• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Belki de hiç hayal kurmamak en doğru karardı...

Birde bu "kafasinda bitirmek" olayi düşündürücü. Neyi bitirmis kafasinda? Kafasinda bitirecegi ne varmis ki?
Birde siz "Ona asik miyim yoksa hissettigim sadece merhamet mi?" diye dusunuyorsaniz, kesinlikle asik degilsiniz. Cunku aşkı yasayan herkes de bilir ki, aşkla merhamet asla karistirilmayacak bir duygu. Acaba dedirtmeyen bir duygu. Bir hortuma tutulmus gibi, suruklenip onda yok olmaktan kendini alamayacagin lanet bir duygu :KK48:


Kafasında bitirmek...

Ne tatsız bir ifade değil mi?

Şu an yaşadığım onca vefa ispatı olay arasında "acaba" dedirten durum.

Okuyanlar arkadaşıyla aramda tercih yapmasını istediğimi düşünecek.

Bazıları da sizin gibi benim takıldığım noktalara takılacak böyle.

Teşekkür ederim.

Aklım daha çok karışıyor ama abarttığımı düşünmek konusunda daha iyi davranmaya çalışıyorum kendime.
 
Birini bir arkadaşını hayatından çıkarmak zordur. Hele bunu sevdiğin insan isteyince. Böyle yapmak zorunda bırakılmak çok sinir bozucu. Kadını bir tehdit olarak görmüyorsan bence fazla üzerine gitme.
 
Bence baya bir kafaniz karisik.
Ya da anlayamamis da olabilirim ama anladigim kadariyla yorum yapayim.

Oncelikle "dostuna vefali olsaydi" kusku duymayacaktim demissiniz sonrasinda ise neden bitirmedigine takilip "sozunde durmadi" kisvesinin altina saklanmissiniz.
Ancak bence asil hissettiginiz baska.

Benim ve esimin karsi cins arkadaslari yok.
Ancak buna ragmen ben sevgilinizin sadece vefa hissettigi ancak sizi de kirmamaya calisarak boyle bir seyin icine girdigini dusundum.


Daha once de bu konuyu actiniz.
Yalnizca vefa veya sefkat degil hissettiginiz bence.
Egef sadece bunu dusunuyor olsaydiniz aman hasta, destek olayim diye sineye cekerdiniz sefkat duygusuyla.
Bense bu konuda bir tutku goruyorum.
Sadece asiri irdeliyorsunuz genel olarak.
Ve bence siz vazgecmeyeceksiniz.

Allah yardimciniz olsun.


Evet, takıldığınız nokta çelişki gibi duruyor haklısınız.

Ama ona bu konudaki rahatsızlığımı ifade ederken gerçekten tersine ikna edilmeyi bekliyordum bir yandan.

Yani öyle şeyler duyacaktım ki, eşli okey oynamaya ikna olacaktım o kadın ve nişanlısıyla çünkü onlar çok iyi dosttu.

Ama o ben bunu söyler söylemez rahatsız olmakta haklı olduğumu söyleyip iletişimi keseceğine sözü verince ardından bu söz verme faslı birkaç kez tekrarlanıp "aradım açmadı, kafamda bitirdim" deyince daha çok karıştı aklım.

Üstelik bir duruş sergilememesine bozuldum yani sırf ben dedim diye arkadaşını silmeyi derhal kabul ediyor, sonra da verdiği sözün arkasında duramıyor, düşününce bunun çok zor olduğunu idrak ediyor.

İleride başka bir konuda bana hak ve söz verip sonra bunun yanlış bir fikir olduğunu düşünerek vazgeçme ihtimalini ve söz verirken ölçüp tartmayışını hazmedemiyorum.

 
Birini bir arkadaşını hayatından çıkarmak zordur. Hele bunu sevdiğin insan isteyince. Böyle yapmak zorunda bırakılmak çok sinir bozucu. Kadını bir tehdit olarak görmüyorsan bence fazla üzerine gitme.


Bu kadar zor bir konuda birden fazla kez hak ve söz verip tutmadığı için kimi nasıl göreceğimi bilemiyorum.

Kafam çok karışık.
 
bence bu sevgi aşk değil merhamet duygusu onun yaptıkları altında eziliyorsunuz ve ondan kopamıyorsunuz gibi geldi
ince eleyip sık dokumanıza devam edin bu adamı hayatınızdan çıkarın deyip vebal altına girmek istemem ama kafanızda bu kadar soru işareti varken bu ilişkinin ilerlemesi pekte mantıklı gelmiyor açıkçası.
 
bence bu sevgi aşk değil merhamet duygusu onun yaptıkları altında eziliyorsunuz ve ondan kopamıyorsunuz gibi geldi
ince eleyip sık dokumanıza devam edin bu adamı hayatınızdan çıkarın deyip vebal altına girmek istemem ama kafanızda bu kadar soru işareti varken bu ilişkinin ilerlemesi pekte mantıklı gelmiyor açıkçası.


Beynim patlarcasına ince eleyip sık dokuyorum.

Kafamda sorular dönüp duruyordu ki sizlerle paylaşayım dedim, dışarıdan bakılınca durum nasıl diye.

Geleceğe dönük olumlu bir şey yazılmadı ama inanır mısınız hafifledim biraz.

Çok ağır bir yük taşıyormuşum da bir köşede birazcık dinlenmiş kadar oldum.

Sadece paylaşınca böyle hissettiysem bir de hallolsa nasıl mutlu olurum kimbilir.

Nasıl hallolacağı konusunda net değilim ama umutluyum.

Çok teşekkür ederim değerli fikirleriniz için hepinize...
 
Evet, takıldığınız nokta çelişki gibi duruyor haklısınız.

Ama ona bu konudaki rahatsızlığımı ifade ederken gerçekten tersine ikna edilmeyi bekliyordum bir yandan.

Yani öyle şeyler duyacaktım ki, eşli okey oynamaya ikna olacaktım o kadın ve nişanlısıyla çünkü onlar çok iyi dosttu.

Ama o ben bunu söyler söylemez rahatsız olmakta haklı olduğumu söyleyip iletişimi keseceğine sözü verince ardından bu söz verme faslı birkaç kez tekrarlanıp "aradım açmadı, kafamda bitirdim" deyince daha çok karıştı aklım.

Üstelik bir duruş sergilememesine bozuldum yani sırf ben dedim diye arkadaşını silmeyi derhal kabul ediyor, sonra da verdiği sözün arkasında duramıyor, düşününce bunun çok zor olduğunu idrak ediyor.

İleride başka bir konuda bana hak ve söz verip sonra bunun yanlış bir fikir olduğunu düşünerek vazgeçme ihtimalini ve söz verirken ölçüp tartmayışını hazmedemiyorum.

Ama eger boyle israr etse dahi siz bundan da iskillenecekmis gibi duruyorsunuz.
Bu hissi ben aldiysam o da fark ettigi icin ne sis yansin ne kebap moduna girmis olabilir dogru olmasa da.

Sunu dusunmek de gerek.
Siz de gemileri yakip gitmis fakat sonra tekrar tekrar defalarca baslamissiniz.
O zaman bu da sizin durussuz oldugunuzu mu gosterir?
Insanlar bazen bir seyi dogru kabul etmeyebilir ama kopamayabilir de.

Ve bilemiyorum ama hasta psikolojisi adi altinda baska bir psikoloji dali varsa bu da baz alinarak degerlendirilmeli belki de.
 
Bu kadar zor bir konuda birden fazla kez hak ve söz verip tutmadığı için kimi nasıl göreceğimi bilemiyorum.

Kafam çok karışık.

Belki sizi çok zor hayatına kattığı için her istediğinize evet demek zorunda hissediyordur. Ama arkadaşını da hayatından çıkarmak istemiyordur. Vefa duyulan bir insana seninle artık görüşemem demek çok zor. Ortada somut bir şeyler olmadan daha da zor. Edilen bir kavga söylenen çirkin sözler gibi. Durduk yerde en zor zamanlarınızda yanınızda olmuş birine bunları söylemek üzücü. Siz çok mantıklı bir insansınız. Umarım düşünüp tartarak hakkınızda en hayırlısını bulursunuz. Bu hayırlısı ne olursa olsun.
 
Beynim patlarcasına ince eleyip sık dokuyorum.

Kafamda sorular dönüp duruyordu ki sizlerle paylaşayım dedim, dışarıdan bakılınca durum nasıl diye.

Geleceğe dönük olumlu bir şey yazılmadı ama inanır mısınız hafifledim biraz.

Çok ağır bir yük taşıyormuşum da bir köşede birazcık dinlenmiş kadar oldum.

Sadece paylaşınca böyle hissettiysem bir de hallolsa nasıl mutlu olurum kimbilir.

Nasıl hallolacağı konusunda net değilim ama umutluyum.

Çok teşekkür ederim değerli fikirleriniz için hepinize...

Asiri irdeleme konusunda kendime benzettim sizi.
Aslinda seviyor ama kendinizi olumsuza ikna etmek istiyor gibisiniz.
Tekrar ediyorum sefkat hissi bu degil bence.

Evet, hasta bir insana destek olmak en az hastaligi ceken kadar zor bir durumdur ama bunu yuk olarak gormuyorsunuz bence.
Yalnizca kendinizi yanlis yonlendiriyorsunuz gibi goruyorum.
 
İlk olarak, bir adamın bu derecede sıkıntılı olan rahatsızlığında yanında olmak, diğer sıkıntılarına katlanmak, o'nunla ömür boyu beraber olabilmek için gerçekten aevmeniz gerekir. Acımayla, merhametle yürütemezsiniz. Duygularınızın adını koymanız ve şüphe etmemeniz gerekir.

İkincisi, diğer destekçiye çok fazla kafayı takmış gibisiniz. Adamın hayatındaki rolleriniz çok farklı. Bence karşınızdakini zor durumda bırakmışsınız. Size sadakatini başkasına vefasızlık yaparak göstermemeli ya da siz bunu isteyememelisiniz. Çok gereksiz ve içi boş bir kıskançlık olmuş.

Son olarak, bence siz bu yolun yolcusu değilsiniz. Altından kalkabilecek gibi durmuyorsunuz açıkçası.

Hakkınızda hayrlısı olsun.
 
hiç sağlıklı bi ilişki olmaz sizinki .
sevip sevmediğini bilmediğin bi adam, hastalığına rağmen hala netten birileriyle tanışmaya çalışan bir adam .

kendine de onada yazık etme tamamen kes irtibatını çünkü bu şekilde hayatına başkalarınıda alamaz ve bi şekilde evli bulursun kendini
 
Ama eger boyle israr etse dahi siz bundan da iskillenecekmis gibi duruyorsunuz.
Bu hissi ben aldiysam o da fark ettigi icin ne sis yansin ne kebap moduna girmis olabilir dogru olmasa da.

Sunu dusunmek de gerek.
Siz de gemileri yakip gitmis fakat sonra tekrar tekrar defalarca baslamissiniz.
O zaman bu da sizin durussuz oldugunuzu mu gosterir?
Insanlar bazen bir seyi dogru kabul etmeyebilir ama kopamayabilir de.

Ve bilemiyorum ama hasta psikolojisi adi altinda baska bir psikoloji dali varsa bu da baz alinarak degerlendirilmeli belki de.

Hak verdiğim noktalar var.

Rahatsızlığımı tam olarak ifade etmeye çalışayım.

Tekrar tekrar o kadından rahatsız olmakta haklı olduğumu söyleyerek iletişimi bitireceğine söz verdi hatta kendi hemen ertesi gün arama fikrini attı ortaya.

Sonrasında sorunun onunla gorusmemek değil hastalığında o kadar iyiliği dokunmuşken onu hayatından çıkaracağını söylemek olduğunu söyledi, bunu söylemenin çok ağır geldiğini.

Bunu söylemek çok ağır olmalı, hak veriyorum.

Ama o zaman söz vermemeliydi hatta ona bunu söylemek o kadar ağırsa bana tekrar tekrar tutamayacağı sözü vermek de ağır gelmeliydi diye düşünüyorum.
 
Belki sizi çok zor hayatına kattığı için her istediğinize evet demek zorunda hissediyordur. Ama arkadaşını da hayatından çıkarmak istemiyordur. Vefa duyulan bir insana seninle artık görüşemem demek çok zor. Ortada somut bir şeyler olmadan daha da zor. Edilen bir kavga söylenen çirkin sözler gibi. Durduk yerde en zor zamanlarınızda yanınızda olmuş birine bunları söylemek üzücü. Siz çok mantıklı bir insansınız. Umarım düşünüp tartarak hakkınızda en hayırlısını bulursunuz. Bu hayırlısı ne olursa olsun.


İlk cumlenizi o kadar çok duydum ki.

Bu sebeple onu sözünü tutmayacak kadar karaktersiz bulmakla ona haksızlık ettiğimi çok düşündüm.

Ya onu yanlış anlıyorum ya da şüpheci tarafım haklı ve o dururken kendimi haksız yere onu itham etmekle suçluyorum.

Gerçeğin ne olduğunu daha fazla canımız acımadan anlayabilirim inşallah.

Çok teşekkür ederim ışık tutma gayretiniz için.
 
durup durup aynı konuyu açıyorsunuz,eskisinden devam etseniz olmuyor mu?

Eski konuda burada anlattığım sorunu bulun moderatore bizzat mesaj atıp konumu kapattıracağım.

Aylar önce açılmış ve tek ortak noktası aynı kişiden bahsediliyor olması durumu için "tekrar tekrar konu açmak" denmez.

Aylar önce böyle bir sorunum yoktu ki aynı konuğu açıyor olayım.

Okuma zahmetine girmediğiniz konuyu yorumlama zahmetine de girmeyin.
 
Hak verdiğim noktalar var.

Rahatsızlığımı tam olarak ifade etmeye çalışayım.

Tekrar tekrar o kadından rahatsız olmakta haklı olduğumu söyleyerek iletişimi bitireceğine söz verdi hatta kendi hemen ertesi gün arama fikrini attı ortaya.

Sonrasında sorunun onunla gorusmemek değil hastalığında o kadar iyiliği dokunmuşken onu hayatından çıkaracağını söylemek olduğunu söyledi, bunu söylemenin çok ağır geldiğini.

Bunu söylemek çok ağır olmalı, hak veriyorum.

Ama o zaman söz vermemeliydi hatta ona bunu söylemek o kadar ağırsa bana tekrar tekrar tutamayacağı sözü vermek de ağır gelmeliydi diye düşünüyorum.

Ben rahatsizliginizin bu oldugunu dusunmuyorum acikcasi.
Bu sadece maskeniz.
Adini koyamam belki bu hissin ama bence ilk soylediginiz seye daha cok kiziyorsunuz.
Yani "benim haricimde biriyle daha yazismis hatta belki benim kadar destek vermis bir kadinin varligi..." dediginiz durum daha cok rahatsiz ediyor sanki.
Bu yuzden ikna olamiyorsunuz.
Ve bu sefkat ve vefa hissi degil tanimladigim sey.
 
Asiri irdeleme konusunda kendime benzettim sizi.
Aslinda seviyor ama kendinizi olumsuza ikna etmek istiyor gibisiniz.
Tekrar ediyorum sefkat hissi bu degil bence.

Evet, hasta bir insana destek olmak en az hastaligi ceken kadar zor bir durumdur ama bunu yuk olarak gormuyorsunuz bence.
Yalnizca kendinizi yanlis yonlendiriyorsunuz gibi goruyorum.


Kendimi yanlış yönlendiriyor olma ihtimalini bertaraf etmek için açtım konuyu.

İnşallah doğru yöne yönelebilirim sayenizde, teşekkür ederim, konuyla alakalı tüm yorumlar çok değerli.
 
Yazınızın tamamını okudum ve üzüldüm, çünkü bu ilişkide asıl yıpranan taraf siz olmuşsunuz. Koskoca beş senede 3 kez görüşebilmişsiniz. Ne hissettiğinizi çok iyi anlıyorum, inanın ki...
Bu ilişkinin geleceği olup olmayacagına siz karar vereceksiniz, içinizdeki merhamet duygusundan dolayı mı birliktesiniz yoksa gerçekten seviyor musunuz bunu bende çözemedim. Tek anladıgım aşık olmadıgınız. Değer verdiginiz gerçekten çok belli oluyor ama evlilik yolunda ilerleyebilecek kadar seviyor musunuz onunla mutlu olabilecek misiniz bunları da düşünün. Kararınızı ona göre verin şuan konuşarak ona destek oluyor iyi geliyor olabilirsiniz ama bir gün vazgeçerseniz varsa böyle bir ihtimal daha fazla uzatmayın çünkü zor günlerinde kendisine destek olmuşsunuz size çok bağlanmıştır eminim ki. Benim size önerim biraz da kendinizi düşünün. Yaptıgınızı bi çok insan yapmazdı katlanmazdı böyle bir ilişkiye ama siz iyi niyetinizle elinizden gelen herşeyi yapmışsınız. Umarım en doğru kararı verir ve o yolda ilerlersiniz. Her ikinizinde çok mutlu olmasını diliyorum. Birlikte veya ayrı.. Nasıl mutlu olacaksanız öyle olun..
 
öncelikle senin onu hayatından çıkar baskın çok gereksiz. öncesinde bişeyler olmuşsa dahi yerini dostluğa bırakmış ve kadın nişanlanmış, zor gününde yanında olmuş, burdaki tavrın sadece cinsiyetçilik olmuş. bu kadae baskı üzerine tamam konuşucam demiş ama yapamamış demekki vefasızlık etmek istemedi. şimdide verdiği sözü tutmadı kısmına takmışsın, diyorumya baskısa hissetmiş ve o an öyle demiş ama durup düşününce yapamamış.
bence ondan ziyade kendi hislerini düşün tart, bişey hissetmiyorsan hastalığıyla uğraşan birine umut verip sonra yarı yolda bırakmaktansa şimdi bitir. sorun yaptığın sey üzerinde bu kadar durum yapılacak bir konu değil ayrıca
 
Ben rahatsizliginizin bu oldugunu dusunmuyorum acikcasi.
Bu sadece maskeniz.
Adini koyamam belki bu hissin ama bence ilk soylediginiz seye daha cok kiziyorsunuz.
Yani "benim haricimde biriyle daha yazismis hatta belki benim kadar destek vermis bir kadinin varligi..." dediginiz durum daha cok rahatsiz ediyor sanki.
Bu yuzden ikna olamiyorsunuz.
Ve bu sefkat ve vefa hissi degil tanimladigim sey.


Evet ilk mesajımda da yazmıştım, bana olan hislerinden de emin olamadım yıllarca.

Minnet duygusu ve karşılıklı şefkat olarak yorumladım duygularını yanlış değerlendirdiğini düşündüm.

O vazgecmeyince ben de onunla cok mutlu olduğuma inanınca bu noktaya geldik.

Diğer tarafa da minnet duygusu ve vefa hissedince, aynı ortamda tanışınca ve iletişimi kesme sözünü tekrar tekrar verip tutmayınca yine duygularını tartamadığını düşündüm.

Vazgeçemediği dostluk mu yoksa bilinçli ya da bilinçsiz başka bir şey mi anlamaya çalışırken bunlar yaşandı.

Çünkü verdiği sözler konusunda çok hassastır, çok ince düşünür, bu konudaki istisna kafamı karıştırdı.
 
Back