Bebekten sonra kendime gelemiyorum

Öyle gerçekten Biraz daha pozitif olmam gerek sanırım ben sürekli yetemiyorum yetişemiyorum diye söyleniyorm bunlardan bi kurtulmalıyım önce
 
Haklısınız biraz bencillik hissettim şuan kendimdeama işte gündüz işlerimden verim alamıyorum ya sınırım gecede sadece boş boş oturuyorum o yüzden hicbbişey yapmıyorum hissi beni kemiriyor
Bebekli hayata alışma süreci normal. Bu süreç geçici öyle düşün. 2 yaşında herşey düzene girmiş oluyor. Gündüz uykusu teke düşünce uzun uyumaya başlıyor. Benimkiler hiç uyumayan bebeklerdi. 2 yaşından sonra gece kesintisiz uyumaya başladı ancak. 3 yaşına geliyor. 3 saate yakın uyuyor gündüz.
 
Emek olmadan yemek olmaz.. birden bu cocuklar 18 yasinda dogmuyolar ne demisler, annelerin hakki odenmez. Taa ana rahmine dustukten sonra hakki geciyo annelerin. Bulantilar gebelik dogum emzirme uykusuz geceler.. yedir icir doyur giydir okut evlendir.. zor is anne olmak, bence dunyanin en zor
Meslegi olabilir. Tek teselli bu gunlerin gecici oldugunu dusunmek..
 
2 yaşında düzelir inşallah. Geçici bir süreç olarak düşünün. Benimki 11 yaşında ama 12 yıldır farklı sebepten 7 olmadan uyanıyorum mesela. Keyfini çıkarın bebekli hayat böyle ki 3,5 saat kalıyor diyorsunuz kendinize az değil. Evi de dağıtacak yaşta değil durumunuz varsa haftada yarım gün yardımcı alın. Oh mis
 
Kitapta belli aslında. Ama yok ben tembel miyim acaba ? Yani çok şey isteyip hicbişey yapmamak
Merak etmeyin zamanlar oturur her şey kitaplarınızı da okursunuz. Ben bir nöbette bir kitap bitiren insandım o kadar seviyorum okumayı ama okuyamıyorsunuz bir süre okusanızda kafa almıyor bende öyle oldu en azından. Tekrar tekrar eski sayfaya dönmekten yıldım yeni kitap almayı bıraktım. Eski sevdiğim kitapları tekrar okudum kafa dağıtmak ve mutlu olmak için bir süre. Zaten sonra bebek kitapları devre girdi. Oğlumun kitaplarını okuduk sürekli. Konuşmaya başlayınca çat pat o okumaya anlatmaya başladı bana 2-3 yaşından sonra adam akıllı tekrar kitap okuyabildim diyebilirim sanırım ilk toplu siparişimi daha 2-3 ay önce verdim oğlum 4 yaşında.
 
4.5 yas ve 2 yaş kizim var. Evet hâla zorluğu cok fazla benim icin. Hayatimda evimin en pis oldugu donemleri yasadim, yasiyorum. Kendime ait vaktim cok yok.
Dun akşam bir arkadasimla gorustum, cocuklarinin arasi 18 aydı. Kimbilir ne zorluklar yaşadi. Şimdi biri 8 digeri 6 yasinda. En azından fiziksel zorluklari atlatmislar rahata erdim diyor. Bende kendimi oyle teselli ediyorum
 
Çok teşekkür ederim sanırım biraz akışına bırakmam lazım
 
Kızım 18 aylık, kendi kendine oynamaya başladı çok şükür. Ben mutfakta bişeyler yaparken odasında oynayabiliyor artık. Büyüdükçe kolaylaşacak göreceksiniz
 
Ne olmasını bekliyordun? Gayet normal bebekli hayat işte. Evde bihter ziyagil gibi dolaşıp kitap kahve saatleri mi hayal ediyordun, çocuk yapmayı planlarken! Bebek olmuş 6 aylık, ağlaması mızmızlığı yoksa her işini gayet de yapabilirsin. Allah bağışlasın.
 
valla hiç öyle hayaller kurmadım yani şöyle olucak böyle olucak diye bi beklentiyle cocuk sahibi olmaya karar vermedim. Güllük gülistanlık olmayacağını biliyordum biliyorum davzaten bu konunun amacı zaten herkes bu süreci yaşıyor , daha az sancılı nasıl atlatılabilir neler yapılabilir gibi tecrübelerden faydalanmak ! amin.
 
Acil ihtiyaçlari gider sadece. Yemek bulaşık çamaşır. Ben uzun süre öyle yaşadım. Lütfen takma kafana. Büyüdükçe daha kolay olcak. Ki bebeğim çok zor bı bebek olmasına rağmen söylüyorum. Çoğu zaman akşam yemeginde kahvaltı veya makarna yedik. Hala günüm yorucu gecersw kahvaltı makarna favorim. Ama mantı açtığım günler oluyor arada
 
Şuan en zor günlerini yaşıyorsun büyüdükçe hatta özellikle 2 yaş sonrası daha da rahat edecek, yemeğini de bakımını da yapacaksin inşallah.
 
7 aylık bebeğim var benzer şeyleri yaşıyoruz öncelikle Allah kolaylık versin. Benzer duyguları hemen hemen her anne yaşamıştır bence. Etrafımda küçük bebeği olanlardan hep duyuyorum bu tarz şeyler. Yani demek istediğim yalnız değilsin ve çok normal herkesin yaşadığı bir süreçten geçiyorsun.
Bikaç tavsiye;
Günlerim boş geçiyor düşüncesinden kurtul sen insan yetiştiriyorsun, hayattaki en önemli en asil iş bu.

Plan program ajanda asla yapma. Çünkü yapamadığın, uyamadığın zaman moralin bozulur yetersizlik psikolojisine girersin. Bebek programa uymaz biz onların programına uymalıyız malesef. Ben de bi ara yapıyodum, bıraktım mutluyum.

Ev işi asla bitmez. Ev dağınık, işler yarım diye hiiiiç strese girme. Öncelik bebeğin ve kendin. Bebeğin bakımını yap uyut sonra kendin yorgunsan uyu. Ya da duşa gir, dizi izle vs. Kendini iyi hissettirecek şeyler yap bebiş izin verdikçe. Dinlenmen gereken zamanda ev işi yaparsan çok yıpranırsın.
 
İçerkte yardım istemekten ziyade serzeniş var. Bebeğinle geçirdiğin en keyifli zamqnlar bunlar. Tadını çıkarmanı tavsiye ederim.
 
23. Aydan sesleniyorum. Herşey aynı. Hatta biz de daha da kötüleşti, işin içine 2 yaş sendromu girdi. İnatlaşmalar, uçuk istekler. Brnim heyecanla aldığım bir oyuncağı yada hazırladıpım aktğvşteyş beğenöedim diye kestirip atıyor. Biraz ısrar edersem sinir ağlamaları başlıyor. Mantık yok, tehlikelerin farkında değil ama herşeyş ben biliyorum havasında.Araba geliyor kenara çekil diyorum, çekilmiycem diypr. Evi hala.... Götürüyor. Mutfak tezgahına azcık yanaşayım annesinin kucağına geleck diye çekiştiriyor. Gğndüz bir uyku ve en fazla 1 saat. Damak tadı oluşuyor. Ben sebze çorbası yapmışım, mis gibi önüne koymuşum, ben muz yiycem diyor. Ya da durup dururken dondurma istiyor. Kızım marketten alalım, evde yok diyorum. Buzdolabında var, biliyorum diypr. Saç baş yolma yplunda ilerliyorum
 
Cocugum yok ama 2 samimi kuzenimin cocugu var ikisi de cok kolay buyutuyorlar. Biri 6 aylik sizin ki gibi ve kuzenim bebegi hiç sallamiyor boyle ana kucagi var dogrudur umarim adi ona koyuyor cocuk uyuyor biz sohbet ediyoruz guluyoruz vs arkada bazen sesler oluyor cocugun umurunda değil her şarta ve olaya aliskinlar. Asla aglayan darlayan cocuklar degiller.
Bilmiyorum etkisi var mi ama daha 1 aylik yokken yeni dogum yaptigi gibi cocukla disari cikmaya başladilar hep gayet uyumlu cocuklar.
 
uykusuna ve keyfine düşkün biri olarak çocuk istemememin sebebi galiba bahsettiğiniz zorluklar, herkes bu zorluklara gelemez. kimi sinirinden çocuğu ihmal eder kimi bir tane yapıştırır. sizin gibi sabırlı anneler zoru başarıyor gerçekten hakkınız ödenmez. şahsen ben bunları kaldıramayacağım için ve bir yerde çocuktan çıkarabilme riskim olduğu için çocuk fikrine epey uzağım.
 

nasıl olduğunu anlamadığım biçimde bihter ziyagil gibi gezen yeni anneler var, bizzat şahit oldum kadın yardımcısız tek başına 3 aylık çocuk bakıyor ve makyajsız,saçlar bakımsız gezdiğini görmedim her zaman da enerjik çocuğu alıp alıp geziyor üstelik. bazı insanlar yaratılış olarak 1-0 önde başlayabiliyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…