Ben de tek baktım, bakıyorum. Benimki 22 aylık henüz, ama 36 ay olduğu an kreşe vereceğim çünkü benim nefes almaya çocuğumun da sosyalleşmeye ihtiyacı var. Dik durun ve caymayın.
Allahım ben yazdım sanki şu cümleleri, kendi hayatımdan bu kadar feragat edeceğimi hiç düşünmemiştim. Yıllar önce bir gün böyle olacaksın deseler yok artık derdim. Ev hanımına dönüştüm, 2 yıldır ekonomik özgürlüğümün olmayışı beni çok yoruyor, 7 yıldır ehliyetim var ama bebekten pratik yapmaya vakit bulamıyorum unuttum gitti. Yüksek lisansa başvuracağım ama çocukla ya yürümezse diye endişelerim var oof of... Yalnız değilsin kısaca
Bende kreş fiyatlarını duyana kadar vermeyi düşünüyordum.eylulde 30 aylık olacak inşallah. evde çalışan bir anne olarak çok fazla bir şey veremedigimi düşünüyorum.isten yorgun geliyoruz zaten en azından gündüzleri kaliteli vakit geçirsin akranlari ile oynasın paylaşsın.vende yalnızım .benim annem uzak bana ama yanımda da olsa bir desteği olmaz.
Biz verdik çok da iyi ettik.kesinlikle.oneririm
Mesela hem fiziksel Ya da manevi yardımda bulunmayıp hem de böylesi negatif eleştirmeyi nasıl başarıyorlar? Hakkını yemek istemem annemin yardım ettiği çok zamanlar oldu ki talep etsem yardım eder, hemen koşar. Ancak mesele şu, yardıma ihtiyacım olduğunu bildiği halde “talep etmek” durumunda bırakması! AS-LA istemiyorum artık. Buna rağmen kreşle ilgili yok erken yok hastalanır yok şu yok bu. Yani destek olmuyorsan doğru dürüst biraz cesaretlendir öyle değil mi. Ben artık katlanamıyorum bunlara gerçekten.
Dünya dönmeye devam ediyor ve hayat bir sizin için durmuş gibi sanki di mi?
“Dertleşmeye çalışırken” yazmışsınız . Benim anlamadığım neden canı gönülden dinlemezler, anlamaya çalışmazlar ki? Biz de mi ileride böyle olacağız çocuklarımıza? Nolur olmayalım. Benim de durumum tam olarak sizin gibi, yaşları da aynı çocukların. Ben de “dertleşmeye çalışırken” boşa kürek çektiğimle kalıyorum hep anneme karşı. Yine hakkını yemem bakın gel bak ihtiyacım var dersem koşar gelir, beni inciten talep etmemi beklemesi sürekli olarak. Neyse anneyle ilgili konular zaten çok derin uzar gider hepimiz için, ama ben katılmıyorum bence kahve içmek pekala “ihtiyaç”. Benim annem şu 32 ay boyunca bir kez olsun “çık arkadaşınla buluş ben bakarım” demedi. Yardım ediyorken bile hep birlikte baktık yavruma. Siz çalışıyor musunuz? İşe mi döneceksiniz kreşe verip. Bana bu konuda da vicdan azabı ve suçluluk duygusu yaşatılıyor hep ! Çünkü kendi işim ve işe dönmek zorunda değilim hala, işin ne bak çocuğuna herkesin modu bu gibi artık :)
Evet ne yazık ki "dertleşmeye çalışırken" :)
Annenizi bişeyinize karıştırmayın, çocuğunuzda kreşe başlasın ki siz de hayatınıza çeki düzen verebilesiniz...
Sevgili avheraa kendini annenle ilişkini düşünerek yıpratma hiç olmazsa yardım istediğinde yardım ediyormuş. Eskide kalmış kızı doğum yapar yapmaz gelen ve bir eli hep üstünde olan anneler. Bir sürü insan artık senin benim gibi. Bende de 34 aylık bir bıcırık var. Neler yaşadığımı bir ben bilirim bir Allah bilir.
Hissettiğim o evet, bir ben yerimde sayıyorum sanki
Benim annecim de sağolsun hiç yardım etmedi. Benim kızlar peş peşe doğdu. Tükenmişlik, yorgunluk hala devam ediyor. Biri 8 diğeri 5 yaşında. Yaşadıkların çok normal. Yarım günle başlarsın alışınca tam gün gönderirsin. 6 aylıkken bile gönderen var. Olmadı bakıcı tutarsın. İlk kızımda bakıcı tutmuştum ben. İkinci pandemi falan derken evde büyüdü gitti.
vicdan azabı duyma. Anne olduk diye kendimizi yok sayacağız diye bir şey yok. Sen iyi olursan dinlenmiş ve mutlu olursan bebeğin de mutlu olur. Herkesi dinle ama kararı sen ver.Biz de de ayni muhabbet oldu.kreste çocukları dövüyorlar eziyet ediyorlar .zaten zor bir karar .en sonunda kızdım bana sürekli negatif şeyler söylüyorsun bende meraklısı değilim dedim .üstüne dünya para veriyorsun .kendimce artık itiraz etme kararı aldım.son bir kaç aydır öyle yapıyorum.en azından artık içimde kalmıyor.onceleri kırmayın üzmeyim diye he diyip geçiyordum.
Valla bende ev hanımıyim ama çatır çatır ekonomik özgürlüğüm var ne alaka ekonomik kısıtlılık ?
Ben biri 2 aylık diğeri 3 yaşında iki çocukla yüksek lisans tezi yazmaya başladım. Bir yıl dolmadan bitirdim. O zaman büyük olan kreşe falan da gitmiyordu. Çocuklarımın zamanından çalmadım, yemek, temizlik de aksamadı. İyi bir zaman planlamasıyla isterseniz her şeyi başarırsınız.
Nasıl başardınız ? Geceleri mi çalıştınız mesela. Yapmak istediğim şeyler var ama ruhen ve bedenen hiçbir damla gücüm yok .
Aferin sizeValla bende ev hanımıyim ama çatır çatır ekonomik özgürlüğüm var ne alaka ekonomik kısıtlılık ?
Ev hanimligini öcü gostermeyelim bnce
Temizlikcim de geliyor ehliyetim de var alıp başımı gezebiliyorum
Yüksek lisansi da bitirdim
Umut oldu mesajınız, beni düşündüren bir konu da şuan 6 aylık hamile olmam ama inşallah yapabilirim çok teşekkürler
