Ben bu hastalığı yenemiyorum…

sedefinci .!.:

34 yaşına yaklaştım nerdeyse 20-21 yaşımdan beri kaygı bozukluğu ile tabiri caizse cebelleşiyorum öldürmüyor ama süründürüyor ilaçta kullandım terapi de aldım ne yapmam gerekiyorsa yaptım. Kurslara da gittim sosyalde oldum işe de girdim atandım memurum spora da gidiyorum çok şükür hayatımda anormal bir sorun yok. Ama Yok yok yok düzeltemiyorum. Bir süre geçiyor o kadar rahatlıyorum ki o zaman. Sonra tek bir tetikleyici herşeyi mahvediyor. Sanırım (bu kendi teşhisim) bipolar falanda oldum. Çünkü bir iyiyim bir yerin dibinde. Nişanlıma karşı olduğunu sandığım ama herkese karşı yaşadığımı farkettiğim bir kıskançlık durumu da başladı. İmrenmiyorum insanların güzel şeylerine kıskanıyorum. Kendime kızıyorum sövüyorum. Herkesin yapabildiği şeyleri sen nasıl yapamazsın diye kendime kızıyorum sürekli. Tam bir hayal kırıklığıyım kendime karşı. 20li yaşlarımdaki hayal ettiğim çoğu şeyi geçte olsa yaptım oysaki. Yetmiyor. Mutlu hissetmeyi özledim. Aklımın beynimin ürettiği saçmalıklardan kurtulmak istiyorum başaramıyorum. İki hafta sonra düğünüm var. Sonrasında çocuk için uzun zaman düşünmediğimiz için ilaca da başlamak istemiyorum (doğurganlığım düşük doktorlar uzun yıllar beklememi önermiyor hatta tüp bebek bile gerekecek amh 0.8 çünkü) bu zaten beni eksik hissetiren konulardan biri. Bilmiyorum birgün düzelir miyim? Umudum kalmadı. İlaç kullanırken hamile kalabilir miyim kalsam ilaç kullanabilir miyim bunları da bilmiyorum sormam lazım doktorlara. İlaç kullanmakta canımı çok sıkıyor acizlik gibi geliyor ama böyle de çok mutsuzum. Belki de yazdığjm onca satırda fena saçmaladım. Ruhumu biri sıkıyor sanki akşam olunca daha da çöküyor iç sıkıntısı sürekli kötü birşeh olacak korkusu hayatımı bitirdi. Evlenip karşımdakinin de hayatını mahvedersem konusu var tabi birde öyle işte yazıp rahatlamak istedim sadece belki bir yol gösterenim olur

Genişletmek için tıkla...

so lame .!.:

Yillarca ayni kaygi bozuklugu ve sonrasinda gelen depresyonla ugrastim bende. Ilac kullanmaniz gerekiyor gibi ama ilac kullaninca hersey duzeliyor diye sakin dusunmeyin. Ilac sadece asiri tepki verdiginiz olaylara asiri tepki vermenizi onluyor.
Sizin de cabalamaniz gerekiyor.
Ben her sabah bugun basima ne gelecek, ne olacak da uzulecegim diye kalkmaya baslamistim. Hayat anlamsizlasti, yasamak cok buyuk bir yuk olmaya baslamisti. Cevremdekilerin de cok bir faydasi olmadi ki zaten olamazda simdi daha net gorebiliyorum. Hersey kotu olacak, hersey ters gidecek diye diye, butun hayatimin icine ettim. Midem, bagirsaklarima kadar bozdum.
Bunu duzeltmek icin ilac kullandim. Biraz toparladi. Daha sonrasinda sabah kalkinca 15-20 dk mi meditasyona ayirdim. youtubedan bulabilirsiniz. Kaygi azaltici, anda kalmayi saglayan meditasyonlar. Gun icerisinde de sikintim oldugunda yine yaptim kulaklikla. Nefes egzersizleri var, onlar da yardimci oldu. Sonrasinda, kendimi mesgul etme yollarina gittim. kendime gunluk, haftalik aylik yillik hedefler belirledim. KAfanizi mesgul tutarsaniz, cok fazla gereksiz seyi dusunmek zorunda kalmiyorsunuz.
Bunu her gun her gun yaptikca, kendi enerjim degisti, hayatimin kalitesi artti. Bu arada yeme duzenimi de degistirdim. LAktozsuz, glutensiz, sekersiz bir duzene gectim.
Bir diger konu, eger bu tarz sorunlarla ugrasiyorsaniz, sakin cocuk yapmayin. Cocugunuz olmasi sizi daha iyi bir duruma getirmeyecek, aksine daha sikintili bir hale sokabilir. Cocugunuza yazik. En once kendinizi toparlayin. Saglikli anne = saglikli cocuk.

Genişletmek için tıkla...

nurbanu7 .!.:

bende de var anksiyete düşünmemek için evde bir sürü iş çıkarıyorum ,ofiste kendime ama yok boşta kaldığım anda yine üşüşüyorlar beynime insanların yüzlerine bakınca ismini hatırlamıyorum ya ben bu adamı tanıyorum ama isim yok selam veremiyorum robot gıbı aynı yoldan gelip aynı yoldan dönüyorum eve aklım çıkıyor biri düzenimi bozacak diye

Genişletmek için tıkla...

sedefinci .!.:

Ay evet bi ara alzhemier mi oldum diye kafayı çiziyordum meğer kaygı bozukluğu yapıyormuş bunu. Rutinler bozuldu mu beyin halay moduna alıyor kendini. Çok yoruldum bende

Genişletmek için tıkla...