bekar olunca, bir birey olamıyor muyuz, neden sorumluyum? lütfen bir fikir verir misini?

poncik159 · Dün 11:21

isis33 .!.:
herkese merhaba çok detay vermiycem ama uzun olursa kusura bakmayin.

33 yasimda ailemle yaşıyorum. atanalı 3 yıl oldu. ayrı eve çıkmakla ilgili birkaç kez konu açmıştım.
biz cok kalabalık bir aileyiz babam yok, annem sessiz sakin kendi halinde çok yaşlı. ablamlar yıllarca bekarken ve evliyken türlü olaylar,entrikalar,kavgalar,belalı sevgililer,etik dısi ilişkiler vs ile huzursuzluk yarattikları bir evde çocukluk ve ergenlik yasadim. panik atak ve anksiyetem olduğu icin sehir disinda okuyamadim. 2 üniversitemi de ailemle okudum. atandigim sehir de ayni yerdeyim hep aynı ev

şimdi olay şu benim hic evlenmemiş 45 yasimda ablam var epilepsi hastasi.diger ablam da 52 yasinda o da bekar ama o ablama nöbet esnasinda müdahele edemiyor gecen gün banyoda nöbet gecirdi ben mudahele ettim. ayrı eve ciksam kim ilgilencek dogrudan bir sorumluluk yüklendi bana ,bu ablamın emekliligi yok ve calisamiyor.hem de vicdan sorumlulugu yüklendi,tükenmiş gibi hissediyorum.(bu arada sorunlu olan kardesler evli olanlar,bu olaylari cekenler ise bekar olanlar

evde baska calisan yok abim calisiyor ama asla eve para vermeyip üstelik zorbalik yapan biri. bu sabah da sehir disinda yasayan ablam" kocamla kavga ettim sen ayrı eve cikmak istiyormussun beraber cikalim " demez mi. resmen halâ beynim zonkluyor.

ayrı eve çiksam bu sefer kocasiyla sorun yasayan herkes evime mi toplancak. tayin isteyip gitsem bu sefer nasil olsa yalniz yasiyor deyip yine yanima gelcekler. evli kardeslere kimse sormuyor.

yani ayrı eve ciksam bir dert kalsam başka dert. ne yapacagimi sasirdim. burda hayat tecrübesi fazla olan,bu yollardan gecmis biri belki bana akil verir.

yıllarca anksiyete icin tedavi oldum hem calistim hem okudum, hem terapilerle kendimi bir düzeye getirdim ama olmuyor yine aile olayı karsima cikiyor. ne yapmaliyim bencil gibi görünüp cikip gitmeli miyim, lütfen,akıl akıldan üstündür,kaybolmuş gibiyim. umarım hepimizi doğru yolumuzu buluruz,sevgiler

Onların problemlerini üzerinize almamakla başlayın ise. Kendinizi vicdani olarak kötü hissetmeyin. Bekar ablalariniz ve annenizle probleminiz yoksa eğer onlara yine destek olursunuz. Kendi hayatınıza odaklanın. Neticede evin tek çocuğu siz degilsiniz, tüm çocuklarda kendi secimlerini yapmışlar.
Evli ablalarinizla sınır çizin ne demek kocamla tartıştım seninle ayrı eve çıkalım oldu canım başka. Açık açık dusuncelerinizi ifade edin çekinmeyin. Siz kendinize kıymet görmediğiniz sürece kimse size kıymet vermez buna aileniz de dahil.

isis33 · Dün 11:26

Aysenimi .!.:
Uzak bir yere atansanız öyle çat pat gelemezler.yılda 1, 2 defa anca.

1.5 yil sonra geliyor tayin hakkim ama isyerim eve uzak bir ilcede

abis66 · Dün 11:35

Tayini kimsenin gelmek istemeyeceği bir yer yazın belki o zaman salça olmazlar hayatınıza

Nhessa · Dün 11:52

isis33 .!.:
1.5 yil sonra geliyor tayin hakkim ama isyerim eve uzak bir ilcede

Tayininiz nereye çıkarsa, "tek kişilik lojmanda/apart odada kalıyorum, tuvalet banyo başkalarıyla ortak" diye cümleye başlayıp sürekli ağlayıp, sızlanacaksınız. O zaman kimse gelmeye niyetlenmez.

gulendam_34 · Dün 12:00

isis33 .!.:
panik atağim var diyor, beden olarak saglikli bisey yok, korktugu için yaklaşmiyor ,annem müdahele ediyor yillardir

net olacaksınız
yok abla ben tek çıkacağım sende kendine bir düzen kur bence diyin
isterse küsebilir yıllarca iyi çekmişsiniz

greenx · Dün 12:11

Birey olmak istiyorsaniz insanlarla kotu olmayi goze almaniz lazim. Sizle beraber eve cikmak isteyene ben bu yastan sonra oda arkadasligi degil tek yasamak istiyorum diyerek baslayabilirsiniz mesela.
Bu hayatta kimseyi mutlu edemezsiniz bunu unutmayin, en ufak bir yanlisinizda(bu da muhtemelen onlarin isine gelmeyen kendinizi korumak icin yaptiginiz bir sey olur) butun iyilikleriniz silinir. O yuzden en bastan kendinizi secin her hareketinizde.
33 yasindasiniz artik bir seylere cesaret etmeniz gerekiyor, en guzel yillariniz ellerinizden kayip gidiyor. Bundan on yil sonra keske o zaman harekete gecseymisim diyeceksiniz. o 52 yasindaki ablaniz da is basa dusunce her seyi yapacak merak etmeyin. Kendi kendinize ailenin kurtaricisi misyonu yuklenmeyin.

The Winchesters · Dün 13:54

isis33 .!.:
herkese merhaba çok detay vermiycem ama uzun olursa kusura bakmayin.

33 yasimda ailemle yaşıyorum. atanalı 3 yıl oldu. ayrı eve çıkmakla ilgili birkaç kez konu açmıştım.
biz cok kalabalık bir aileyiz babam yok, annem sessiz sakin kendi halinde çok yaşlı. ablamlar yıllarca bekarken ve evliyken türlü olaylar,entrikalar,kavgalar,belalı sevgililer,etik dısi ilişkiler vs ile huzursuzluk yarattikları bir evde çocukluk ve ergenlik yasadim. panik atak ve anksiyetem olduğu icin sehir disinda okuyamadim. 2 üniversitemi de ailemle okudum. atandigim sehir de ayni yerdeyim hep aynı ev

şimdi olay şu benim hic evlenmemiş 45 yasimda ablam var epilepsi hastasi.diger ablam da 52 yasinda o da bekar ama o ablama nöbet esnasinda müdahele edemiyor gecen gün banyoda nöbet gecirdi ben mudahele ettim. ayrı eve ciksam kim ilgilencek dogrudan bir sorumluluk yüklendi bana ,bu ablamın emekliligi yok ve calisamiyor.hem de vicdan sorumlulugu yüklendi,tükenmiş gibi hissediyorum.(bu arada sorunlu olan kardesler evli olanlar,bu olaylari cekenler ise bekar olanlar

evde baska calisan yok abim calisiyor ama asla eve para vermeyip üstelik zorbalik yapan biri. bu sabah da sehir disinda yasayan ablam" kocamla kavga ettim sen ayrı eve cikmak istiyormussun beraber cikalim " demez mi. resmen halâ beynim zonkluyor.

ayrı eve çiksam bu sefer kocasiyla sorun yasayan herkes evime mi toplancak. tayin isteyip gitsem bu sefer nasil olsa yalniz yasiyor deyip yine yanima gelcekler. evli kardeslere kimse sormuyor.

yani ayrı eve ciksam bir dert kalsam başka dert. ne yapacagimi sasirdim. burda hayat tecrübesi fazla olan,bu yollardan gecmis biri belki bana akil verir.

yıllarca anksiyete icin tedavi oldum hem calistim hem okudum, hem terapilerle kendimi bir düzeye getirdim ama olmuyor yine aile olayı karsima cikiyor. ne yapmaliyim bencil gibi görünüp cikip gitmeli miyim, lütfen,akıl akıldan üstündür,kaybolmuş gibiyim. umarım hepimizi doğru yolumuzu buluruz,sevgiler

Merhaba. Yanlış anlamayın lütfen ama ben bu durumda epilepsisi olan ablanıza çok üzüldüm. Oğlum da epilepsi hastasıydı ve ne kadar zor yıpratıcı bir süreç olduğunu çok iyi biliyorum. Siz bu evden ve bu ortamdan uzaklaşabilirsiniz ama ablanız ne yapsın? Anladığım kadarıyla hastalığını da ağır geçiriyor ki çalışamıyor… annenizi ve ablanızı alıp gitme şansınız olmaz mı acaba? Yani tüm yükün sizde olması da çok zor ve anlamsız ama işte aile bireylerini seçemiyorsun… siz gitseniz ablanız ve annenize ne olacak? Bu yükün size yüklenmesi çok büyük haksızlık. Bunu düşünmek zorunda kalmamanız gerekiyor normalde. Türkiye’de aile sistemi gerçekten hastalıklı. Normal aile bireyi bulmak neredeyse imkansız. Herkes bencil, herkes sorumsuz ve yapıcı değil. Arada bir tane böyle sizin gibi iyi kalpli biri çıkıyor, olan ona oluyor…. Babanızın annenizin emeklisi yok mu? Ablanız engelli aylığı alamaz mı? Epilepsi hastalarına vermiyorlar ama belki başka şeylerle birleşirse belli bir yüzdeye ulaşılabilir? Umarım bir çıkış yolu bulabilirsiniz.

Mehrii34 · Dün 13:58

isis33 .!.:
herkese merhaba çok detay vermiycem ama uzun olursa kusura bakmayin.

33 yasimda ailemle yaşıyorum. atanalı 3 yıl oldu. ayrı eve çıkmakla ilgili birkaç kez konu açmıştım.
biz cok kalabalık bir aileyiz babam yok, annem sessiz sakin kendi halinde çok yaşlı. ablamlar yıllarca bekarken ve evliyken türlü olaylar,entrikalar,kavgalar,belalı sevgililer,etik dısi ilişkiler vs ile huzursuzluk yarattikları bir evde çocukluk ve ergenlik yasadim. panik atak ve anksiyetem olduğu icin sehir disinda okuyamadim. 2 üniversitemi de ailemle okudum. atandigim sehir de ayni yerdeyim hep aynı ev

şimdi olay şu benim hic evlenmemiş 45 yasimda ablam var epilepsi hastasi.diger ablam da 52 yasinda o da bekar ama o ablama nöbet esnasinda müdahele edemiyor gecen gün banyoda nöbet gecirdi ben mudahele ettim. ayrı eve ciksam kim ilgilencek dogrudan bir sorumluluk yüklendi bana ,bu ablamın emekliligi yok ve calisamiyor.hem de vicdan sorumlulugu yüklendi,tükenmiş gibi hissediyorum.(bu arada sorunlu olan kardesler evli olanlar,bu olaylari cekenler ise bekar olanlar

evde baska calisan yok abim calisiyor ama asla eve para vermeyip üstelik zorbalik yapan biri. bu sabah da sehir disinda yasayan ablam" kocamla kavga ettim sen ayrı eve cikmak istiyormussun beraber cikalim " demez mi. resmen halâ beynim zonkluyor.

ayrı eve çiksam bu sefer kocasiyla sorun yasayan herkes evime mi toplancak. tayin isteyip gitsem bu sefer nasil olsa yalniz yasiyor deyip yine yanima gelcekler. evli kardeslere kimse sormuyor.

yani ayrı eve ciksam bir dert kalsam başka dert. ne yapacagimi sasirdim. burda hayat tecrübesi fazla olan,bu yollardan gecmis biri belki bana akil verir.

yıllarca anksiyete icin tedavi oldum hem calistim hem okudum, hem terapilerle kendimi bir düzeye getirdim ama olmuyor yine aile olayı karsima cikiyor. ne yapmaliyim bencil gibi görünüp cikip gitmeli miyim, lütfen,akıl akıldan üstündür,kaybolmuş gibiyim. umarım hepimizi doğru yolumuzu buluruz,sevgiler

Yardımcı tutamazmısın hiç mi oluru yok? Haftanın bi kaç belirli günleri sen baksan diğer günleri de bakan birini bulsan ? Madem elinden gelmiyo ozaman hemşire gibi birini tut sende ayrı eve çık zamanın olunca da sen bakarsın arada bir. Seninde bir hayatın var herkese koşamazsın

isis33 · Dün 16:13

The Winchesters .!.:
Merhaba. Yanlış anlamayın lütfen ama ben bu durumda epilepsisi olan ablanıza çok üzüldüm. Oğlum da epilepsi hastasıydı ve ne kadar zor yıpratıcı bir süreç olduğunu çok iyi biliyorum. Siz bu evden ve bu ortamdan uzaklaşabilirsiniz ama ablanız ne yapsın? Anladığım kadarıyla hastalığını da ağır geçiriyor ki çalışamıyor… annenizi ve ablanızı alıp gitme şansınız olmaz mı acaba? Yani tüm yükün sizde olması da çok zor ve anlamsız ama işte aile bireylerini seçemiyorsun… siz gitseniz ablanız ve annenize ne olacak? Bu yükün size yüklenmesi çok büyük haksızlık. Bunu düşünmek zorunda kalmamanız gerekiyor normalde. Türkiye’de aile sistemi gerçekten hastalıklı. Normal aile bireyi bulmak neredeyse imkansız. Herkes bencil, herkes sorumsuz ve yapıcı değil. Arada bir tane böyle sizin gibi iyi kalpli biri çıkıyor, olan ona oluyor…. Babanızın annenizin emeklisi yok mu? Ablanız engelli aylığı alamaz mı? Epilepsi hastalarına vermiyorlar ama belki başka şeylerle birleşirse belli bir yüzdeye ulaşılabilir? Umarım bir çıkış yolu bulabilirsiniz.

merhaba çok geçmiç olsun, nöbeti yilda 2 veya 3 kez geçiriyor çok şükür düzenli ilaç içiyor biz veriyoruz parasini harcligini artı olarak da anksiyete ilaci kullaniyor. bu nedenle calisamiyor zaten bir yere girip korkup kavga edip falan cikiyor maalesef. yani ben bütün gün disardayim tesadüfen denk geldim nöbete normalde uykuya bagli nöbet. ama ne zaman gelir hiç bilemiyoruz(

The Winchesters · Dün 16:33

isis33 .!.:
merhaba çok geçmiç olsun, nöbeti yilda 2 veya 3 kez geçiriyor çok şükür düzenli ilaç içiyor biz veriyoruz parasini harcligini artı olarak da anksiyete ilaci kullaniyor. bu nedenle calisamiyor zaten bir yere girip korkup kavga edip falan cikiyor maalesef. yani ben bütün gün disardayim tesadüfen denk geldim nöbete normalde uykuya bagli nöbet. ama ne zaman gelir hiç bilemiyoruz(

Size de geçmiş olsun. Yılda 2-3 nöbet aslında çok değil. Anksiyetesini yönetebilse aslında çalışmak ona da iyi gelir. Terapi desteği alamaz mı acaba?

divankusu · Dün 16:34

Şöyle ki; kardeşinizin epilepsi hastası olması sizin probleminiz değil. Başka kardeşleriniz de var ve o müdahale etmeyen ablanız siz varsınız diye etmiyor. Yokken mecbur yapacak.
Ayrı eve ne pahasına olursa olun çıkın. Eve de insanlara sınır koyup almayın. İnsanların eşleriyle olan problemi sizi ilgilendirmiyor. Bencilce konuşuyorum ama bazen böyle yapmak gerekiyor üzgünüm

Durbirmolaver · Dün 16:43

Ayrı eve çıkma ya da başka şehre tayın ya da evlenme, bir şekilde o evden ayrılın. Annenize bir şey olsa hasta ablanızın bakımı tamamen size kalacak, büyük ablanızın da yaşı var bir süre sonra o da sizden bakım bekleyecek. Hiçbir sorumlulugu tek başınıza almak zorunda değilsiniz, ablalarınız anne babanız değil. Kendi hayatınızı yaşayamazsınız ve birden kendinizi 50 60 yaşinda ve ablalarınızla bulursunuz.

emrasevercan · Dün 16:49

o evden kaç. hayat kur. evlen. mutlu ol. kısa ve net kardeşim. yıllar sonra sen de evlenmemiş mutsuz bir yalnız olacaksın. kendini ailene asla ama asla feda etme. asla diyorum bak. asla feda etme. herkes işine geldiği gibi davranıyor. sen reşit bir bireysin. sana kimse karışamaz.

aysesum · Dün 18:00

Başka bir şehire gitseniz de onlar gelecek ve siz yine para yardımı yapacaksınız gibi geliyor.

isis33 · Dün 19:57

The Winchesters .!.:
Size de geçmiş olsun. Yılda 2-3 nöbet aslında çok değil. Anksiyetesini yönetebilse aslında çalışmak ona da iyi gelir. Terapi desteği alamaz mı acaba?

terapiyi bir süre aldı ama devam etmek istemedi

gisla · Dün 20:01

Ablanızın ikisi de çalışabilir 45 52 bu yaşlar kocaman yaşlar çalışamam yok nöbet geçirince ilgilenemem diyip kenara çekilemezler o yaşta insanlar aynı hastalıkları yaşayıp çoluk çocuk anne baba derdiyle uğraşıyor. Evde 4 yetişkin çocuğun beraber yaşaması tuhaf geldi. Kesinlikle arkanıza bakmadan gidin artık kendinize bakın. O evde para da sizden çıkıyor

pepperony · Dün 20:19

Menekse bahcesi .!.:
Kızcağız isyan etse artık bakamıyorum dese ondan kötüsü olmayacak, evlenip kendi hayatımı kuracağım dese yandin tutuştun ,azdin diye yaftalayacaklar.Sevap , cennetlik vb laflar iyi güzelde.... boşa geçen ,birilerinin uğruna harcanan hayat ne olacak ????

Aklıma bir arkadaşim geldi.
48 yaşında hiç evlenmemisti sürekli olarak abilerine,babasina ve annesine bakmış.
Kadın memurdu hafta sonu bir yere gidemezdi bizle
Toplanıp 4 kardeş kahvaltıyı hazirla geliyoruz derlermis.
Kadina bir kısmet cıktı aynen dediginiz gibi bu yastan sonra evlenecek misin? Azdin mi demiş utanmazlar
Bunu diyen yenge 17 yasinda 2 ay içinde kaçıp evlenen bir kadınmış.
Ama amac başka kiz evden gitmesin kaynanam kayinbabam bize kalmasin o baksindi dertleri

Menekse bahcesi · Dün 20:22

pepperony .!.:
Aklıma bir arkadaşim geldi.
48 yaşında hiç evlenmemisti sürekli olarak abilerine,babasina ve annesine bakmış.
Kadın memurdu hafta sonu bir yere gidemezdi bizle
Toplanıp 4 kardeş kahvaltıyı hazirla geliyoruz derlermis.
Kadina bir kısmet cıktı aynen dediginiz gibi bu yastan sonra evlenecek misin? Azdin mi demiş utanmazlar
Bunu diyen yenge 17 yasinda 2 ay içinde kaçıp evlenen bir kadınmış.
Ama amac başka kiz evden gitmesin kaynanam kayinbabam bize kalmasin o baksindi dertleri

Aynen ,bu tarz ailelerde illa bir kurban seçilir iligine , kemiğine kadar sömürülür O kişi biraz kafasını kaldırsa hemen darbe ....

migrenimsi · Dün 21:13

Mehrii34 .!.:
Yardımcı tutamazmısın hiç mi oluru yok? Haftanın bi kaç belirli günleri sen baksan diğer günleri de bakan birini bulsan ? Madem elinden gelmiyo ozaman hemşire gibi birini tut sende ayrı eve çık zamanın olunca da sen bakarsın arada bir. Seninde bir hayatın var herkese koşamazsın

yahu kız daha yeni atanmış memur
bu kızın maaşı kadar ister evde bakacak hemşire, gece kalırsa çift maaş istiyorlar.

kaldı ki kadın epilepsi hastası zaten, çalışamaz, kendine bakamaz, hemşire gerektiren birisi değil ki
sürekli nöbet geçiriyor olsa hastaneye yatışı verilir, bi sorun vardır,(ilaç değiştirilir, doz ayarlanır tekrar beyne bakılır vs.) bu hasta ancak arada sırada sıkıntı yaşıyordur, sorun o sırada başında birisinin olması

ha villada kalıyor olsalar bu kızın da fabrikası olsa tamam da dediğiniz nasıl olacak evde anne 2 abla abi var bu kızla 5 kişiler eminim herkese oda bile yoktur.

migrenimsi · Dün 21:23

Menekse bahcesi .!.:
Durumunuz zor, kimseyi kırmamak için bunca yıl hep alttan almış kendi hayatınızı ertelemişsiniz,Net olduğunuz anda çok laflar duyup çok kapılar suratıniza kapanacak buna hazır mısınız? Yumuşak geçiş olayını kacirmişsiniz . Gelişine vura vura ilerleme zamanı.İki yolunuz var ya tepkilerden korkup bu hayata devam edecek,ya da bir şeyleri feda edip kendinize sıfırdan hayat kuracaksınız......

yumuşak geçiş için kendisinin de şartları uygun değilmiş ki...

kendisinde de panik atak ve anksiyete varmış, (ablasında da var, belki ortam belki ailesel bir geçiş var bilemiyorum) daha yeni toparlayıp atanmış, maaşı daha yeni olmuş

şimdi diyeceksiniz o evde anksiyetesi olması normal -herkes aynı değil. çok sorunlu evlerden daha lisede kendini dışarı atıp daha da dönmeyen ve kendi düzenini kuran da var. anksiyete, panik atak olmasa bu kız da yapabilirdi

daha ancak kendine gelmiş

olsun, bundan sonra yapar.

bir de konu sahibi,

abla 52 yaşındaysa anne 72 vardır, çok üzgünüm ama zaten 3-4 sene daha çıkmasanız o evde anneniz artık iyice yaşlandım modunda olur
52 olan abla hiç çalışmadı ise ömründe "ben annemi götüremem getiremem" (atıyorum kadın hastaneye gidecek vs) ya da anlamam (atıyorum eve usta çağrılacak, bişey alıncak)

yani sadece epilepsi olan abla değil, siz biraz daha o evden çıkmayın hem maaşınızın olması hem bu tür şeylerle iyice çepeçevre sararlar sizi

ablanız siz gidince biraz öfkelenir
biraz küser ama evlenenler nasıl gitmiş? demek oluyor derler alışırlar

biraz daha kalırsanız daha zor olur benden söylemesi.

bekar olunca, bir birey olamıyor muyuz, neden sorumluyum? lütfen bir fikir verir misini?

Üye

Üye

Aktif Üye

Nirvana

inanmak yolun yarısıdır :)

Aktif Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Guru

Yeni Üye

Aktif Üye

Üye

Üye

Nirvana

Çekilin ben tiroidim:)

Popüler Üye

Popüler Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency