Ay yerim o bıldırcın ı. Konusan cocuk candırO durum gerçekten varmış dayı - hala mevzusu . Çocuk sürekli kimi görürse ona benziyor huy olarak aslında benim oğlum hiç susmaz nefes almadan konuşurEşim o konuşurken uyuklar . Tabi her terazi iyi olmaz iyisi kötüsü var . Allah gönlünden geçeni hakkında hayırlı eylesin inş cnm
Sen pislik araaaa,ondan bol ne var
Benim çocuklar tırlak değillerdi pek ama e çocukluğun kanunu halıyı pastel boyayla bir güzel boyamışlardı,görünce
Bir günde yatak odama ödül çıkartmalarından yapıştırmışlar,süslemişler
Çok güzel ama daha yapıştırmayın etiket izi kalır dedim.
Ben mutfaktayken Aaaaaanneeee gel baaaak temizledik sürpriiiizBir geldim baktım ki eşimin tsmir kutusundan tornavida ne buldularsa kazımışlar canım mobilyayı
E ne diyeceksin,iyi birşey yaptılar kendilerince
Son cümlene de amin diyorum,en kısa zamanda bebişinle iyi tırlatmalar
Demeyin öyle ya belki büyük ihtimalle dogumdan sonra lohusaniz basladi bi terapi alin isterseniz kendini iyi hissetmiyosaniz umarim atlatirsiniz bunuSelam herkese. Doğum yapalı 2 hafta oldu. İlk bir kaç gün ne olduğunu anlamadık geçti gitti ama günler geçtikçe anne olmak ve bebek bakımı bana ağır gelmeye bşladı. Kayınvalidem ve annem dönüşümlü kalıyorlar, ev işlerinde yardımcılar sağolsunlar. Bebeğim de çok sevmli, büyük bir aşk olmadı henüz ama seviyorum tabii ki, minik elleri, muhtaç hali içimi acıtıyor. Ama ben eski hayatımı çok özlüyorum, eşimi özlüyorum, deliksiz uyumayı özlüyorum, eşimle dizi izlerken uyuyakalmayı özlüyorum. Herkes geçecek diyor ama çok ruhum daralıyor, sanki büyük br hata yapmışım ve dönüşü yokmuş gibi geliyor. Bebeği bırakıp bir kaç kere dışrı çıktık, o uyuyunca ben de uyuyorum, rahatlatacak her şeyi yapıyorum ama eski düzenimi düzenimi çok özlüyorum.
Evde sürekli meme açık gezmek, pijama veya eşofmanla dolaşmak, uzun bir banyo sefası için vakit bulamamak çok sıkıcı. Bir yandan da sadece bana muhtaç bebeğime karşı vicdan azabı içinde kalmak çok can yakıcı. Her gün ağlamaktan sinirim bozuldu.
Eşim de hiç bir şey hissetmiyor bebeğe karşı, bana da manevi destek olamıyor. Acaba hiç mi bir şey hissetmeyecek hep böyle mi olacak, hayatım düzene girecek mi, 2 ay sonra işe başlayınca tempoyu kaldırabilecek miyim...
Niye ya?Hiç hamile kalmadım ama durumunuzu anlayabiliyorum bu bir alışma süreci,lohusalıktan kaynaklanıyor.Emin olun ki zaman geçecek ve ondan kopamayacaksınız eski yaşantınız aklınıza bile gelmeyecek.
2 ayda ise donmek canavarlik miymisvalla ben dogumdan eve gelip mail cevapladim, 15 gunlukken catir catir calisiyordum bu durumda canavarlik level ini gecip ejderhalik seviyesine oturdum
Demek ki hasta değilTüüüüü nasıl anasın sen
Tüüüüü nasıl anasın sen
Okuduklarima inanamadim spizella, bebekten once yasamamisim diyenler mi, ondan oncesini hatirlamayacaksin diyenler miherkes kendini normal gordugune gore ben anormal bir anayim
Hemen işi bırakıp o çocuklarından çaldığın zamanı telafi etmek için evden 7/24 çıkmıyor, oğlanların yediklerini önlerine yemediklerini artlarına koyuyor, saçını oğluşuna süpürge ediyorsunancak o zaman gözümüzde birazcık aklanıp bizim analık seviyemize yaklaşabilirsin belki o da belki yani
Bunlar cok normal mutlaka psikolojik destek alın zamanla düzelecek ve büyük Bi aşk olacak :) ben ilk sahiplenemedim sanki komşu emanet etmişte gelip alacak diye bekledim:)Selam herkese. Doğum yapalı 2 hafta oldu. İlk bir kaç gün ne olduğunu anlamadık geçti gitti ama günler geçtikçe anne olmak ve bebek bakımı bana ağır gelmeye bşladı. Kayınvalidem ve annem dönüşümlü kalıyorlar, ev işlerinde yardımcılar sağolsunlar. Bebeğim de çok sevmli, büyük bir aşk olmadı henüz ama seviyorum tabii ki, minik elleri, muhtaç hali içimi acıtıyor. Ama ben eski hayatımı çok özlüyorum, eşimi özlüyorum, deliksiz uyumayı özlüyorum, eşimle dizi izlerken uyuyakalmayı özlüyorum. Herkes geçecek diyor ama çok ruhum daralıyor, sanki büyük br hata yapmışım ve dönüşü yokmuş gibi geliyor. Bebeği bırakıp bir kaç kere dışrı çıktık, o uyuyunca ben de uyuyorum, rahatlatacak her şeyi yapıyorum ama eski düzenimi düzenimi çok özlüyorum.
Evde sürekli meme açık gezmek, pijama veya eşofmanla dolaşmak, uzun bir banyo sefası için vakit bulamamak çok sıkıcı. Bir yandan da sadece bana muhtaç bebeğime karşı vicdan azabı içinde kalmak çok can yakıcı. Her gün ağlamaktan sinirim bozuldu.
Eşim de hiç bir şey hissetmiyor bebeğe karşı, bana da manevi destek olamıyor. Acaba hiç mi bir şey hissetmeyecek hep böyle mi olacak, hayatım düzene girecek mi, 2 ay sonra işe başlayınca tempoyu kaldırabilecek miyim...
aradigim kardesim yada ruh ikizim olabilir misin acabaİnsanlar bu tür konularda tuhaf bir hassaslık içinde olunca söylenenler farklı algılanıyor . Çoğu kişi içinden geçenlerin belki doğrusunu bile söylemiyor.
Ben çocuklarıma karşı bütün sorumluluklarımı yerine getiriyorum,zerre şüphem yok.
Ama tek bir öğünle 2.5 saat uğraşınca haklı olarak sevemem anneliği,kaşığı bırakıp gitme lüksüm de olamaz nitekim.
Kayınvalidem ise sizin gibi keyifle yapar. 3 saat oyunlar oynayarak elinde kaşık dolaşır,cinlenmez.
Yemek mevzusu sorumluluğun en küçük örneği.
Her aksi durumda büyük kaygılar yaşıyorum. Hep iyiyi,doğruyu,güzeli öğretmeye çalışmak,çabalamak yorucu.
Sürekli koruma içgüdüsü devrede zaten.
Hiç rahat olamıyorsunuz.
E niye yaptık o zaman değil mi ?
Seviyorum uleyyynnn
evet bende kendimi cok sorguladim cok ilk kizim hamileyken o süreç cok uzun dogdu iyilesemedim bi turlu ama cevremde kimse ama kimse anlayamadi bile o halimi annem disinda sonrasi hamile görünce kulaklarim ugulduyor midem bulanıyordu neyse kizim 3.5 yasindayken oglum oldu oraya hic girmiyim ve kaldiramadim tabi ki 2 sene surekli hastaneler cok zorlu bir kizim surekli hasta ve aglayan bir oglum vardi ki simdi terapi almaya basladim yorgunum cok fedakar bi anne olmadigim halde ruhen cok yorgunum o yüzden evet evlatlarimi cok seviyorum ama bazen özgürce gezmeyi saatlerce uyumayi özlüyorumOkuduklarima inanamadim spizella, bebekten once yasamamisim diyenler mi, ondan oncesini hatirlamayacaksin diyenler miherkes kendini normal gordugune gore ben anormal bir anayim
Bak tirbiyesizevaaayyyss küçük balıklara bak sen helal olsun bebislere .
Bulmuşlar tornavidayi yalnız . Bak bak bak akıllılara. Bu yeni nesil cocuklar 10 numara
Arastirmaci karıştırmacı minnoslar
Pastel boya da cok komik sanat yaptilar yani.bazi cocuklarda bu boyama cizme olayını gördüm
Duvari cizenler falan.
Pislik diyince koptum. Ben evde temizlik yapinca köpegim cok huzursuz oluyor..rahati kaciyor elektrik supurgesine falanda havliyor ogun eşime dedim ki pisligi seviyor bu oda diyor ki bayiliyooo bayiliyoooo temizlik olunca rahatsiz oluyor nereyi halletsem napsam diye
Nitekim de oyle. Mesela yeni yikanmis haliya gidiyor garezine bibisini yapiyor (hali makinada yikanan cinsler varya ince) ve tuvalet egitimi de var7 yasinda hayvan
Niye gelin adaylarını kaçırıyosun bakiim bizdenKızı olan anneler kızlarınızı burada ki bazı oğlan anneleri modellerinden can siper koruyun kollayın
Ya bu minnoslar.kac yaşında yas farkı az diye birlik olup muzurluk yapiyorlar galiba hayal ettim. Ve yiceeeeemBak tirbiyesize
Ben pek rahat annelerden sayılmam,Allahtan duvar filan değil de kapıları çizmişlerdi,ellerine bez verip sildirmiştim,bir iki yorulunca caydılar tabi:))
Oyun+düzen,başka türlü darlanıyorum ben,tabi düzen manyağı da değilim,orta karar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?