Bebekli Hayat Bana Göre Değilmiş

Hahaha cocuklari birakip kocasiyla tatile gidenler var:) super:)) ben ne yapicami soyleyim:) kinayanlar olabilir:)) bi kac sene icinde cocuklari herife birakip 3-4 gunlugune tatile gitmeyi planliyorum tek basina :))

Esime cocuklar bensiz olamaz dedikce yapariz diyor:)) deneyip gorelim:)
Bu çocukları burakıp kocayla gitmekten çok daha iyi zaten çocuklar için. Anneanne gibi 2. derece bir yakınla kalmaktan çok daha iyi baba ile kalmak. İyi tatiller şimdiden.
 
Elbette haklisiniz dinlenmeye ihtiyaciniz var ama tatil konusu çocuğu biraz yıpratan bir süreç diye düsunuyorum. Hele ki çocuktan habersiz gidiliyorsa çocuk ayrılık kaygısı yaşıyor sanırım. Ki çocuk sürekli anne anne diye ağlama halinde oluyor. Ben gözlemlediğim çocuklara göre yazıyorum. Çevremden gördügüm calisan kadin veya carsida isi var cocugu goturemeyecek olan kisi cocugu ya uyurken ya oyun oynarken habersiz gidiyorsa ve cocuk anne anne diye seslendiginde anneyi bulamiyorsa anne tuvalete dahi gitse ciglik cigliga agliyor. Bu cocugun anneyi 3 gün seslenip seslenip bulamadığını düsunün bir de. Biraz hirçin oluyor. Herhalde annem yine gitti algisi olusuyor cocukta. Annen tuvalette dense dahi kimseyi dinlemiyor, anneyi gorene kadar agliyor. Beni kizimin bakicisi uyardi bu konuda. Habersiz gitmeyin dedi. Ben ise giderken hep beni kapidan el sallayip ugurladilar. 2 aylik cocukla yapti. Simdi 18 aylik hala aglamadan bu sekilde ugurlarlar. Once gitmemi istemez. Egilip gidip calismam gerektigini veya isim varsa carsiya gitmem gerektigini hava soguk oldugu icin onu goturemedigimi anlatirim. 2 haftadir dinliyor , yine oyun diye israr ediyor , montumu giyince gelip sarilir, biraz oylece omzuma yatar sonra geri oyununa doner. Bakicisi alir kucagina gel anneye pencereden el sallayalim der ve ordan ben uzaklasana kadar bakar. Evde cocuk olmasi da cok etkili. Cocuklar evde ise hic yuzume bakmaz, onlarin pesinde kosturur. Zorunlu bir durum olmadikca iki, uc gunlugune kalmaz diye dusunuyorum. Ogle arasi saati yaklastiginda anne baba diye soylemeye basliyormus. Yakin oldugu icin her ogle arasi yanina giderim hala. Ya emer ya oyun oynariz sonra ise gitmem gerek. derim, boynunu büker oyununa döner. Benzer bir konu ben de olusturmustum, bu gözlemlerimden sonra günü birlik dısında(sabahtan aksama) bırakmamaya özen gösteriyorum.
Ben iki çocuğumda da boyle bir kaygi yaşamadım. Is seyahatine gittigim de oldu . Acikca soyledim.
 
Bu çocukları burakıp kocayla gitmekten çok daha iyi zaten çocuklar için. Anneanne gibi 2. derece bir yakınla kalmaktan çok daha iyi baba ile kalmak. İyi tatiller şimdiden.
Ben anneanneyi tercih ederim daha iyi bakacagindan:) ama esim kendisi arandi yapariz ederiz diye:) bende bunu istiyorum zaten ben yokkende baslarinin caresine bakabilsinler ki bende az rahat edeyim. Genelde bizde su dusunce var ya: anne yoksa bi evde basi bos kaliyolar.. gercekten bizim erkeklerle boyle oluyo. Geldigimde ev yerinde duruyo olursa tekrarini bile yapabilirim:) daha zaman var tabii:)
 
Ben tek bakıyorum gurbetteyim eşim bile evde olmuyor genelde. Haline şükret ya. Bende kendimi kimsesiz hissediyorum acaba lohusalıktan çıkamadım mı bebeğim 5 aylık :/
 
Siz niye çocuk yaptınız acaba?? İki sevgisiz insan ve bir bebek. Yazık o çocuğa.

Ben de tam diyordum nasıl bu tarz bir yoruma denk gelmedim diye...
Doğum sonrası depresyon birçok kadının başına gelen bir rahatsızlık. Sizin de bunu yargılamaya hiç hakkınız yok. Acı çeken bir kadına nasıl böyle şeyler söylebilirsiniz!!! Asıl size yazık. Anlayışsız, patavatsız empati yoksunu bir insan olmak çok zor olmalı...
 
ne kadar guzel yazmissiniz. İnsallah saglik sihhatli hayirli evlatlariniz olur tez zamanda

Meyveliturta19 Meyveliturta19 yorumunuzu alintilayan uyelerden okudum , gecmise bakip bulamadim
Ama gozleeim doldu , ne kadar guzel yazmissiniz
Insallah en kisa zamanda bebeginize kavusursunuz , cok icten diliyorum bunu size

Bebek hasreti ceken kadinlar icinde en mukemmel yorumu yazan sizsiniz.
Insallah 2019 sizin de anne olduğunuz yıl olur. Dualarımda olacaksiniz

Amiinn inşallah kızlar çok çok teşekkür ederim, ne güzel dualar etmişsiniz benim için.. Umarım bu yıl hepimizin tüm istekleri gerçekleşir tekrar çok sağolun ❤
 
Yapacağım yoruma kızacaksınız belki ama size kendimi anlatayım. 4 yıl olacak evleneli ve 3.5 yıl boyunca hamile kalmak için uğraştım ilk gebeliğim dış gebelikti kürtaj oldum. Olsun dedik en azından 2 günde olsa sevindirmişti bizi. Sonra 3 ay geçti aynı tedaviyle tekrar hamile kaldım. İlk üç aylık dönem sıkıntılı geçti düşük riskim vardı. Atlattık çok şükür. 4.5 aylık olduk.Tam rahatladık derken ansızın suyum geldi tamamen hastaneye gidinceye kadarda açılmam olmuş. Ve ben minicik yavrumu suni sancıyla erken doğum yaparak kaybettim bu ayın 25inde. :KK43: Allah kimseye evlat acısı vermesin. Keşke sağlıklı bir şekilde kucağımıza alsaydıkta bunları yaşamasaydık. Halinize şükredin bende lohusayım ama bebeğim yok:KK43: oğlumu meleğimi çok özlüyorum. Hamileyken herkes diyordu bebek bakmak zor iş uyku yok banyo yok sıcak çay yemek yok diye. Ben razıyım derdim hepsine yeterki sağ salim kucağımıza alalım. :KK43: yavrum meleğim öpüpte koklayamadım bir kere kucağıma alamadım. şimdi kara toprakta bende onsuz içim yana yana evdeyim :KK43: şimdi karar verin hangisi zor :KK43: Size bunu kızmanız üzülmeniz için yazmadım sadece içinde bulunduğunuz duruma şükredin :KK43: Allah yavrunuzu size bağışlasın.
 
Çok üzgünüm ya, büyük bir aşk yaşarım diye düşünüyordum. Sevimli gelir ve o kadar üzülmem gibi. Maalesef inanılmaz mutsuzum artık sütüm de azaldı. Aksi gibi sürekli de emmek istiyor. Aç herhalde diye mama verdik bir kaç kez ama uyumak için memeyi tercih ediyor, ne emzik ne biberon ağlamasını durdurmuyor.
Her şeye çok üzülüyorum, eşimi özlüyorum, hayatımı özlüyorum, eskiden önemsemediğim yapmak istemediğim şeyler için çok pişmanım onları bile özlüyorum.
Durumunuz düzelir inşaallah. Bende meleğimi özlüyorum tekme atışını,midemi bulundurmasını, uykumu getirişini:KK43:
Kısa zamanda öyle alışmışım ki karnımda ki boşluk canımı yakıyor. Lütfen birazcık sabredin düzelir herşey. Dışardaki hayat size güzel gelebilir özlersinizde ama evlat acısı gibi bir imtihan özlediğiniz herşeyden daha zor...:KK43:
 
Keşke benim yerime size nasip olsaydı

Oy kıyamam sana.. olur mu hiç.
Geçecek kuzum benim inan bu bir süreç..

Annelik kalıbını aklından çıkar mesela o bildiğimiz ya da bize dayatılan annelik kalıbını.. sen kendi kalıbını oluştur.
Sosyal hayatı olan bir anne kalıbı oluştur kendi kuralların olsun ve bebeğin de o kurallara uygun büyüsün..
Yani evet doğurdun diye tüm dünyanın merkezi zaten bebeğin olamaz. Senin ondan önce de bir hayatın vardı ve bu hayata bebeğini ekle. Bebek geldi diye o hayattan vazgecme.

Bak toplumumuzda bir çok kadının tek odak noktası evlatları, kocaları vb.dir
Eskiden annelerimizin de öyleymiş.. o yüzden senin bunları özlemeni yadırgayabilirler.

Ama bizler daha geniş bakıyoruz hayata.. gezmek, yeni yerler keşfetmek, özgürce yaşamanın tadlarını biliyoruz. Bu yüzden affallama süreci yaşaman çok normal.

Eşin inşallah güzel bir iş bulacak tüm kalbimle inanıyorum ve senin de iznin bitip tekrar iş hayatına başladığında yani normal yaşantına döndüğünde bunların hepsi geçecek.

Uçakta bile acil durumda maskeyi ilk kendinize sonra çocuğunuza takın diyorlar.
Sen kendini ilk düşün ve canın ne yapmak istiyorsa öyle yap.
Hatta eminim ki bir çok kişiyide örnek olacaksın. Sen anneden önce kadınsın. Şuan hormonlar biraz bocalatsa da eminim ki çok güçlü bir kadınsın
 
Yapacağım yoruma kızacaksınız belki ama size kendimi anlatayım. 4 yıl olacak evleneli ve 3.5 yıl boyunca hamile kalmak için uğraştım ilk gebeliğim dış gebelikti kürtaj oldum. Olsun dedik en azından 2 günde olsa sevindirmişti bizi. Sonra 3 ay geçti aynı tedaviyle tekrar hamile kaldım. İlk üç aylık dönem sıkıntılı geçti düşük riskim vardı. Atlattık çok şükür. 4.5 aylık olduk.Tam rahatladık derken ansızın suyum geldi tamamen hastaneye gidinceye kadarda açılmam olmuş. Ve ben minicik yavrumu suni sancıyla erken doğum yaparak kaybettim bu ayın 25inde. :KK43: Allah kimseye evlat acısı vermesin. Keşke sağlıklı bir şekilde kucağımıza alsaydıkta bunları yaşamasaydık. Halinize şükredin bende lohusayım ama bebeğim yok:KK43: oğlumu meleğimi çok özlüyorum. Hamileyken herkes diyordu bebek bakmak zor iş uyku yok banyo yok sıcak çay yemek yok diye. Ben razıyım derdim hepsine yeterki sağ salim kucağımıza alalım. :KK43: yavrum meleğim öpüpte koklayamadım bir kere kucağıma alamadım. şimdi kara toprakta bende onsuz içim yana yana evdeyim :KK43: şimdi karar verin hangisi zor :KK43: Size bunu kızmanız üzülmeniz için yazmadım sadece içinde bulunduğunuz duruma şükredin :KK43: Allah yavrunuzu size bağışlasın.
Allah sabirlar versin, cennette kavustursun insallah...
 
Bunların hepsini tüm anne babalar az ya da çok yaşıyor ama ne hikmetse kimse tek çocukla kalmıyor. Ben mesela o kadar zor olmasına rağmen 2. Yi yaptım. Ara da 3. Düşünmüyor değilim. Her ne kadar delilik gibi görünse de sevgileri herşeye değer
 
Ben de tam diyordum nasıl bu tarz bir yoruma denk gelmedim diye...
Doğum sonrası depresyon birçok kadının başına gelen bir rahatsızlık. Sizin de bunu yargılamaya hiç hakkınız yok. Acı çeken bir kadına nasıl böyle şeyler söylebilirsiniz!!! Asıl size yazık. Anlayışsız, patavatsız empati yoksunu bir insan olmak çok zor olmalı...
Empati yapamıyorum evet. Empati yapılacak bi durum yok ortada çünkü..
Karı koca çocuğumuza karşı bi hissimiz yok diyenden ne beklenir acaba?!!
Psikolojik sorunların varsa yapma kardeşim çocuk.
Sonra mutsuz çocuklar yetiştiyo işte böyle.
Maleseff..
 
Empati yapamıyorum evet. Empati yapılacak bi durum yok ortada çünkü..
Karı koca çocuğumuza karşı bi hissimiz yok diyenden ne beklenir acaba?!!
Psikolojik sorunların varsa yapma kardeşim çocuk.
Sonra mutsuz çocuklar yetiştiyo işte böyle.
Maleseff..
Npayım çöpe mi atayım şu an?
Doğurmadan nereden bilebilirim ne hissedeceğimi? Herkes klasik çok seveceksin, aşık olacaksın diyip durdu. Olmadı işte ve doğurdum ne yapılabilir bu saatten sonra? Sanki ben istemiyorum sevmek, mutlu olmak. Her gün ölüyorum ama kimse anlamıyor...
 
Amin siz birde benim içimin yangınını düşünün. Çok kötüyüm çok üzgünüm:KK43:
Ben de 3 aylıkken karnimda kaybettim. Toparlanmam cok zor oldu. Şimdi tekrar hamileyim ve bebegimi kucagima almama cok az kaldi. Tekrar ayni acıyı yaşamaktan ölesiye korkuyorum. O yuzden milletin bu gunlerin tadini cikar vs gibi söylemleri zerre umrumda değil yeter ki saglikla kucagima alayim istiyorum. Allah size de tez zamanda saglikli gebelik nasip etsin insallah. Evlatla sinanmayan anlayamaz, cok cok zor...
 
Npayım çöpe mi atayım şu an?
Doğurmadan nereden bilebilirim ne hissedeceğimi? Herkes klasik çok seveceksin, aşık olacaksın diyip durdu. Olmadı işte ve doğurdum ne yapılabilir bu saatten sonra? Sanki ben istemiyorum sevmek, mutlu olmak. Her gün ölüyorum ama kimse anlamıyor...

ne yani karı koca, ikiniz de çocuğunuzu sevmiyor musunuz?
 
X