Bebeğimi tek başıma büyütüyorum ve çok yorgunum canım anneler

dimaam · 5 Temmuz 2022

tuce_tuce .!.:
Nasıl başardınız ? Geceleri mi çalıştınız mesela. Yapmak istediğim şeyler var ama ruhen ve bedenen hiçbir damla gücüm yok .

Gündüz ikisini aynı anda uyutuyordum. İki saat aralıksız çalışıyordum. Akşam da 9 dan sonra çalışıyordum. Bazen eşim geldikten sonra çocuklarla tamamen o ilgileniyordu. Bazı akşamlar dışarı çıkıp cafede oturup çalışıyordum. Hem psikolojik olarak bana çok iyi geliyordu. Sadece çocuklarla ilgilenen bir anne değil kendi için de bir şeyler yapan, başaran, kendini geliştiren bir kadın olarak mutlu oluyordum. Bu yüzden enerjim hiç bitmiyordu.
Kendinizi zorlamayın. Zamanı geldiğinde hissedersiniz. Belki biraz daha bir şey yapmadan durmaya ihtiyacınız vardır.

avheraa · 6 Temmuz 2022

Mihrimah Sultann .!.:
Annenizi bişeyinize karıştırmayın, çocuğunuzda kreşe başlasın ki siz de hayatınıza çeki düzen verebilesiniz...

Artık kesinlikle bu şekilde hareket etmeyi düşünüyorum . Herkes için en hayırlısı bu olacak çünkü. Ancak bu öyle bir şey ki, durumdan ne kadar rahatsız olsan da annenin söylediği her şeyden etkileniyor insan. Nasıl toksik bir ilişkiyse artık bu!

avheraa · 6 Temmuz 2022

dimaam .!.:
Gündüz ikisini aynı anda uyutuyordum. İki saat aralıksız çalışıyordum. Akşam da 9 dan sonra çalışıyordum. Bazen eşim geldikten sonra çocuklarla tamamen o ilgileniyordu. Bazı akşamlar dışarı çıkıp cafede oturup çalışıyordum. Hem psikolojik olarak bana çok iyi geliyordu. Sadece çocuklarla ilgilenen bir anne değil kendi için de bir şeyler yapan, başaran, kendini geliştiren bir kadın olarak mutlu oluyordum. Bu yüzden enerjim hiç bitmiyordu.
Kendinizi zorlamayın. Zamanı geldiğinde hissedersiniz. Belki biraz daha bir şey yapmadan durmaya ihtiyacınız vardır.

“belki biraz daha bir şey yapmadan durmaya ihtiyacınız vardır” bu kısım o kadar hoşuma gitti ki, ne kadar naifsiniz. Kadının kadına pusula olması kadar güzel çok az şey var gerçekten bu hayatta.

avheraa · 6 Temmuz 2022

bebeklinick .!.:
Valla bende ev hanımıyim ama çatır çatır ekonomik özgürlüğüm var ne alaka ekonomik kısıtlılık ?
Ev hanimligini öcü gostermeyelim bnce
Temizlikcim de geliyor ehliyetim de var alıp başımı gezebiliyorum
Yüksek lisansi da bitirdim

Tabii ki. İster ev hanımı, ister çalışan kadın olsun, kadının alıp başını gitme özgürlüğü, nefes alma özgürlüğü her daim olmalı. Yalnız benim 32 aylık kısmen evde kalma tecrübeme dayanarak söylüyorum ki arkadaşlarım, evde ev işleriyle ve çocukla ilgilenen kadına kesinlikle çok yüksek bir maaş bağlanmalı. Ben bundan daha zor bir iş görmedim çünkü.

avheraa · 6 Temmuz 2022

serenty2017 .!.:
Biz de de ayni muhabbet oldu.kreste çocukları dövüyorlar eziyet ediyorlar .zaten zor bir karar .en sonunda kızdım bana sürekli negatif şeyler söylüyorsun bende meraklısı değilim dedim .üstüne dünya para veriyorsun .kendimce artık itiraz etme kararı aldım.son bir kaç aydır öyle yapıyorum.en azından artık içimde kalmıyor.onceleri kırmayın üzmeyim diye he diyip geçiyordum.
Siz talep etmek diyorsunuz ya .annem ben talep etmeden kendince bana çözüm buluyor.talep etmenin önünude kapatıyor malesef .kışın iki hafta oğluma bakacak biri lazımdı.diyemedim bile rapor alırsın bakarsın dedi.gercekten beni de tüketiyor annem anlıyorum sizi.cozum bulamıyorum malesef

Sizin yavrunuza bakıcı mı bakıyor şu an peki? Annenizin rapor alır bakarsın demesinden aktif çalıştığınızı yorumladım doğru mudur ? Şimdi şöyle evet biz dünyaya getirdik bakmak zorunda değiller, hayatlarının emeklilik yıllarını bu yorgunlukla geçirmelerini hiçbirimiz istemeyiz . Ancak dünya öyle tuhaf bir hal aldı ki pandemi koşullarından çocuklar sosyalleşemedi, 2 yıl korktuk eve yardımcı alamadık virüs var dedik. Tek çaremiz annelerimiz oldu, onlar da böyle yaparsa annelerimizin dahi kıyamadığı olamadıktan sonra korkunç bir tükenme geliyor gerçekten insana. Ben neyim? Kimim? Amacım ne? Hiçbir şey istemeye hakkım yok mu artık benim? Gibi . Ben yavrumu memnuniyetle büyüttüm, gönüllü büyüttüm şimdiye kadar kendim ama bu süre zarfında ne kadar yalnız bırakıldığımı sanıyorum ki ölene kadar unutmayacağım.

avheraa · 6 Temmuz 2022

MelatoniN .!.:
Sevgili avheraa kendini annenle ilişkini düşünerek yıpratma hiç olmazsa yardım istediğinde yardım ediyormuş. Eskide kalmış kızı doğum yapar yapmaz gelen ve bir eli hep üstünde olan anneler. Bir sürü insan artık senin benim gibi. Bende de 34 aylık bir bıcırık var. Neler yaşadığımı bir ben bilirim bir Allah bilir.

Evet çok haklısınız daha fazla üzerine düşünerek kendimi üzmek istemiyorum Ancak neresinden tutsam elimde kalıyor. Sizler bunu umursamamayı nasıl başardınız peki? Bu konudaki duygusal tavrımı bir türlü tam olarak bırakamıyorum. Oysa ki bana tamamen zarar veriyor artık. Neler yaşadığınızı biraz da ben biliyor olabilirim bu arada :)

avheraa · 6 Temmuz 2022

dimaam .!.:
Benim annecim de sağolsun hiç yardım etmedi. Benim kızlar peş peşe doğdu. Tükenmişlik, yorgunluk hala devam ediyor. Biri 8 diğeri 5 yaşında. Yaşadıkların çok normal. Yarım günle başlarsın alışınca tam gün gönderirsin. 6 aylıkken bile gönderen var. Olmadı bakıcı tutarsın. İlk kızımda bakıcı tutmuştum ben. İkinci pandemi falan derken evde büyüdü gitti. vicdan azabı duyma. Anne olduk diye kendimizi yok sayacağız diye bir şey yok. Sen iyi olursan dinlenmiş ve mutlu olursan bebeğin de mutlu olur. Herkesi dinle ama kararı sen ver.

Normalde her konuda çok net karar verebilen bir insanken mevzu yavrum olduğunda en doğru kararı verebilmek adına aşırı duygusal davranıyorum. Yalnız bunun sonu çok büyük bir yorgunluğa çıkıyor tünelin sonunda ışık yok gibi Yani. Dediğiniz gibi anneyiz diye kendimizi bu denli bırakmamız hiç adil değil . Kreş Ya da bakıcı , birinden biri şart. Dinlemiycem bile artık, kulağımı tıkayacağım. Peki bu yaş grubu için bakıcıdan ziyade okul daha sağlıklı olur sanırım değil mi?

bebeklinick · 6 Temmuz 2022

Sylphy .!.:
Aferin size

Size daha çok aferin
Ufkunuzun genişlemeye ihtiyacı var

labellevie · 6 Temmuz 2022

Merhaba, öncelikle çocuğunuz henüz 3 yaşında değil, anaokulu değil de kreş olabilir. Bence de evde olacağına kreşte yaşıtlarıyla olması daha iyi.
Anne konusuna gelince, anneler kendilerini deneyimli görüyorlar, biz biliriz edasında davranıyorlar. Allahtan kendi anneniz kayınvalide olunca hiç çekilmiyor inanın.
Benim annem ve kayınvalidem ilk çocuğumda öyleydi, hiç bana sormadan kendi bildiklerini yapıyorlardı. Ben çok mücadele ettim. Bazen de takmamaya çalıştım. Bir şey dediğin zaman biz kaç tane büyüttük bu yaşa getirdik derler. Sorun zaten sadece büyütmek değil ki.
2. çocuğumda artık sen daha iyi biliyorsun, bak bunu böyle yapmakla çok iyi yapıyorsuna evrildi.
Sırf çocuğum için pedagojik formasyon aldım, 10 yıldır roman, hikaye yerine çocuk gelişimi kitapları okuyorum sadece. Çocuklarım hayatımın merkezinde. Sağlıklı beslenmeleri için uğraşıyorum, oyun oynuyorum, aktivite yapmaya çalışıyorum. Bütün bunlar da bizi yoruyor açıkçası. Annelerimiz bu kadar çocuk odaklı yaşamıyorlardı bence, imkanlar daha kısıtlıydı ama ekrana bakmasın, sağlıklı beslensin, bugün aktivite yapmadık gibi dertleri yoktu. Mahalle kültürü vardı, herkes herkesi tanıyordu. Komşular birbirine yardım ediyordu. Mesela benim oğlumun sitede arkadaşı yok, dışarı çıkmıyor, eskiden olsa ideal çocuk olurdu ama biz eşimle buna kafayı taktık.

tuce_tuce · 6 Temmuz 2022

dimaam .!.:
Gündüz ikisini aynı anda uyutuyordum. İki saat aralıksız çalışıyordum. Akşam da 9 dan sonra çalışıyordum. Bazen eşim geldikten sonra çocuklarla tamamen o ilgileniyordu. Bazı akşamlar dışarı çıkıp cafede oturup çalışıyordum. Hem psikolojik olarak bana çok iyi geliyordu. Sadece çocuklarla ilgilenen bir anne değil kendi için de bir şeyler yapan, başaran, kendini geliştiren bir kadın olarak mutlu oluyordum. Bu yüzden enerjim hiç bitmiyordu.
Kendinizi zorlamayın. Zamanı geldiğinde hissedersiniz. Belki biraz daha bir şey yapmadan durmaya ihtiyacınız vardır.

Yemek çamaşır bulaşık ütü kişisel bakım eşle birlikte ortak zaman geçirmek çocuklara etkinlik oyun oynatmak vs bunları nasıl yapıyorsunuz ? Ben yemeği çocukla yapsam ütü yemeği o öğlen uyuduğunda yapmak zorunda kalıyorum kendim birşey yiyim kendime bi bakayım derken zaten uyanmış oluyor. Akşam 20:30 da uyuyor bulaşık makinası boşalt bi tuvalete git çayı demle derken 21:30 da oturuyorum eşimle biraz oturalım derken pilimiz bitmiş oluyor . Zaten günde 3 saat parkta oluyoruz çocukla peşinde perişan oluyorum . Eşim dün mesai yaptı 07:00 de gitti 21:00 de geldi bugün nöbetçi 07:00 de gitti yarın akşam 18:00 gibi gelir . Bazen kendimden şüphe ediyorum .

ayinondordu · 6 Temmuz 2022

avheraa .!.:
Merhabalar sevgili arkadaşlar. Nasıl anlatsam , nereden başlasam bilemedim. Oğlumu dünyaya getirdiğim günden beri tek başıma bakıyorum, zaman zaman annemin ilgilendiği yardım ettiği dönemler de oldu ancak zararı faydasından çok olduğu için hiçbir zaman iyi gelmedi. Yavrum 32 aylık oldu. Ben serbest çalışan bir avukatım ve 32 aydır doğru dürüst iş almıyorum . Çok yorgunum, hem ruhen hem bedenen. Benim gibi zorlanan, yorulan, bazı noktalarda tükendiğini hisseden analar var mıdır içimizde? Çocuğu anaokula başlatmak konusunda kararsızım çünkü her kafadan ayrı bir ses çıkıyor. Annem hiçbir şeye doğru dürüst faydası olmadığı halde çocuğumla ilgili kritik konularda hep ahkam kesiyor. Öz annemle ilgili bu şekilde konuştuğuma inanamıyorum ancak evlat sahibi olduktan sonra annemle ilişkim ciddi manada hasar aldı. Hiçbir zor anımda ASLA yanımda göremedim. Eşim çok ciddi bir rahatsızlık atlattı yavrum 7 aylıkken, hayatımın en üzgün en zor günlerinde annem yoktu. Ne manen ne madden. Hepsi çok gücüme gidiyor. Ve bugün çocuğumla ilgili aldığım kararlara, anneliğime bile laf etme haddini kendinde görebiliyor. Anaokulu araştırıyorum, çok erken diyor mesela. Bence değil ve son derece eğitimli kendimi yetiştirmiş bir kadın olan ben onun bu müdahalelerinden her zaman etkileniyorum. Nitekim çok yorgunum dostlar, yavrusuna kendisi bakanlar, sizler ne yapıyorsunuz? Çocuklarınızı okula veriyor musunuz bu aylarda?

Ben ev hanımı olmama rağman 4 yaşında oğlumu sübyen okuluna verdim. Arkadaş ortamı olsun paylaşma olsun öğrensin diye aklınız çoçuğunuzda kalıp huzursuz olacağına kreşe verin. Kreş bu yaşda daha iyi olmazmı? Anasınıfı yaşı daha gelmedi sanırım. Allah kolaylık versin.

tuce_tuce · 6 Temmuz 2022

ayinondordu .!.:
Ben ev hanımı olmama rağman 4 yaşında oğlumu sübyen okuluna verdim. Arkadaş ortamı olsun paylaşma olsun öğrensin diye aklınız çoçuğunuzda kalıp huzursuz olacağına kreşe verin. Kreş bu yaşda daha iyi olmazmı? Anasınıfı yaşı daha gelmedi sanırım. Allah kolaylık versin.

Ev hanımı olmakla çocuğu kreşe göndermenin arasındaki bağlantı nedir ?

MelatoniN · 6 Temmuz 2022

avheraa .!.:
Evet çok haklısınız daha fazla üzerine düşünerek kendimi üzmek istemiyorum Ancak neresinden tutsam elimde kalıyor. Sizler bunu umursamamayı nasıl başardınız peki? Bu konudaki duygusal tavrımı bir türlü tam olarak bırakamıyorum. Oysa ki bana tamamen zarar veriyor artık. Neler yaşadığınızı biraz da ben biliyor olabilirim bu arada :)

Baktım ki beklenti içinde oldukça kendi kendimi dolduruyorum elime de birşey geçmiyor. Bak mesela tatil için annemin evindeyim torunuyla aynı odada bile duramıyor kafası kaldırmıyor diye. Şimdi kendimi doldursam elime ne geçecek. Belki benim de 60 ımdan sonra kafam kaldırmaz diyorum, kendi çocuğumla 30 yaşında ben zor baş ediyorum o napsın diyorum sürekli kendimi telkin ediyorum. Anneme düşman olsam neye yarar? Çocuk bakmak çok çok zor iş, yaptıysan sonucuna katlanıcaksın diyor yeni anneler. Şimdi aslında uzun uzun konuşsak benimkiyle kıyaslandığında seninki aslında çok şey yapmış olur.

dimaam · 6 Temmuz 2022

tuce_tuce .!.:
Yemek çamaşır bulaşık ütü kişisel bakım eşle birlikte ortak zaman geçirmek çocuklara etkinlik oyun oynatmak vs bunları nasıl yapıyorsunuz ? Ben yemeği çocukla yapsam ütü yemeği o öğlen uyuduğunda yapmak zorunda kalıyorum kendim birşey yiyim kendime bi bakayım derken zaten uyanmış oluyor. Akşam 20:30 da uyuyor bulaşık makinası boşalt bi tuvalete git çayı demle derken 21:30 da oturuyorum eşimle biraz oturalım derken pilimiz bitmiş oluyor . Zaten günde 3 saat parkta oluyoruz çocukla peşinde perişan oluyorum . Eşim dün mesai yaptı 07:00 de gitti 21:00 de geldi bugün nöbetçi 07:00 de gitti yarın akşam 18:00 gibi gelir . Bazen kendimden şüphe ediyorum .

Üstünden epey zaman geçti çok net hatırlamıyorum. Kızlarım büyüdü. O zamanlar bumbo koltuk vardı ne yapsam küçük yanımdaydı. Ders çalışırken masada, yemek yaparken tezgahta, sallanan salıncağı vardı, yemek yaparken beni izlerdi. Ablasına da bir şeyler verirdim. Hep yanımda oynardı ben de yemeğimi yapardım. Ütü yapmadım. Eşim yaptı. Büyük temizlikleri hafta sonu eşimle yaptık. Bir şey yapmak için onların uyumasını beklemedim. Çamaşırı beraber ayırdık, beraber astık, beraber yerleştirdik. Hep çocuklarla beraber yaptım. Hala da öyle. Onlar uyuduğunda oturup kahve içtim, ders çalıştım. Tabi zor oldu, çok hastalandım, iğneler vurundum, uykusuzluktan tansiyonum düştü, bayıldım ama geçici bir süreç ve büyük bir kısmını güzel hatırlıyorum.

İlk çocukta altı ay çok aç kaldım, tuvalete bile gidememiştim ama ikinci olduktan sonra iki tane olmasına rağmen zamanı ayarlayıp planlama yapma konusunda daha tecrübeliydim. Gerçi ben ilk kızımda altı aydan sonra doğum izninde kpss çalışmıştım. Akşamları babası geldikten sonra ders çalışıyordum. Öyle öyle alanımda sekizinci oldum. Bekarken dershaneye gittiğim halde 20 puan düşük almıştım. :)))

Çocuğunuz kaç yaşında bilmiyorum ama kendinizi çok yıpratmayın, bazı şeyler eksik kalsın. Bu çok geçici bir süre. Ne yapmak istiyorsanız onu yapın. Bir şey yapmak zorunda da değilsiniz. Ders çalışmayı sevdiğim için, beni çok motive eden bir şey olduğu için, psikolojik olarak güçlü durmamı sağladığından bu yolu seçtim. Ama şu aralar sadece duruyorum mesela. Asgari düzeyde iş yapıyorum ve sadece boş boş oturuyorum. Buna ihtiyacım ve kendimi böyle iyi hissediyorum.

dimaam · 6 Temmuz 2022

avheraa .!.:
Normalde her konuda çok net karar verebilen bir insanken mevzu yavrum olduğunda en doğru kararı verebilmek adına aşırı duygusal davranıyorum. Yalnız bunun sonu çok büyük bir yorgunluğa çıkıyor tünelin sonunda ışık yok gibi Yani. Dediğiniz gibi anneyiz diye kendimizi bu denli bırakmamız hiç adil değil . Kreş Ya da bakıcı , birinden biri şart. Dinlemiycem bile artık, kulağımı tıkayacağım. Peki bu yaş grubu için bakıcıdan ziyade okul daha sağlıklı olur sanırım değil mi?

36 aydan itibaren alıyor kreşler zaten. Diğerleri bakımevi olarak geçiyor sanırım. 36. ayını bekleyip kreşe verebilirsiniz. Bir yerden sonra bakıcı da yetersiz kalıyor çünkü. Artık bakıcı yaşını geçmiş, kreş yaşı gelmiş.

serenty2017 · 6 Temmuz 2022

avheraa .!.:
Sizin yavrunuza bakıcı mı bakıyor şu an peki? Annenizin rapor alır bakarsın demesinden aktif çalıştığınızı yorumladım doğru mudur ? Şimdi şöyle evet biz dünyaya getirdik bakmak zorunda değiller, hayatlarının emeklilik yıllarını bu yorgunlukla geçirmelerini hiçbirimiz istemeyiz . Ancak dünya öyle tuhaf bir hal aldı ki pandemi koşullarından çocuklar sosyalleşemedi, 2 yıl korktuk eve yardımcı alamadık virüs var dedik. Tek çaremiz annelerimiz oldu, onlar da böyle yaparsa annelerimizin dahi kıyamadığı olamadıktan sonra korkunç bir tükenme geliyor gerçekten insana. Ben neyim? Kimim? Amacım ne? Hiçbir şey istemeye hakkım yok mu artık benim? Gibi . Ben yavrumu memnuniyetle büyüttüm, gönüllü büyüttüm şimdiye kadar kendim ama bu süre zarfında ne kadar yalnız bırakıldığımı sanıyorum ki ölene kadar unutmayacağım.

Evet çalışıyorum.normalde kayınvalidem bakıyor çocuğuma.ama görümcem doğum yaptı kayınvalidem de haklı olarak kızının yanında olmak istedi.ama benim annem verici bir insan değil hep alıcı

kendi faydasına bir şey yoksa kesinlikle kılını kipordatmiyor.bende biliyorum dünyaya gelmesine biz vesile olduk sorumluluk bize ait.ama annem o benim ya ben zordayken onun umrunda olmaması çok zoruma gidiyor.birde su yönü var doğum olana kadar eşim ,gorumcelerim, kayınvalidem annen gelir bakar dediler ben diyemedim ki o gelmez.beni onlara karşı da mahçup ediyor. ne oldu iki hafta rapor aldım çocuğuma baktım ama bu yaptığını unutmuyorum.
Dediğiniz gibi pandemi döneminde doğdu benim yavrum.ve o kadar gazlı bir bebekti ki ben ilk altı ayı hatırlamak istemiyorum.tek başıma evde akşama kadar ağlayan bir çocukla kabus gibiydi.kimsede yoktu yanımda .yani bu kadar zor olmak zorunda değildi bu süreç.
inanır mısınız bir gün o kadar ağladı ki ne yapsam susmuyor.oglumu alıp camdan atmak istedim.hala nasıl böyle bir şeyi dusunebildim inanamıyorum.
Allah'a şükür o zor günler geçti.Allah kimseyi kimsenin eline düşürmesin tek temennim o.

serenty2017 · 6 Temmuz 2022

tuce_tuce .!.:
Yemek çamaşır bulaşık ütü kişisel bakım eşle birlikte ortak zaman geçirmek çocuklara etkinlik oyun oynatmak vs bunları nasıl yapıyorsunuz ? Ben yemeği çocukla yapsam ütü yemeği o öğlen uyuduğunda yapmak zorunda kalıyorum kendim birşey yiyim kendime bi bakayım derken zaten uyanmış oluyor. Akşam 20:30 da uyuyor bulaşık makinası boşalt bi tuvalete git çayı demle derken 21:30 da oturuyorum eşimle biraz oturalım derken pilimiz bitmiş oluyor . Zaten günde 3 saat parkta oluyoruz çocukla peşinde perişan oluyorum . Eşim dün mesai yaptı 07:00 de gitti 21:00 de geldi bugün nöbetçi 07:00 de gitti yarın akşam 18:00 gibi gelir . Bazen kendimden şüphe ediyorum .

Şüphe etme biz de öyleyiz yada ben diyeyim.bazi bebekler bence daha kolay büyüyor.benim oğlum da çok hareketli kesinlikle evde hiç bir işimi yapamıyorum. Her şeyim yarım.

tuce_tuce · 6 Temmuz 2022

dimaam .!.:
Üstünden epey zaman geçti çok net hatırlamıyorum. Kızlarım büyüdü. O zamanlar bumbo koltuk vardı ne yapsam küçük yanımdaydı. Ders çalışırken masada, yemek yaparken tezgahta, sallanan salıncağı vardı, yemek yaparken beni izlerdi. Ablasına da bir şeyler verirdim. Hep yanımda oynardı ben de yemeğimi yapardım. Ütü yapmadım. Eşim yaptı. Büyük temizlikleri hafta sonu eşimle yaptık. Bir şey yapmak için onların uyumasını beklemedim. Çamaşırı beraber ayırdık, beraber astık, beraber yerleştirdik. Hep çocuklarla beraber yaptım. Hala da öyle. Onlar uyuduğunda oturup kahve içtim, ders çalıştım. Tabi zor oldu, çok hastalandım, iğneler vurundum, uykusuzluktan tansiyonum düştü, bayıldım ama geçici bir süreç ve büyük bir kısmını güzel hatırlıyorum.

İlk çocukta altı ay çok aç kaldım, tuvalete bile gidememiştim ama ikinci olduktan sonra iki tane olmasına rağmen zamanı ayarlayıp planlama yapma konusunda daha tecrübeliydim. Gerçi ben ilk kızımda altı aydan sonra doğum izninde kpss çalışmıştım. Akşamları babası geldikten sonra ders çalışıyordum. Öyle öyle alanımda sekizinci oldum. Bekarken dershaneye gittiğim halde 20 puan düşük almıştım. :)))

Çocuğunuz kaç yaşında bilmiyorum ama kendinizi çok yıpratmayın, bazı şeyler eksik kalsın. Bu çok geçici bir süre. Ne yapmak istiyorsanız onu yapın. Bir şey yapmak zorunda da değilsiniz. Ders çalışmayı sevdiğim için, beni çok motive eden bir şey olduğu için, psikolojik olarak güçlü durmamı sağladığından bu yolu seçtim. Ama şu aralar sadece duruyorum mesela. Asgari düzeyde iş yapıyorum ve sadece boş boş oturuyorum. Buna ihtiyacım ve kendimi böyle iyi hissediyorum.

2.5 yaşında yoruluyorum inanılmaz yıprandım. 19 günlükten beri yanlızız eşim hep yoğun çalışıyor mesela 3 gündür yanlızız oğlumla yarın akşam ancak gelecek eşim . Hoş gelse ne olacak ki telefonu yine susmayacak . Klozette oturup çocuk emzirdiğim zamanlar oldu sabaha kadar hiç uyumadığım hastalandım acilde Yanlız başıma bayıldım . Temizlikçi alamıyorum maalesef öyle olunca herşeyi Yanlız yapmak zorundayım eşim haftada 1 gün izni oluyor ki bu hafta Oda olmadı . Ev temiz düzgün yemek olmazsa psikolojik açıdan iyice tükeniyorum . O yüzden önceliğim oğlum ve düzen böyle olunca bazı şeylere zaman kalmıyor kalsa da kafa kalmıyor artık

tuce_tuce · 6 Temmuz 2022

serenty2017 .!.:
Şüphe etme biz de öyleyiz yada ben diyeyim.bazi bebekler bence daha kolay büyüyor.benim oğlum da çok hareketli kesinlikle evde hiç bir işimi yapamıyorum. Her şeyim yarım.

Bende sizin gibi düşünüyorum bazıları daha kolay büyüyor . Biz zor olan kısımdayız bedenen ruhen çocuğun hızına yetişemiyorum

bernaayaz · 7 Temmuz 2022

Ben de yalnız büyütüyorum ve evet çok zor. Şimdiki aklım olsa yapmazdım :) 5 yıl sonraki aklım olsa da yapardım herhalde :) Annemle aynı şehirdeyiz ama fiziken ve moral olarak annem bana yardım edebilecek konumda değil. Kendisini bana yardım etmeye çok zorladığı zamanlar oldu ve o kadar üstün bir gayret sarf etmesi gerekti ki ben ona kıyamadım. Zaten onun bu zorlanması bana da yansıdı. O da beni yalnız büyütmüş. Örneğin o eki kötü günlerini hatırlayıp dakikalarca yalnız çocuk büyütmenin zorluğunu anlatması... İlişkimiz bozulmasın diye nazikçe yardım istemediğimi söyledim. O da hemen kabul etti zaten. Hiçbir zaman onun bakacağını düşünmemiştim. Hayal kırıklığım olmadı.

Şu an kreş araştırıyorum. Büyük ihtimalle 23 aylıkken yarım gün başlayacak. 2 buçuk yaşında da tam güne geçecek. Ben de çalışma hayatına döneceğim.

Bebeğimi tek başıma büyütüyorum ve çok yorgunum canım anneler

Guru

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

100x gelmişimdir bu dünyaya bence, uslanmam çünkü

Guru

Sen ne yaparsan yap olacak olan zaten oluyor

Aktif Üye

Sen ne yaparsan yap olacak olan zaten oluyor

Guru

Guru

Guru

Popüler Üye

Popüler Üye

Sen ne yaparsan yap olacak olan zaten oluyor

Sen ne yaparsan yap olacak olan zaten oluyor

Popüler Üye

Benzer Konular