• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bebeğinden ayrılamamak.

Daha çok yeni annesiniz. Bence çok normal yanınızda yatması konusunda da next to me beşikler var yatağa sabitlenen ama yataktan bağımsız. Hem bebek rahat eder hem de siz temas halinde olabilirsiniz. 6. Aydan sonra da ayrı beşiğe alırsınız. Çok normal hisler bence. Hiç üzmeyin kendinizi. :KK66:
Teşekkür ederim güzel düşünceleriniz için. O beşiklerden çok istedim ama fiyat olarak çok yüksekti bir de kuzenimden aldım tüm bebeğimin ihtiyaçlarını elimde 2 tane beşik olunca alamadım ama çok içimde kalmıştır o beşikler :KK64:
 
Yazıyı okuyunca oğlumu özlediğimi fark ettim (uyuyor), beşiğinin yanına yatağa uzandım hemen :KK45:

Abartmadığınız sürece sıkıntı yok da pusetinde duran bir bebekse ne güzel, bozmayın bence bu durumu :)
Ay maşallah size de :KK200: evet pusetinde duruyor çok şükür ama o durdukça benim elim ayağıma giriyor aklım hep onda rahat rahat işimi yapamıyorum
 
Kızlar merhaba,
Kızım 3,5 aylık, maşallah. Daha önce hiçbir bebek, çocuk sevmemiş biriydim. Yani kızlar genelde bebekleri çok sever ya, ben öyle değildim. Elime bile almadım kimsenin bebeğini ama gelin görün ki bebeğimden ayrılamıyorum. Bebeğimin uyku düzeni çok güzel akşam 9 da uyur, sabah 9 a kadar uyuruz (sadece emmek için uyanır, emer geri uyur). Bugüne kadar hep “yapmam” dediğim şeyleri yapıyorum, mesela 3 ayına kadar hep yanımda yatırdım. Nerde yatırsam kendi kendine uyur kızım, onluk bir durum değil bu ama ben kıyamıyorum, hep yanımda olsun istiyorum, biliyorum çok yanlış. 3.ayında eşimin zorlamasıyla beşiğine yatırmaya başladım, ilk gece hiç uyuyamadım. Şimdi yine gece emmeye kalktığında yanıma alıyorum bazen. Mesela gündüz pusetine koyup yemek yapıcam, bebeğimin hiç bir sorunu yok, durur pusette, sorun benim! Kıyamıyorum, vicdan yapıyorum. Sanki onu orda tek başına bırakmış gibi... Yanımda aslında, öyle bakınıyor ama ben üzülüyorum 10 dakika sonra alıyorum. Kucağımda değil sürekli, kucağa alışmadı. Yatağımıza yatıyoruz, hep oynayıp konuşuyoruz, o zaman çok rahat ediyorum. Mesela şimdi uyudu, yanından ayrılamıyorum. Biraz koklıyım diyorum, yanına uzanıyorum bi daha kalkamıyorum. Ev işleri, yemek hak getire tabi. Ne yapıcam? Bağımlılık oldu sanki
Ne kadar güzel doyasıya yaşa ben öyle yapmıştım.O uyuduğunda kalkıp işlerini yaparsın.Bu zamanlar geri gelmiyor bol bol doya doya sev yavrunu.
 
Kızlar merhaba,
Kızım 3,5 aylık, maşallah. Daha önce hiçbir bebek, çocuk sevmemiş biriydim. Yani kızlar genelde bebekleri çok sever ya, ben öyle değildim. Elime bile almadım kimsenin bebeğini ama gelin görün ki bebeğimden ayrılamıyorum. Bebeğimin uyku düzeni çok güzel akşam 9 da uyur, sabah 9 a kadar uyuruz (sadece emmek için uyanır, emer geri uyur). Bugüne kadar hep “yapmam” dediğim şeyleri yapıyorum, mesela 3 ayına kadar hep yanımda yatırdım. Nerde yatırsam kendi kendine uyur kızım, onluk bir durum değil bu ama ben kıyamıyorum, hep yanımda olsun istiyorum, biliyorum çok yanlış. 3.ayında eşimin zorlamasıyla beşiğine yatırmaya başladım, ilk gece hiç uyuyamadım. Şimdi yine gece emmeye kalktığında yanıma alıyorum bazen. Mesela gündüz pusetine koyup yemek yapıcam, bebeğimin hiç bir sorunu yok, durur pusette, sorun benim! Kıyamıyorum, vicdan yapıyorum. Sanki onu orda tek başına bırakmış gibi... Yanımda aslında, öyle bakınıyor ama ben üzülüyorum 10 dakika sonra alıyorum. Kucağımda değil sürekli, kucağa alışmadı. Yatağımıza yatıyoruz, hep oynayıp konuşuyoruz, o zaman çok rahat ediyorum. Mesela şimdi uyudu, yanından ayrılamıyorum. Biraz koklıyım diyorum, yanına uzanıyorum bi daha kalkamıyorum. Ev işleri, yemek hak getire tabi. Ne yapıcam? Bağımlılık oldu sanki
Ben oyleyim oglum 7 aylik olacak neredeyse halen ayrilamiyorum yanimda yatiriyorum besiginde yatrdm bikez esim dedi die o gece ben yatamadm kafam besigin icindeydi hep.izne gittik annem bana birak gez biraz dedi birgun olsun cikmadm disari onsuz:) ancak soyle bi durum var benim bebegimde kucukmen duruyodu buyudukce akillari eriyor simdi oglumda asla bensiz duramiyor yalniz birakinca kiyamet kopuyor senin kizinda oylw olur zamanla
 
Ben de senin gibiyim. Gerçekten bağımlılık gibi. Ama frenlemeye çalışıyorum kendimi. Çünkü annem bizi hep kendisine yapışık büyüttü ve üniversiteyi il dışında kazandığımda çok ama çok zorlandım hergün ağladım kendimi çok güçsüz hissettim. Hala zorluklarla başa çıkamıyorum mahvoluyorum. Kendim gibi yapmak istemiyorum kızımı da. 14 aylık olunca işe döneceğim, fikri bile canımı acıtıyor ama doğanın düzeni böyle mutlaka ayrılacağız bigün.
 
Ay maşallah size de :KK200: evet pusetinde duruyor çok şükür ama o durdukça benim elim ayağıma giriyor aklım hep onda rahat rahat işimi yapamıyorum


Puseti yanına getirsen? Oğlum nerdeyse 6 aylık oldu. Daha iki haftadır kendi başına duruyor. O da uyku eğitimi sayesinde hani. O aylarda benim için senin bu bahsettiklerin hayal bile değildi. :) ilerisini de düşün yani :)
 
5.5 aylık bebeğim var ve su an senin durumundayım aklım hep onda iş güç yaptığım yok benim bu arada 7.5aylik olunca göreve başlıycam nasil ayrılcam bilmiyorum bu arada 3 ay birlikte yattım bebeğimle hep parmağını tutarak uyurdum sonra beşikte aldi. Ama dayanamadım hala birlikte yatıyoruz eşimi çalışma odasına gönderdim doğru mu yaptığım bilmiyorum banyoya bike girsem aklım hep onda bağlılık mi bağımlılık mi onu da bilmiyorum canımdan çok seviyorum onu
Yalnız olmadığımı bilmek iyi geldi. Ben belki alışırım diyordum ama 5,5 ay olmuş hala alışamamışsınız, benim de sonum öyle görünüyor. Daha 2 ayınız var en azından doya doya sarıp sarmalayın, 2 ay sonra isteseniz de o kadar yakın olamayacaksınız. Ben de hep elini yada parmağını tutuyorum ama eşimde bizimle. Bir de yüzünü kendime çeviriyorum burun buruna ayyy en büyük huzur. 15 gündür beşikte ama eşim işe gittiği gibi alıyorum yanıma :halay:
 
Maşallah yaa :KK68: hiç bence bozma yemek yaparken al yanına konuş onunla :) bakıyormuş ya sadece yerim onu ben :KK22:
Benim de böyle olur inşallah bebeğim.
 
Allahım kendi kendine uyuyan
Kucağa alışmayan
12 saat uyuyan
Yer yadırgamayan bir bebek
Ne kadar şanslısın yaaa

Valla sende haklısın benim de böyle 4/4 lük bir bebeğim olsa ben de yanından ayrılmazdım :)
 
Ilgilenmeniz cok guzel zaten normalde de oyle olmali onunla bol bol konusun sevin.sevgiyle buyuyen bebekler daha ozguvenli bireyler oluyorlar.
 
Olabilme ihtimali yüksek, öyle çok eğleniyorum ki görseniz onunla :anne:
şuan düşünmüyorum ama ilerisi için amin inşallah ben de görürüm o günleri.:anne: Eşim de, ben de hiç çocuk sevmiyoruz. Komşuların çocuklarını zorla sever gibi yapıyoruz ama napalım içimizden gelmiyo. Ama kendi çocuğumuz olursa çok seveceğimize eminim. :emir_bebek:
 
Yalnız olmadığımı bilmek iyi geldi. Ben belki alışırım diyordum ama 5,5 ay olmuş hala alışamamışsınız, benim de sonum öyle görünüyor. Daha 2 ayınız var en azından doya doya sarıp sarmalayın, 2 ay sonra isteseniz de o kadar yakın olamayacaksınız. Ben de hep elini yada parmağını tutuyorum ama eşimde bizimle. Bir de yüzünü kendime çeviriyorum burun buruna ayyy en büyük huzur. 15 gündür beşikte ama eşim işe gittiği gibi alıyorum yanıma :halay:
Seni çok çok iyi anlıyorum tatlim ama bu arada ilk 3 ay benim bebeğinde aynen senin gibiydi uslu mu uslu mışıl mışıl uyurdu ama şimdi gecede en az 7 kez uyanıyoruz ınsallah senin ki hep böyle devam eder eğer bebeğine hep kendin bakacaksan çok ama cokkk sanslisin
 
İlk bebekte bende öyleydim. Sürekli yanımda olsun diyordum.. gerçi ikinci doğunca da bi süre hiç yalnız bırakamadım.. üstelik huysuz ve uykusuz çocuklar ikiside.. şimdi mi iki dk dursalarda iş yapsam diyorum.. alışırsın sende inş.. bu kadar uslu bebek bulmuşsun maşallah boşuna yorma kendini ;)
 
Back