Esimle evlenmeyi cok istedim aptal gibi hergun agliyodum zehir ettim kendime en guzel bekarlik yillarimi evlilik sevdam yuzunden ve erken yasda evlendik esimle ama evliligi sevemedim ben 3 seneyi zor ettim resmen....ah kafami kullansaydim da bekarligimi doya doya yasasaydim gezip tozsaydim calisip istedigini alsaydim anamla babamla daha cok vakit gecirseydim suan bekarlik gozumde kaybettigim.koca bir servet.....bekarken cennetteydim simdi cehennemde ,yahu bekarlik gibi bir nimetin kiymetini bilemedim daha ne olsun...neguzeldi bee sorumluluk yok hergun ne pisircem derdi yok bayramda seyranda once esinin bitnek bilmez akraba aile ziyateri yok ,kaynana gorumce k.p derdi yok karisan yok , halbuki bekarken esimi surunduruyodum pesimde az bi canimi slksa tekmeyi basiyodumsimdi resmen boyun egip oturuyorum sorumluluk cok cunku simdide ipler onun elinde sanki ve omur boyu bu boyle surecek ahhhh bekarlik kiymetini bilemedim bir daha asla geri gelmeyeceksin...suan son istegin ne deseler bekarligimdan sadece birguncuk yasamak isterdim..30 yasinda evlenseydim keske hayata daha cok doysaydim daha cokkkkk