- 13 Ekim 2010
- 8.139
- 4.871
-
- Konu Sahibi saciuzunaklikisa
- #261
Ama sen adım atmazsan, merhaba demzsen bu işler olmaz ki :) Merhaba demek gidip teklif etmek veya ilk adımı atmak demek değl ki. İş atmak da değil, kolay kız moduna düşmek hiç değil. Sanırım sen böyle anlaşılacağını düşünüyorsun. Yada erkeği peşindne koşturmak istiyorsun ama belki de senden hoşlanan, senle bir yola çıkmak isteyen birçok erkek onu sevmediğini düşünmüşler ve gerisin geri uzaklaşmışlardır senden.
Zaten baştan arkadaşımsı oluyorsun, sonra sonra olaylar gelişiyor, yakınlaşma başlıyor hatta çıkma teklif etmeye bile gerek kalmıyor. Rıhlar kalpler birleşiveriyor :)
Ben de evliliği kazanamayanlardanım:)
Biraz geç vuku bulan;zorluklarla kurulan ve kısa zaman sonra dağılan bir evlilik yaşadım..
Kendimi azcık toparlamışken biriyle tanıştım.Kolay sevmeyen biriyim ama onu evlenecek kadar sevdim.Anlaştığıma ;sevdiğime baktım;iş durumunu gözardı ettim.Naz çektim.Neyazıkki o da yurt dışına gitti....
Zaten ''evlenmek'' benim için sorunken;herkese kolay beğeni sağlayamazken;kolay sevemezken enazından;Geçmişten dolayı görücü usulü adaylarımeskiden %100 iken şimdi %50 ye indi.Bekar aday ancak severse oluyor.Çevremde de ortam yok.Nerde görsün de sevsin...Nerden olsun artık..
Bende sizdenim arkadaşlar, neredeyse 34 yaşıma gireceğim ve olmadımı olmuyor. Ancak benim canımı sıkan birşeyler var kadın-erkek ilişkisinde. Evlenmeye erkeklerin karar veriyor olmasından hiç hoşlanmıyorum. Hele bir de evlenmek sözcüğünü ifade etmek için kullanılan 'kadını almak' tabiri var ya çıldırtıyor beni. Ne demek kadını almak siz kimsiniz diye haykırasım geliyor. Çok uzun soluklu bir ilişkinin ardından ikibuçuk yıldır yalnızım. Yaşım buraya gelene kadar fazlaca büyümüşüm.Oldukça zor bir hayatım oldu ve şimdi bazı şeyleri çok inceliyorum. Evlenmek isteyenler oluyor ama bu istek benimle değil bulunduğum konumla ilgili. Yani işim gücüm,yatırımım var ve annem babam yok. Evlenmek için bulunmaz fırsatım yani. Utanmasalar pazarlığa oturacaklar.Ya o annelerimizin anlattığı erkeklere ne oldu.Ben neden hiç görmedimBugün annemin ölümünün birinci yılı, mezarlığa gidip dertleşeceğim biraz.Dünyanın bu hali beni çok yoruyor.
Canım öncelikle başın sağolsun. Demek ailenden kimse kalmadıyalnız olman seni hayata karşı çok dik ve güçlü yapıyordur bence. Artık normal dediğimiz kişiler kalmadı be canım, hele yaşımız geçince karşımızdaki alternatiflerde azalıyor. Bende seninle aynı yaşıtım, bekarım. İlişkim var ama beraberinde de bir sürü sorunlarımız var, aşabilirmiyim, evlenebilirmiyim bilmiyorum.
Tek bildiğim hayatın gitgide zorlaştığı. Zamanın aleyhimize işlediği..
çünkü beklenti büyük oluyor, en azından aradıklarının 4/3^ünü bulmak istiyor bulamadığı zaman yanlız kalıyor veya 4/2'sini bulsa bile bir süre sonra o insanla yapamıyor çünkü kadının kafa yapısı ile erkeğinki çok farklı.
En iyisi çok bilmemek lazım.
Cehalet mutluluktur...
Teşekkür ederim canım.Haklısın hayata karşı güçlüyüm ama çok hırpalandım.Üç tanede kızkardeşim var.Hepsinin kendince dertleri var ama yinede var olmalarına şükrediyorum.Yalnızlık o kadar zor ki kocaman bir ailem olsun istiyorum.Fakat erkeklerin niyeti artık aile kurmak değil.Hep başka hesaplar pazarlıklar var.Bazen çok yoruluyorum.İçeri dışarı her işe koştur,tamirle tadilatla uğraş,çalış ve koştur.Biraz dinginlik ve hayatı paylaşabileceğim bir yoldaş olsun istiyorum.Ancak güvenmek çok zor.Allah hepimizi iyi insanlarla karşılaştırsın.
Bende sizdenim arkadaşlar, neredeyse 34 yaşıma gireceğim ve olmadımı olmuyor. Ancak benim canımı sıkan birşeyler var kadın-erkek ilişkisinde. Evlenmeye erkeklerin karar veriyor olmasından hiç hoşlanmıyorum. Hele bir de evlenmek sözcüğünü ifade etmek için kullanılan 'kadını almak' tabiri var ya çıldırtıyor beni. Ne demek kadını almak siz kimsiniz diye haykırasım geliyor. Çok uzun soluklu bir ilişkinin ardından ikibuçuk yıldır yalnızım. Yaşım buraya gelene kadar fazlaca büyümüşüm.Oldukça zor bir hayatım oldu ve şimdi bazı şeyleri çok inceliyorum. Evlenmek isteyenler oluyor ama bu istek benimle değil bulunduğum konumla ilgili. Yani işim gücüm,yatırımım var ve annem babam yok. Evlenmek için bulunmaz fırsatım yani. Utanmasalar pazarlığa oturacaklar.Ya o annelerimizin anlattığı erkeklere ne oldu.Ben neden hiç görmedimBugün annemin ölümünün birinci yılı, mezarlığa gidip dertleşeceğim biraz.Dünyanın bu hali beni çok yoruyor.
Pisishero seni gönülden kutlamak istiyorum,hayata karşı duruşun biçok erkeğin bile başaramayacağı türden,Allah herdaim yanında olsun,bizlerin de.
bi arkadaşımın çok hoşuma giden bi lafı vardır hep o da bizden bu arada.buzamnda erkekler koşa koşa evlenio,hiiç de bizim gibi incelemiyo,çalışan bisürü bayan var,güzelleşmek uğruna bintürlü şey yapan,sabahtan akşama kadar çalışıp eve gelince bi de onca ev işini yetriştiren sonra yetmezmiş gibi kocişim de kocişim diyip onun gönlünü eden (bu kısmı anladığınızdan eminm) erkek olmak lazım erkek der hep.
gerçekten de öle,şimdi düşnmemiz gereken arkadaşın da dediği gibi neler yapılabilir,işten güçten kalan zamanda bi uğraş lazım,sürekliliği olan
Anne babanız nur içinde yatsın...
Zorluklar her ayrıntıyı görmemize neden oluyor, bu çok iyi bir şey ama iş eş seçimine gelince bocalıyoruz işte.
Feminist ifadelerin var bu harika, kadın alınır, ona soyu devam ettirme görevi verilir, hem de bir yandan kaynana kayınbaba nazı çektirilir, maaşı varsa afiyetle yenir, bunların karşılığında da mutsuzluk verilir. Buna evlilik deniyor.
Oysa ben...
Gezmek tozmak akla gelmedik şeyler yapmak ve tamamen özgür olmak istiyorum evlenince.
Belki de evliliğe yüklediğim anlam farklı. Evlilik buysa benim istediğim ne?
Biz galiba bu isteklerimiz yüzünden evde kaldıkAnormaliz biz anormal