Bebeğini sezeryan doğum sonrası kaybedenler

Slm arkadaşlar bende 24 Mart'ta sezeryanla hiç bir sorun yokken doğum yaptım güle oynaya girdim ameliyathaneden bebeğimin durumu iyi değil diye Yenidoğan. Yoğun bakıma alındı. Hiç almadım kucağıma iki gün normal di enfeksiyon dediler gittikçe riskli dediler çok güzeldi oğlum 30 Mart ilk saatinde kaybettim yavrumu çok zor Allah'ım kimseye yasatmasin nasıl zor evlat acısı benim biz kızım daha var şükür Rabbim onu korusun ama oğlum yürek yanginim hiç durmayan gözyaşım.
 
Slm arkadaşlar bende 24 Mart'ta sezeryanla hiç bir sorun yokken doğum yaptım güle oynaya girdim ameliyathaneden bebeğimin durumu iyi değil diye Yenidoğan. Yoğun bakıma alındı. Hiç almadım kucağıma iki gün normal di enfeksiyon dediler gittikçe riskli dediler çok güzeldi oğlum 30 Mart ilk saatinde kaybettim yavrumu çok zor Allah'ım kimseye yasatmasin nasıl zor evlat acısı benim biz kızım daha var şükür Rabbim onu korusun ama oğlum yürek yanginim hiç durmayan gözyaşım.
Başınız sağ olsun. Hepimiz aynı acıyı paylaşıyoruz . Sizinle birebir aynı durumu yaşamış bir arkadaşım var . İsminiz Deniz mi ?
 
Slm arkadaşlar bende 24 Mart'ta sezeryanla hiç bir sorun yokken doğum yaptım güle oynaya girdim ameliyathaneden bebeğimin durumu iyi değil diye Yenidoğan. Yoğun bakıma alındı. Hiç almadım kucağıma iki gün normal di enfeksiyon dediler gittikçe riskli dediler çok güzeldi oğlum 30 Mart ilk saatinde kaybettim yavrumu çok zor Allah'ım kimseye yasatmasin nasıl zor evlat acısı benim biz kızım daha var şükür Rabbim onu korusun ama oğlum yürek yanginim hiç durmayan gözyaşım.
Allah yardımcın olsun:KK43: seni cok iyi anlıyorum gününde mi doğmuştu bebeğin yani tam olar ak ne denildi :KK43:en azından kızın biraz da olsa tesellin
 
Evet gününde doğdu yani normal surecde bilmiyorum ihmal mi enfeksiyon mu net bizde bilmiyoruz. Ciğeri kaplayan zar yirtiliyormus nefes aldıkça ama doğum anına kadar hiç bir şüphe risk kötü giden bişey yoktu
 
Hepinizin başı sağolsun. Bende yavrumu kaybettim 12 eylülde. Aranızda hamile olanlar var mı? Ne kadar beklediniz yeni gebelik için ve doktorlarınız ne kadar süre önerdi acaba? En kısa zamanda yavrularımızı sağlıkla kucağımıza almamız dileği ile...
 
Hepinizin başı sağolsun. Bende yavrumu kaybettim 12 eylülde. Aranızda hamile olanlar var mı? Ne kadar beklediniz yeni gebelik için ve doktorlarınız ne kadar süre önerdi acaba? En kısa zamanda yavrularımızı sağlıkla kucağımıza almamız dileği ile...
Senin de başın sağ olsun. Keşke bizim aramıza hiç katılmasaydım .
 
Hepinizin başı sağolsun. Bende yavrumu kaybettim 12 eylülde. Aranızda hamile olanlar var mı? Ne kadar beklediniz yeni gebelik için ve doktorlarınız ne kadar süre önerdi acaba? En kısa zamanda yavrularımızı sağlıkla kucağımıza almamız dileği ile...
Senin de başın sağ olsun. Keşke bizim aramıza hiç katılmasaydım .Sen ne sebeple kaybettin
 
Hepinizin başı sağolsun. Bende yavrumu kaybettim 12 eylülde. Aranızda hamile olanlar var mı? Ne kadar beklediniz yeni gebelik için ve doktorlarınız ne kadar süre önerdi acaba? En kısa zamanda yavrularımızı sağlıkla kucağımıza almamız dileği ile...
Senin de başın sağ olsun. Keşke bizim aramıza hiç katılmasaydın .Sen ne sebeple kaybettin
 
Hepinizin başı sağolsun. Bende yavrumu kaybettim 12 eylülde. Aranızda hamile olanlar var mı? Ne kadar beklediniz yeni gebelik için ve doktorlarınız ne kadar süre önerdi acaba? En kısa zamanda yavrularımızı sağlıkla kucağımıza almamız dileği ile...
Senin de başın sağ olsun. Keşke bizim aramıza hiç katılmasaydın .Sen ne sebeple kaybettin
 
Bizim durumumuzda olan sezaryenle annelere genelde 6 ay ( en az) diyorlar . Ama önemli olan sizi doktorunuzun tavsiyesi
 
Senin de başın sağ olsun. Keşke bizim aramıza hiç katılmasaydın .Sen ne sebeple kaybettin
Teşekkür ederim. Gerçekten çok zor bir durum. Ben 37+4 günlükken,doğumumuza 3 gün kala karnımda hareketlerini hissedemedim ve hemen hastaneye gidince yaşamadığını öğrendim. Nst ye bağladılar ve o tıp tıp atan kalbi duyayamamak beni o an o kadar sarstı ki sanki artık bende yaşamıyordum. Oysa ki daha 4 gün önce kontrolümüzde herşeyin yolunda olduğunu söylemişti doktor. Ben hafif bi ıslaklık oldupunu bebeğin suyu mu diye de sormuştum özellikle. Alttan muayene etti ve değil dedi,cuma alırız dedi ama salı günü bu olay oldu. Kendi doktorum seminerdeymiş gelemedi,bi başka doktor yaptı ameliyatı. Hastanede ameliyatı beklerken odada 7 yaşındaki oğlum koşarak girdi odaya anne kardeşim geldi mi,nerde dedi o kadar mutluydu ki. Biz ise babasıyla ağlamaktan mahfolmuştuk anlam veremedi yavrum. Bütün yaz gün saydı benimle,bebeğin hıçkırıklarını hissederken kahkalar attı,çok istiyordu abi olmayı,olamadı. Eve geldiğimiz ilk hafta anne kardeşim ölmeseydi şimdi kucağımda olurdu hiç canım sıkılmazdı deyince,ben yine olur oğlum dediğimde o küçücük haliyle ya o da ölürse demesi içimi parçaladı. Çok planladık,çok istedik bu bebeği,kızdı da yavrumuz. Hep bi kız kardeş istiyordu o da. 8 ayda gebe kalabilmiştim ve yaşımda 35. Çok ara vermekte istemiyorum ama hep aklımda türlü düşünceler. Ameliyat eden doktorumuz demesine göre bebekte hiç bi sorun yokmuş. Kordon dolanmamış suyu azalmamış,kakasını yapmamış,eşi yaşlanmamış. Pekşii neden gitti yavrum öyle ise bilmiyoruz. Metabolik sebeblerden olabilşyormuş dediler ama ben hep bir neden arıyorum kendimce. Otopsi konusunda kararsız kaldık çok,yaptırsanızda büyük olasılıkla bşrşey çıkmaz dediler. Biz de kıyamadık yavruma ve 2. günü toprağa verdik yavrumu. Bi kerecik bile göremedim,dokunamadım kuzuma. Şimdi doktor araştırıyorum,izindeyken en azından testlerimi yaptırmak istiyorum. Ve perinatolog takip etsin istiyorum gebeliği. Benim bir rahatsızlığım yoktu bilinen. Ve doktor ne dediyse herşeyi yaptım ama kavuşamadık. Şimdi yavrumu görmediğime de ,otopsi yaptırmadığımıza da pişmanım biraz.
 
Teşekkür ederim. Gerçekten çok zor bir durum. Ben 37+4 günlükken,doğumumuza 3 gün kala karnımda hareketlerini hissedemedim ve hemen hastaneye gidince yaşamadığını öğrendim. Nst ye bağladılar ve o tıp tıp atan kalbi duyayamamak beni o an o kadar sarstı ki sanki artık bende yaşamıyordum. Oysa ki daha 4 gün önce kontrolümüzde herşeyin yolunda olduğunu söylemişti doktor. Ben hafif bi ıslaklık oldupunu bebeğin suyu mu diye de sormuştum özellikle. Alttan muayene etti ve değil dedi,cuma alırız dedi ama salı günü bu olay oldu. Kendi doktorum seminerdeymiş gelemedi,bi başka doktor yaptı ameliyatı. Hastanede ameliyatı beklerken odada 7 yaşındaki oğlum koşarak girdi odaya anne kardeşim geldi mi,nerde dedi o kadar mutluydu ki. Biz ise babasıyla ağlamaktan mahfolmuştuk anlam veremedi yavrum. Bütün yaz gün saydı benimle,bebeğin hıçkırıklarını hissederken kahkalar attı,çok istiyordu abi olmayı,olamadı. Eve geldiğimiz ilk hafta anne kardeşim ölmeseydi şimdi kucağımda olurdu hiç canım sıkılmazdı deyince,ben yine olur oğlum dediğimde o küçücük haliyle ya o da ölürse demesi içimi parçaladı. Çok planladık,çok istedik bu bebeği,kızdı da yavrumuz. Hep bi kız kardeş istiyordu o da. 8 ayda gebe kalabilmiştim ve yaşımda 35. Çok ara vermekte istemiyorum ama hep aklımda türlü düşünceler. Ameliyat eden doktorumuz demesine göre bebekte hiç bi sorun yokmuş. Kordon dolanmamış suyu azalmamış,kakasını yapmamış,eşi yaşlanmamış. Pekşii neden gitti yavrum öyle ise bilmiyoruz. Metabolik sebeblerden olabilşyormuş dediler ama ben hep bir neden arıyorum kendimce. Otopsi konusunda kararsız kaldık çok,yaptırsanızda büyük olasılıkla bşrşey çıkmaz dediler. Biz de kıyamadık yavruma ve 2. günü toprağa verdik yavrumu. Bi kerecik bile göremedim,dokunamadım kuzuma. Şimdi doktor araştırıyorum,izindeyken en azından testlerimi yaptırmak istiyorum. Ve perinatolog takip etsin istiyorum gebeliği. Benim bir rahatsızlığım yoktu bilinen. Ve doktor ne dediyse herşeyi yaptım ama kavuşamadık. Şimdi yavrumu görmediğime de ,otopsi yaptırmadığımıza da pişmanım biraz.
Basın sağolsun canım bende Mart'ta doğum yaptım 6 gün yaşadı yavrum sadece gördüm ama ben de kucağıma alamadım opemedim yavrularimiza hasretiz başka bir acı yasatmasin Rabbim bı daha. Oğlunun halini anlatmissin ya benim de kızım aynı şoku yaşadı ayak kırıklığı hep vardı şimdi küçücük aklıyla bana hatırlatmakta uzmemeye çalışıyor ama kiİm çok istiyordu kardeşini ve yine olur anne yine olacak kardeşlerim diyor. Birde 35 yaş sonrası annelere daha erken izin veriyorlar riskli gebelik bölümüne bakil onlar erken hamileliği tavsiye ederler. Ahhh yüreğimizi yakıp giden kuzular melekler
 
Teşekkür ederim. Gerçekten çok zor bir durum. Ben 37+4 günlükken,doğumumuza 3 gün kala karnımda hareketlerini hissedemedim ve hemen hastaneye gidince yaşamadığını öğrendim. Nst ye bağladılar ve o tıp tıp atan kalbi duyayamamak beni o an o kadar sarstı ki sanki artık bende yaşamıyordum. Oysa ki daha 4 gün önce kontrolümüzde herşeyin yolunda olduğunu söylemişti doktor. Ben hafif bi ıslaklık oldupunu bebeğin suyu mu diye de sormuştum özellikle. Alttan muayene etti ve değil dedi,cuma alırız dedi ama salı günü bu olay oldu. Kendi doktorum seminerdeymiş gelemedi,bi başka doktor yaptı ameliyatı. Hastanede ameliyatı beklerken odada 7 yaşındaki oğlum koşarak girdi odaya anne kardeşim geldi mi,nerde dedi o kadar mutluydu ki. Biz ise babasıyla ağlamaktan mahfolmuştuk anlam veremedi yavrum. Bütün yaz gün saydı benimle,bebeğin hıçkırıklarını hissederken kahkalar attı,çok istiyordu abi olmayı,olamadı. Eve geldiğimiz ilk hafta anne kardeşim ölmeseydi şimdi kucağımda olurdu hiç canım sıkılmazdı deyince,ben yine olur oğlum dediğimde o küçücük haliyle ya o da ölürse demesi içimi parçaladı. Çok planladık,çok istedik bu bebeği,kızdı da yavrumuz. Hep bi kız kardeş istiyordu o da. 8 ayda gebe kalabilmiştim ve yaşımda 35. Çok ara vermekte istemiyorum ama hep aklımda türlü düşünceler. Ameliyat eden doktorumuz demesine göre bebekte hiç bi sorun yokmuş. Kordon dolanmamış suyu azalmamış,kakasını yapmamış,eşi yaşlanmamış. Pekşii neden gitti yavrum öyle ise bilmiyoruz. Metabolik sebeblerden olabilşyormuş dediler ama ben hep bir neden arıyorum kendimce. Otopsi konusunda kararsız kaldık çok,yaptırsanızda büyük olasılıkla bşrşey çıkmaz dediler. Biz de kıyamadık yavruma ve 2. günü toprağa verdik yavrumu. Bi kerecik bile göremedim,dokunamadım kuzuma. Şimdi doktor araştırıyorum,izindeyken en azından testlerimi yaptırmak istiyorum. Ve perinatolog takip etsin istiyorum gebeliği. Benim bir rahatsızlığım yoktu bilinen. Ve doktor ne dediyse herşeyi yaptım ama kavuşamadık. Şimdi yavrumu görmediğime de ,otopsi yaptırmadığımıza da pişmanım biraz.
 
Bana ne kadar benziyor hikayeniz . 38+1 de (16 şubat) son kez muayeneye gittim ve bebeğimin kalbinin durduğunu öğrendim . Oysaki ertesi gün doğacaktı .Çaresizce sezaryene alındım , artık yapacak hiçbir şey yoktu . Genel anestezi istedim .Uyutulmak en iyisi dedim. Ameliyathaneden çıktığımda bir çok arkadaşım başımda ağlıyordu . 9 yaşında oğlum var , onu da arkadaşlarımız almış okuldan hastaneye getirmiş , Beni gördü ve eve gitti . Ertesi gün hastaneye geldiğinde " hani kardeşim nerede " diye sordu. Etrafa bakınıp duruyordu . O anda anlattım başımıza gelenleri , uzatmak istemedim . Ertesi gün defnedildi küçük kuzum . Eşim memleketine götürdü . Ben ağır depresyon ilaçları kullandım 39 gün . 39. gün şiddetli kanamam başladı . Bu defa başka bir doktora gittim. (Prof. ) rahimde plasenta parçası kalmış dedi . 41. Gün kürtaj oldum. Velhasıl şimdi iyiyim . Kalbimdeki yara hep açık ama hayat devam ediyor .Siz de bizim gibi bir evlada karşı sorumlusunuz . Onun için iyi olmak zorundasınız . İkinci gittiğim perinatolog 6 ay ara vermek yeter dedi . Her şeyin hayırlısı olsun hepimiz için .
 
Bana ne kadar benziyor hikayeniz . 38+1 de (16 şubat) son kez muayeneye gittim ve bebeğimin kalbinin durduğunu öğrendim . Oysaki ertesi gün doğacaktı .Çaresizce sezaryene alındım , artık yapacak hiçbir şey yoktu . Genel anestezi istedim .Uyutulmak en iyisi dedim. Ameliyathaneden çıktığımda bir çok arkadaşım başımda ağlıyordu . 9 yaşında oğlum var , onu da arkadaşlarımız almış okuldan hastaneye getirmiş , Beni gördü ve eve gitti . Ertesi gün hastaneye geldiğinde " hani kardeşim nerede " diye sordu. Etrafa bakınıp duruyordu . O anda anlattım başımıza gelenleri , uzatmak istemedim . Ertesi gün defnedildi küçük kuzum . Eşim memleketine götürdü . Ben ağır depresyon ilaçları kullandım 39 gün . 39. gün şiddetli kanamam başladı . Bu defa başka bir doktora gittim. (Prof. ) rahimde plasenta parçası kalmış dedi . 41. Gün kürtaj oldum. Velhasıl şimdi iyiyim . Kalbimdeki yara hep açık ama hayat devam ediyor .Siz de bizim gibi bir evlada karşı sorumlusunuz . Onun için iyi olmak zorundasınız . İkinci gittiğim perinatolog 6 ay ara vermek yeter dedi . Her şeyin hayırlısı olsun hepimiz için .
Unutmuşum ben minik oğlumu kordon dolanmasından kaybettim .
 
Bana ne kadar benziyor hikayeniz . 38+1 de (16 şubat) son kez muayeneye gittim ve bebeğimin kalbinin durduğunu öğrendim . Oysaki ertesi gün doğacaktı .Çaresizce sezaryene alındım , artık yapacak hiçbir şey yoktu . Genel anestezi istedim .Uyutulmak en iyisi dedim. Ameliyathaneden çıktığımda bir çok arkadaşım başımda ağlıyordu . 9 yaşında oğlum var , onu da arkadaşlarımız almış okuldan hastaneye getirmiş , Beni gördü ve eve gitti . Ertesi gün hastaneye geldiğinde " hani kardeşim nerede " diye sordu. Etrafa bakınıp duruyordu . O anda anlattım başımıza gelenleri , uzatmak istemedim . Ertesi gün defnedildi küçük kuzum . Eşim memleketine götürdü . Ben ağır depresyon ilaçları kullandım 39 gün . 39. gün şiddetli kanamam başladı . Bu defa başka bir doktora gittim. (Prof. ) rahimde plasenta parçası kalmış dedi . 41. Gün kürtaj oldum. Velhasıl şimdi iyiyim . Kalbimdeki yara hep açık ama hayat devam ediyor .Siz de bizim gibi bir evlada karşı sorumlusunuz . Onun için iyi olmak zorundasınız . İkinci gittiğim perinatolog 6 ay ara vermek yeter dedi . Her şeyin hayırlısı olsun hepimiz için .
Gökçen sen misin canım
 
Benim Denizciğim. 2 gün önce cennetlik bebeğim grubundan çıktım . Hikayeleri okudukça çok çok üzülüyordum . Baktım ki artık bana iyi gelmiyor çıktım . Yalnız burayı kullanıyorum .
Ahh evet bende şu iki yavrusunu kaybeden paylaşımdan beri çok kötüyüm ama yine de ayrılamıyor um face sadece onun için kullaniyorum
 
X