Bir psikologtan dinlemiştim Zemheri eşinizin beslendiği noktalar vardır siz eleştirdikle düzelmez diyordu düzeldi sanarmışız. İlk evliliğimi anlattığımda çevremdekiler şaşırır eşim şuan öyle biri değil çünkü.
İnceledim eşimi bekarlıktan kalma alışkanlığı var sansamda beslendiği nokta kardeşine ailesne birşeyler almaktı. Öyle söylemişler. Sen harikasın kardeşinle çok iyisin para ver pasta al abisin sen bla bla. Kardeşi sürekli arar birşeyler ister eşiminde hoşuna giderdi. Mükemmel abi eril enerji. Cebinde parası yok erik aşerdi hanımefendi diye kartla erik almıştı 30 liraya hiç unutmam. Evlenince de bayılırdı. Tabi bende o ara salağım ya tek birşey istemezdim.
Beslendiği noktadan kestim. “Kocacımm çikolata alırmısın” la başladım. Teşekkür ederm bitanemle devam ettim. Bayıldı. Bakıma gitcem kocacım karına bakım parası dedim. Bende kalmasın sen al sen parasız kalma dedi. Kocacım yemek yiyelimmi canım çok çekti dedim. Beslendiği nokta kişi değiştirdi. Eve eli boş gelmemeye başladı. Sen mutlu oluyorsun diye alıyorum dedi.
Ve Zemheri kardeşine haftada 3 alıyorsa bu 3 ayda 1 e düştü. En son ne zaman yemek ısmarladık bilmem. En son yeğenine pasta aldık götürdük. Görümcemin doğumgününde yoktuk hiçte demedi gelince alıp gidelim diye. Sen mükemmel bir eşsin diyorum. Her istediğimi alıyorsun diyorum. Çalışıyorum evet param var ama ondan istiyorum. Eşimde kardeşine sanada kocan alsın diyor artık. Beslenmiyor çünkü.
Mesela kardeşiyle her gün konuşurdu sohbet ederdi. Lan derdim bu adam benle konuşmuyor
demekki besleniyor. Ee hayatım anlat ahmet abiyle diye girdim konuya. Konuya dahil oldum. İşimi gücümü bıraktım adamla muhabbet ettim. Sonra ne oldu ? Kardeşi ee abi bana bunları atmadın haberim yok demeye başladı.
Mavistezin kocasıda ordan besleniyor. Kesemezsin ki birden. Adam boşluğa düşer. Anlatarakta olmaz.