Bebekli Hayat Bana Göre Değilmiş

deniz1923 .!.:
Bak bu cok yerinde bir yorum. Gözünü açmış evli. Gezmek yok tozmak yok . Ya hayatinda bir kere kız kiza yurtdışı yapmış kadın bunu ozlemez mi ?
Tatilde sabahlamis hatun istedigi saatte yatip kalkmayi ozlemez mi ?
Palavra
Varsa yoksa cocuklariymis
Evet baska bir seyleri yok çünkü
Genişletmek için tıkla...
Çocuk bakımı gerçekten çok zor
Ben tatile giderken 1,5yaşındaki kızımı anneme bırakmıştım diye canavar ilan edildim.
Öyle güzel bir tatildi ki çocuktan sonra eşim ile başbaşa kalmanın verdiği mutluluk herşey değerdi. Hele o kesintisiz gece uykusu,gündüz istediğin saatte uyanabilmek bunları insan çok özlüyor .
Evet çocuklarımız iyiki var ama arada onları bırakıp tatil yapmalı insan, işine ve sosyal hayatına devam edebilmeli, Önce anne iyi olmalı ki çocuğa da sabırlı olabilsin. Ama yok bizim ülkemizde çocuklarımızla bitişik yaşamak zorundayız onlarsız bir hayat olmaz, bu sekilde ne kadar sağlıklı çocuk yetiştirilir bilemiyorum annesinden ayrılmaya korkan, okula giderken ağlayan, birilerini görünce öcü görmüş gibi kaçan çocuklar oluyorlar. bizler çocuklara bağlı olmamalıyız, bağımlı değil.
 
Kelebek02 .!.:
Çocuk bakımı gerçekten çok zor
Ben tatile giderken 1,5yaşındaki kızımı anneme bırakmıştım diye canavar ilan edildim.
Öyle güzel bir tatildi ki çocuktan sonra eşim ile başbaşa kalmanın verdiği mutluluk herşey değerdi. Hele o kesintisiz gece uykusu,gündüz istediğin saatte uyanabilmek bunları insan çok özlüyor .
Evet çocuklarımız iyiki var ama arada onları bırakıp tatil yapmalı insan, işine ve sosyal hayatına devam edebilmeli, Önce anne iyi olmalı ki çocuğa da sabırlı olabilsin. Ama yok bizim ülkemizde çocuklarımızla bitişik yaşamak zorundayız onlarsız bir hayat olmaz, bu sekilde ne kadar sağlıklı çocuk yetiştirilir bilemiyorum annesinden ayrılmaya korkan, okula giderken ağlayan, birilerini görünce öcü görmüş gibi kaçan çocuklar oluyorlar. bizler çocuklara bağlı olmamalıyız, bağımlı değil.
Genişletmek için tıkla...
 
Kelebek02 .!.:
Çocuk bakımı gerçekten çok zor
Ben tatile giderken 1,5yaşındaki kızımı anneme bırakmıştım diye canavar ilan edildim.
Öyle güzel bir tatildi ki çocuktan sonra eşim ile başbaşa kalmanın verdiği mutluluk herşey değerdi. Hele o kesintisiz gece uykusu,gündüz istediğin saatte uyanabilmek bunları insan çok özlüyor .
Evet çocuklarımız iyiki var ama arada onları bırakıp tatil yapmalı insan, işine ve sosyal hayatına devam edebilmeli, Önce anne iyi olmalı ki çocuğa da sabırlı olabilsin. Ama yok bizim ülkemizde çocuklarımızla bitişik yaşamak zorundayız onlarsız bir hayat olmaz, bu sekilde ne kadar sağlıklı çocuk yetiştirilir bilemiyorum annesinden ayrılmaya korkan, okula giderken ağlayan, birilerini görünce öcü görmüş gibi kaçan çocuklar oluyorlar. bizler çocuklara bağlı olmamalıyız, bağımlı değil.
Genişletmek için tıkla...
Ben de gittim. Siz yine iyi dayanmissiniz. 4 aylikken 3 günlüğüne yunanistana gittik. Nasil iyi gelmisti. Esimle uyumak uyanmak gezmek yemek icmek. Benim cocuklarimdan once de bie hayatim vardi . Hala var . Ayda bir gece disari cikiyorum. Kimsenin ne dediği umurumda degil.
Çocuğunuz kac yasinda bilmiyorum ama benim buyuk oglum 17 yaşında. Arkadasina "Annemin asla ev hanımı olmasını istemezdim. O cok güçlü ve basarili bir kadin " dedigini duydugumda dunyalar benim olmuştu. Bana bağımlı degil kendi hayati var . Isterse universitede tek basina yurtsisinda okur ev cekip cevirir.
Dogru yoldasiniz emjn olun...
 
deniz1923 .!.:
Ben de gittim. Siz yine iyi dayanmissiniz. 4 aylikken 3 günlüğüne yunanistana gittik. Nasil iyi gelmisti. Esimle uyumak uyanmak gezmek yemek icmek. Benim cocuklarimdan once de bie hayatim vardi . Hala var . Ayda bir gece disari cikiyorum. Kimsenin ne dediği umurumda degil.
Çocuğunuz kac yasinda bilmiyorum ama benim buyuk oglum 17 yaşında. Arkadasina "Annemin asla ev hanımı olmasını istemezdim. O cok güçlü ve basarili bir kadin " dedigini duydugumda dunyalar benim olmuştu. Bana bağımlı degil kendi hayati var . Isterse universitede tek basina yurtsisinda okur ev cekip cevirir.
Dogru yoldasiniz emjn olun...
Genişletmek için tıkla...
Ben şuan av hanımıyım işimi ve kariyerimi bırakıp çocuk bakıyorum :bicak:
Ahh o ellalem ne der lafları :deli: keşke ddinlemeseydim deyip başımı taşlara vuruyorum :kızgın:
 
Kelebek02 bir çocuk en az 2 yil annesine ozellikle duygusal yönden çok çok muhtactir. Siz onu annenize bırakıp gittiğinizde temel bakım açısından iciniz rahattir muhakkak. Peki onun duygusal ihtiyaçlarını karşılamak için kime ihtiyacı var sizce? Elbette çocuk oncesi hayatımızı ariyoruzdur hepimiz. Guvendigimiz insanlara birakip birkaç saatlik molalar verebiliriz kendimize. Ama zorunluluk hali dışında çocuğu fazlalık gibi anneanne vs bırakmak bana çok acımasızca geliyor. Sizin çocuksuz tatil yapmayi tercih edip bunu uygulama yetiniz var. Peki o çocuğun böyle bir şansı var mı? Biz ne yapmaya karar veriyorsak ebeveynler olarak onlar da bizim yorungemizde hareket etmek durumunda. Bunun gibi kararlar vermeden önce her zaman o çocuğun yerine kendimizi koymaliyiz bence.
 
Son düzenleme:
Kelebek02 .!.:
Çocuk bakımı gerçekten çok zor
Ben tatile giderken 1,5yaşındaki kızımı anneme bırakmıştım diye canavar ilan edildim.
Öyle güzel bir tatildi ki çocuktan sonra eşim ile başbaşa kalmanın verdiği mutluluk herşey değerdi. Hele o kesintisiz gece uykusu,gündüz istediğin saatte uyanabilmek bunları insan çok özlüyor .
Evet çocuklarımız iyiki var ama arada onları bırakıp tatil yapmalı insan, işine ve sosyal hayatına devam edebilmeli, Önce anne iyi olmalı ki çocuğa da sabırlı olabilsin. Ama yok bizim ülkemizde çocuklarımızla bitişik yaşamak zorundayız onlarsız bir hayat olmaz, bu sekilde ne kadar sağlıklı çocuk yetiştirilir bilemiyorum annesinden ayrılmaya korkan, okula giderken ağlayan, birilerini görünce öcü görmüş gibi kaçan çocuklar oluyorlar. bizler çocuklara bağlı olmamalıyız, bağımlı değil.
Genişletmek için tıkla...
Elbette haklisiniz dinlenmeye ihtiyaciniz var ama tatil konusu çocuğu biraz yıpratan bir süreç diye düsunuyorum. Hele ki çocuktan habersiz gidiliyorsa çocuk ayrılık kaygısı yaşıyor sanırım. Ki çocuk sürekli anne anne diye ağlama halinde oluyor. Ben gözlemlediğim çocuklara göre yazıyorum. Çevremden gördügüm calisan kadin veya carsida isi var cocugu goturemeyecek olan kisi cocugu ya uyurken ya oyun oynarken habersiz gidiyorsa ve cocuk anne anne diye seslendiginde anneyi bulamiyorsa anne tuvalete dahi gitse ciglik cigliga agliyor. Bu cocugun anneyi 3 gün seslenip seslenip bulamadığını düsunün bir de. Biraz hirçin oluyor. Herhalde annem yine gitti algisi olusuyor cocukta. Annen tuvalette dense dahi kimseyi dinlemiyor, anneyi gorene kadar agliyor. Beni kizimin bakicisi uyardi bu konuda. Habersiz gitmeyin dedi. Ben ise giderken hep beni kapidan el sallayip ugurladilar. 2 aylik cocukla yapti. Simdi 18 aylik hala aglamadan bu sekilde ugurlarlar. Once gitmemi istemez. Egilip gidip calismam gerektigini veya isim varsa carsiya gitmem gerektigini hava soguk oldugu icin onu goturemedigimi anlatirim. 2 haftadir dinliyor , yine oyun diye israr ediyor , montumu giyince gelip sarilir, biraz oylece omzuma yatar sonra geri oyununa doner. Bakicisi alir kucagina gel anneye pencereden el sallayalim der ve ordan ben uzaklasana kadar bakar. Evde cocuk olmasi da cok etkili. Cocuklar evde ise hic yuzume bakmaz, onlarin pesinde kosturur. Zorunlu bir durum olmadikca iki, uc gunlugune kalmaz diye dusunuyorum. Ogle arasi saati yaklastiginda anne baba diye soylemeye basliyormus. Yakin oldugu icin her ogle arasi yanina giderim hala. Ya emer ya oyun oynariz sonra ise gitmem gerek. derim, boynunu büker oyununa döner. Benzer bir konu ben de olusturmustum, bu gözlemlerimden sonra günü birlik dısında(sabahtan aksama) bırakmamaya özen gösteriyorum.
 
Henry14 .!.:
Kelebek02 bir çocuk en az 2 yil annesine ozellikle duygusal yönden çok çok muhtactir. Siz onu annenize bırakıp gittiğinizde temel bakım açısından iciniz rahattir muhakkak. Peki onun duygusal ihtiyaçlarını karşılamak için kime ihtiyacı var sizce? Elbette çocuk oncesi hayatımızı ariyoruzdur hepimiz. Guvendigimiz insanlara birakip birkaç saatlik molalar verebiliriz kendimize. Ama zorunluluk hali dışında çocuğu fazlalık gibi anneanne vs bırakmak bana çok acımasızca geliyor. Sizin çocuksuz tatil yapmayi tercih edip bunu uygulama yetiniz var. Peki o çocuğun böyle bir şansı var mı? Biz ne yapmaya karar veriyorsak ebeveynler olarak onlar da bizim yorungemizde hareket etmek durumunda. Bunun gibi kararlar vermeden önce her zaman o çocuğun yerine kendimizi koymaliyiz bence.
Genişletmek için tıkla...
yooo hic acimasiz degil ruh sagligimizi korumak adina 3 gunden hicbirsey olmaz mersk etmeyin oglumla iki sene doktor hastane dışında disari cikmadim desem inanir misiniz ama bu yaz bittim tukendim artik memlekete gittik ve anneme bıraktım 2 gun bir kere diger gittigimde yine 2 gun olmak uzere başbaşa tatil yaptık nefes aldim yaşıyorum hâlâ dedim ve biraz olsun sakinlestim o yüzden sorun olmuyor aksine anneye iyi geliyorsa cocukta rahat ediyor mutlu oluyor
 
Renklihatun .!.:
yooo hic acimasiz degil ruh sagligimizi korumak adina 3 gunden hicbirsey olmaz mersk etmeyin oglumla iki sene doktor hastane dışında disari cikmadim desem inanir misiniz ama bu yaz bittim tukendim artik memlekete gittik ve anneme bıraktım 2 gun bir kere diger gittigimde yine 2 gun olmak uzere başbaşa tatil yaptık nefes aldim yaşıyorum hâlâ dedim ve biraz olsun sakinlestim o yüzden sorun olmuyor aksine anneye iyi geliyorsa cocukta rahat ediyor mutlu oluyor
Genişletmek için tıkla...

Evet bizim ruh sağlığımızı korumamiz cocugun mutluluğu açısından önemli. Ama zorunluluk hali dışında birkaç saatin dışına çıkmamasi gerekir bence bu ayrılıkların. Cocuklar cok hassas ve o kadar küçükken kendilerini caresiz hissedebilirler anneden ayri. Bu duyguyu onlara yasatmamaliyiz bana göre.
 
Albunualalalal .!.:
Elbette haklisiniz dinlenmeye ihtiyaciniz var ama tatil konusu çocuğu biraz yıpratan bir süreç diye düsunuyorum. Hele ki çocuktan habersiz gidiliyorsa çocuk ayrılık kaygısı yaşıyor sanırım. Ki çocuk sürekli anne anne diye ağlama halinde oluyor. Ben gözlemlediğim çocuklara göre yazıyorum. Çevremden gördügüm calisan kadin veya carsida isi var cocugu goturemeyecek olan kisi cocugu ya uyurken ya oyun oynarken habersiz gidiyorsa ve cocuk anne anne diye seslendiginde anneyi bulamiyorsa anne tuvalete dahi gitse ciglik cigliga agliyor. Bu cocugun anneyi 3 gün seslenip seslenip bulamadığını düsunün bir de. Biraz hirçin oluyor. Herhalde annem yine gitti algisi olusuyor cocukta. Annen tuvalette dense dahi kimseyi dinlemiyor, anneyi gorene kadar agliyor. Beni kizimin bakicisi uyardi bu konuda. Habersiz gitmeyin dedi. Ben ise giderken hep beni kapidan el sallayip ugurladilar. 2 aylik cocukla yapti. Simdi 18 aylik hala aglamadan bu sekilde ugurlarlar. Once gitmemi istemez. Egilip gidip calismam gerektigini veya isim varsa carsiya gitmem gerektigini hava soguk oldugu icin onu goturemedigimi anlatirim. 2 haftadir dinliyor , yine oyun diye israr ediyor , montumu giyince gelip sarilir, biraz oylece omzuma yatar sonra geri oyununa doner. Bakicisi alir kucagina gel anneye pencereden el sallayalim der ve ordan ben uzaklasana kadar bakar. Evde cocuk olmasi da cok etkili. Cocuklar evde ise hic yuzume bakmaz, onlarin pesinde kosturur. Zorunlu bir durum olmadikca iki, uc gunlugune kalmaz diye dusunuyorum. Ogle arasi saati yaklastiginda anne baba diye soylemeye basliyormus. Yakin oldugu icin her ogle arasi yanina giderim hala. Ya emer ya oyun oynariz sonra ise gitmem gerek. derim, boynunu büker oyununa döner. Benzer bir konu ben de olusturmustum, bu gözlemlerimden sonra günü birlik dısında(sabahtan aksama) bırakmamaya özen gösteriyorum.
Genişletmek için tıkla...
Kızım bana hiç bağımlı olmadı 5aylıkken işe başladım. Öyle anne diye ağlayan bir çocuk hiç olmadı 1haftalık bir tatildi hergün görüntülü aradım çok mutlu gözüküyordu, ama oğlum bana resmen bağlıydı çünkü o doğunca istifa etmek zorunda kaldım benden ayrı uyumuyor asla ben olmadan bir yere gitmez di. Bir kaç saat kv bıraktım aradılar durmadı acile getirdik :eek:11"aylık sütten kestim ve işe başladım yoksa çıldıracaktım asla onsuz biryere gidemez oldum o şekilde oğlum da bana bağımlı olmayı bıraktı :halay:
 
Henry14 .!.:
Evet bizim ruh sağlığımızı korumamiz cocugun mutluluğu açısından önemli. Ama bence zorunluluk hali dışında birkaç saatin dışına çıkmamasi gerekir bence bu ayrılıkların. Cocuklar cok hassas ve o kadar küçükken kendilerini caresiz hissedebilirler anneden ayri. Bu duyguyu onlara yasatmamaliyiz bana göre.
Genişletmek için tıkla...
olabilir o sizin fikriniz elbet bende bu sekilde düşünüyorum sürekli yapışık olmayi sevmiyorum bir alanim olmali arada olsada esimle başbaşa kalmayi cok özlüyoruz ikimiz de arada olmali ogluma gelince 2 gun gittigimde ananesini hic üzmemiş gayet guzel gezmisler park oyuncak oynama yeme uyuma derken beni görünce kostu sarildik oyununa devam etti yani sandiginiz kadar muhtac ve güzsüz olmuyorlar
 
Kelebek02 .!.:
Kızım bana hiç bağımlı olmadı 5aylıkken işe başladım. Öyle anne diye ağlayan bir çocuk hiç olmadı 1haftalık bir tatildi hergün görüntülü aradım çok mutlu gözüküyordu, ama oğlum bana resmen bağlıydı çünkü o doğunca istifa etmek zorunda kaldım benden ayrı uyumuyor asla ben olmadan bir yere gitmez di. Bir kaç saat kv bıraktım aradılar durmadı acile getirdik :eek:11"aylık sütten kestim ve işe başladım yoksa çıldıracaktım asla onsuz biryere gidemez oldum o şekilde oğlum da bana bağımlı olmayı bıraktı :halay:
Genişletmek için tıkla...
Cocuk mutluysa anne mutlu, anne mutluysa çocuk mutlu oluyor zaten. Siz dengeyi sağlamışsınız.
 
Hahaha cocuklari birakip kocasiyla tatile gidenler var:) super:)) ben ne yapicami soyleyim:) kinayanlar olabilir:)) bi kac sene icinde cocuklari herife birakip 3-4 gunlugune tatile gitmeyi planliyorum tek basina :))

Esime cocuklar bensiz olamaz dedikce yapariz diyor:)) deneyip gorelim:)
 
Renklihatun .!.:
olabilir o sizin fikriniz elbet bende bu sekilde düşünüyorum sürekli yapışık olmayi sevmiyorum bir alanim olmali arada olsada esimle başbaşa kalmayi cok özlüyoruz ikimiz de arada olmali ogluma gelince 2 gun gittigimde ananesini hic üzmemiş gayet guzel gezmisler park oyuncak oynama yeme uyuma derken beni görünce kostu sarildik oyununa devam etti yani sandiginiz kadar muhtac ve güzsüz olmuyorlar
Genişletmek için tıkla...
Anne baba olmayı eş olmaya tercih ediyoruz. şuan evdeyim ve çocuklarımla çok bunalıyorum eşimde öyle.yani mükemmel bir anne olamıyoruz maalesef.
Kres arayışındayım en kısa sürede tekrar işe başlamayı düşünüyorum çünkü hem maddi hem manevi destek le büyüyorlar çocuklar bu sekilde.
 
Kelebek02 .!.:
Anne baba olmayı eş olmaya tercih ediyoruz. şuan evdeyim ve çocuklarımla çok bunalıyorum eşimde öyle.yani mükemmel bir anne olamıyoruz maalesef.
Kres arayışındayım en kısa sürede tekrar işe başlamayı düşünüyorum çünkü hem maddi hem manevi destek le büyüyorlar çocuklar bu sekilde.
Genişletmek için tıkla...
iste ben tercih etmiyorum biz bu yola ikimiz ciktik once es olarak sonra anne baba olduk cocuklarim icin elimizden geleni yapıyoruz ama basbasa kalmaya bi kahve sigara keyfi yapmaya film izlemeye sohbet etmeye ihtiyacimiz var ben oyle kendini adamış annelerden degilim o yüzden tabi ki evlatlarim cok kıymetli ama arada bizde mutlu olmaliyiz sizin peki birakacaginiz biri yok mi kres cok iyi olur cidden
 
Renklihatun .!.:
iste ben tercih etmiyorum biz bu yola ikimiz ciktik once es olarak sonra anne baba olduk cocuklarim icin elimizden geleni yapıyoruz ama basbasa kalmaya bi kahve sigara keyfi yapmaya film izlemeye sohbet etmeye ihtiyacimiz var ben oyle kendini adamış annelerden degilim o yüzden tabi ki evlatlarim cok kıymetli ama arada bizde mutlu olmaliyiz sizin peki birakacaginiz biri yok mi kres cok iyi olur cidden
Genişletmek için tıkla...
Kv bıraktım ama bakmak istemedi oğlum biraz yaramaz olduğu için kres ayarladık. Orada çocuklara şiddet haberleri filan oluyor hiç korkmuyor musun sen nasıl Annesin gibisinden konuşunca gaza geldim işi bıraktım.
Kv göre ben çok garip bir anneyim o asla çocuklarından ayrılamaz .
 
Renklihatun .!.:
iste ben tercih etmiyorum biz bu yola ikimiz ciktik once es olarak sonra anne baba olduk cocuklarim icin elimizden geleni yapıyoruz ama basbasa kalmaya bi kahve sigara keyfi yapmaya film izlemeye sohbet etmeye ihtiyacimiz var ben oyle kendini adamış annelerden degilim o yüzden tabi ki evlatlarim cok kıymetli ama arada bizde mutlu olmaliyiz sizin peki birakacaginiz biri yok mi kres cok iyi olur cidden
Genişletmek için tıkla...
Diger turlusu iletisim problemlerine sebep oluyor zaten. Aslında siz doğru olanı yapıyorsunuz. Biz de yenice başladık. Simdilik kızımızı bakıcısına bırakıp aile terapisine gidiyoruz :))
Zamanla sinema, gezme tozmaya da gideriz herhalde.
 
Kelebek02 .!.:
Kv bıraktım ama bakmak istemedi oğlum biraz yaramaz olduğu için kres ayarladık. Orada çocuklara şiddet haberleri filan oluyor hiç korkmuyor musun sen nasıl Annesin gibisinden konuşunca gaza geldim işi bıraktım.
Kv göre ben çok garip bir anneyim o asla çocuklarından ayrılamaz .
Genişletmek için tıkla...
Sen normal olanı yapıyorsun aslında. Ben sadece 3-5 gün bırakma olayına sıcak bakamıyorum. Zamanla bunu da kafamda oturtmam lazım. Esim gunu birlik kaçamaklara bile razı. Yavaştan başladim ben de.
 
Kelebek02 .!.:
Kızım bana hiç bağımlı olmadı 5aylıkken işe başladım. Öyle anne diye ağlayan bir çocuk hiç olmadı 1haftalık bir tatildi hergün görüntülü aradım çok mutlu gözüküyordu, ama oğlum bana resmen bağlıydı çünkü o doğunca istifa etmek zorunda kaldım benden ayrı uyumuyor asla ben olmadan bir yere gitmez di. Bir kaç saat kv bıraktım aradılar durmadı acile getirdik :eek:11"aylık sütten kestim ve işe başladım yoksa çıldıracaktım asla onsuz biryere gidemez oldum o şekilde oğlum da bana bağımlı olmayı bıraktı :halay:
Genişletmek için tıkla...
Bence cocugun bağımlı olmasıyla duygusal gerekliliği arasında ince bir çizgi var. Biz bunu ayirt edemeyebiliyoruz bazen. Ben oglumu krese baslattigimda henuz 2 yaşına gelmemiş bir cocuk vardi kreşte ve surekli anne diyerek agliyordu. Onu gördüğüm sure içinde hiç kimse susturamadi. Bu çocuk annesinden bağımsız buyuyor diyelim ama hayat bunu ona acımasızca öğretiyor. Eğer bir mecburiyet yoksa en azından iki yaşına gelene kadar anne çocuğuna kendi bakmalı bence. Çünkü bir çocuğa annesinin vereceği sevgiyi, annesiyle birlikte gecirdigi vakti, onunla oyun oynamanin keyfini ve huzurunu dünyanın en iyi bakıcısı, kreşi, anneanne/babaannesi vs. asla veremez. Bağımsız olmasını hedeflemekse buradaki amaç, zaten en fazla kac yasina kadar bize bagimli kalacagini da düşünmek gerekir. Nihayetinde kollarimizdan ucacaklar bir gün. O zamana kadar onlara ne kadar anı biriktirirsek, ne kadar kaliteli zaman gecirirsek,ne kadar mutlu edersek kârdır.
 
Renklihatun .!.:
olabilir o sizin fikriniz elbet bende bu sekilde düşünüyorum sürekli yapışık olmayi sevmiyorum bir alanim olmali arada olsada esimle başbaşa kalmayi cok özlüyoruz ikimiz de arada olmali ogluma gelince 2 gun gittigimde ananesini hic üzmemiş gayet guzel gezmisler park oyuncak oynama yeme uyuma derken beni görünce kostu sarildik oyununa devam etti yani sandiginiz kadar muhtac ve güzsüz olmuyorlar
Genişletmek için tıkla...

Evet tabii ki görüşlerimiz farklı olabilir. Ben annenin çocuğuna sağlayacağı duygusal konforu kimsenin sağlayabileceğini düşünmüyorum. Tâbii bu sürekli yapışık olmak anlamina gelmez ama oğlumun birkac saat dışında ayrı kalması beni çok uzerdi
 
Koalina .!.:
Selam herkese. Doğum yapalı 2 hafta oldu. İlk bir kaç gün ne olduğunu anlamadık geçti gitti ama günler geçtikçe anne olmak ve bebek bakımı bana ağır gelmeye bşladı. Kayınvalidem ve annem dönüşümlü kalıyorlar, ev işlerinde yardımcılar sağolsunlar. Bebeğim de çok sevmli, büyük bir aşk olmadı henüz ama seviyorum tabii ki, minik elleri, muhtaç hali içimi acıtıyor. Ama ben eski hayatımı çok özlüyorum, eşimi özlüyorum, deliksiz uyumayı özlüyorum, eşimle dizi izlerken uyuyakalmayı özlüyorum. Herkes geçecek diyor ama çok ruhum daralıyor, sanki büyük br hata yapmışım ve dönüşü yokmuş gibi geliyor. Bebeği bırakıp bir kaç kere dışrı çıktık, o uyuyunca ben de uyuyorum, rahatlatacak her şeyi yapıyorum ama eski düzenimi düzenimi çok özlüyorum.
Evde sürekli meme açık gezmek, pijama veya eşofmanla dolaşmak, uzun bir banyo sefası için vakit bulamamak çok sıkıcı. Bir yandan da sadece bana muhtaç bebeğime karşı vicdan azabı içinde kalmak çok can yakıcı. Her gün ağlamaktan sinirim bozuldu.
Eşim de hiç bir şey hissetmiyor bebeğe karşı, bana da manevi destek olamıyor. Acaba hiç mi bir şey hissetmeyecek hep böyle mi olacak, hayatım düzene girecek mi, 2 ay sonra işe başlayınca tempoyu kaldırabilecek miyim...
Genişletmek için tıkla...
Tum yorumlari okuyup oyle yorum yapmak istedim. Dayatma yorumlardan hoslanmiyorum her anlamda oyuzden tek bir dogru vardir zihniyetiyle yorum yapmiycam. 23 Yasimda isteyerek anne oldum.Normal dogum istedigim icin 36 saat sanci 4 saat suni sanciya ragmen sezeryanla dogum yaptim. Dogumdan cikinca narkozunda etkisiyle goturun istemiyorum demisim.(Yazarken bile kotu oluyorum)Yasiminda verdigi tecrubesizlikle tedirgin yaklastim bebegime 20 gun kayinvalde kaldi yanimda ogluma alismam biraz uzun surmustu. Ikinci oglumu 28 yasimda dogurdum. 28.haftada gelisim geriliginden dolayi erken dogum olucakti ve erken dogdu. Dogumum benim adima riskli olmus. Bazi komplikasyonlar olusmus. Rahim kazindigi icin kanama olustu. Tekrar bir ameliyatla rahim alinicakti kanama son anda durduruldu. Ikinci bebegimde daha tecrubeliydim sadece 1 hafta destek olunmasini istedim. Ve sonralari bana yapilan tum yorumlar,dogdugu andan itibaren bu bebegine daha farkli, sefkatle yaklastin. Buyuk oglum 11 yasinda kucuk 6 Allah bagislarsa, ama su yasimda hayattaki en buyuk vicdan azabim kucuk ogluma verdigim sefkati buyuk ogluma verememis olmak hatirladikca bile kalbim aciyor. O yuzden sevgileri asla degismese de aradaki farki kapatmak adina buyuk ogluma ayri bir duskunum. Bana en ihtiyaci olan donemde ona sevgimi yeteri kadar veremedim. Belki ona hemen sefkat gostermek elimde degildi yapamiyordum, ama destek almak benim elimdeydi keske bunu yapmis olsaydim diyorum. O yuzden soyleyebilicegim tek sey kendimizi kusursuz gormemeliyiz. Her zorlugun ustesinden kendimiz gelmeye calisip hayati zorlastirmamaliyiz. Bazen evet bu sefer yapamadim olmadi demeyi bilmeliyiz. Asil o zaman bilincli herseye yetebilen once insan sonra ebebeyin olabiliriz.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

hanyolcuhanciyolcu
Ben mi yanlış yapıyorum?
Yorumlar
5
Görüntüleme
447
oralardamevsimyazmi
oralardamevsimyazmi
A
Eşimin ailesiyle yaşadığım son durum
2 3
Yorumlar
52
Görüntüleme
3K
suzan3333
S
pumpkiinn
Akıl rica edeceğim..
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
2K
Cattyhol
Cattyhol
Z
Annemle aram çok kötü
2
Yorumlar
32
Görüntüleme
2K
Tardis_2718
Tardis_2718
B
Esim benimle tanisirken baskasiyla yazisiyormus
2 3
Yorumlar
57
Görüntüleme
2K
Cicek Kiz
Cicek Kiz
X