Merhaba herkese. Bir yıldır görüştüğüm, konuştuğum birisi yoktu. Yakın bir erkek arkadaşım sayesinde askeri bir görevde olan biriyle tanıştım kasım ayında. Ama kendisiyle uzak mesafe ilişkimiz oldu. Irak'ta görevliydi. Ben ailemdeki kişilerden dolayı askeriyeyi iyi bilirdim mesleğini sorun etmedim.
Neyse biz gayet güzel konuşmaya başladık. Her gün kendisi yazar, müsait oldukça da arardı. Ses tonu, iltifatlari, benzer düşünce yapılarımiz yani kısaca hoşlanmıştim kendisinden. Görevden gelince de buluşacaktik. Daha dün geceye kadar güzelce konuştuk iyi geceler diyip uyuduk. Sabah günaydın yazmıştı. Ben okuldan çıktığımda mesajı gördüm ve dondum kaldım. Çünkü bir ayrılık mesajiydi. Işte klasik sen çok iyisin, güzelsin, daha iyilerine layıksın. Benim psikolojim bozuk, hayattan zevk alamıyorum. Ve bir de başlıkta yazdığımı yazmış ki aileci biri gibi durmuyordu. Ben arayıp bi konuşalım yazdım. Hayır konuşmak istemiyorum diyip engellemiş.
Evet yüz yüze görüşmeden tam bir ilişki olmuyor farkındayım ama birden asla böyle bir mesaj beklemiyordum. Çok üzüldüm, göğsüm daralıyor. Belli ki bir kaç aya annesinin bulduğu biriyle nişan yapar. Sadece içimi döküp dertleşmek istedim
Belki de şimdiden böyle bitmesi daha hayırlı oldu benim için.
