bekar olup ayrı eve çıkma meselesi??

isis33

Üye
Kayıtlı Üye
10 Aralık 2023
32
46
33
merhaba, bekar olduğu dönemler ailesiyle aynı şehirde yaşamasına rağmen ayrı eve çıkan, bundan memnun olan var mı?özellikle 30 yaş üstü için, artıları ve eksikleriyle yorumlar mısınız..
memud
 
Kardeşim çıktı 25 yaş. Çalışıyordu..bir artı bire çıktı. Mis gibi hayatı düzeni vardı. Tavsiye ederim
 
Ben 29 yasındayım, 2 yıldır ayrı yasıyorum. Harika bir olay. Şiddetle tavsiye olunur.
 
Şuan yazdığın şartları taşıyan kişi benim

Beni memnun etti, daha rahat yaşıyorum.kendi alanım var, yeri geldiğinde yine yardımcı olmak veya birlikte zaman geçirmek için ailemle görüşüyorum

Eve çıkalı 2 ay oldu şu anda iş sıkıntım var, isyerim kapanabilir, ama bir yolunu bulurum.diye düşünüyorum maddi olarak çok aşırı zorlamiyorsa bence her insanın buna ihtiyacı var, dönemsel birsey mi yoksa kalıcı bir karar mı zamanla göreceğiz
 
30 yaşa kadar beklemek bile bence inanılmaz uzun bir süre. Birey kendini gerçekleştirmek ve hayatın sorumluluklarını tanımak/üstlenmek/öğrenmek için -bence- 19-20 yaşlarından itibaren aile evinden çıkmalı. Aileyle aynı şehirde olup/olmamak hiç fark etmez. Evet o evi artık siz silip süpürmek zorundasınız, evet siz pişirmezseniz yemek olmayacak, evet kiralar ve faturalar size ait ama zaten bunları gerçek hayatın içine atılıp yapmanız gerekiyor. Ben öğrenciyken eve çıktığımda aylık gelirim asgari ücretin altındaydı. Her işimi de hallediyordum üstüne her ay altın alıyordum mutlaka. Şuanda evliyim ve ne ekonomi yönetimi olarak ne de ev işlerinde hiç zorlanmıyorum. Kediler bile yavruları azıcık büyüyünce kendilerinden uzaklaştırıyorlar. Bu doğanın kanunu
 
haklısınız daha genç yaşlarda çıkmak lazım ama şöyle bir durum da var yaş ilerledikçe ayrı eve çıkmak daha zor geliyor, konfor alanından mıdır alışkanlıktan mı ben de çözemedim
 
"evin bir odasına sıkışmak" ne kadar doğru bir ifade. sanırım yaşadığımız tam da bu. sanki aile ile ev arkadaşı gibi oluyoruz çünkü duygusal bağlar birinci anlamını yitirebiliyor yetişkinliğe geçince.
 
Ben. Eksisi yok. Artısı çok :)
Ailemin yaşadığı şehire atanınca şart olarak ayrı eve çıkma şartını koymuştum yoksa işe de başlamam dedim zira başka şehirde yek yaşıyordum ve tek yaşamayı çok severim.
E tabi tüm hayatınızın masrafı size ait, kiranız, faturalarınız, mutfak giderleri. Bütçenizi planlamalısınız. Yemek ve temizlik konusunda da tek sorumlu sizsiniz. Ama tek başına ayakta durmak insana çok güzel bir özgüven ve özgürlük veriyor. Bence herşeye değer.
 
Kendi parani hayatini idare etmek yatacagin saate yikayacagin bulaşık anina karisilmamasi .İstediğini seyretmek istediğini yemek .Eksisini bilmiyorum
 
Eksisi evde morali bozuk birini çekmemek olabilir onun moduna yada fikrine uyumlu olmak zorunda olmamak yetiskinsen görüştüğün kişilere karisilmamasi kisaca büyümek aslında artı oldu bunlarda bide evdekileri özlemek ilişkiyi güzelleştirir birde evlenmeden önce bunu deneyimlemek iyidir yani yalnizligi kafa dinlemeyi seviyorsanız aslında olması gereken bu sağlıklı olan evlenip ev değiştirmek değil ondan önce bir hayata başlamak yani olurda aksi bir durum olursa ilerde hayat arkadaşı ile bu ayrı ev olayı size kurtarici olur yani hatirlarsiniz her zaman bir seçenek oldugunuzu birey olduğunuzu seçim hakkınızı hayatinizi
 
Eviniz masumlar apartmanı değilse oturun ya aile candır
 
Su donem ayri eve cikmak icin dogru bir donem degil. Her sey pahali ama asil sorun kiralik evler asla degerinin karsiligi degil artik. Maddi durumunu iyice olc bic. Bireysellik cok guzel. Artilari cok. Ama olay sadece yemek, fatura ve kira degil. Kendine de para ayirmalisin ve birikim de yapmalisin. Bu devirde bunlari yapacak kadar kazaniyorsan hic dusunme kur evini.
 
Ailemle aynı şehirdeyim . Bekarım . Kendi evime çıktım . Ben memnunum . Annem de destekledi .kendi düzenimi kurmamı istedi . Benim için daha iyi olacağını düşündük . Öyle oldu bence .
 
Bence 30 yaş üstü için ayrı eve çıkmanın hiçbir eksisi yok. Kendi parasını kazanan koca bir insan aile evinde kalmamalı bence, ailesi ne kadar iyi olursa olsun. Tabi maddi durumunuz kötüyse o başka
 

31 yaşımdayken ayrıldım evden
Kendi düzenin, kendi kararların oluyor, sakinlik güzel geliyor insana.
İlk yıl güzel geçti ama sonra fazla yalnızlıktan depresyona girdim, üst üste hastalıklar ve kayıplar geçirdiğim bir dönemdi o yüzden bir de anksiyete ile uğraştım. Sonra eşim girdi hayatıma 33 yaşındaydım, üç yıl birlikte yaşadık ve sonra evlendik. 30 lu yaşlara gelip aileyle yaşamak bence doğru değil, kendi hayatını kurmak ayaklarının üzerinde durmak lazım. Evlenmeseydim muhtemelen depresyon sonrası yoluna girecekti her şey alışacaktım.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…