- 6 Aralık 2009
- 6.101
- 2.618
Kimimize göre çok uç duygular gibi görünebilir ama arkadaşın gerçekten sağlıklı düşünebildiği zaman, 3 kişi adına doğru bir karar vermesi lazım.Eşinden neden ayrılsın ki
Üç isim yazacağım,üçü de güvenilir ve alanlarında isim yapmış psikiyatristler.İstanbuldayım, alabilirim.
Şu an ailemin yanındayım...
Bence evet ciddi bir problemi var ama problem kocası ile değil sorun çocukla . Boşanması ona fayda getirmez durduk yere boşanmış olur. Yapması gereken çok belli Üstte de birkaç arkadaş yazmış zaten ciddi derece tedavi olması lazım gerekirse hastahaneye yatarak .Kimimize göre çok uç duygular gibi görünebilir ama arkadaşın gerçekten sağlıklı düşünebildiği zaman, 3 kişi adına doğru bir karar vermesi lazım.
Bu duygular ciddi depresyon olabilir, ufak ihtimalle de olsa bu durum onun için gerçek duygular da olabilir.
Böyle bir durumda ne kendine hayatı zehir edip, Allah korusun kendinden vazgeçsin, ne de eşine ve çocuğa hayatı zehir etsin.
Ayrı yollarda herkes daha mutlu devam edebilir.
Bunun için önce sağlıklı ve güçlü düşünebildiğibs emin olunmalı.
Konu sahibi eşine 'benimle oyalanma,yoluna bak' diyormuş.Eşinden neden ayrılsın ki
İlginç valla ilk başlarda da kocamla zaman geçiremeyeceğini birlikte film izleyemeyeceğiz diye ağlıyorduKonu sahibi eşine 'benimle oyalanma,yoluna bak' diyormuş.
Kendisiyle birlikte,eşini de mutsuz etmek istemiyor anladığım kadarıyla.
Ne yazık ki sağlıklı düşünemiyor,İlginç valla ilk başlarda da kocamla zaman geçiremeyeceğini birlikte film izleyemeyeceğiz diye ağlıyordu
İşte onu anlatmaya çalışıyorum aslında neden eşinden boşansın ki ? Aslında böyle birşeyi istemiyor sadece saçma duygular hissediyor o kadar . Bunu da nasıl atlatacak tabiki yardım alarakNe yazık ki sağlıklı düşünemiyor,
o nedenle ben şaşırmıyorum.
Olmuyor işte ve mutsuzum, o da mutsuz olsun istemiyorumİlginç valla ilk başlarda da kocamla zaman geçiremeyeceğini birlikte film izleyemeyeceğiz diye ağlıyordu
Yapma allah aşkına ya git güzelce bir doktor bul adamdan ayrılmak nedir allah aşkına ? Ayrılınca ne olacak sorunlar çözülecek mi sağlıklı düşün birazOlmuyor işte ve mutsuzum, o da mutsuz olsun istemiyorum
Sorunlar benim olarak kalacak. Bilmiyoruz belki çözülmeyecek şeylerdir, belki ömür boyu aynı hislerle debelenip dururum kim bilir... Ama adam da her eve geldiğinde ağlamaktan üstğ ıslanmış harap bir kadın görmek zorunda değil.Yapma allah aşkına ya git güzelce bir doktor bul adamdan ayrılmak nedir allah aşkına ? Ayrılınca ne olacak sorunlar çözülecek mi sağlıklı düşün biraz
Ben de hiç hazır olmadığım plansız bir şekilde gebe kaldım. Bi an eski hayatımı özledim . Bebeğime alışmak birkaç günümü aldı sonra da birşey olmasın demeye başladım. Malesef kaybettim. Şimdi uğraşıyorum anne olmak için. Malesef herkes kaldıramıyor annelik duygusunun yoğunluğunu. Doğduğu halde onu gördüğünüz halde hala böyle hissetmeniz beni şaşırttı. Allah onu size verdiyse vardır bir bildiği. Anneniz sizin için böyle hissetseydi ve siz bunu ögrenseydiniz çok üzülürdünüz bence. Allah yardimciniz olsun.Beklemediğim bir hamilelikti. Bazen keşke aldırsaydım diye düşünüyorum sonra bebeğime bakıp inanılmaz üzülüyorum dünyaya gelmesini engelleyecektim diye. O kadar mutsuzum ki anlatamam...
Koalina az çok konularını biliyorum. Daha önce yazışmadık sanırım hiç. Ama seninle ilgili genel görüşüm; vazifen olduğu için hayattaki ödevlerini yaparsın, mükemmeliyetçi bir yapın var. İyi bir eş olamamayı kaldıramazsın, iyi bir anne olamadıyı kaldıramazsın, iyi bir evlat olmamayı kaldıramazsın. Bunun için fiziksel şartlarda her durumu karşılıyorsun. Ama ruhun çoğu şeyi kabul etmiyor. Kişilik olarak rahat biri de olmadığın için tüm bu sorumluluklar fazla geliyor.Sorunlar benim olarak kalacak. Bilmiyoruz belki çözülmeyecek şeylerdir, belki ömür boyu aynı hislerle debelenip dururum kim bilir... Ama adam da her eve geldiğinde ağlamaktan üstğ ıslanmış harap bir kadın görmek zorunda değil.
Çözülmeyecek şeyler değil Koalina.Sorunlar benim olarak kalacak. Bilmiyoruz belki çözülmeyecek şeylerdir, belki ömür boyu aynı hislerle debelenip dururum kim bilir... Ama adam da her eve geldiğinde ağlamaktan üstğ ıslanmış harap bir kadın görmek zorunda değil.
Niye kendine bu kadar haksızlık ediyorsun ? Yani sen bu kadar güçsüzmüsün ?Sorunlar benim olarak kalacak. Bilmiyoruz belki çözülmeyecek şeylerdir, belki ömür boyu aynı hislerle debelenip dururum kim bilir... Ama adam da her eve geldiğinde ağlamaktan üstğ ıslanmış harap bir kadın görmek zorunda değil.
Tespitler doğru ama şu an hayattan zevk almazken en fazla bu kadar yapamıyorum. Kendimi hayatta tutmak ve gerekli fiziksel bakımı sağlamak, içimden geldikçe gülerek öperek sevmek, gelmiyorsa bile kucaklamak, güzel şeyler fısıldamak, onunla konuşmak, halimi anlatmak ve beni anladığını düşünmek vs.Koalina az çok konularını biliyorum. Daha önce yazışmadık sanırım hiç. Ama seninle ilgili genel görüşüm; vazifen olduğu için hayattaki ödevlerini yaparsın, mükemmeliyetçi bir yapın var. İyi bir eş olamamayı kaldıramazsın, iyi bir anne olamadıyı kaldıramazsın, iyi bir evlat olmamayı kaldıramazsın. Bunun için fiziksel şartlarda her durumu karşılıyorsun. Ama ruhun çoğu şeyi kabul etmiyor. Kişilik olarak rahat biri de olmadığın için tüm bu sorumluluklar fazla geliyor.
Kayınvalidenin evinden kendi evine geçme sürecini de okumuştum senin. Üzerine düşen her şeyi fazlasıyla yapmıştın. Ama yaparken de mutlu değildin. Bunlar hep görev, ödev, yapılması gerekiyor, her şey tam olmalı, sen yarım iş yapmazsın.
Bebekte de farklı olmadı. Vazifen olduğu için çocuğa çok iyi bakıyorsun. Ama burda bir fark var. Diğer işler bir şekilde başlıyor ve bitiyordu. Ama bu iş bitmeyecek. Ömrünce seninle devam edecek.
Burda benim sana söyleyebileceğim tek şey şu var. Zaman çok zalim. O kadar çabuk geçiyor ki. Bu çocuk böyle küçük kalmayacak büyüyecek ve senden bağımsız olacak. O zaman da şu sevimli hallerinin yeterince tadını çıkarmadığın için kendine kızacaksın.
Bunlar az çok yazılarından tahmin ettiğim şeyler. İddialı bir şekilde kesinlikle böyle birisin demiyorum :) yanlışsam kusura bakma
Lohusa depresyonunu atlatamamış ve buna saplanmış bir kadına verdiğiniz tavsiyenizden öpeyim, maşallah. Bebeğide versin, kocayıda değiştirsin en iyisi değil mi?Konunuzu başından beri takip ediyorum.Size ayrı çocuğa ayrı üzülüyorum.Yanlış anlamayın ama çevrenizden çocuğu olmayan bir aileye evlatlık vermeyi düşünmezmisiniz bebeği?
Ne olursa olsun sevemeyecek gibi duruyorsunuz çünkü bebeğinizi.
Hiç kimse bir ömür boyu böyle yaşamaz ki tedavi olur toparlanırsınız bu kadar basit iyi günde kötü günde diye söz verdiniz birbirinize . Tabi sen bilirsinSorunlar benim olarak kalacak. Bilmiyoruz belki çözülmeyecek şeylerdir, belki ömür boyu aynı hislerle debelenip dururum kim bilir... Ama adam da her eve geldiğinde ağlamaktan üstğ ıslanmış harap bir kadın görmek zorunda değil.