Boyle annelik yapmaya ne var1,5 aylık kızım var.Eşim bebeği evlendiğimizden beri çok istemesine rağmen ben evliliğimizin nasıl gittiğini gözlemlemek için 1,5 sene bekledim.4-5 sene de sevgiliydik.Annem yanımızda olduğu için çok yorulmuyorum.İlk günler enerjim vardı iyiydim eşim de bebek ağlar ağlamaz alırdı dinlen derdi.Şimdilerde bakıyorum da ağlasa da telefonuna bakmaya devam edebiliyor al diyince alıyor ama kendiliğinden kalkmıyor.Bebeği gezdirmesi lazımken üşendiğini yüz ifadesinden anlıyorum.İki dolaştırıyor oturuyor.Dün akşam bilerek uyutur musun dedim aldı.Sonra da ben çay keyfi yaptım ağlasa da içim de gitse pek dönüp bakmadım.Uyuttu yerine koydu kızım her zamanki gibi yerine koyunca ağladı.Bi kaç kere yine aynı şekilde oldu son uyandığında eşimin suratı asıldı üzülerek daha yeni uyutmuştum dedi.Ben de işte böyle der gibi kafa salladım.Derken kızım acıktı yine ben emzirirken uyudu.Ya da eşim yine bakarken hıçkırık tutuyor yine ben alıyorum.Yine iş bende bitiyor.Ne sanıyordun diyeceksiniz ama işte insan yaşayınca daha bi anlıyo.Eşime aşırı ters davranmaya başladım.Haftaya işe de başlayacağım.Ev işlerini annem yapıyo genelde,eşim akşam yemekleri sabah kahvaltıyı hazırlıyo..Bunlar olmasa demek ki ne halde olurdum bilmiyorum.Evet çok nazlı büyütüldüm belki o yüzden böyleyim.Mesela eşimden sabah patates kızartması istedim bebegi anneme verdim uyudum.Kahvaltıya oturduk adama laf sokuyorum son bi kaç patatesi o yedi diye.Ya da bebeği içeri götürüyor ağladığı için ben diyorum ki yine görüntülü sizinkileri ararsın kesin baş başa kalıyorsunuz diye.O da bana biliyorum yorgunsun sıkıldın diyor kırılsa da susuyor uzatmıyor.Bugün hastaneye gittik geldik daha eve girdim elimi yıkadım hemen çocuğu emzirdim.Beyefendi üstünü giydi koşuya gitti bana çıkıyorum bile demeden.Anneme demiş çıktığını.Aradım niye haber vermeden çıkıyosun seni evde sanıyorum,bilinçli yaptığı bir şey değilmiş niye takılmışım emziriyormuşum uyurmuş belki çocuk kapatalımmış.Ben afedersiniz lavaboya giremedim adam koşuya gidiyor adaletli bulamıyorum.O çayını keyifle içerken,ya da alışverişe çıktığında kafası rahatken benim banyoyu ertelemem banyodayken bile aklımın kızımda olması,koyduğum her çayın soğuması moralimi bozuyor.Eşim ruhumu okşuyor sevgi gösteriyor alttan alıyor ama yine de onun rahatı benim sinirimi bozuyor.Dün gece bir şeyler yaşadık güzeldi de ne bileyim o bile ağırıma gidiyor Hem annelik hem kadınlık hem çalışıyorum daha ne yapayım diyorum..Çocuktan sonra evlilik derlerdi doğruymuş.Eşime aşırı bir sinir var içimde ne yapmalıyım bilmiyorum.Şimdi o koşuyor ben işe gitceğim günler için bebek uyumuşken süt sağacağım.Daha üstümü değişemedim.Üstelik haber vermeden çıktığı için de kızgınım ben çat kapı cıkamıyorum bu evden adamın aklına esiyor hop gidiveriyor.Akşama da görevde zaten gece de olmayacak.Hayatta erkek olmak varmış...Nasıl sakin kalabilirim?Eşimin daha da rahatlamaması için neler yapabilirim?Telefonuna asla bakmazdı böyle şimdi ergen gibi elinde sinir oluyorum.Böyle icim icimi yiyor ona laf sokasım geliyo napayım
Kendimi gördüm bu yorumdaŞuan mesleki deformasyon yaşıyorum zaten en büyük kk
Ya aneksa şuanki durumdan memnun değil annesi onu çok eleştirdiği için çok geriliyor, mecbur olduğu için de idare etmeye çalışıyor. Annesi genel olarak hayatı boyunca fiziksel olarak bakım vermiş ruhsal olarak yıpratmış aneksayı. Bence yine bu duruma maruz kalıyor. Eşini de bu yüzden bi kaşık suda boğmak istiyor. Aylar önce annesiyle ilişkisini anlatan birbirinin tam zıttı olan iki konusu var, birinde yerden yere vurmuş sonra vicdan azabıyla başka bi konu açmış bu sefer kendini harcamış.
Annesini istemediği için vicdan azabı çekiyor tüm konuları bu çaresizliğinden, ben de annemle güvenli ilişkiyi kuramayan bi kadınım, karşıt aktarımım da var ona karşı. Severim aneksayı.
Onu kucağıma aldığımda gergin olmuyorum ki aksine huzur doluyorum.Eşimden çıkarıyorum sadece.Neden cocuk dogurdunuz diyemem belki ama,cocuga bakmak kismini biraz acalim su sekilde; cocuga bakmak demek ayni zamanda sakin olmak,asla gergin olmamak,cocuga huzur ve guven vermek demek bence. Yani siz gergin olunca o hissediyor. Sadece karnini doyurup altini temizlemek cocuga bakmak olmuyor maalesef. Cocugunuz icin yapmak zorunda oldugunuz seylerin basinda ona huzur vermek geliyor. Siz ne kadar huzurlu ve mutlu rahat bir anne olursaniz bebeginiz de o kadar huzurlu bir cocuk olarak buyuyecek
Yapmayin,kendinize yazik amaOnu kucağıma aldığımda gergin olmuyorum ki aksine huzur doluyorum.Eşimden çıkarıyorum sadece.
Siz de beni bir türlü anlamadınız gitti.Kendimin farkındayım kişiliğimin de.Kaprisliyim,nazlıyım falan filan.Benim istediğim moral,benim istediğim geçecek bu dönemler denmesi.Benim istediğim tecrübeli annelerin bana yol göstermesi nasıl sakin kalabilirim bunu göstermesi.Sen şöylesin sen böylesin ben zaten söylemişim nasıl olduğumu.Bence banlanasınız gelmiş yine. Yaptığınız hataların farkında olup konu açmak, bunlara değinen insanlara zaten bunları biliyorum demek "şurada iki polemik içine gireyim de içimi boşaltayım" anlamına geliyor başka bir şey değil. Ne diyeyim, iyi rahatlamalar.
Elbette geçecek ama siz çaba göstermezseniz böyle gelir böyle gider. Eskilerden dem vurulmasına kızarsınız ama kendinizle ve birinci derece yakınlarınızla bir problem bir çatışma hep yaşıyorsunuz. Bunun için de daha önce profesyonel yardım alsanız demiştim. Bence mutlu bir anne olmak için bunu yapın.Siz de beni bir türlü anlamadınız gitti.Kendimin farkındayım kişiliğimin de.Kaprisliyim,nazlıyım falan filan.Benim istediğim moral,benim istediğim geçecek bu dönemler denmesi.Benim istediğim tecrübeli annelerin bana yol göstermesi nasıl sakin kalabilirim bunu göstermesi.Sen şöylesin sen böylesin ben zaten söylemişim nasıl olduğumu.
Haklısınız elimde olsa..Umarım işe başlayınca ev ortamımdan biraz sıyrılınca şöyle bir havam değişir de.Kuaföre falan insem saçıma bi kırık fön çektirsem bile bi iyi gelirdi havam değişirdi ama koronadan hiçbir şeye cesaretim yok.Kendimi sakinleştirecek şeyler deneyeceğim bir yolunu bulacağım bu durumun.Yapmayin,kendinize yazik ama
Dönem dönem bunu herkes yaşamıyor mudur?Yani herkesin iniş çıkışları olmaz mı?Ben haftada bir konu açmıyorum kiElbette geçecek ama siz çaba göstermezseniz böyle gelir böyle gider. Eskilerden dem vurulmasına kızarsınız ama kendinizle ve birinci derece yakınlarınızla bir problem bir çatışma hep yaşıyorsunuz. Bunun için de daha önce profesyonel yardım alsanız demiştim. Bence mutlu bir anne olmak için bunu yapın.
Böyle annelik yapmaya ne var derken?AnlamadımBoyle annelik yapmaya ne var
Bence beklentiniz ve size gosterilen tolerans oldukca fazla.
Anne olan sizsiniz, bebek annenin kokusunu arar, uyaninca hickirik tutunca vs is tabiki sizde bitecek
Elbette yükseldiğimiz ve alçaldığımız zamanlar vardır hepimizin ama siz yakında eşinize senin niye gözünün üstünde kaşın var diye takılacaksınız. Onlarla yaşadığınız çatışmalar konu açtığınız zamanlardan mı ibaret? Olayları eşiniz ve anneniz tarafsız birine anlatsa neler neler çıkacaktır. Hataları farkediyorsunuz ama iş destek almaya gelince kendinizi normal görmeye başlıyorsunuz. Destek almak kötü bir şey değil ki.Dönem dönem bunu herkes yaşamıyor mudur?Yani herkesin iniş çıkışları olmaz mı?Ben haftada bir konu açmıyorum ki
Ben ilk gününü bile özlüyorum bebeğimin.Ben niye böyle gergin oldum bilmiyorum.Umarım geçer kısa zamanda.Sağ olun anlayışınız içinBenim oğlum şu anda iki yaşında. Bu zamana kadar eşimin müthiş desteğiyle geldim ancak sizin düşünce yapısını hala kendi kafamda döndürüp dururum. Aslında bu biraz karakter yapısından kaynaklanıyor. Bebeğimi çok istedim isteyerek hamile kaldım ancak doğumdan itibaren anladım ki bebek sahibi olmak benim kaldırmakta zorluk çekeceğim bir sorumlulukmuş. En basitinden kafana estiği zaman dışarı çıkamıyorsun, eşin oturup tv izlerken sen bebeğin bakımıyla ilgilenmek zorundasın, geceleri uykusuz kalıp emzirirken onun uyuması gözüne batar, gün aşırı duşa girip keyif yapa yapa o banyodan çıkarken şimdi haftada bir belki ikiye düşmesi dakikalarla sınırlı kalıyor olması çok sinir bozucu cidden. Sizin sıkıntınız eşinizle değil zaten, bu sorumluluk ağır gelmiş sadece, bunun annelikle ya da bebeğinizi az sevip sevmekmekle bir alakası da yok aslında. Ben sizi çok iyi anladım ve hemen hemen aynı şeyleri hissettim. Bazen ara ara o kriz anları gelir mesela bana hala. Bu süreç geçecek merak etmeyin, bu tempo ilerleyen zamanlarda biraz yavaşlıyor, sizi rahat bırakıyor ya da siz alışıyorsunuz. Emzirmeye bıraktıktan sonra babada kalma süresi uzuyor, şu an ben koltuğa uzanmış telefonla meşgul olurken eşim oğluma yemek yediriyor sonra da oyun etkinlik saatinde bir saat yine babada ben moladayım. Duş rutinim de eskiye döndü keyif yapa yapa girip çıkıyorum :)) arkanıza yaslanın ve gevşemeye çalışın, bu zamanlar su gibi geçip gidiyor inanın, ben oğlumun bebeklik fotoğraflarına bakınca duygulanırım özlerim, o zamanlar depresyondan eşime takmaktan oğlumla yeteri kadar ilgilenebildim mi onu sorgularım hep. Sıkmayın canınızı. Geçecek
Benim ruh halimin hep böyle olduğunu nereden biliyorsunuz hep benim yanımda mısınız?Ayrıca eşim durup dururken bana değer veriyor olamaz değil mi?Demek ki ben de ona genel olarak güzel davranıyorum yoksa şimdiye kadar zaten aramız bozuk olurdu.Bazı dönemler asabi hallerim oluyor kim dört dörtlük ki.Bebekten sonra ruh halim diye konu acmissiniz ama sizin ruh haliniz hep boyleydi. Actiginiz konularin ozeti hep ayni. Esinizi sabrinin sonuna getirip uzerinize sicratana kadarda ayni tarz konulari acip duracaksiniz gibi gorunuyor.
Evet değil almayı düşünüyorum ben de.Elbette yükseldiğimiz ve alçaldığımız zamanlar vardır hepimizin ama siz yakında eşinize senin niye gözünün üstünde kaşın var diye takılacaksınız. Onlarla yaşadığınız çatışmalar konu açtığınız zamanlardan mı ibaret? Olayları eşiniz ve anneniz tarafsız birine anlatsa neler neler çıkacaktır. Hataları farkediyorsunuz ama iş destek almaya gelince kendinizi normal görmeye başlıyorsunuz. Destek almak kötü bir şey değil ki.
Iyiki yaninizda degilim omur torpusu gibisiniz.Benim ruh halimin hep böyle olduğunu nereden biliyorsunuz hep benim yanımda mısınız?Ayrıca eşim durup dururken bana değer veriyor olamaz değil mi?Demek ki ben de ona genel olarak güzel davranıyorum yoksa şimdiye kadar zaten aramız bozuk olurdu.Bazı dönemler asabi hallerim oluyor kim dört dörtlük ki.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?