Bebek İçin Böylesi Normal mi?

Kızım doğduğunda arkadaşım 1 yaşında kızıyla beni ziyarete gelmişti. Çok bunalımlı bir zaman geçiriyomuş kızı uyku konusunda (max 20 dk uyuyomuş) bazen penceren atasım geliyo demişti. Ben de içimden oha artık ne biçim konuşuyor demiştim.
Sonuç olarak; benim de evden dönmemecesine kaçasım ya da arkadaşımla aynı hissiyata sahip olduğum anlar oluyo inşallah sana olmaz ama çocuğu olup şu hissi yaşamayan henüz var mı cidden merak ettim
Bazı seyleri anlamak için anne olmak gerekmez. En yakın arkadasım işi dolasıyla bebeğini bana emanet etmişti 20 günlük. Geldi gitti baktı inceledi ama bendeydi. Ne çektiğimi bilirim huysuz, sürekli ağlayan bir bebekti, hatta öyle yorgun bitap düşüyordum ki yanında bile sızmışım o zorluğu o çileyi orda tattım. Hatta anasıyla telefonda konusurken “kız kızım kendimi asacam cocuugun uymuyo” diyerek isyan ettigimi bilirim.
Mesela ağzımdan cıkan seylere çok dikkat ederim. Karmaya çok inanırım.
Şu cümleyi kullansam korkarım, korkuyla yaşarım.
Başıma gelir şimdi ağzımdan cıkan sey diye diye paranoyak olurum.
Bazen ne kadar yorulursak yorulalım sinir olsun öfke olsun tükenmezlik olsun agzımızdan cıkan seylere dikkat etmek lazım.
 
Gayet normal bir durum. Siz karışmayın kaş yapayım derken göz çıkarırsınız. Gerçekten analık çok meşakkatli bir durum
Çocuklar büyüyene kadar zaman zor ve yorucu geçiyor ama bir tatlı gülüş ve söz her şeyi unutturuyor.
2 evladım var pencereden atayım vs gibi bir şey hiç demedim bu zamana kadar
Hep sabrettim geçici bir durum çünkü
 
3 senedir uyutma işini binlerce defa yapmış biri olarak diyorum ki benim de pencereden atasım geliyo bazen.
Beşiğe koyup odadan çıkıp gitmiyodur di mi?
Uykuya geçişin bir rutini olabilir. Banyo masaj pijama giyme ışıkları kapama müzik ninni falan. Beşiğe koyup yanında durarak pış pışlayarak falan olabilir. Direkt beşiğe atıp sıfır temasla uyuması benim tarzım değil. Ama benim verdiğim akıla bakma 1 yaşına kadar kendi yatağında az bir destekle uyuyan çocuğum son 2 senedir benle benim yatağımda uzuuun bir uykuya geçiş sürecinden sonra uyuyup gece 6372762 defa uyanıyor. Belki kadının yaptığı daha doğrudur ya :KK70:
Beşiğe koyup odadan çıkıyor yani temassız uyusun alınmasın diye. Uyguladıkları yöntem gereği.
 
Aynı şeyi ablamda kızı için demişti. “Zaman zaman o kadar bunalıyorum ki, penceren atasım var” demişti. Bende “ne vicdansız bir kadın, madem tahammül edemeyecek doğurmasaydı” demiştim. Bebeğini camdan atmadı. Tek başına binbir zorlukla büyüttü. Şimdi yeğenim 4 yaşında. Ablamın en yakın arkadaşı.
 
Bazı seyleri anlamak için anne olmak gerekmez. En yakın arkadasım işi dolasıyla bebeğini bana emanet etmişti 20 günlük. Geldi gitti baktı inceledi ama bendeydi. Ne çektiğimi bilirim huysuz, sürekli ağlayan bir bebekti, hatta öyle yorgun bitap düşüyordum ki yanında bile sızmışım o zorluğu o çileyi orda tattım. Hatta anasıyla telefonda konusurken “kız kızım kendimi asacam cocuugun uymuyo” diyerek isyan ettigimi bilirim.
Mesela ağzımdan cıkan seylere çok dikkat ederim. Karmaya çok inanırım.
Şu cümleyi kullansam korkarım, korkuyla yaşarım.
Başıma gelir şimdi ağzımdan cıkan sey diye diye paranoyak olurum.
Bazen ne kadar yorulursak yorulalım sinir olsun öfke olsun tükenmezlik olsun agzımızdan cıkan seylere dikkat etmek lazım.

Benim sizin gibi korkularım yok, arkadaşlarımla yakınlarımla konuşurken bu tarz şikayetlerde bulunuyorum çok bunalıyor isem. Genelde anlıyorlar çünkü hepimiz aynı durumdayız. Belki benim tahammül seviyem düşüktür, çocuğa yansıtamadığım bunalımlarımı bir şekilde içimden atmalıyım. Kendime ayıracak 1 saatim bile olmadığı için zorluklarla başa çıkma yöntemim benzer durumdaki insanlara ya da yakınlarıma yakınmak :)
 
Lohusalık sendromunda belliki. Öyle söyledi diye atacak değil diye umuyorum. Hazırlıksız yakalanmış anneliğe galiba. Allah kolaylık versin
Uyutma şeklini kendince belirlemiş.Karışmak doğru olmaz.Ama çocuğu ağlatması saçma tabiki.Belki gazı var yada ağrısı var da ağlıyor... Masum dili yokki anlatsın.Herkesin annelik yaklaşımı farklı...insanlar çeşit çeşit🤔
 
Evet böyle bir yöntem var. Deneyen anneler de memnun değil zaten ama uzman görüşü cart curt diyerek dişini sıkıp uygulamaya çalışıyor. Bir kesim uzman da buna karşı çıkıyor.

Yani siz misafir halinizle sadece yarım saat bu duruma şahit olup bunu garipseyebilir anneyi uzaylı gibi görebilir hal ve harekerlerine aaa ne ayıp diyebilirsiniz. Maalesef yaşanmadan bilinmez. Uyku konusu keçileri kaçırtacak bir meseledir. Aşağı atılanın kendiniz olmasını istemiyorsanız bence kendinizi tutmaya devam edin. Bebeğe zarar vereceğini düşünmüyorum onun savaşı kendiyle.
Yarım saatlik misafir değilim ya yıllardır görüşüyoruz bu detayı ekleyeyim de sanki dışarıdan ayipliyormusum gibi anlaşılmasın. Kendim uykusuz kalınca da zombi gibi olmamdan pay biçiyorum ama yöntemi verimli bulamadım ya iki tarafı da yıpratıyor gibi geldi
 
Benim sizin gibi korkularım yok, arkadaşlarımla yakınlarımla konuşurken bu tarz şikayetlerde bulunuyorum çok bunalıyor isem. Genelde anlıyorlar çünkü hepimiz aynı durumdayız. Belki benim tahammül seviyem düşüktür, çocuğa yansıtamadığım bunalımlarımı bir şekilde içimden atmalıyım. Kendime ayıracak 1 saatim bile olmadığı için zorluklarla başa çıkma yöntemim benzer durumdaki insanlara ya da yakınlarıma yakınmak :)
Benim bebeğim inanılmaz zor bir bebekti. Doğduğu an memeyi almadı üstüne süt kanallarım tıkandı. 2 hafta o göğsüm açılsın diye uğraştım bu arada zorla meme tutturdum bebeğe. Tam tuttu dedim gazı başladı ağlamaları başladı. İnanılmaz bir şekilde ağlardı. Anlatırken bunaldım. Ve bir sürü daha şey oldu. Bu süreçte eşim destekti bana ama sinirlenmeme engel değildi
 
Yarım saatlik misafir değilim ya yıllardır görüşüyoruz bu detayı ekleyeyim de sanki dışarıdan ayipliyormusum gibi anlaşılmasın. Kendim uykusuz kalınca da zombi gibi olmamdan pay biçiyorum ama yöntemi verimli bulamadım ya iki tarafı da yıpratıyor gibi geldi
Gerçekten sizi ilgilendiren bir durum yok. Benim ablamın iki çocuğu olduğu halde bana akıl vermeye kalkmadı ben sordum o söyledi. Anneleri rahat bırakın
 
Aynı şeyi ablamda kızı için demişti. “Zaman zaman o kadar bunalıyorum ki, penceren atasım var” demişti. Bende “ne vicdansız bir kadın, madem tahammül edemeyecek doğurmasaydı” demiştim. Bebeğini camdan atmadı. Tek başına binbir zorlukla büyüttü. Şimdi yeğenim 4 yaşında. Ablamın en yakın arkadaşı.
Nihal sen sen ol asla böyle bir cümle kullanma. Annemin ağzından ne çıksa bana oldu. Annem hep der “ağzımdan cıkanlara o kadar dikkat ediyorum ki hep geliyor başına” diye.
Küçükken ayağıma kaynar çay dökülmüştü. Dökülmeden önce annem bana rahat durmuyorum diye bacaklarına kaynar su dökülürse o zaman görecem seni nasıl kalkıyosun demişti. 8 ay yatalak oldum kalkamadım, başımda ağladı.
Bir gün dışarıya çıkmak istedim oyun için caddede oturuyorduk bak çıkta arabanın altında görürüm seni dedi.
Sonra kafam motosikletin arasında kaldı boğuluyordum ağlaya ağlaya hastaneye kaldırdılar.
Annem ne dediyse teker teker kücükken yaşadım. Bazen çok dikkat etmek gerekiyor. Şu an ağzımızdan çıkanlar gelecekteki yaşamımızı etkileyen şeyler. Yani ben buna çok inandığım için korkarım.
 
Benim bebeğim inanılmaz zor bir bebekti. Doğduğu an memeyi almadı üstüne süt kanallarım tıkandı. 2 hafta o göğsüm açılsın diye uğraştım bu arada zorla meme tutturdum bebeğe. Tam tuttu dedim gazı başladı ağlamaları başladı. İnanılmaz bir şekilde ağlardı. Anlatırken bunaldım. Ve bir sürü daha şey oldu. Bu süreçte eşim destekti bana ama sinirlenmeme engel değildi
Bebeğe sinirlenemediğin için faturayı eşine kestiğin de oldu mu?
Adam nefes alsa kızıyorum bazen
 
Salonda oynarken uykuya geçemez. Öncesinde en az bir iki saat önce loş bir ortamda gürültüden uzakta annesiyle sessizce ve bakışmadan temas etmesi yalnız kalması gerekiyor. Yarım saat kırk dakika bebeği ağlatmak güvenli bağlanmayı zedeler. Ben uyku eğitimi vermedim. Elbette zorlandım ama o aşamaları denemek de sabır işi. zamanı gelince her şey yoluna giriyor zaten, ben çocukları gözlemleyip ona göre sallamayı, emziği bıraktırdım falan... ayrıca her annenin bebeğini camdan atasın geldi dediği zamanlar olur, bunlar bazen dile de dökülür. Yedi yirmidört işleyen bir süreç sözkonusu. Düğmesine basayım dursun da az dinleneyim diyemiyorsun
 
Benim kızımda 6-7 aylık iken vücudunda yaralar çıkmıştı geceleri yarım saate bir kalkıyordu uyku denilen şey kalmamıştı resmen o uyandıkça kendi kendime dilleniyordum bıktım şöyle böyle diye iki dakika sonra pişman oluyordum. Yani evet dediği şey hiç normal değil bencede ama çocuk egitmesi sabır gerektiren bir iş. Ve ben çocuğum da anladım ki annelik zor bana biraz daha vakti varmış gerçekten.

Uyku eğitimi konusunda bende karşıyım.Dediğiniz yöntemi bende biliyorum saçmalık resmen çocuk orada ağlıyor yani dayanılacak bir şey değil. Ama sizin karışmanız normal olmaz.
 
X