Beklenen son sanrm gerekleiyor...

Canım bizim evdeki tvyi de benim dayımla anneannem aldılar. Dayım tv eve geleceği zaman demişti ki bak bunun faturası senin üstüne nolur nolmaz diye dedi.
 
napsın,hiçbirşey...
kendisi de çöp torbaları getirmiş çünkü...geri kalanları da kendisi koydu torbalara

canım gerçekten zor bir süreçten geçiyorsun.gerçekten onunla o eşyalarnı toplarken karşılaşmak gidişini izlemek hiç kolay değil.belki o senin kadar sevmediği için ona daha kolay geliyor herşey.ama hayatta herşey bizim için bize biçilen rolleri oynuyoruz.ne acılar atlatılıyor.buda geçicek.tek dileğim bu süreçte kendinii en az şekilde yıpratman ve yeniden gülebilmen,güvenebilmen
 
Canım kardeşim çikolatam yazdıklarını okudum . canım çok sıkılıyor ancak şaşırmıyorum onun yaptıklarına. senle daha evelde konuşmuştum kendi yaşadıklarımı anlatmıştım değil mi. erkekler gerçekten bu noktada duygusuz oluyorlar bencil oluyorlar. keşke bşzlerde sende bunu yapabilsek. ama az kaldı bebeğim ya sabır ya sabırr
 
merhabalar,
kendimi ancak topladım...
eşyalar gitti kızlar,salonum bomboş..oturacak bir sandalyem bile yok artık,bırakın koltuğu...
he üzüldüğüm bu mu?tabii ki değil.
kısaca olanları anlatayım merak edenler için;
biliyorsunuz,gidecektim.evde olmayacaktım eşyalar giderken.hazırlandım,duş aldım.saçlarımı taradım,kapı çaldı.kardeşim geldi sanıyorken,o geldi (eşim diyemiyorum)..erken gelmişti,çünkü 6 da geleceğiz denmişti.içeri girdi,"neden erken geldin"dedim,bişeyler zırvaladı.yatak odama gittim.geldi yanıma "müsaitsen konuşalım" dedi...geçtik salona..
dün onu arayıp,telsiz ev telefonunun yerini sordum,onu bile almıştı.halbuki o benimdi,o anda da lazımdı...neymiş efendim,ben onun aldığı 600 tl lık cep telefonunu kullanırken 30-40 tl lik telefonun lafını nasıl yaparmışım,5 senedir beraber olduğu kişi ben olamazmışım :)
dalga geçer gibi gülüp,bir anda ciddileştim ve artık dayanamadım konuştum " sen çok rezil bir insansın,evdeki avizelere kadar söküp aldın,gelmiş bana aldığın telefonun lafını ediyorsun,ve hala beni suçlamaya devam ediyorsun.beni kendinle karıştırma.ben kadın halimle,sana bunları yapmazdım.ayrılsak ve ev tutsam bile,gider o eve bir döşek atar,yine de boşanmadan eşyamı almaz,seni burda bir sandalyesiz bırakmazdım.sen herşeyden önce vicdansız ve Allah korkusu olmayan bir adamsın.benim senden ayrıldığım için üzülmem mümkün değil,ben ancak beni düşürdüğün duruma,hayaller kurarak aldığımız eşyalarımızın şu şekilde evden çıkmasına üzülürüm.unutmaki ahım var benim bu eşyalarda ve her oturup kalktığında mutsuz olmanı diliyorum" dedim ve dayanamayıp sinirden ağladım. oysa "hala kendi hatalarını görmüyorsun ve bu evliliği ve sevgimi yaptıkların yüzünden bitirdiğini anlayamıyorsun"diyor."tabii ki hatalarım oldu,ben hatasızım demedim hiç.ama en azından iyi niyetliydim,hep düzeltmeye çalıştım.elimde olanları düzelttim,elimde olmayanlar da vardı,insanız nihayetinde.ama bir erkeğin gecenin köründe karısını sokağa bırakması,beraber olduktan sonra "sevgi şart değil" demesi,bu evi daha boşanmadan bu hale getirmesi insanlığa yakışmayan davranışlar,ama sana yakıştı....ama tahmin etmeliydim,kendini bu kadar seven bir adamın,bir kadını sevemeyeceğini bilmeliydim.görmek istemeyecek kadar sevmiştim seni belki de...ama şimdi tiksiniyorum" dedim...
kardeşim gelince konuşmayı kestim ve yatak odama gidip uzandım,uyumuşum.bir saat sonra geldi ve"hilal işimiz bitti,allahaısmarladık" dedi,yüzüme bakıyor...kalktım,şöyle bir baktım biraz hafif gülerek ve tiksinerek alkışladım"yakıştı sana,güle güle" dedim...geldi,yatağın kenarına oturdu "ben mutlu ayrılmıyorum bu evden ama olmadı yapamadık...."tarzı günah çıkarma konuşmaları yapıyor ve ben alaycı şekilde suratına bakmaya devam ediyorum ...dedim ki"sen mutlusun ve şuan bana show yapıyorsun.oynama,senin oynamalarından çok sıkıldım ve kusucam...defol git,tiksiniyorum"dedim...
gitti...çirkinleşerek..aptal aptal konuşarak...
sonra salonuma gittim,sesimin yankılandığı boş duvarlara baktım...sesli sesli ağladım..(kardeşim yatak odasına gitti,yalnızbırakmak istedi sanırım) cama gittim,aşağıda hevesle eşyalarını yükleyen yaratığa baktım...öyle nefret ettim ki o an ondan...yemekler hazırladığım masam,üzerinde arkadaşlarımla ,ailemizle oturduğumuz koltuklar,sandalyeler ortalardaydı...onların ardından ağladım,yani hayallerimin...kafasını kaldırdı,arabasına binerken ve gördü beni camda..el salladı güya üzülerek ve yeni hayatına doğru gitti...
 
merhabalar,
kendimi ancak topladım...
eşyalar gitti kızlar,salonum bomboş..oturacak bir sandalyem bile yok artık,bırakın koltuğu...
he üzüldüğüm bu mu?tabii ki değil.
kısaca olanları anlatayım merak edenler için;
biliyorsunuz,gidecektim.evde olmayacaktım eşyalar giderken.hazırlandım,duş aldım.saçlarımı taradım,kapı çaldı.kardeşim geldi sanıyorken,o geldi (eşim diyemiyorum)..erken gelmişti,çünkü 6 da geleceğiz denmişti.içeri girdi,"neden erken geldin"dedim,bişeyler zırvaladı.yatak odama gittim.geldi yanıma "müsaitsen konuşalım" dedi...geçtik salona..
dün onu arayıp,telsiz ev telefonunun yerini sordum,onu bile almıştı.halbuki o benimdi,o anda da lazımdı...neymiş efendim,ben onun aldığı 600 tl lık cep telefonunu kullanırken 30-40 tl lik telefonun lafını nasıl yaparmışım,5 senedir beraber olduğu kişi ben olamazmışım :)
dalga geçer gibi gülüp,bir anda ciddileştim ve artık dayanamadım konuştum " sen çok rezil bir insansın,evdeki avizelere kadar söküp aldın,gelmiş bana aldığın telefonun lafını ediyorsun,ve hala beni suçlamaya devam ediyorsun.beni kendinle karıştırma.ben kadın halimle,sana bunları yapmazdım.ayrılsak ve ev tutsam bile,gider o eve bir döşek atar,yine de boşanmadan eşyamı almaz,seni burda bir sandalyesiz bırakmazdım.sen herşeyden önce vicdansız ve Allah korkusu olmayan bir adamsın.benim senden ayrıldığım için üzülmem mümkün değil,ben ancak beni düşürdüğün duruma,hayaller kurarak aldığımız eşyalarımızın şu şekilde evden çıkmasına üzülürüm.unutmaki ahım var benim bu eşyalarda ve her oturup kalktığında mutsuz olmanı diliyorum" dedim ve dayanamayıp sinirden ağladım. oysa "hala kendi hatalarını görmüyorsun ve bu evliliği ve sevgimi yaptıkların yüzünden bitirdiğini anlayamıyorsun"diyor."tabii ki hatalarım oldu,ben hatasızım demedim hiç.ama en azından iyi niyetliydim,hep düzeltmeye çalıştım.elimde olanları düzelttim,elimde olmayanlar da vardı,insanız nihayetinde.ama bir erkeğin gecenin köründe karısını sokağa bırakması,beraber olduktan sonra "sevgi şart değil" demesi,bu evi daha boşanmadan bu hale getirmesi insanlığa yakışmayan davranışlar,ama sana yakıştı....ama tahmin etmeliydim,kendini bu kadar seven bir adamın,bir kadını sevemeyeceğini bilmeliydim.görmek istemeyecek kadar sevmiştim seni belki de...ama şimdi tiksiniyorum" dedim...
kardeşim gelince konuşmayı kestim ve yatak odama gidip uzandım,uyumuşum.bir saat sonra geldi ve"hilal işimiz bitti,allahaısmarladık" dedi,yüzüme bakıyor...kalktım,şöyle bir baktım biraz hafif gülerek ve tiksinerek alkışladım"yakıştı sana,güle güle" dedim...geldi,yatağın kenarına oturdu "ben mutlu ayrılmıyorum bu evden ama olmadı yapamadık...."tarzı günah çıkarma konuşmaları yapıyor ve ben alaycı şekilde suratına bakmaya devam ediyorum ...dedim ki"sen mutlusun ve şuan bana show yapıyorsun.oynama,senin oynamalarından çok sıkıldım ve kusucam...defol git,tiksiniyorum"dedim...
gitti...çirkinleşerek..aptal aptal konuşarak...
sonra salonuma gittim,sesimin yankılandığı boş duvarlara baktım...sesli sesli ağladım..(kardeşim yatak odasına gitti,yalnızbırakmak istedi sanırım) cama gittim,aşağıda hevesle eşyalarını yükleyen yaratığa baktım...öyle nefret ettim ki o an ondan...yemekler hazırladığım masam,üzerinde arkadaşlarımla ,ailemizle oturduğumuz koltuklar,sandalyeler ortalardaydı...onların ardından ağladım,yani hayallerimin...kafasını kaldırdı,arabasına binerken ve gördü beni camda..el salladı güya üzülerek ve yeni hayatına doğru gitti...

mafoldumbenmafoldumbenmafoldumben

bundan sonra coooooook mutlu olursun insallah :teselli:
 
merhabalar,
kendimi ancak topladım...
eşyalar gitti kızlar,salonum bomboş..oturacak bir sandalyem bile yok artık,bırakın koltuğu...
he üzüldüğüm bu mu?tabii ki değil.
kısaca olanları anlatayım merak edenler için;
biliyorsunuz,gidecektim.evde olmayacaktım eşyalar giderken.hazırlandım,duş aldım.saçlarımı taradım,kapı çaldı.kardeşim geldi sanıyorken,o geldi (eşim diyemiyorum)..erken gelmişti,çünkü 6 da geleceğiz denmişti.içeri girdi,"neden erken geldin"dedim,bişeyler zırvaladı.yatak odama gittim.geldi yanıma "müsaitsen konuşalım" dedi...geçtik salona..
dün onu arayıp,telsiz ev telefonunun yerini sordum,onu bile almıştı.halbuki o benimdi,o anda da lazımdı...neymiş efendim,ben onun aldığı 600 tl lık cep telefonunu kullanırken 30-40 tl lik telefonun lafını nasıl yaparmışım,5 senedir beraber olduğu kişi ben olamazmışım :)
dalga geçer gibi gülüp,bir anda ciddileştim ve artık dayanamadım konuştum " sen çok rezil bir insansın,evdeki avizelere kadar söküp aldın,gelmiş bana aldığın telefonun lafını ediyorsun,ve hala beni suçlamaya devam ediyorsun.beni kendinle karıştırma.ben kadın halimle,sana bunları yapmazdım.ayrılsak ve ev tutsam bile,gider o eve bir döşek atar,yine de boşanmadan eşyamı almaz,seni burda bir sandalyesiz bırakmazdım.sen herşeyden önce vicdansız ve Allah korkusu olmayan bir adamsın.benim senden ayrıldığım için üzülmem mümkün değil,ben ancak beni düşürdüğün duruma,hayaller kurarak aldığımız eşyalarımızın şu şekilde evden çıkmasına üzülürüm.unutmaki ahım var benim bu eşyalarda ve her oturup kalktığında mutsuz olmanı diliyorum" dedim ve dayanamayıp sinirden ağladım. oysa "hala kendi hatalarını görmüyorsun ve bu evliliği ve sevgimi yaptıkların yüzünden bitirdiğini anlayamıyorsun"diyor."tabii ki hatalarım oldu,ben hatasızım demedim hiç.ama en azından iyi niyetliydim,hep düzeltmeye çalıştım.elimde olanları düzelttim,elimde olmayanlar da vardı,insanız nihayetinde.ama bir erkeğin gecenin köründe karısını sokağa bırakması,beraber olduktan sonra "sevgi şart değil" demesi,bu evi daha boşanmadan bu hale getirmesi insanlığa yakışmayan davranışlar,ama sana yakıştı....ama tahmin etmeliydim,kendini bu kadar seven bir adamın,bir kadını sevemeyeceğini bilmeliydim.görmek istemeyecek kadar sevmiştim seni belki de...ama şimdi tiksiniyorum" dedim...
kardeşim gelince konuşmayı kestim ve yatak odama gidip uzandım,uyumuşum.bir saat sonra geldi ve"hilal işimiz bitti,allahaısmarladık" dedi,yüzüme bakıyor...kalktım,şöyle bir baktım biraz hafif gülerek ve tiksinerek alkışladım"yakıştı sana,güle güle" dedim...geldi,yatağın kenarına oturdu "ben mutlu ayrılmıyorum bu evden ama olmadı yapamadık...."tarzı günah çıkarma konuşmaları yapıyor ve ben alaycı şekilde suratına bakmaya devam ediyorum ...dedim ki"sen mutlusun ve şuan bana show yapıyorsun.oynama,senin oynamalarından çok sıkıldım ve kusucam...defol git,tiksiniyorum"dedim...
gitti...çirkinleşerek..aptal aptal konuşarak...
sonra salonuma gittim,sesimin yankılandığı boş duvarlara baktım...sesli sesli ağladım..(kardeşim yatak odasına gitti,yalnızbırakmak istedi sanırım) cama gittim,aşağıda hevesle eşyalarını yükleyen yaratığa baktım...öyle nefret ettim ki o an ondan...yemekler hazırladığım masam,üzerinde arkadaşlarımla ,ailemizle oturduğumuz koltuklar,sandalyeler ortalardaydı...onların ardından ağladım,yani hayallerimin...kafasını kaldırdı,arabasına binerken ve gördü beni camda..el salladı güya üzülerek ve yeni hayatına doğru gitti...

bidaha böyle şeyler yaşamak zorunda kalmaz ve umarım çok mutlu olursun
 
Ne diyebilirim Allah o adami sürüm sürüm süründürsün. Seni üzmek istemem ama bence o hayatina bi baskasini sokmus bile. Hali tavri bunu gösteriyor. Ama seninle nasil bi süre sonra mutsuz olmaya basladiysa onunlada aynisi olacak buna emin ol. Pislik kendi icinde cünkü. Sevmeyerek aile zoruyla yada baski altinda seninle evlenmis olsa insan yine anlar, zaten istememisti ondan böyle oldu der. Ama bu pislik hem yillarca sevmis sonrada böyle yapiyor, demekki kaninda var bozukluk ve kimle olursa olsun bu hep böyle olucak.
 
Canım çok üzüldüm gerçekten yaşadıklarına, geçmiş olsun ama gerçekten en kısa zamanda geçmiş olsun senin için, dilerim bundan sonrası senin için hayırlı olur dilerim sevgini hak edecek biri karşına çıkar ve çok mutlu olursun...
 
merhabalar,
kendimi ancak topladım...
eşyalar gitti kızlar,salonum bomboş..oturacak bir sandalyem bile yok artık,bırakın koltuğu...
he üzüldüğüm bu mu?tabii ki değil.
kısaca olanları anlatayım merak edenler için;
biliyorsunuz,gidecektim.evde olmayacaktım eşyalar giderken.hazırlandım,duş aldım.saçlarımı taradım,kapı çaldı.kardeşim geldi sanıyorken,o geldi (eşim diyemiyorum)..erken gelmişti,çünkü 6 da geleceğiz denmişti.içeri girdi,"neden erken geldin"dedim,bişeyler zırvaladı.yatak odama gittim.geldi yanıma "müsaitsen konuşalım" dedi...geçtik salona..
dün onu arayıp,telsiz ev telefonunun yerini sordum,onu bile almıştı.halbuki o benimdi,o anda da lazımdı...neymiş efendim,ben onun aldığı 600 tl lık cep telefonunu kullanırken 30-40 tl lik telefonun lafını nasıl yaparmışım,5 senedir beraber olduğu kişi ben olamazmışım :)
dalga geçer gibi gülüp,bir anda ciddileştim ve artık dayanamadım konuştum " sen çok rezil bir insansın,evdeki avizelere kadar söküp aldın,gelmiş bana aldığın telefonun lafını ediyorsun,ve hala beni suçlamaya devam ediyorsun.beni kendinle karıştırma.ben kadın halimle,sana bunları yapmazdım.ayrılsak ve ev tutsam bile,gider o eve bir döşek atar,yine de boşanmadan eşyamı almaz,seni burda bir sandalyesiz bırakmazdım.sen herşeyden önce vicdansız ve Allah korkusu olmayan bir adamsın.benim senden ayrıldığım için üzülmem mümkün değil,ben ancak beni düşürdüğün duruma,hayaller kurarak aldığımız eşyalarımızın şu şekilde evden çıkmasına üzülürüm.unutmaki ahım var benim bu eşyalarda ve her oturup kalktığında mutsuz olmanı diliyorum" dedim ve dayanamayıp sinirden ağladım. oysa "hala kendi hatalarını görmüyorsun ve bu evliliği ve sevgimi yaptıkların yüzünden bitirdiğini anlayamıyorsun"diyor."tabii ki hatalarım oldu,ben hatasızım demedim hiç.ama en azından iyi niyetliydim,hep düzeltmeye çalıştım.elimde olanları düzelttim,elimde olmayanlar da vardı,insanız nihayetinde.ama bir erkeğin gecenin köründe karısını sokağa bırakması,beraber olduktan sonra "sevgi şart değil" demesi,bu evi daha boşanmadan bu hale getirmesi insanlığa yakışmayan davranışlar,ama sana yakıştı....ama tahmin etmeliydim,kendini bu kadar seven bir adamın,bir kadını sevemeyeceğini bilmeliydim.görmek istemeyecek kadar sevmiştim seni belki de...ama şimdi tiksiniyorum" dedim...
kardeşim gelince konuşmayı kestim ve yatak odama gidip uzandım,uyumuşum.bir saat sonra geldi ve"hilal işimiz bitti,allahaısmarladık" dedi,yüzüme bakıyor...kalktım,şöyle bir baktım biraz hafif gülerek ve tiksinerek alkışladım"yakıştı sana,güle güle" dedim...geldi,yatağın kenarına oturdu "ben mutlu ayrılmıyorum bu evden ama olmadı yapamadık...."tarzı günah çıkarma konuşmaları yapıyor ve ben alaycı şekilde suratına bakmaya devam ediyorum ...dedim ki"sen mutlusun ve şuan bana show yapıyorsun.oynama,senin oynamalarından çok sıkıldım ve kusucam...defol git,tiksiniyorum"dedim...
gitti...çirkinleşerek..aptal aptal konuşarak...
sonra salonuma gittim,sesimin yankılandığı boş duvarlara baktım...sesli sesli ağladım..(kardeşim yatak odasına gitti,yalnızbırakmak istedi sanırım) cama gittim,aşağıda hevesle eşyalarını yükleyen yaratığa baktım...öyle nefret ettim ki o an ondan...yemekler hazırladığım masam,üzerinde arkadaşlarımla ,ailemizle oturduğumuz koltuklar,sandalyeler ortalardaydı...onların ardından ağladım,yani hayallerimin...kafasını kaldırdı,arabasına binerken ve gördü beni camda..el salladı güya üzülerek ve yeni hayatına doğru gitti...

okurken o kadar üzüldüm ki anlatamammafoldumben inş. budan sonra çok mutlu olursun cnm:Saruboceq:
 
canım yazdıklarını okuyunca aklıma ilk gelen sen cok akıllı ve güçlü bir kız olduğun seni istemiyorsa yol ver gitsin kilo bahanesi ben ne ciftler görüyorum elele şişman kadın ama yanıdaki onun görüntüsüne değil belliki kalbine aşık
kendine şu soruları sor yanıt kendiliğinden oratya cıkacak
1-bana ilgisi olmayan biriyle bi ömür sürermi
2-evi kurulu düzenimi dağıtmak zor ....mutsuzlukmu
akıl vermek haddime değil ama bence ailene bu konuyu ac onlara belli et bi akıl al

hayatına vereceğin yön sana mutluluk olarak dönsün
 
senin son yazını okumamışım
allah sana kolaylık versin canım
bence sen son derece tutarlı ve aklı basında bi kızsın ve asla unutmaki DENGELı OLAN HıÇBıRSEY YIKILMAZ
 
canim konunu epeydir takip ediyorum ama hic yorum yazmamistim..insan hayatinda bir sene nedir ki..koltuk televizyon dediklerin nedir..onlarin alasina sahip olursun bir zaman sonra..yasadiklarin o kadar zor ki seni cok iyi anliyorum.ama aradan bir kac ay gecsin bak ondan kurtulduguna sevineceksin sadece.ya yillarca bu asagilik adamla evli olsaydin.ya omrunu bu karaktersiz icin harcasaydin..sen Allahin sevgili kuluymusun ki kisa zamanda kurtuldun bu adamdan. okudugum kadariyla cok guclu bir karakterin var. dunyalar guzeli bir kizsin.hani ici disi guzel derler ya, aynen oylesin. umarim karsina sana hakettigin degeri verecek birisi cikar. her erkek de eski esin gibi karaktersiz degil ya..senin dunyalar guzeli gozlerinden opuyorum..uzulme hic. sevin bence kurtulduguna.. o coook yanacak seni kaybettigine..inan bana..Allaha emanet ol dunyalar guzeli ...
 
Canım benım üzülme lütfen artık bırak gıden eşyalar olsun kı bence ıyıkı almış gıtmıs o eşyalar keşke senın aldıgın eşyalarıda verseydın zavallıya.Obır zavallı cunku çok acıdım ona.Yazık çok yazık ona.Sen o eşyalar olmadan çok daha çabul atıcaksın bu zor gunlerı ustunden o eşyalar olsaydı hep anılar gelıcektı aklına tıpkı eşyalar gıderken dusunduklerın gıbı..Bırak boylesı daha ıyı olmuş.Kendıne daha guzellerını alırsın Allahın izniyle.Bence daha fazla beddua etmeyelım o zavallıya ZAVALLI CUNKU..Acıyorum ona.Benım gorumceme ve bannaesıne bır ahım var son nefeslerınde benım helallıgıme ıhtıyaç duysunlar canlarını vermesınler benden helallık almadan dıye..Bunu bır gece çok ağlarken soyledım Allahım içim yanıyor evlılıgım bıtıyor ahım olsun dıyıp oyle demıştım.Bılıyorumkı ahım yerde kalmıycak.Senın ıcınde içim yandı senın hıslerını okadar ıyı anlıyorumkı suan nasıl acı çektıgını neler hıssettıgını ama senınde ahın bu olsun o zavallıda senden helallık almadan canını veremesın.Kı yuze rabbım bu dunyada olmasada ahırette bu ahları yanlarına bırakmaz buna emın ol..Kı evlılık gıbı kutsal bır şey bıterken...Canım senı sevıyorum neolur hep mutlu olmaya calış uzmemeye calış kendını keşke bır tatıle cıksan çok ıyı gelır sana.Ve mahkeme gununde keşke yanında olabılsek bızler senın.Çok ısterdım ınan.
 
merhabalar,
kendimi ancak topladım...
eşyalar gitti kızlar,salonum bomboş..oturacak bir sandalyem bile yok artık,bırakın koltuğu...
he üzüldüğüm bu mu?tabii ki değil.
kısaca olanları anlatayım merak edenler için;
biliyorsunuz,gidecektim.evde olmayacaktım eşyalar giderken.hazırlandım,duş aldım.saçlarımı taradım,kapı çaldı.kardeşim geldi sanıyorken,o geldi (eşim diyemiyorum)..erken gelmişti,çünkü 6 da geleceğiz denmişti.içeri girdi,"neden erken geldin"dedim,bişeyler zırvaladı.yatak odama gittim.geldi yanıma "müsaitsen konuşalım" dedi...geçtik salona..
dün onu arayıp,telsiz ev telefonunun yerini sordum,onu bile almıştı.halbuki o benimdi,o anda da lazımdı...neymiş efendim,ben onun aldığı 600 tl lık cep telefonunu kullanırken 30-40 tl lik telefonun lafını nasıl yaparmışım,5 senedir beraber olduğu kişi ben olamazmışım :)
dalga geçer gibi gülüp,bir anda ciddileştim ve artık dayanamadım konuştum " sen çok rezil bir insansın,evdeki avizelere kadar söküp aldın,gelmiş bana aldığın telefonun lafını ediyorsun,ve hala beni suçlamaya devam ediyorsun.beni kendinle karıştırma.ben kadın halimle,sana bunları yapmazdım.ayrılsak ve ev tutsam bile,gider o eve bir döşek atar,yine de boşanmadan eşyamı almaz,seni burda bir sandalyesiz bırakmazdım.sen herşeyden önce vicdansız ve Allah korkusu olmayan bir adamsın.benim senden ayrıldığım için üzülmem mümkün değil,ben ancak beni düşürdüğün duruma,hayaller kurarak aldığımız eşyalarımızın şu şekilde evden çıkmasına üzülürüm.unutmaki ahım var benim bu eşyalarda ve her oturup kalktığında mutsuz olmanı diliyorum" dedim ve dayanamayıp sinirden ağladım. oysa "hala kendi hatalarını görmüyorsun ve bu evliliği ve sevgimi yaptıkların yüzünden bitirdiğini anlayamıyorsun"diyor."tabii ki hatalarım oldu,ben hatasızım demedim hiç.ama en azından iyi niyetliydim,hep düzeltmeye çalıştım.elimde olanları düzelttim,elimde olmayanlar da vardı,insanız nihayetinde.ama bir erkeğin gecenin köründe karısını sokağa bırakması,beraber olduktan sonra "sevgi şart değil" demesi,bu evi daha boşanmadan bu hale getirmesi insanlığa yakışmayan davranışlar,ama sana yakıştı....ama tahmin etmeliydim,kendini bu kadar seven bir adamın,bir kadını sevemeyeceğini bilmeliydim.görmek istemeyecek kadar sevmiştim seni belki de...ama şimdi tiksiniyorum" dedim...
kardeşim gelince konuşmayı kestim ve yatak odama gidip uzandım,uyumuşum.bir saat sonra geldi ve"hilal işimiz bitti,allahaısmarladık" dedi,yüzüme bakıyor...kalktım,şöyle bir baktım biraz hafif gülerek ve tiksinerek alkışladım"yakıştı sana,güle güle" dedim...geldi,yatağın kenarına oturdu "ben mutlu ayrılmıyorum bu evden ama olmadı yapamadık...."tarzı günah çıkarma konuşmaları yapıyor ve ben alaycı şekilde suratına bakmaya devam ediyorum ...dedim ki"sen mutlusun ve şuan bana show yapıyorsun.oynama,senin oynamalarından çok sıkıldım ve kusucam...defol git,tiksiniyorum"dedim...
gitti...çirkinleşerek..aptal aptal konuşarak...
sonra salonuma gittim,sesimin yankılandığı boş duvarlara baktım...sesli sesli ağladım..(kardeşim yatak odasına gitti,yalnızbırakmak istedi sanırım) cama gittim,aşağıda hevesle eşyalarını yükleyen yaratığa baktım...öyle nefret ettim ki o an ondan...yemekler hazırladığım masam,üzerinde arkadaşlarımla ,ailemizle oturduğumuz koltuklar,sandalyeler ortalardaydı...onların ardından ağladım,yani hayallerimin...kafasını kaldırdı,arabasına binerken ve gördü beni camda..el salladı güya üzülerek ve yeni hayatına doğru gitti...


:gitme::gitme::gitme: InsAllah hayat sana akan bu gozyaslarinin bedelini
bundan sonraki hayatinda sonsuz mutluluklar yasatarak oder..
 
bir insanı insan yapan vicdanıdır.. onu kaybettiyse hiç bişeye sahip değildir zaten.. bir evlilikde her şey olabilir.. tartışmalar, kavgalar, sürtüşmeler... ama bir erkek kendi karısını korumaktan kollamaktan vazgeçip herşeyi göze alarak gece yarılarına kadar karısını çalıştırıp, parasını yiyip başına ne gelicek diye düşünmüyorsa, o kadını "nasıl olsa çalışır kazanır altındaki sandalyesine, tepesindeki avizeye kadar alayım" diyecek kadar vicdanı haysiyeti çürümüşse, bu aşağılık adam elinde olduğunu zannettiği her şeyi kaybetmeye mahkumdur... bırak hilacim o kendi iğrenç çamurunda tek başına debelensin bundan sonra... senin gibi tertemiz, hiç lekesiz bi insanı hiç bi zaman hakketmemişti zaten... umarım layığını bulur...
 
canlarım benim hepinize çok teşekkür ediyorum.yani yorumlarınız benim lehime olduğu için değil,bıkmadan günlerdir bu konuyu takip ettiniz,yorumlar yazdınız,beni çoğu zaman yalnız kalmaktan kurtardınız...benim kalabalık,kocaman bir ailem var.türkiye nin ve belki dünyanın farklı yerlerindesiniz hepiniz,ama kardeşimsiniz.hatta kardeşimden yakın...
sizin güzel kalbiniz beni iyi ve güzel gören...
Allah razı olsun hepinizden.
bir günlüğüne çeşmeye uçuyorum.
sahne...yani iş...
tatil yapamayacak olsam da sanırım değişiklik olacak,belki iyi gelir.
iyi olacağım ve hepinize iyi şeyler yazacağım.
çünkü bunu benim kadar isteyen insanlar var burda biliyorum.
sevgiler...
 
Boğazım düğümlendi,acı bir tad oturdu boğazıma..
Biliyoruz ki sen giden eşyaların,maddi derdinde değilsin..bozulan yuvana üzülüyorsun..
ınan ki ben erkek olsam,evden tek bir eşya almayı erkeklik gururuma yediremezdim..

Aman boşver.. senin için güzel bir geleceğin sayfaları açılıyor..
Kendini kuş kadar hafif hissedeceksin..
Ne olacak diye düşünüp, hergün kahrolmaktansa,düzelir diye hergün ümit beslemektense..
En güzeli ve hayırlısı bu senin için..
ışinde başarılar dilerim..
 
Back