Aynen ya lohusayız binbir tane kişinin çenesiyle uğraşıyoruz çok sinir bozucu çok yıpratıcı gerçekten. Bende bebeğim her istediğinde kucağıma alıyorum, merak ettiğim bir şey var. Şu an sizin bebeğiniz hala sürekli kucakta durmak istiyor mu? Yoksa geçici mi oluyor? Her istediğinde alıyorum ama bazen kahvaltıyı bile zar zor yapıyorum tuvalete koştura koştura gidiyorum yorucu oluyor gerçektenYa lütfen eşiniz saçmalamasın. Yeni doğmuş bebek kucakta olacak tabi nerede olacak? Doya doya kucağınıza alın 2-3 saatte bir emzirin bebeğinizin bu zamanlarının tadını çıkarın.
Valla sinir geldi bana artık. Kucağına alma kucağına alma neremize alalım bebeğimiz o bizim. Lohusa halimizle durmadan insanlar onu yap bunu yapma diye direktifler veriyor.
Benim de 6 aylık bebeğim var canımın istediği her an kucağımdaydı kimseyi de takmadım. Şu an yere de koyuyorum, ana kucağında da oynuyor kendi kucağımda da duruyor.
Valla bende ağladığında stres yapıyorum hemen gidip kucağıma alıyorum tıpkı sizin eşiniz gibi. Keşke benim eşim de böyle olsaydı. Şu an ona çok sinirliyim gerçekten. Size bir şey soracağım sizin bebeğiniz 4 aylık olmuş ya, bu her dakika kucak isteme arzusu devam ediyor mu hala yoksa azaldı mı? Gerçekten yorucu oluyor tamam bebeğim her istediğinde kucağıma alıyorum emziriyorum ama tuvalete koştur koştur gidiyorum doğru dürüst kahvaltı bile yapamıyorum zorlanıyorum inşallah geçicidir diyorumBizim ki 4 aylık oldu. Benim eşim de tam tersi aman ağlatma aman şöyle böyle diyip duruyor. Özel bir taktik yapmıyorum elim boşsa hemen alıp ilgileniyorum ama lavabodaysam veya elim bulaşık falansa bir iki dakika ağlaması beni stres etmiyor. Elimi yıkayıp gidip ilgileniyorum. Biraz sakin olmak ve akışına bırakmak gerekir diye düşünüyorum. Eşim koşa koşa gider stres yapar ağladı diye. Ona da karışmıyorum istediğini yapsın
Herkese merhaba, bu aralar çok bunalmış durumdayım bir de buraya yazayım belki tavsiye veren olur dedim. 34 günlük bir bebeğim var, uyumadığı süre içinde sürekli emmek istiyor. Haliyle yorucu oluyor bende çok yoruluyorum hiçbir şeye zamanım kalmıyor ama ilk 3 ay güvenli bağlanma için ten teması kurmak ve emzirmek çok önemli. Bu nedenle bebeğim her istediğinde emziriyorum. Eşim ise tam tersi aman kucağa alışmasın diyenlerden. Ben her ne kadar ilk 3 ayda alışmaz sonrası önemli şu an onun bana ihtiyacı var dünyaya yeni geldi desem de olmuyor. Bebek ağlıyor ben kucağıma alıp susturmak istiyorum o sırada eşim bırak ağlasın diyor, ben ağlatmak istemiyorum kucağıma alıyorum falan kaç kez tartıştık küstük, kaç kez konuştuk bana hak veriyor sonra yine aynı şey tekrar ediyor. Geçen gün de sağlık ocağına gittik oradaki hemşire de aksi gibi işte bu çocuk çok kucağa alışmış, işte yabancılar bebek ağladığında diğer odaya atıp bırakıyor öyle yapmak lazım falan gibi konuştu eşimde bırak ağlasın bırak ağlasın diyip duruyor rahatça emziremiyorum bile. Daha sonra psikolog bir arkadaşımıza danıştık oda benim söylediklerimin benzerini söyledi eşime, bana hak verdi. Bugünde bebeğim tam kahvaltı yapacakken ağlamaya başladı tam kalkacaktım eşim kalktı bebeği susturdu ben kahvaltı edene kadar. Susturdu ama bebeğe diyor ki “nevar sıpa gazın mı var ona biz müdahale edemeyiz kendin çıkarman lazım, ne kadar şımarık bir çocuksun sen iyice şımardın ha” vs vs daha bunun gibi sözler söylüyor biraz şefkat göstereceği yerde. Bebek bakımında yardımcı oluyor bebeğin tırnaklarını keser, banyosunu yaptırır, gaz çıkartma hareketleri yaptırır kucağında uyutur ben dinlenirken bebeğe bakar ama bebek bu aralar ekstra meme istiyor gazı olduğu için. Yine ortak paydada buluşamıyoruz bana tavsiyeniz var mı? Şimdiden teşekkür ederim.
Çünkü aile ya da çevrelerinden öyle görmüşler öyle biliyorlar ama doğrusunu öğrenmek istemiyorlar ya da kolaylarına öyle geliyor orda öylece yatsın kucakta gezdirmekle uğraşmayalım devamlı diye bence. sadece eşler değil büyüklerimiz etrafımızdaki insanlar da aynısını yapıyor aman kucagına alıştırma emzik ver seni emzik yapmasın falan ugraştırmasın seni yormasın seni diyorlar. Ben ugrasmaktan memnunum şahsen yeni doğmuş kucak istiyor memede rahatlıyor kendini güvende hissediyor hem en güzel zamanları doya doya kucaklamak istiyorum kucağında tutmak istemeyen emzirip koysunYaa destek olacakları yerde köstek oluyorlar gerçekten çok sinir bozucu. Benim anlamadığım bu cocukların babaları değiller mi neden kendi cocuklarına böyle davranıyorlar?
Uykusu falan geldiğinde huysuzlandığında kucağa çok istiyor ama gün içerisinde yerde oyun halısında vs oynuyor.Aynen ya lohusayız binbir tane kişinin çenesiyle uğraşıyoruz çok sinir bozucu çok yıpratıcı gerçekten. Bende bebeğim her istediğinde kucağıma alıyorum, merak ettiğim bir şey var. Şu an sizin bebeğiniz hala sürekli kucakta durmak istiyor mu? Yoksa geçici mi oluyor? Her istediğinde alıyorum ama bazen kahvaltıyı bile zar zor yapıyorum tuvalete koştura koştura gidiyorum yorucu oluyor gerçekten
Normalde tam tersi olur süt gelmemiştir az mama verelim diye darlarlar geneldeİlk üç gün sütümün gelmediğine kimseyi ikna edemedim , mama vermedik , ilk bebek bilmiyoruz ki hemşire birsey diyor ınanıyoruz. çocuk sarılık oldu evde kendi eliyle hazırladı mamayı. Mesela ….
Hayır hiç olmadı, sık sık emzirirdim sadece açlıktan değil duygusal yakınlaşma ihtiyacından da anneyi emmek ister bebek, o yüzden hiç bir zaman bırakayım ağlasın diye dusunmedim üstelik kolik bir bebekti sürekli ayakta geziyordum aç kaliyordum duş bile anlamıyordum uyuyamıyordum fakat bir kez bile aman ağlasın susar diye düşünerek kendi haline birakmadim gönlüm el vermezdi o yüzden de resmen yaşlandım bu ilk 8 ayda, şu son 1 aydır emeklemeye başladı da rahatladım. Ama birşey itiraf etmem gerekirse başa donecek olsam kendimi bu kadar yipratmazdim, o ağlıyor diye karalar baglamazdim, çünkü büyüyor ne yaparsan yap kolik bebekse ağlaya ağlaya büyüyor ve sen perişan oldugunla kaliyorsun, ikinci olursa bu kadar dert edinecegimi sanmıyorum. Ben evet sogukkanliydim ama ilk zamanlarında değil o zamanlar üstüne çok düşüyordum , ama şuan emekledigi için düşebilir hastalanabilir bunlarin hepsi bir süreç yaşanacak diye düşünüyorum. Bu arada emekleyene kadar sürekli kucaktaydi yere koysan bas bas bagirirdi, emeklemeyi ogrenince yerde zaman gecirmekten oyuncaklarla oynamaktan keyif almaya başladı ve şükür, eskiden oğlumla bakkala gitmeye cesaret edemezken simdi şuan sana parktan yazıyorumSiz bizim tam tersimiz gibiymişsiniz, bende bebeğim biraz ağlasa strese giriyorum çok üzülüyorum hiç ağlamasın istiyorum bunu gören eşim de bana kızıyor bırak ağlasın falan diyor ne kadar konuşup çözüme ulaştırmaya çalışsam da olmadı maalesef. Peki bir şey soracağım, ilk aylarda bebeğiniz ağladığında hemen kucağınıza alıp emzirir miydiniz yoksa bırakayım biraz ağlasın dediğiniz de oldu mu?
Tüm gün yatması mümkün değil elbette ama bizimki kucakta gezmeye alışmıştı . Oda oda gezip incelemek istiyor. Sabah kalkınca yatakta biraz oynuyoruz. Sonra mutfağa geçiyoruz. O mutfağı incelerken ben kahvaltı yapıyorum. Sonra kanguruya koyup gezerek evi topluyoruz. Biraz gezince biraz yatmayı kabul ediyor. Dönmeye başlaması yerde vakit geçirmesi için iyi oldu. Daha uzun oyalanıyor. Sıkılınca kucağıma alıp gezdiriyorum. Balkondan çevreye bakıyoruz. Sonra yine biraz bırakıp işlerimi yapıyorum. Öyle orta yolu buluyoruz oğlumla. Sizinki de biraz daha büyüyüp çevreye ilgisi arttıkça daha kolay olacak. O bir şeyleri incelerken her işinizi halledeceksiniz. Ama biraz daha sakin olmanızı öneririm çünkü siz ne hissederseniz bebeğiniz aynısını hissediyor. Siz stres yaptıkça bir sıkıntı var gibi hissedip daha çok yakanıza yapılacaktır. Çünkü siz onun güvenli limanısınız. Çok uzun yazdım kusura bakmayın yardımcı olmak istedim sadece kuzunuza sevgilerValla bende ağladığında stres yapıyorum hemen gidip kucağıma alıyorum tıpkı sizin eşiniz gibi. Keşke benim eşim de böyle olsaydı. Şu an ona çok sinirliyim gerçekten. Size bir şey soracağım sizin bebeğiniz 4 aylık olmuş ya, bu her dakika kucak isteme arzusu devam ediyor mu hala yoksa azaldı mı? Gerçekten yorucu oluyor tamam bebeğim her istediğinde kucağıma alıyorum emziriyorum ama tuvalete koştur koştur gidiyorum doğru dürüst kahvaltı bile yapamıyorum zorlanıyorum inşallah geçicidir diyorum
Bizede kv sürekli bırakın ağlasın öyle alıştırmayın falan filan diyordu eşimde ondan duyup aynılarını söylüyodu bana ama hiç sallamadım kendi bildiğimi okudum. Bilerek ağlatamam çocuğumu kusura bakmayın diyip dediğimi yaptım. O acıktığından diil sizinle temas kurmak için sürekli emmek istiyor sonra normale dönecek merak etmeyin böyle gitmiyor yani. Siz rahat olun eşinizide çok sallamayınHerkese merhaba, bu aralar çok bunalmış durumdayım bir de buraya yazayım belki tavsiye veren olur dedim. 34 günlük bir bebeğim var, uyumadığı süre içinde sürekli emmek istiyor. Haliyle yorucu oluyor bende çok yoruluyorum hiçbir şeye zamanım kalmıyor ama ilk 3 ay güvenli bağlanma için ten teması kurmak ve emzirmek çok önemli. Bu nedenle bebeğim her istediğinde emziriyorum. Eşim ise tam tersi aman kucağa alışmasın diyenlerden. Ben her ne kadar ilk 3 ayda alışmaz sonrası önemli şu an onun bana ihtiyacı var dünyaya yeni geldi desem de olmuyor. Bebek ağlıyor ben kucağıma alıp susturmak istiyorum o sırada eşim bırak ağlasın diyor, ben ağlatmak istemiyorum kucağıma alıyorum falan kaç kez tartıştık küstük, kaç kez konuştuk bana hak veriyor sonra yine aynı şey tekrar ediyor. Geçen gün de sağlık ocağına gittik oradaki hemşire de aksi gibi işte bu çocuk çok kucağa alışmış, işte yabancılar bebek ağladığında diğer odaya atıp bırakıyor öyle yapmak lazım falan gibi konuştu eşimde bırak ağlasın bırak ağlasın diyip duruyor rahatça emziremiyorum bile. Daha sonra psikolog bir arkadaşımıza danıştık oda benim söylediklerimin benzerini söyledi eşime, bana hak verdi. Bugünde bebeğim tam kahvaltı yapacakken ağlamaya başladı tam kalkacaktım eşim kalktı bebeği susturdu ben kahvaltı edene kadar. Susturdu ama bebeğe diyor ki “nevar sıpa gazın mı var ona biz müdahale edemeyiz kendin çıkarman lazım, ne kadar şımarık bir çocuksun sen iyice şımardın ha” vs vs daha bunun gibi sözler söylüyor biraz şefkat göstereceği yerde. Bebek bakımında yardımcı oluyor bebeğin tırnaklarını keser, banyosunu yaptırır, gaz çıkartma hareketleri yaptırır kucağında uyutur ben dinlenirken bebeğe bakar ama bebek bu aralar ekstra meme istiyor gazı olduğu için. Yine ortak paydada buluşamıyoruz bana tavsiyeniz var mı? Şimdiden teşekkür ederim.
çok teşekkür ederim, çok güzel açıklamışsınız. İnşallah dediğiniz gibi ben de bir süre sonra rahatlarim. Stres olmamaya çalışıyorum ama malum dış etkenler pek müsade etmiyor. Tekrardan çok sağ olun ne güzel bir annesiniz sizTüm gün yatması mümkün değil elbette ama bizimki kucakta gezmeye alışmıştı . Oda oda gezip incelemek istiyor. Sabah kalkınca yatakta biraz oynuyoruz. Sonra mutfağa geçiyoruz. O mutfağı incelerken ben kahvaltı yapıyorum. Sonra kanguruya koyup gezerek evi topluyoruz. Biraz gezince biraz yatmayı kabul ediyor. Dönmeye başlaması yerde vakit geçirmesi için iyi oldu. Daha uzun oyalanıyor. Sıkılınca kucağıma alıp gezdiriyorum. Balkondan çevreye bakıyoruz. Sonra yine biraz bırakıp işlerimi yapıyorum. Öyle orta yolu buluyoruz oğlumla. Sizinki de biraz daha büyüyüp çevreye ilgisi arttıkça daha kolay olacak. O bir şeyleri incelerken her işinizi halledeceksiniz. Ama biraz daha sakin olmanızı öneririm çünkü siz ne hissederseniz bebeğiniz aynısını hissediyor. Siz stres yaptıkça bir sıkıntı var gibi hissedip daha çok yakanıza yapılacaktır. Çünkü siz onun güvenli limanısınız. Çok uzun yazdım kusura bakmayın yardımcı olmak istedim sadece kuzunuza sevgiler
Herhalde tam olarak bunları istiyorYenidoğan bebeğe şımarır demek ne oluyor ya?Ne istiyor acaba? Hiç ağlamasın, uslu uslu meme emsin gazını kendi cıkarsın kakasını direk tuvalete yapsın falan mı?
Ay zaten bizim de kv öyle diyordu benim eşim de ondan duyduklarını tekrarlıyor… anlamadığım şey onlarda bu bebeklerin babaları ağlamalarına nasıl içleri el veriyor bilmiyorum. Bir de bıraktığımız zaman kendi kendilerine, susmuyorlar ancak yine biz kucağa alıp emzirdiğimizde susuyorlar. Bırak ağlasın demek çok saçma o yüzden mantıklı değil bir kere. Peki siz eşinizi takmadığınızda eşiniz size tavır aldı mı?Bizede kv sürekli bırakın ağlasın öyle alıştırmayın falan filan diyordu eşimde ondan duyup aynılarını söylüyodu bana ama hiç sallamadım kendi bildiğimi okudum. Bilerek ağlatamam çocuğumu kusura bakmayın diyip dediğimi yaptım. O acıktığından diil sizinle temas kurmak için sürekli emmek istiyor sonra normale dönecek merak etmeyin böyle gitmiyor yani. Siz rahat olun eşinizide çok sallamayın
Tabiki öyle çok küçük şu an tek istediği sizin kucağınızda kendini güvende hissetmek. Eşim tavır almadı çünkü çok net oldum kucaklarından çekip aldım. Bide eşimde benim gibi düşünüyordu bence ama annesinden etkileniyodu yani ben öyle düşünüyorum. Tavır alsada umurumda olmazdı. Bazen bişey diyince tamam sen doğurunca öyle yap diyorumAy zaten bizim de kv öyle diyordu benim eşim de ondan duyduklarını tekrarlıyor… anlamadığım şey onlarda bu bebeklerin babaları ağlamalarına nasıl içleri el veriyor bilmiyorum. Bir de bıraktığımız zaman kendi kendilerine, susmuyorlar ancak yine biz kucağa alıp emzirdiğimizde susuyorlar. Bırak ağlasın demek çok saçma o yüzden mantıklı değil bir kere. Peki siz eşinizi takmadığınızda eşiniz size tavır aldı mı?
adamın empati düzeni düşük değişeceğini sanmıyorum çocuk olduktan sonra tartışmalar kaçılnılmaz bir de anlayışı kıt ise çocuğun ergenliğinde ne yapacaksın , işin zorHerkese merhaba, bu aralar çok bunalmış durumdayım bir de buraya yazayım belki tavsiye veren olur dedim. 34 günlük bir bebeğim var, uyumadığı süre içinde sürekli emmek istiyor. Haliyle yorucu oluyor bende çok yoruluyorum hiçbir şeye zamanım kalmıyor ama ilk 3 ay güvenli bağlanma için ten teması kurmak ve emzirmek çok önemli. Bu nedenle bebeğim her istediğinde emziriyorum. Eşim ise tam tersi aman kucağa alışmasın diyenlerden. Ben her ne kadar ilk 3 ayda alışmaz sonrası önemli şu an onun bana ihtiyacı var dünyaya yeni geldi desem de olmuyor. Bebek ağlıyor ben kucağıma alıp susturmak istiyorum o sırada eşim bırak ağlasın diyor, ben ağlatmak istemiyorum kucağıma alıyorum falan kaç kez tartıştık küstük, kaç kez konuştuk bana hak veriyor sonra yine aynı şey tekrar ediyor. Geçen gün de sağlık ocağına gittik oradaki hemşire de aksi gibi işte bu çocuk çok kucağa alışmış, işte yabancılar bebek ağladığında diğer odaya atıp bırakıyor öyle yapmak lazım falan gibi konuştu eşimde bırak ağlasın bırak ağlasın diyip duruyor rahatça emziremiyorum bile. Daha sonra psikolog bir arkadaşımıza danıştık oda benim söylediklerimin benzerini söyledi eşime, bana hak verdi. Bugünde bebeğim tam kahvaltı yapacakken ağlamaya başladı tam kalkacaktım eşim kalktı bebeği susturdu ben kahvaltı edene kadar. Susturdu ama bebeğe diyor ki “nevar sıpa gazın mı var ona biz müdahale edemeyiz kendin çıkarman lazım, ne kadar şımarık bir çocuksun sen iyice şımardın ha” vs vs daha bunun gibi sözler söylüyor biraz şefkat göstereceği yerde. Bebek bakımında yardımcı oluyor bebeğin tırnaklarını keser, banyosunu yaptırır, gaz çıkartma hareketleri yaptırır kucağında uyutur ben dinlenirken bebeğe bakar ama bebek bu aralar ekstra meme istiyor gazı olduğu için. Yine ortak paydada buluşamıyoruz bana tavsiyeniz var mı? Şimdiden teşekkür ederim.
Bende sizin gibi düşünüyorum, keşke benim eşim de sizin eşiniz gibi benimle aynı fikirde olsaydı ama yokKucağa alışsa ne olacak ki? Ben oğlumu istediği her an kucağıma aldım, istediği her an emzirdim. Zaten bunları en fazla kaç yıl yapabiliriz ki. Bir gün kucağımıza alıp sevmek istesek gelmek bile istemeyecekler. Ki bize de çok söyleyen oldu kucağınıza almayın vs diye. Ama eşim de bende kimseyi dinlemeyiz. Bizim doğrumuz veya yanlışımız. Ama sonuç olacak çocuk bizim. Oğlum şuan bir yaşında. Kucakta çok duran bir çocuk değil. Ve sallamadım hiç. Ama eğer uyumasaydı mecbur kalsaydım sallardım. Yani demem o ki, senin çocuğun nasıl istiyorsan öyle büyüt. Annesin. En iyisini sen bilirsin bebeğin için.
Bide şunu eklemek isterim. Bir çocuk kucağa alışacaksa bir şekilde alışır. O yüzden çok kasmamak gerek.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?