..
Seninle birlikte uyanmayı,birlikte kahvaltı yapmayı istiyorum diyorum,ben tüm kalbimi açtım ona ama hiçbirini görmeyen, sadece bublar için “mecburiyet” diyen bir İnsan var ya.. o kadar doldum ki, gözlerim dolu dolu yazdım tüm bunları ..
