- 6 Nisan 2017
- 1.964
- 2.406
- 133
- Konu Sahibi akrepistan
-
- #61
aynı durumdayım bebegım 3.5 aylık ...Kızlar merhaba,
Kızım 3,5 aylık, maşallah. Daha önce hiçbir bebek, çocuk sevmemiş biriydim. Yani kızlar genelde bebekleri çok sever ya, ben öyle değildim. Elime bile almadım kimsenin bebeğini ama gelin görün ki bebeğimden ayrılamıyorum. Bebeğimin uyku düzeni çok güzel akşam 9 da uyur, sabah 9 a kadar uyuruz (sadece emmek için uyanır, emer geri uyur). Bugüne kadar hep “yapmam” dediğim şeyleri yapıyorum, mesela 3 ayına kadar hep yanımda yatırdım. Nerde yatırsam kendi kendine uyur kızım, onluk bir durum değil bu ama ben kıyamıyorum, hep yanımda olsun istiyorum, biliyorum çok yanlış. 3.ayında eşimin zorlamasıyla beşiğine yatırmaya başladım, ilk gece hiç uyuyamadım. Şimdi yine gece emmeye kalktığında yanıma alıyorum bazen. Mesela gündüz pusetine koyup yemek yapıcam, bebeğimin hiç bir sorunu yok, durur pusette, sorun benim! Kıyamıyorum, vicdan yapıyorum. Sanki onu orda tek başına bırakmış gibi... Yanımda aslında, öyle bakınıyor ama ben üzülüyorum 10 dakika sonra alıyorum. Kucağımda değil sürekli, kucağa alışmadı. Yatağımıza yatıyoruz, hep oynayıp konuşuyoruz, o zaman çok rahat ediyorum. Mesela şimdi uyudu, yanından ayrılamıyorum. Biraz koklıyım diyorum, yanına uzanıyorum bi daha kalkamıyorum. Ev işleri, yemek hak getire tabi. Ne yapıcam? Bağımlılık oldu sanki
alakasız ama bebegınız ne kadar sklıkta emıyor ve kılosu kacİnşallah canım, sağ salim kavuşursun bebeğine. Hamileyken hiç böyle hissetmemiştim, hatta hemen iş aramaya başlar bulduğum gibi de çalışırım diyordum ama öyle olmuyormuş bu işler. Onunla oynamaya, onu izlemeye doyamiyorum. Onu pusetinde yada oyun halısında bıraktıktan sonra hep alıp öpüp öpüp özür diliyorum, çok komiğim ya off ne olacak halim hiç bilmiyorum
Canım ne diyeceğim i mi bilemedim böyle kadınlar yani senin gibiler anne olmayı hakediyor kendini nasıl iyi hissediyorsan öyle yap annelik sana çok yakışıyor CanımKızlar merhaba,
Kızım 3,5 aylık, maşallah. Daha önce hiçbir bebek, çocuk sevmemiş biriydim. Yani kızlar genelde bebekleri çok sever ya, ben öyle değildim. Elime bile almadım kimsenin bebeğini ama gelin görün ki bebeğimden ayrılamıyorum. Bebeğimin uyku düzeni çok güzel akşam 9 da uyur, sabah 9 a kadar uyuruz (sadece emmek için uyanır, emer geri uyur). Bugüne kadar hep “yapmam” dediğim şeyleri yapıyorum, mesela 3 ayına kadar hep yanımda yatırdım. Nerde yatırsam kendi kendine uyur kızım, onluk bir durum değil bu ama ben kıyamıyorum, hep yanımda olsun istiyorum, biliyorum çok yanlış. 3.ayında eşimin zorlamasıyla beşiğine yatırmaya başladım, ilk gece hiç uyuyamadım. Şimdi yine gece emmeye kalktığında yanıma alıyorum bazen. Mesela gündüz pusetine koyup yemek yapıcam, bebeğimin hiç bir sorunu yok, durur pusette, sorun benim! Kıyamıyorum, vicdan yapıyorum. Sanki onu orda tek başına bırakmış gibi... Yanımda aslında, öyle bakınıyor ama ben üzülüyorum 10 dakika sonra alıyorum. Kucağımda değil sürekli, kucağa alışmadı. Yatağımıza yatıyoruz, hep oynayıp konuşuyoruz, o zaman çok rahat ediyorum. Mesela şimdi uyudu, yanından ayrılamıyorum. Biraz koklıyım diyorum, yanına uzanıyorum bi daha kalkamıyorum. Ev işleri, yemek hak getire tabi. Ne yapıcam? Bağımlılık oldu sanki
Öyle mi olur dersiniz bunun sonu?bence kendinizi dizginlemelisiniz
yarın öbürgün çocuğunuzu kimseyle paylaşamaz, kıskanırsınız
Bozmam çocuğun huyunu inşallah.Oy kıyamam ya :)
Elbet seni istiyor ve seviyor.
En sevdiği kişi ömür boyu sen olacaksın.
Ama ona da alan bırak ki huyu bozulmasın.
Haklısınız, ben bi de 6 aylıkken odasını ayırma hayalleri kuruyorum o zamana kadar bu olayı çözmem lazım.Maşallah subhanallah..
Nazar değmesin çok uslu bir bebeğin var. Bence kendini zorla biraz uzak durmaya. Gözünün önünde zaten ama kendi kendine oyalanıyorsa dokunma görünme.
Annelik manyaklık gerçekten. Ama bunun da bir sınırı olmalı. Bu kadar bağımlılık iyi değil.
Ben de bazı geceler yanımda uyutmak isterdim. Ben 14 aylık odasını ayırdım ama o zamana kadar genelde yanımda beşikteydi. 16 aylık oldu şimdi kabına sığmıyor. O yüzden gece yarısı yanımızda yatmak istediğinde sıkıntı oluyor bize. Yatırıyoruz ama uykumuz hiç oluyor.
Yani eğer tasasız bir bebekse kendi ellerinle huyunu değiştirme. Tabi ki kucağına al öp kokla oyna ama kendi kendine uyuyan çocuğa elleşme.
Şu slingi çok duydum her derde deva nerdeyse. Kolik, gaz, uyku her soruna birebir diye ben hamileliğimde ilk aldığım şey slingdi. Sanırım bir tek ben beceremedim sling kullanmayı. Tek omuz benimki ilk başlarda taktığımda çocuk bir süre sonra altından kaymaya başlıyordu öyle bir korktum dışarda kullanmadım. Evde kullanayım işimi gücümü yapayım dedim, kesinlikle çok rahatsız bişey. Onunla asla süpürge yapamam, mesela öne doğru eğilinmiyor. Sonra yemek yapayım dedim, çocuk önümde tezgaha yaklaşamıyorum ki bişeyler doğramak için. Lavaboya yaklaşamıyorum bulaşık yıkamak için, ocağa yaklaşamıyorum çoçuğun bi yerine bişey olacak diye. Ben yapamadım slingle, nerde hata yaptım bilmiyorum ama milletten de hep duyuyorum “slinge takardım çocuğu bütün evimin işini yapardım” diye, nasıl eğilip kalkıyorsunuz ayol? Tezgaha, ocağa nasıl yanaşıyorsunuz?Sling kullan.
Hem işini gücünü yaparsın hem ayrılmazsın.
Ben ilk 10 ay bir dakika ayrı kalmadım. Sonra baktım deliriyorum bir gece babaannemde bıraktım eşimle kafamızı topladık, sabah geç kalkıcaz oley falan dedik. Gerçi ertesi sabah 7de kalkıp (kızım varken 8de kalkarız) gidip kızımı aldık.
Annem bana diyo ki kızım sen şimdiden boylesin yarın bebeğin doğduğunda uykusunda n uyandırıp durma çocuğu dedi :)
Ben hiç sanmıyorum çalışacağım i. En azından bebeğim yanımda olmadan calisamam :) annemi şimdi anlıyorum.
Ay çok teşekkürler, o sizin tatlılığınız. Çok naziksinizO kadar tatlı geldiniz ki
Maşallah
İşte tam benlik aslında, hem bebekten hiç ayrılmamış oluyorum hem de ev işlerimi yapmış oluyorum ama olmadı çok denedim beceremedim sling kullanmayı. Bi taktiği varsa deyiversin biriİlahi.
O sling sürekli annesini isteyen, hiç başka iş yaptırmayan ve kolik bebekler için daha çok tavsiye edilir yalnız. Burada sorun annede bebekte değil.
Kucağıma almıyorum. Tam tersi benden başka kimse kucağına almadan oyalayamıyor. Hemen “yatmak istemiyor” deyip kucaklarına alıyorlar. Oysa ben de yatırdığımda mırın kırın ediyor ama hemen dikkatini çekecek bişeyler yapıyorum ve sonra çok güzel oynuyoruz. Şimdi nasıl oğlunuz büyüdükçe değişti mi?Cok yanlis yapiyorsunuz ilerde cekersiniz bunun acisini. Cocuklar oyle akillilar ki alistirmayn oyle. Yoksa ilerde sizi kiziniz yonetebilir Benim oglumda ayni sizin kiziniz gibiydi. Ben bilerek fazla almazdim kucagima bile.
Ay ne tatlı. Siz de oturun öpüşün, koklaşın. Keşke benim annem de öyle olsa, ayrılmazdım koynundan. Benim annem tam tersi, hiç belli etmez sevgisini. Hiç öyle öpsün koklasın bilmem, hatta şımarıklık görür böyle şeyleri o yüzden ben de onun yanında rahat olamadım hiç. Kıymetini bilin, inşallah ben de kıZıma öyle olurum büyüdüğünde.Ay benim annem hala böyle koskoca kız oldum 22 yaşındayım hala '' gelde öpeyim, bebeğim zeyingözlüm gel azcık yanımda otur vs'' diyoAnnelik zor zanat
Amin inşallah. Özür dilemek şöyle; onunla ilgilenmediğimi düşündüğüm için üzülüp özür diliyorum onu öperek. “Özür dilerim kızım seninle ilgilenemedim, çamaşırları asmam gerekiyordu” gibi. Onu orda yalnız bıraktığımı anlıyormuş gibi geliyor.Allah bagislasin masallah
Ama pusetinden oyun halisindan cocugu alip ozur dilemek? Cok saglikli bir durum degil. Cocugunuz icin de sizin icin de bence
22 yasinda :)) Hala daha akilli uslu saygili bir evlat. Demek istedigim kucaginiza fazla almayin. Yaninizda uyutmayin alismasin. Yoksa o sizi oynatir bu seferde rahat edemezsiniz. Ben kendim emzirme disinda kucagima almadim. Emzirirken uyurken sevdim hep. Gelene gidenede dedim fazla kucaginiza almayin alistirmak istemiyorum diye. Emzirirdim uyaniksa bile gider yatagina birakirdim kendi kendine uyurdu. Biraz buyudukten sonra kendisi uykusu geldiginde giderdi kendi yatardi. Sonunda ben rahat ettim yani. Kucaga aliskin olmayinca yemegimi isimi gucumu rahat yapabiliyordum.Kucağıma almıyorum. Tam tersi benden başka kimse kucağına almadan oyalayamıyor. Hemen “yatmak istemiyor” deyip kucaklarına alıyorlar. Oysa ben de yatırdığımda mırın kırın ediyor ama hemen dikkatini çekecek bişeyler yapıyorum ve sonra çok güzel oynuyoruz. Şimdi nasıl oğlunuz büyüdükçe değişti mi?
İlk defa duymadım. Genelde duyuyorum. Kız bebekler daha sakin olur, kızlarda çok gaz sorunu olmaz, Kızlar daha erken doğar gibi... İlgisi var mı bilmem ama erken doğmadı. Tam gününde doğduBrn düşüncemi söyledim .
İşte acaba kötü mü yapıyorum? Kendim içinse sıkıntı yok ama ona kötülük yapmak istemem.Ahahah gelecekteki ben. Kıyamam size. Nasıl tatlıdır şimdi o bebiş. Ancak biraz duygularınıza ket vurun. Büyüdüğünde bir takım sıkıntılar olabilir, özgüven, özbenlik gibi...
Hahahah aynen iyi fikir aslındaAnneye de çözüm olur. bir yerden sonra sırtı beli ağrıyınca bırakır
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?