Ben bu hale nasıl geldim?

A_L_A

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
29 Nisan 2010
1.406
3
Öncelikle çok kısa kendimi anlatayım ki başlığın anlamı çıksın ortaya: 34 yaşındayım. Okumuş ve kültürlü bir ailenin 2 çocuğundan biriyim. Özel okulda okudum. Lisans bitirdim. Yediği önünde yemediği ardında bir genç kızken 24 yaşında eşime aşık oldum ve evlendim.
İşte bütün hikaye buradan sonra sapıtıyor. İstanbullu olan beni (ki yazlığımız Çanakkale'de diye k.validem beni herkese ç.kaleli diye tanıtır utanıyor ist lu demekten herhal) Azeri kökenli olan eşimin ailesi hiç istemedi. (başka konulara yaptığım yorumlarda anlattım tekrarlamaya gerek yok) sancılı bir flört, sözlülük, nişanlılık derken evlendik. (bütün sancılar erkek tarafından çıktı eşimle hiç sorunum yokTU)
6 ay önce eşime ait olan (ancak babası o zamanlar sağ olduğu için tapusunu üstüne geçirmediği) evi k.validem (eşimin diğer kardeşleri eşime feragatname vermişlerdi verasette sorun yaşanmaması için) nasıl etmişse üstüne geçirmiş ve ben umreye gidicem yok bilmemne yapacam diyerekten satmaya kalktı. (Bilenler bilir doğu kültürü gerçekten çok farklı. Her ne kadar hatalı olduklarını bilseler de büyüklere hatalı olduklarını söylemezler sakince olayı çözmeye çalışırlar.) Bunu üzerine apar topar o eve (k.validemin içinde olduğu) taşındık. Eşim sırf ben kendimi sığıntı gibi hissetmeyeyim diye evimizin bütün eşyalarını o eve yerleştirdi. K.validemin kullandıklarını ihtiyacı olanlara verdik. Sonra baktı olmuyor ben eve ısınayım diye mutfağı yeniledi, evi tadil ettirdi (yanlış anlaşılmasın ev zaten 6 senelik ama hani yenilik olursa enerji iyi gelir diye düşündük)vs...
Şimdi diyeceksiniz ki sorun nerede? Sorun şurada....
Bu hani okumuş, çalışan, iş yerinde sayılan sevilen A_L_A var ya? Eve gitmekten nefret ediyor. Çünkü k.valide bütün gün evde oturuyor, elini hiçbirşeye sürmüyor, saat 7den sonra ben yemekti, işti, çamaşırdı, küçük kaynım gelince masayı kur kaldır dı derken 22.30'dan önce oturmadığım halde, gene yaranamıyorum gene yaranamıyorum.
En son dün akşam çok kötü girdik birbirimize. Kızımız hafta içi annemde kalıyor ben de haftanın 1 günü onun yanına gidiyorum. Dün akşam keman kursunun toplantısı vardı o sebepten dün akşam da anneme gitmem gerekiyordu. Şİrkete tel geldi. Valide hanımdan. Vay onun kolu ağrıyormuş. Ben evde oturmuyormuşum. Ona bir tas yemek koyamaya eriniyormuşum. Köpek mi varmış evde insan mı belli değil. Sonumuz demek böyle olacakmış. Ben hafta içi gezecek hafta sonu evde duracakmışım. (eşim hafta içi şehir dışında p.tesi gidiyor cuma geliyor). O hırsa gitim eve. Telin ses kaydını açtım. Ve bütün hakaretlerini iftiralarını çektim kaydettim. Söyledii her bir yalanı iki dakika sonra kendi ele verdi hepsini kaydettim.
Ama bu çözecek mi sorunları? hayır... tatile gitmemizden tutun da, pazar günü 11 de uyanmama kadar herşey sorun onun için. (cts de çalışıyorum) ayda bir gün kadın getirmem yeterli değilmiş ben iş yapmayı sevmiyormuşum neden her hafta evi dökmüyormuşum (ev dökmekten kastı buzdolabının / camların / vs temizlenmesi gibi büyük işler diğerleri zaten yapılıyor) O hastaymış, yaşlıymış (62 yaşında ve tanısı konulan hiç bir rahatsızlığı yok) ben saygısızmışım, tembelmişim. (psikolojik durumumu saymıyorum ama tanısı konulan ve oldukça ağır bir hastalığım var. kullandığım ilaçlardan saçlarım döküldü desem herhalde anlaşılır)
Eşime şikayet etmek istemiyorum. Çünkü zaten hafta içi evde yok hafta sonu 2 gün de benim dırdırımla başı şişmesin diye. Annesine laf anlatamıyorum çünkü anlamak istemiyor hep o haklı. Anneme sorarsanız bir dakika durma artık yeter ben seni kimsenin kölesi olasın diye yetiştirmedim diyor. Kocama aşığım ama dayanacak gücüm de kalmadı.
Şİmdi lütfen bana akıl verin? Bu evlilik bu şekilde süürer mi? Sürmezse ne yapmalıyım? uzun oldu kusura bakmayın ama inanın bu yazığım 10 senenin %2 si bile değil :2:
 
neden kaynananla yaşamaya başladınız orasını anlayamadım.daha açıklayıcı olurmusun..
 
maaddi olarak problem mı yasıyorsunuz? neden evın satılmaması ıcın bole bısey yaptınızkı. satarsa satsın umreden sonra geldıgınde nerede kalacak o zaman... ben olsam eger maddı bır sıkıntım olmayacaksa kendı annemın oralarda bır ev tutarım, annenız cok mu uzak .
 
neden kaynananla yaşamaya başladınız orasını anlayamadım.daha açıklayıcı olurmusun..

tabii ki. (çok uzun ve sıkıcı olmasın diye ayrıntılara girmemiştim) bir hafta sonu evde otururken tel geldi. valide hanımdan. eşime demiş ki "ben eve müşteri buldum. satıyorum". (satıyorum dediği fiyat ederinin yarısından bile az) hangi evi? nasıl? kime niye? derken eşim fırladı gitti annesinin yanına. geldi simsiyah bir suratla soramadım bile ne oldu diye dokunsan ağlayacak gibiydi. meğer eşim gittiğinde öğreniyor ki hatun kişi tapuyu üstüne çevirmiş(nasıl yaptığı hala muamma) ve ben umreye gitmek istiyorum. evi satıyorum yarısını *'e (24 yaşındaki bekar kaynım) vericem. umreye gidicem bir miktar bankaya atıcam geri kalanı da sana vericem" demiş. (geri kalanı dediği parayı duysanız yemin ediyorum kulaklarınıza inanamazsınız. bizim olan evde yapılan muamele bu) eşim de lisans bitirmiş ve istanbul da büyümüş bir insan. çok farklıdır ailesinden. ama her ne olursa olsun dediğim gibi doğu kültürü çok farklı öyle anneye babaya sen hatalısın vs denemiyor. eşim dedi ki bana. gel biz o eve taşınalım. böylece evi satamaz. o arada ben tapuyu üstüme geçiririm. sen zaten rahatsızsın tek kalamazsın evde (eşim şehir dışına çıktığında anneme gidiyordum). ne güzel yoldaş olurlar sana.. eve geldiğinde 1 tas çorban olur dedi. başlangıç buydu da sonuç bu şimdi işte
 
Son düzenleme:
maaddi olarak problem mı yasıyorsunuz? neden evın satılmaması ıcın bole bısey yaptınızkı. satarsa satsın umreden sonra geldıgınde nerede kalacak o zaman... ben olsam eger maddı bır sıkıntım olmayacaksa kendı annemın oralarda bır ev tutarım, annenız cok mu uzak .

canım bir alttaki mesajımda açıkladım durumu. onu okuyup bir daha yorumlasan :KK43:
 
maaddi olarak problem mı yasıyorsunuz? neden evın satılmaması ıcın bole bısey yaptınızkı. satarsa satsın umreden sonra geldıgınde nerede kalacak o zaman... ben olsam eger maddı bır sıkıntım olmayacaksa kendı annemın oralarda bır ev tutarım, annenız cok mu uzak .

maddi olarak çok şükür gayet iyi durumdayız. ama o evi (ki çocuğumuzun hakkı o ev. o ev alınırken aynı andan eski evimizin de ödemeleri vardı az zorluk çekmedik) ne fedakallıklarla aldık kızımıza gelecek olsun diye. evden iki kere çıkmayı teklif ettim. (eşim yokken konuşuyorum genelde onunla bu konuları çünkü konışma sayesinde tartışmaya dönüyor) bana verdiği cevap "elaleme * geliniyle 6 ay oturamadı dedirtmem. bu eve geldinizse çıkmak yok. kimseyi üstüme güldürtmem ben" olduu.:2:
 
Son düzenleme:
valla eğer anllattığın gibiyse hatta anlattıklarından daha da fazlası var gibi sen bu kadınla aynı evde yaşamayı bırak evini ayırsan bile telefonlarında bile fazla samimi olmadığın müddetçe mutlu olabilirsin. sen çok taviz vermişsin. ne hakkı var seni bu kadar eleştirmeye. ha bu arada sen hayatının merkezine eşini ve ailesini koyduğun müddetçe mutlu olamazsın. önce kendini merkeze koy, kendin mutlu olmalısınki, onlarla mutlu olabilesin. yani ilk önce evini ayır ve bu konuda asla taviz verme 1 oda da olsa kendi evin olsun. bende doğuluyum şimdi eşin aklınca babasının yerine geçiyor. anneside bunu kesinlikle dört dörtlük yapmasını bekler. ama yapılan iyiliğin farkında bile değil kayınvaliden farkında olsa yine tamam ama üstüne bide hayatını burnundan getirmiş. zaten kendinizi hasta edecek kadar fedakarlık yapmışsınız bence bundan sonra kendiniz için yaşayın çünkü resimdeki o güzel meleğin, bal suratlı kızınızın büyürken en çok size ihtiyacı var. en azından onun için güçlü ve huzurlu olun. böyle depresif halde onuda istediğiniz gibi yetiştiremezsiniz. valla kolay olmadığın biliyorum ama gerekirse eşinizden ayrılmayı bile düşünün çünkü evli olup bu şekilde huzursuz olacağınıza boşanın belki bu kadar olmasada yine huzursuz olmazsınız ama en azından kaynana dırdırı çekmezsinzi. kaldıki aileniz arkanızda, çalışıyosunuz korktuğunuz yada göze alamadığızn ne anlamadım.
 
Tabi sen daha önce sıkıntılarını başka topiklerde dile getirdiğin için onları okumayan bizler kopukluk olduğu için anlamakta zorluk çekiyoruz.
Birincisi kayınvalidenizin tapusu üzerinde olan o evde elbetteki eşinizin kardeşininde hakkı olacak,bizim diyemezsiniz..
İkincisi biz o evi öderken ne sıkıntılar çektik diyorsunuz..bu durumda siz ödediyseniz tapusu neden kayınvalidenizde..o zaman elbette hak iddia edemez..
Üçüncüsü herkesin evi varsa kadıncağız elindeki evi satıp ümreye gitmeyi düşünebilir,kimseyi mağdur etmeyecekse..
Dördüncüsü ,kayınvalidenizin yanına taşınmakla en büyük hatayı yapmışsınız..
 
Ben sunu anladim,Hayatta benden degerli ve onemli hic birsey yok.Bu sebeble kendini daha fazla uzme,zaten rahatsizligin varmis,tavrini koy.Esinle durumu konus ve evden ayril.Kucuk kaynin nasil olsa evlenecek degil mi?Onunla birlikte oturuversin seni begenmiyorsa bosveerr.
 
canım evi yine alırsınız belki ama sinirden harap olan hücrelerinin bir tanesini satın alabilir misin? Kendine bir iyilik yap ve sen o iyiliği biliyorsun, sen iyi ol ki kızın da iyi olsun eşinde annen de..:KK71:
 
valla eğer anllattığın gibiyse hatta anlattıklarından daha da fazlası var gibi sen bu kadınla aynı evde yaşamayı bırak evini ayırsan bile telefonlarında bile fazla samimi olmadığın müddetçe mutlu olabilirsin. sen çok taviz vermişsin. ne hakkı var seni bu kadar eleştirmeye. ha bu arada sen hayatının merkezine eşini ve ailesini koyduğun müddetçe mutlu olamazsın. önce kendini merkeze koy, kendin mutlu olmalısınki, onlarla mutlu olabilesin. yani ilk önce evini ayır ve bu konuda asla taviz verme 1 oda da olsa kendi evin olsun. bende doğuluyum şimdi eşin aklınca babasının yerine geçiyor. anneside bunu kesinlikle dört dörtlük yapmasını bekler. ama yapılan iyiliğin farkında bile değil kayınvaliden farkında olsa yine tamam ama üstüne bide hayatını burnundan getirmiş. zaten kendinizi hasta edecek kadar fedakarlık yapmışsınız bence bundan sonra kendiniz için yaşayın çünkü resimdeki o güzel meleğin, bal suratlı kızınızın büyürken en çok size ihtiyacı var. en azından onun için güçlü ve huzurlu olun. böyle depresif halde onuda istediğiniz gibi yetiştiremezsiniz. valla kolay olmadığın biliyorum ama gerekirse eşinizden ayrılmayı bile düşünün çünkü evli olup bu şekilde huzursuz olacağınıza boşanın belki bu kadar olmasada yine huzursuz olmazsınız ama en azından kaynana dırdırı çekmezsinzi. kaldıki aileniz arkanızda, çalışıyosunuz korktuğunuz yada göze alamadığızn ne anlamadım.

evet kesinlikle anlattıklarımın çok daha fazlası var. diyorum ya hayatımda duymadığım hakaretleri duyuorum. yapı olarak kavgacı ve şak diye karşılık veren biri değilim. susmayı ve ağlamayı erdem bilirim. eşim aynen dediğiniz gibi baba yerine koydu kendini. kraliçeler gibi yaşıyor annesi ama mutlu edemiyoruz. mutlu olmadığı gibi memnuniyetsiz haliyle hayatı zindan ediyor. ayrılmayı çok düşündüm hala da düşünüyorum. bugün cuma ve akşam eşim gelicek hayırlısıyla. kayıtları dinletip dinletmemeyi düşünüyorum. onun tepkisini ölçücem ve gerekirse çekip gidicem çünkü gücüm gerçekten kalmadı
 
Tabi sen daha önce sıkıntılarını başka topiklerde dile getirdiğin için onları okumayan bizler kopukluk olduğu için anlamakta zorluk çekiyoruz.
Birincisi kayınvalidenizin tapusu üzerinde olan o evde elbetteki eşinizin kardeşininde hakkı olacak,bizim diyemezsiniz..
İkincisi biz o evi öderken ne sıkıntılar çektik diyorsunuz..bu durumda siz ödediyseniz tapusu neden kayınvalidenizde..o zaman elbette hak iddia edemez..
Üçüncüsü herkesin evi varsa kadıncağız elindeki evi satıp ümreye gitmeyi düşünebilir,kimseyi mağdur etmeyecekse..
Dördüncüsü ,kayınvalidenizin yanına taşınmakla en büyük hatayı yapmışsınız..

bu evi önce k.pederim almıştı. kaba daire olarak. sonra içini yaptıramayacağını farkedince satmaya karar verdi. eşim de dedi ki "yazık günah ne gerek var satma ben içini yaptırırım nasıl isterseniz. şu anda kaba daire ne kadar ediyorsa onun da parasını veririm dedi ve dediği gibi de yaptı. kooperatif evi olduğu için k.pederin üstüneydi ve üstüne geçirme gereği duymadı çünkü zaten kardeşleri dahil herkes durumu biliyordu. k.peder vefat edince kardeşleri feragatname verdiler eşime böylece tapuyu alacaktı üstüne. 2 gün sonra öğrendik ki k.valide almış evi üstüne. varisli ev dikkatinizi çekerim. feragatname eşimde ama tapu ona geçti.(nasıl yaptı nasıl ettti hala eşimin ve kardeşlerinin aklı almıyor) bu arada ekleme yapayım aynen istediği gibi onu umreye de gönderdik. her türlü ihtiyacınız ordaki harçlığını bile cebine koyarak. belki bunlar söylenmez ama sırf umresine harcadığımız para 5binin üstünde. Allah kabul etsin, istedi dedik. ama işte umreye gitmekle olmuyor. desinler için yapmakla olmuyor. gitmek ayrı, o duyguyu yaşamak ayrı demek ki.
 
Son düzenleme:
eşime anlatsam gerçekten inanamaz çünkü valide roluünü süper oynuyor. hafta içi bana hayatı zindan eden sanki o değilmiş gibi hafta sonu evde 4 dönüyor. canım gelinim nasıl da yoruluyorsun, otur diyor. odasından çıkmıyor aman eşinle rahat otur diyor. ben yemek yaıyorsam o çamaışr asıyor. hafta içi bunların hepsini burnumdan getiriyor. ben sizin için kendimi küçücük odaya hapsettim sen kocan gelince kolunun altından ayrılmayasın diye diyor. daha ne laflar neler... lanet olsun diye çıkıp gidememein tek sebebi eşime duyduğum sevgi. bu sevgi bana zarar veriyor farkındayım ama sakal bıyık olayı gibi ne gidebiliyorum ne kalabiliyorum. içinden çıkamayıp sizden yardım isteme sebebim bu. dışardan bakan göz her zaman doğruyu görürmüş...
 
bu evi önce k.pederim almıştı. kaba daire olarak. sonra içini yaptıramayacağını farkedince satmaya karar verdi. eşim de dedi ki "yazık günah ne gerek var satma ben içini yaptırırım nasıl isterseniz. şu anda kaba daire ne kadar ediyorsa onun da parasını veririm dedi ve dediği gibi de yaptı. kooperatif evi olduğu için k.pederin üstüneydi ve üstüne geçirme gereği duymadı çünkü zaten kardeşleri dahil herkes durumu biliyordu. k.peder vefat edince kardeşleri feragatname verdiler eşime böylece tapuyu alacaktı üstüne. 2 gün sonra öğrendik ki k.valide almış evi üstüne. varisli ev dikkatinizi çekerim. feragatname eşimde ama tapu ona geçti.(nasıl yaptı nasıl ettti hala eşimin ve kardeşlerinin aklı almıyor) bu arada ekleme yapayım aynen istediği gibi onu umreye de gönderdik. her türlü ihtiyacınız ordaki harçlığını bile cebine koyarak. belki bunlar söylenmez ama sırf umresine harcadığımız para 5binin üstünde. Allah kabul etsin, istedi dedik. ama işte umreye gitmekle olmuyor. desinler için yapmakla olmuyor. gitmek ayrı, o duyguyu yaşamak ayrı demek ki.

Şimdi daha iyi anladım,ben olsam ne yapardım?
Ben olsam eşime ağırlığını koymasını isterdim..siz üstünüze düşeni fazlasıyla yapmış fakat takdir görmemişsiniz..ben asla bunu kabul edemezdim ve eşimde kabul etmezdi..benim söylememe gerek duymadan kendisi gereğini yapar restini çekerdi..
anladığım kadarıyla sizin eşiniz kendi ailesine ses çıkaramıyor,onlarda vurun abalıya yapıyorlar.
Eğer benim eşim bu durumda sessiz kalıp benim kahrolmama neden oluyorsa seçimini yap derdim..gerçekten derdim.
 
Şimdi daha iyi anladım,ben olsam ne yapardım?
Ben olsam eşime ağırlığını koymasını isterdim..siz üstünüze düşeni fazlasıyla yapmış fakat takdir görmemişsiniz..ben asla bunu kabul edemezdim ve eşimde kabul etmezdi..benim söylememe gerek duymadan kendisi gereğini yapar restini çekerdi..
anladığım kadarıyla sizin eşiniz kendi ailesine ses çıkaramıyor,onlarda vurun abalıya yapıyorlar.
Eğer benim eşim bu durumda sessiz kalıp benim kahrolmama neden oluyorsa seçimini yap derdim..gerçekten derdim.

o halde dünkü ses kaydını dinleteyim değil mi? yani böyle ağlamadan dırdırcı pozisyona düşmeden nasıl açabilirm konuyu sizce? dediğim gibi bu akşam eve geldiğinde annesi hiçbir şey yokmuş gibi davranacak. hani haklıyken haksıza düşmeeyim diyorum...:KK17:
 
Sıkıntılarını anlat eşine,senin şikayetçi olmak istemediğini fakat olanlarada katlanamadığını söyle,katlanmanın tek sebebinin kendisi olduğunu belirt,hala sana inanmamakta diretiyorsa elbette elindeki kaydı dinlet.
Sonrasında sana kızabilir,nasıl böyle çirkin bir şeyi yaparsın diyebilir(sesi kaydetmek yüzeyden bakılınca aslında hoş bir şey değil?
Sonrasında da artık umarım iyi gelişmeler olur.
 
evet hiç hoş değil biliyorum. ama karşınızdaki insan bir dakika önce dediğini bir dakika sonra inkar ediyorsa, sizi söylemediğiniz ve yapmadığınız şeyler ile suçluyorsa var mı başka çareniz? nasıl savunacaksınız kendinizi?
 
aaa ne eziyet bu be,hastasın bir de..çekilir mi bu deli kadın kardeşim?alt tarafı bir ev senin sağlığından sinirlerinden daha mı değerli?on tane evim tehlikede olsa böyle huzursuz kadınla bir dakika oturmam. benim babam da azeri babamın ablası çok benzer bir şey yaptı babama,babam ağzını açamadı vallahi.o yüzden sen de eşinden annesine bu konularda bir tepki vs. vermesini bekleme boşuna.deneyimle sabittir.özellikle azeri erkeklerinin yüzü çok yumuşaktır.hele ki ailelerindeki kadınlara ağızlarını açamazlar.kadınlarıysa çok baskındırlar.sen iyisi mi başka bir ev tut,eşine de yürü taşınıyoruz diye emrivaki yap,oldu bittiye getir.eşine çok fazla düşünme şansı verme.sana tek tavsiyem kaç canını kurtar bu kadından.
 
evet hiç hoş değil biliyorum. ama karşınızdaki insan bir dakika önce dediğini bir dakika sonra inkar ediyorsa, sizi söylemediğiniz ve yapmadığınız şeyler ile suçluyorsa var mı başka çareniz? nasıl savunacaksınız kendinizi?

Bu konuda hak veriyorum size zaten,dinletin ve gerekeni yapın artık.
Öncelikle kayınvalidenizin yanından taşının,ne pahasına olursa olsun.Aynı evde yaşamanız imkansız gibi görünüyor.
 
X