Beklenmeyen 2. Bebek/ kürtaj

Konu sahibi moonsfairy, tek bir soru sormak istiyorum;

“Keşke ilk çocuğumu da aldırmış olsaydım” diyor musunuz?

Demiyorsanız ikinciyi de aldırmayın, çünkü onu da ilk çocuğunuz kadar çok seveceksiniz.
İlk çocuğunuz da kardeşini çok sevecek; Kardeşi ise ona hayran olacak..

Ayrıca ikinci çocuk, ilk çocuk kadar zor olmuyor. Birbirleriyle zaman geçirdikçe daha bilinçli büyüyorlar. Siz eşinizle vakit geçirmek istiyorsunuz ya, onlar da birbirleriyle oyalanacaklar. Tek çocuk genelde bencil ve doyumsuz oluyor,kendi kendine çok sıkılıyor. Çocuğunuzun kardeşini elinden alarak iyilik yapmış olmayacaksınız.
Hayır demiyorum. Çok çok seviyorum bebeğimi tarifsizdir anneyseniz anlarsınız. Sorunum çocuk sevmekle alakalı değil. Eğer doğurursam ben ona da elimden gelen en iyi şekilde bakabileceğimi de biliyorum. Ama elimden gelen şeyler sınırlı onu sorun ediyorum.çünkü ilk bebeğim çok zor bir bebekti ve hala da zor. Alerjik, kolik, uyku sorunları olan, huzursuz bir bebekti. bir yıldır kesintisiz 3 saat uyumamışımdır. Gün içinde toplam uykum ilk aylarda 2-3 saatti, şimdi birkaç aydır totalde 4-5 saat ya vardır ya yoktur. Bebeğim gece 4-5 kere uyanır. Sabah 5.30 da kalkar. Gündüz uykusu ya yoktur yada uyumak için öncesinde 2 saat uğraştırır. Korkudan dışarı çıkamam çünkü her çıktığımda sürekli ağlayan bir bebekle ortamda herkesin ilgi odağı olmaktan, insanların halime üzülmesinden yoruldum. Ben bu şartlarda 2. Ye nasıl bakabilirim benim en büyük derdim buydu. Tabiki bu süreçler beni de eşimi de evliliğimi de yıprattı. Ne yapayım büyüğü tv karşısına bırakıp küçükle mi ilgileneyim, yoksa diğeri ağlarken öylece mi bırakayım. Bu sebeplerden dolayı korkuyorum.
 
Çok yıpranmışsınız belli ki.. Karnınızdakide bi can ve sahip olmak için herşeyini ortaya seren binlerce aile var. Ama şuda varki evladınız daha çok küçük. Kaldıramayacaksınız belli ki.. İkisine birden yazık etmiş olursunuz. Hem eşinizde sizde istemiyorsunuz. Aldırmak en mantıklısı gibi duruyor.
 
neye göre? ben sizin anlattıklarınız (korunma biçimi vs nasıl olsa rahim durumum var çocuğum olmaz düşünceniz) üzerinden fikrimi öne sürdüm. ben evli ve çocuklu değilim ki eğitimim yetsin ya da yetmesin. ben lisans mezunuyum, aktif iş hayatındayım ama şu an evlenip çocuk yapma düşüncem yok, neden biliyor musunuz çünkü ben şu an evlensem maddi anlamda o çocuğa yetemem, bilmem anlatabildim mi. kendimi bildiğim için hayattaki adımlarımı buna göre atıyorum. ben ne zaman ki maddi manevi hazır olurum o zaman bu tip işlere kalkışmak niyetindeyim eğer sağlıkla alakalı engel çıkarmazsa hayat karşıma. yani bu kadar eğitim almanıza rağmen çoluk çocuk konusunda bu kadar bilinçsiz ve yanlış fikirlerde olmanız şaşırtıcı. geri çekilmeyi burada bi korunma biçimi olarak söylemenize zaten diyecek laf yok. kürtaj gibi bir konuyu buraya açmanız bile garip yani kim size çocuğu aldır veya aldırma der ki? buradan gelen düşünceye göre çocuk mu aldırılır allah aşkına? ben insanların mental, manevi ve maddi anlamda hazır değilken çocuk sahibi olmasına karşıyım, düşüncem bu. kendi ailem için de geçerli, kendi ailemi de bu konuda eleştiriyorum. çocukluğum yokluk içinde geçti, keşke kendi ailem daha bilinçli davransaydı. benim babam ilkokul, annem lise mezunu bu konuyu onların eğitimi ile bağdaştıramam, derin düşünmelerini ve dikkatli olmalarını beklemem aslında onların bu konuda ama sizin gibi yüksek lisans vs eğitime önem veren birinin yazdıkları tüyler ürpertici geliyor. bağdaştıramıyorum kusura bakın veya bakmayın. daha fazla yazmak istemiyorum açıkçası, sinir bozucu çünkü.
Rahim durumum var çocuğum olmaz düşüncesi bana ait değil öncelikle. Doktorlara ait. O zaman spiral de taktırsam, tüplerimi de bağlatsam, güvenmemeliyim doktorların sözlerine. Ki güvenmedim de. Ona rağmen korunuyorduk. Ben hiç bir zaman sadece geri çekilmeye korunmaya yöntemim olarak demedim. Ama okuduğunu anlamak istemeyenler ısrarla bunu söylüyor. Hem prz kullanıyorduk hem de prz olmasına rağmen geri çekiliyordu. Çünkü herkes çok bildiğine göre, ilişki sırasında erkekten kayganlığa da katkısı olması için salgılanan sıvıda da sperm olabiliyor, bunu da biliyordur herkes. İlişkinin başından sonuna kadar prz oluyordu. Sonrasında da çekiliyordu. Ve zaten 6 yıl boyunca bu şekilde korunduk ve hiç bir şey olmadı. 6 yıl koruduysa neden durduk yere korunma yöntemimi değiştirmeyi düşüneyim? Elbette bundan sonra 3-5 yöntem aynı anda kullanacağım orası aynı. Ama herkesteki bu suçlu bulup suçlayalım rahatlayalım, ne derse desin inanmayalım, en doğru benim doğrum düşüncesini gerçekten anlayamıyorum. İnsanın bilgi eksikliği de olabilir ama asıl ürpertici olan insanlardaki bu öfke.
 
Rahim durumum var çocuğum olmaz düşüncesi bana ait değil öncelikle. Doktorlara ait. O zaman spiral de taktırsam, tüplerimi de bağlatsam, güvenmemeliyim doktorların sözlerine. Ki güvenmedim de. Ona rağmen korunuyorduk. Ben hiç bir zaman sadece geri çekilmeye korunmaya yöntemim olarak demedim. Ama okuduğunu anlamak istemeyenler ısrarla bunu söylüyor. Hem prz kullanıyorduk hem de prz olmasına rağmen geri çekiliyordu. Çünkü herkes çok bildiğine göre, ilişki sırasında erkekten kayganlığa da katkısı olması için salgılanan sıvıda da sperm olabiliyor, bunu da biliyordur herkes. İlişkinin başından sonuna kadar prz oluyordu. Sonrasında da çekiliyordu. Ve zaten 6 yıl boyunca bu şekilde korunduk ve hiç bir şey olmadı. 6 yıl koruduysa neden durduk yere korunma yöntemimi değiştirmeyi düşüneyim? Elbette bundan sonra 3-5 yöntem aynı anda kullanacağım orası aynı. Ama herkesteki bu suçlu bulup suçlayalım rahatlayalım, ne derse desin inanmayalım, en doğru benim doğrum düşüncesini gerçekten anlayamıyorum. İnsanın bilgi eksikliği de olabilir ama asıl ürpertici olan insanlardaki bu öfke.
daha fazla alıntı yapmazsan sevinirim, kafanda tek bir düşünce var senin burada millete salladıkça sallıyorsun, benden uzak dur.
 
Hayır demiyorum. Çok çok seviyorum bebeğimi tarifsizdir anneyseniz anlarsınız. Sorunum çocuk sevmekle alakalı değil. Eğer doğurursam ben ona da elimden gelen en iyi şekilde bakabileceğimi de biliyorum. Ama elimden gelen şeyler sınırlı onu sorun ediyorum.çünkü ilk bebeğim çok zor bir bebekti ve hala da zor. Alerjik, kolik, uyku sorunları olan, huzursuz bir bebekti. bir yıldır kesintisiz 3 saat uyumamışımdır. Gün içinde toplam uykum ilk aylarda 2-3 saatti, şimdi birkaç aydır totalde 4-5 saat ya vardır ya yoktur. Bebeğim gece 4-5 kere uyanır. Sabah 5.30 da kalkar. Gündüz uykusu ya yoktur yada uyumak için öncesinde 2 saat uğraştırır. Korkudan dışarı çıkamam çünkü her çıktığımda sürekli ağlayan bir bebekle ortamda herkesin ilgi odağı olmaktan, insanların halime üzülmesinden yoruldum. Ben bu şartlarda 2. Ye nasıl bakabilirim benim en büyük derdim buydu. Tabiki bu süreçler beni de eşimi de evliliğimi de yıprattı. Ne yapayım büyüğü tv karşısına bırakıp küçükle mi ilgileneyim, yoksa diğeri ağlarken öylece mi bırakayım. Bu sebeplerden dolayı korkuyorum.
Bu şekilde devam etmeyecek merak etmeyin. Büyüyorlar. Yarım gün kreşe verirsiniz. Bu kadar zor bir bebeği büyüttüğünüze göre ikinci sizi zorlamaz. Zaten hep gördüğüm ilki huysuzsa, ikinci bebekler sakin geliyor. Mükemmeliyetçi olmayın, biraz Allah’a bırakın.
Aklınızda sürekli “acaba aldırmasaydık nasıl bir kardeşi olurdu?” sorusu ile yaşayacaksınız.
Hep bebek kalmayacaklar ki, büyüyecekler birbirlerinin en iyi arkadaşı olacaklar, siz gittikten sonra birbirlerinden güç alacaklar. Bunlar için değer.
 
Merhaba..
O kadar zor ve kötü durumdayımki nereden başlasam bilemiyorum. Biraz uzun olacak kusura bakmayın..

Eşimle 6 yıllık çalkantılı bir ilişkimiz vardı, bu ilişkinin ilk 2 yılı yanyana sonrası işlerimizden dolayı ayrı şehirlerde geçti ve bu süreçlerde çok ayrıldığımız yapamadığımız oldu. Sonrasında ben onun bulunduğu şehre yüksek lisans yapmaya gittim ve tekrar bir araya geldik birşeyleri toparlamaya çalıştık. Orada hem ylisans yapıyor hem çok yoğun çalışıyordum. bu sebeplerden ve ayrı şehirlerden dolayı aileleri zorlamamak adına bir ay içinde nişan ve düğün yaptık. Evimi bile tam dizemedim evlenince yavaş yavaş yaparız dedik. Bu süreçte ikimizde özellikle ben yoğun olarak çalışmaya devam ettim ve evlendiğimizi doğru düzgün anlayamadık bile.

Korunduğumuz halde 2,5 ay sonra hamile olduğumu öğrendim. Şok olduk. O süreçte antidepresan kullanıyordum ve bir anda bırakmak zorunda kaldım. Psikolojik olarak zor zamanlar geçirdim. Terapi aldım işten ayrılmak zorunda kalınca maddi sebeplerden dolayı terapiye devam edemedim. Hamileliğim çok zor geçti, çalışmaya da devam etmek zorundaydım. Hamilelik süresince eşimle çok problem yaşadık ayrılma eşiğine geldik. Yani hiç öyle filmlerdeki gibi bir hamileliğim olmadı. Neredeyse ikimiz içinde travmaydı, çocuğu istememek fln değil tam tersi beklenmedik şekilde olsada istedik fakat hamileliğin ne oldugunu bilmiyorduk.

Çok detaya girmek istemiyorum kısaca hamileliğim kötü geçti, doğumum çok kötüydü. Doğum sonrası çok kötüydü. Ve yalnızdım zaten ailemden ayrı şehirdeyim.Bebeğim sıkıntılı zor bir bebekti. Allah ayağına taş değdirmesin ama hala öyle. Şu an 11 ay 15 günlük. Ve asla 2. Çocuk istemiyordum.

Ve hamile olduğumu öğrendim. Gerçekten yine şoktayım hala. Bebeğim öyle bir bebekki reglimin 20 gün geçtiğini farkedememişim. O kadar kendimden bir haberim.

Duyduğumdan beri her gün ağlıyorum, bir taraftan vicdan azabı çekiyorum hem karnımdakine karşı hem yanımdaki bebeğime karşı.. çünkü aşırı bulantım baş dönmem halsizliğim var ve bebeğimle ilgilenemiyorum.. O kadar zor bir bebek olmasına rağmen tv açmazdım artık mecbur açıyorum.. tahammülüm zaten çok azaldı.

Başta aldırmak istedim eşimden destek göremedim sorumluluğu bana bıraktı yapamadım.Hamileliği devam ettirmeye karar verdik. Maddi olarak da iki çocuğu istediğimiz şekilde büyütecek durumda değiliz.

İki gün önce panik atak krizi geçirdim. Eşim şimdi yapamayacaksın sanırım aldırmak en mantıklısı diyor. Ona kıymayalım derken bu çocugumuza kıyacagız diyor.hem ben daha evlendiğimi bile anlamamıştım tam kızımız biraz büyüdü biraz ilişkimizi toparlarız derken tekrar aynı süreci nasıl kaldıracağız diyor. Ne yapacağım hiç bilmiyorum.

Benzer durumlar yaşayan var mı.. siz olsanız ne yapardınız..

Evliliğimi ve küçük bebeğimi mi düşünmeliyim yoksa herşeye rağmen devam mı etmeliyim.. çok çaresizim..
Bende beklenemdik şekilde gebe kaldım ve en başta kendi açımdan hazır olmadığımdan, sonrasında da iki çocuğa garanti bir gelecek sunamayacağım için gebeliği sonlandırdım,bende eş desteği de yoktu çocuk bakımı konusunda ve o da topu bana atmıştı karar senin gibisinden, maddi manevi şartlar olumsuzdu kısacası.
Pişman mısın dersen değilim doğru olan oydu ama tabi duygusal bir travma olmuyor diyemem ama sizin durumunuzda benzer ve ben olsam mantıklı olan karardan yana olurdum.
 
Zerrece inanmadım kusura bakmayın ama neyse. Eğer gerçekten bakamayacağınızı düşünüyorsanız evlatlık verebilirsiniz. Ben asla kürtaj olun demem. Kürtaj mı doğurmak mı seçeneğinde her zaman kürtaj ağır basıyorsa doğurup evlatlık verin diyorum. Bu kadar evlat hasretiyle yanan insan var.
dalga mı geçiyorsunuz ya. kedi yavrusu mu bu ki sahiplendirirsiniz diye tavsiye veriyorsunuz. pes!
 
Çok uzun zamandır burayı okuyorum ama sırf bu konuya yorum yapmak için üye oldum. Çok sevgili Moonsfairy sana gayet akıllıca bir tavsiyede bulunacağım. Madem kürtaj olmak istiyorsun o zaman yaşayan cocuğunu öldür karnındaki dursun. Hem kürtajın cerrahi
zararlarından korunmuş, hayatın tehlikeye girmemiş olur hemde yeniden doğum yapana kadar dinlenmiş olursun. Çocuklar anneler için eşittir. Bu yüzden bunun senin için sorun olmayacağını düşünüyorum.
 
Çok uzun zamandır burayı okuyorum ama sırf bu konuya yorum yapmak için üye oldum. Çok sevgili Moonsfairy sana gayet akıllıca bir tavsiyede bulunacağım. Madem kürtaj olmak istiyorsun o zaman yaşayan cocuğunu öldür karnındaki dursun. Hem kürtajın cerrahi
zararlarından korunmuş, hayatın tehlikeye girmemiş olur hemde yeniden doğum yapana kadar dinlenmiş olursun. Çocuklar anneler için eşittir. Bu yüzden bunun senin için sorun olmayacağını düşünüyorum.
Keşke son mesaja kadar okuyup öyle yorum yazsaymışım . Dayanamayıp yazdım aynısını yazmışsınız
 
Çok uzun zamandır burayı okuyorum ama sırf bu konuya yorum yapmak için üye oldum. Çok sevgili Moonsfairy sana gayet akıllıca bir tavsiyede bulunacağım. Madem kürtaj olmak istiyorsun o zaman yaşayan cocuğunu öldür karnındaki dursun. Hem kürtajın cerrahi
zararlarından korunmuş, hayatın tehlikeye girmemiş olur hemde yeniden doğum yapana kadar dinlenmiş olursun. Çocuklar anneler için eşittir. Bu yüzden bunun senin için sorun olmayacağını düşünüyorum.

Kadin ikilimde kalmis, belli ki yipranmis. Hayatda olani öldür demek de nedir 🤦🏻‍♀️
 
Kadin ikilimde kalmis, belli ki yipranmis. Hayatda olani öldür demek de nedir 🤦🏻‍♀️
Yıprandıysa iyi korunsun .bir olmış ikincisi nasıl olıyor . Doğmamış çocuğun günahı ne . Doğursun evlatlık versin bari , kusura bakmayın ama evlat sahibi olmak için bin dereden su getiren binlerce insan varken ay iyi korunamadık hamile kalmışıııııım gidip aldırsam mı gibi bir dert yanmayı asla haklı göremeyeceğim.
 
Yıprandıysa iyi korunsun .bir olmış ikincisi nasıl olıyor . Doğmamış çocuğun günahı ne . Doğursun evlatlık versin bari , kusura bakmayın ama evlat sahibi olmak için bin dereden su getiren binlerce insan varken ay iyi korunamadık hamile kalmışıııııım gidip aldırsam mı gibi bir dert yanmayı asla haklı göremeyeceğim.

Baskalarin cocugu olmadiginin sorumlusu konu sahibi degil. Bir cok kadin destek görmedigi icin veya yetemeyeceginden korktugu icin ikilimde kaliyor. Bir cok kadinin kürtajdan sonra pismanlik.duymasinin sebebi de aslinda cocugu isteyip, ama korkularina yenik düsmelerinden. Soz dert yanmayi hakli görmüyorsunuz, ben yasayan cocugu öldür diyeni hakli görmem asla. Sacmalamissiniz orda
 
dalga mı geçiyorsunuz ya. kedi yavrusu mu bu ki sahiplendirirsiniz diye tavsiye veriyorsunuz. pes!
Bence siz dalga geçiyorsunuz.
Yine de anlatmaya çalışayım. Bir canın dünyaya gelip yaşayıp mutlu bir aile sahibi olması + yıllarca evlat hasreti ile yanan bir aileye can kan olması her zaman kürtajdan iyidir diyorum. Nasıl kedi sahiplendirmek ile aynı kefeye koyarsınız.
Bakın doğurun mutsuz ailede yaşasın da demiyorum. Mutsuz ailede yaşayacağına üzgünüm ama yaşamasın diyebiliyorum ancak birçok testin yapıldığı her açıdan bu çocuğa bakabilecek bir aileye sahip olmasında ne gibi bir kötülük var?
Sosyal hizmete evlatlık edinmeye dair her şeyi eşim dolayısıyla iyi biliyorum. Oda evlatlık verilmiş birisi. İyi ki de verilmiş. Harika bir aileye sahip olmuş.Çok şükür ki annesi doğurmak yerine kürtajı tercih etmemiş bir eve neşe olmuş.
 
Bence siz dalga geçiyorsunuz.
Yine de anlatmaya çalışayım. Bir canın dünyaya gelip yaşayıp mutlu bir aile sahibi olması + yıllarca evlat hasreti ile yanan bir aileye can kan olması her zaman kürtajdan iyidir diyorum. Nasıl kedi sahiplendirmek ile aynı kefeye koyarsınız.
Bakın doğurun mutsuz ailede yaşasın da demiyorum. Mutsuz ailede yaşayacağına üzgünüm ama yaşamasın diyebiliyorum ancak birçok testin yapıldığı her açıdan bu çocuğa bakabilecek bir aileye sahip olmasında ne gibi bir kötülük var?
Sosyal hizmete evlatlık edinmeye dair her şeyi eşim dolayısıyla iyi biliyorum. Oda evlatlık verilmiş birisi. İyi ki de verilmiş. Harika bir aileye sahip olmuş.Çok şükür ki annesi doğurmak yerine kürtajı tercih etmemiş bir eve neşe olmuş.
peki bunun nasıl bir garantisi var. yani iyi insanlara denk geleceğinin. ilerde evlatlık olduğunu öğrendiğinde yaşayacağı travmayı kaldıracağının. belki de kimse evlatlık almayacak ve çocuk esirgeme bünyesinde büyüyecek. sadece oy kaygısıyla devlet erkanında var sanıyordum siz doğurun devlet bakar kafasının. ama şimdi görüyorum ki destekçileri de varmış. şaşırdım
 
peki bunun nasıl bir garantisi var. yani iyi insanlara denk geleceğinin. ilerde evlatlık olduğunu öğrendiğinde yaşayacağı travmayı kaldıracağının. belki de kimse evlatlık almayacak ve çocuk esirgeme bünyesinde büyüyecek. sadece oy kaygısıyla devlet erkanında var sanıyordum siz doğurun devlet bakar kafasının. ama şimdi görüyorum ki destekçileri de varmış. şaşırdım

Evlatlik edinip pedofilerin eline düsen cocuklar da var..
 
Evlatlik edinip pedofilerin eline düsen cocuklar da var..
dışardan mükemmel görünen bir sürü pedofili ve sadistin evlatlık alma ihtimali ve bu hikayelerle dolu bir sürü örnek var. Ne olursa olsun doğur kafası beni aşırı derecede geriyor ya. doğacak olan bir insan ve etkilenecek olan onun hayatı. nasıl bu kadar basite indirgeniyor anlayamıyorum gerçekten
 
Bence siz dalga geçiyorsunuz.
Yine de anlatmaya çalışayım. Bir canın dünyaya gelip yaşayıp mutlu bir aile sahibi olması + yıllarca evlat hasreti ile yanan bir aileye can kan olması her zaman kürtajdan iyidir diyorum. Nasıl kedi sahiplendirmek ile aynı kefeye koyarsınız.
Bakın doğurun mutsuz ailede yaşasın da demiyorum. Mutsuz ailede yaşayacağına üzgünüm ama yaşamasın diyebiliyorum ancak birçok testin yapıldığı her açıdan bu çocuğa bakabilecek bir aileye sahip olmasında ne gibi bir kötülük var?
Sosyal hizmete evlatlık edinmeye dair her şeyi eşim dolayısıyla iyi biliyorum. Oda evlatlık verilmiş birisi. İyi ki de verilmiş. Harika bir aileye sahip olmuş.Çok şükür ki annesi doğurmak yerine kürtajı tercih etmemiş bir eve neşe olmuş.
Hayatımda saçma sapan çok şey okudum ama sizinki kadarını okumadım. Tam bir deli saçması şunu fikir gibi yazabiliyorsunuz.
İlk çocuğunu öldür diyenler var onlarınki artık düz gerizekalık. Kürtaj devlet tarafından 10 haftaya kadar yasal olarak uygulanan cinayet kabul edilmeyen bir şey, çocuk öldürmekse suç. Suçu teşvik eden böyle saçma sapan şeyleri yazamazsınız arkadaşlar kafayı mı yediniz siz?
 
X