Bebekli anne dertleşmesi

payedar · 13 Temmuz 2024

akademisyon .!.:
Merhaba arkadaşlar. Çok saçma bi dert belki dert bile değil ama şuan küçük çaplı bi kıskançlık yaşıyorum Eşime değil arkadaşlarıma karşı.
Ben şuan ücretsiz izindeyim çalışmıyorum. Az önce Instagram da gezerken yakın arkadaşlarımın beraber rakı masasına gittiklerini gördüm. Bildiğiniz bozuldum. Dışarı çıkıyorlar karşılaşıyoruz mesela aa sen bebeklisin gelemezsin sandık biz diyip duruyorlar. Bu arada haftada bir evime bebek sevmeye geliyorlar. Sözde bebeğimi çok seviyorlar Arayı açma gibi bi durumları yok. Ama dışarıda olan görüşmelerine beni dahil etmiyorlar 4 kişiler benim sayemde tanıştılar ve arkadaş oldular. Bebeğim doğana kadar genelde beraber takılıyorduk. Benim onlardan ayrı da görüştüğüm arkadaşlarım var. Onlarla kahve içip geldim yalnız kalma gibi bi sorunum yok. Dışarıya çıkma gibi bi sorunum da ( bebekli ya da bebeksiz çıkabiliyorum) yok .
evet akşam erken dönüyorum eve ama çıkıyorum yani .
Benim hikayeyi gördüğümü görünce yarın sana geliyoruz bebek sevmeye dediler. Dedim gelmeyin müsait değilim gerçekten müsait değilim arkadaşlarımla kahvaltıya gidicez. Normalde açıklama yapar akşam gelin yazardım şimdi bunu yazıp başka birşey demedim. Bu arada ben bi kaç kere söyledim dışarıda da görüşelim diye. Beni takan yok.
hala sana geliyoruz
Bir de bayıl istersen Feriha mı oldum acaba ben
Kusura bakmayın hızlı yazıcam diye aklımdan geçtiği gibi konuşma dili şeklinde yazdım.

Dışarı da çocuklu bebekli olunca görüşmek zor tüm dikkat bebekte oluyor belki arkadaşlarınız dışarının keyfini bozmak istemiyorlar? İlla sizi çağırmak zorunda değiller ki

Sigrid · 13 Temmuz 2024

gulbeyaz13 .!.:
Elbette ki zorunlu değil kimse. Eğer aman görüşmesem de olur dediğiniz biri ise görüşülmez. Herkes tercihinde özgür tabi ki. Benim dediğim denge, eğer arkadaşlık kaybedilmek istenmiyorsa geçerli.

Bir de bu açıdan bakarsak kimse kimsenin derdini, sıkıntısını ya da sevinçlerini dinlemek zorunda da değil. Kiminin maddi sorunu var diğerinin yok, kiminin ailesi sıkıntılı diğerinin değil, kimisinin ilişki sorunları bitmez diğer taraflar yolunda ilişki yaşıyordur. O zaman aman benim böyle bir gündemim yok neden paylaşayım ki de denebilir. Evet ortalamada ortak paydada olmak önemli. Fakat komple benim gibi yaşayan, benim şartlarımda kişilerle arkadaşlık edeyim demek de ilginç geldi biraz.

Yine de kişisel tercihler bunlar kimse kimseyi ilişki kurmaya zorlayamaz. Kalan sağlarla devam edilir çok da problem değil.

arkadaşlık dediğiniz biraz da böyle bi şey. hayatımıza bir kez girdiyse ebediyen hayatımızda kalacağı anlamına gelmiyor. herhangi bir sebepten artık aynı hissetmiyor ya da düşünmüyorsanız arkadaşlıklar biter.
sizin bu noktada anlayamadığınız şey, çocuksuz insanların çocuğa dair şeyler dinlemek istemeyişleri. belki de çocuğunuz olduğu için şu anda aynı frekansta konuşamıyoruz ama ben çocuk sahibi olmayan ve hiçbir zaman da olmayacak biri olarak kendim böyle bu başlığı kendi hayatıma gündem etmemişken başkasının çocuğunu dinlemek bana zul geliyor. arkadaş hatrı için dahi buna katlanmamın gereksiz olduğunu düşünüyorum.
çevremde nadir de çocuksuz arkadaşlarım var fakat hiçbir zaman en çok sosyalleştiğim insanlar olmadı ve çocuklarından uzun uzadıya bahsetmezler.

ManzaramDeniz · 13 Temmuz 2024

İlk çocukta bu durum yavaştan oluyor ama esas 2.çocukta baya çagırılmıyordum,bu durumu yaşayan bir çok tanıdığım var.
Hoş çagırsalar 2 çocukla gitmeyecek aklım var zaten,eşim bı kaç saatliğine bakıyor böyle durumlarda.
Sonra bir kaç yıl ben kimseyle görüşmedim,iş ev hayatı derken çocuklarıma verdim kendimi.
Şimdi büyüdüler,yeni çevre edindim kendime bu süreçte.
Eskisi gibi arkadaşlıklara çok anlam yüklememeyi de öğrendim,bugün varla yarın yoklar.

gulbeyaz13 · 13 Temmuz 2024

Sigrid .!.:
arkadaşlık dediğiniz biraz da böyle bi şey. hayatımıza bir kez girdiyse ebediyen hayatımızda kalacağı anlamına gelmiyor. herhangi bir sebepten artık aynı hissetmiyor ya da düşünmüyorsanız arkadaşlıklar biter.
sizin bu noktada anlayamadığınız şey, çocuksuz insanların çocuğa dair şeyler dinlemek istemeyişleri. belki de çocuğunuz olduğu için şu anda aynı frekansta konuşamıyoruz ama ben çocuk sahibi olmayan ve hiçbir zaman da olmayacak biri olarak kendim böyle bu başlığı kendi hayatıma gündem etmemişken başkasının çocuğunu dinlemek bana zul geliyor. arkadaş hatrı için dahi buna katlanmamın gereksiz olduğunu düşünüyorum.
çevremde nadir de çocuksuz arkadaşlarım var fakat hiçbir zaman en çok sosyalleştiğim insanlar olmadı ve çocuklarından uzun uzadıya bahsetmezler.

Yooo aslında çok da iyi anlıyorum ve bitebilir diyorum ben de :)
31 yaşında anne oldum ve o zamana kadar çocuk seven, çocuklarla bir arada olmak isteyen biri değildim. Çocuk muhabbeti beni de aşırı bayardı. Tek muhabbeti çocuk olan kişilerle ben de takılmazdım, hala da takılmak istemem.
Çocuksuz arkadaşlarımla çocuksuz şekilde görüşürüm ben de imkan dahilinde birilerine bırakırım.

Ama beni seven, değer veren kişi benimle arkadaşlığını devam ettirmek istiyorsa tamamen çocuksuz biri gibi yaşamamı, düşünmemi beklememeli. Yani ben nasıl onun, benim gündemimde olmayan sevgili/ilişki sorunlarını paylaşabiliyorsam o da benim çocuğumla ilgili yaşadığım sıkıntıları makul ölçüde paylaşabilir heralde.
Ha bu kadarını da yapmak istemeyebilir. Saygı duyarım ve yollar ayrılır. Kimse kimseyi zincirleyemez elbette.

Kaldı ki 20 senelik çok çok yakın bir arkadaşımla baya uzaklaştık çocukla alakası olmayan bir sebepten. Zira kendisi erkek zaten. İstesem de anne muhabbetiyle bayabileceğim biri değil

Olabiliyor yani arkadaşlar gelirler ve giderler. Çok da şeyapmamak lazım. Herkes mutlu olduğu, kendine iyi gelen ortamlarda takılsın.

sevimlicosh · 14 Temmuz 2024

akademisyon .!.:
Merhaba arkadaşlar. Çok saçma bi dert belki dert bile değil ama şuan küçük çaplı bi kıskançlık yaşıyorum Eşime değil arkadaşlarıma karşı.
Ben şuan ücretsiz izindeyim çalışmıyorum. Az önce Instagram da gezerken yakın arkadaşlarımın beraber rakı masasına gittiklerini gördüm. Bildiğiniz bozuldum. Dışarı çıkıyorlar karşılaşıyoruz mesela aa sen bebeklisin gelemezsin sandık biz diyip duruyorlar. Bu arada haftada bir evime bebek sevmeye geliyorlar. Sözde bebeğimi çok seviyorlar Arayı açma gibi bi durumları yok. Ama dışarıda olan görüşmelerine beni dahil etmiyorlar 4 kişiler benim sayemde tanıştılar ve arkadaş oldular. Bebeğim doğana kadar genelde beraber takılıyorduk. Benim onlardan ayrı da görüştüğüm arkadaşlarım var. Onlarla kahve içip geldim yalnız kalma gibi bi sorunum yok. Dışarıya çıkma gibi bi sorunum da ( bebekli ya da bebeksiz çıkabiliyorum) yok .
evet akşam erken dönüyorum eve ama çıkıyorum yani .
Benim hikayeyi gördüğümü görünce yarın sana geliyoruz bebek sevmeye dediler. Dedim gelmeyin müsait değilim gerçekten müsait değilim arkadaşlarımla kahvaltıya gidicez. Normalde açıklama yapar akşam gelin yazardım şimdi bunu yazıp başka birşey demedim. Bu arada ben bi kaç kere söyledim dışarıda da görüşelim diye. Beni takan yok.
hala sana geliyoruz
Bir de bayıl istersen Feriha mı oldum acaba ben
Kusura bakmayın hızlı yazıcam diye aklımdan geçtiği gibi konuşma dili şeklinde yazdım.

Sana geliyoruz dediklerinde evde sıkılıyorum ,disara cikalim de

Bebekli anne dertleşmesi

Ayrıntılı Düzenleme

payedar

Aktif Üye

Sigrid

kadın düşmanıymışım.

ManzaramDeniz

Guru

gulbeyaz13

Aktif Üye

sevimlicosh

Popüler Üye

Benzer Konular