Bebeğimi kaybettim

Nergis ve daha niceleri ve tabiki kendim Rabbim şu mübarek aylarda dularımızı kabul eylesin gönül ferahlığı nasip etsin umarım bundan sonra hiçbir annenin yüreği yanmaz burda herkes mutlu hikayelerini paylaşır hepinize kalbimle sarılıyorum Allahım yar ve yardımcımız olsun
 
Amin Gizemcim amin.. Ramazan ayının yüzü suyu hürmetine inşallah duaların kabul olur Dualarımız kabul olur inşallah Bir sonraki Ramazan ayında inşallah cennet kuşlarımızın kardeşlerini bekliyor oluruz yada kucağımızda olur inşallah tüm cennet kuşu annelerinin
 
Sizde mi 34. Hafta içinde kaybettiniz Çok acı gerçekten dayanılmaz bir acı.. Hepimizin gideceği yer orası evet ama bebekler ölmesin Allah size de bana da sabırlar versin
merhaba,bende 39.haftada 17 subat 2022 de tam sezeryan gunu dekolman yasadım .bebegımı kaybettım.tam dogacagı zaman cok uzgunum sızı cok ıyı anlıyorum bende de hıc sancı agrı kanama yoktu hıc bır sey hıssetmedım.tahlıllarımde normal cıktı sadece tansıyondan supheleniyorum.ne yapacagımı sasırdım cok uzgunum.keske bır hafta once aldırsaydım dıyorum.
 
Başın sağolsun canım bende 35 haftalık kayıp yaşadım ve bunu yaşayan biri olarak diyorum ki sen bebeğini 1 hafta önce de aldırsan alnına yazılan gelip bulurdu rabbim beter acılardan korusun çok yeni asla kendini suçlama bende hep keşke başka doktora gitseydim diye suçladım kendimi ama sonuç değişmeyecekti rabbimin takdiri mübarek günler geceler hürmetine rabbim acını hafifletsin inşallah mucizesinden bir daha nasip etsin sağlıklı bir şekilde
 
Rabbim size sabır versin çok acı bir deneyim ancak yaşayanlar anlar ve bilir keşke burda bu konusa buluşmasaydık diyorum bu mesajları gördükçe çok üzüldüm kaybınız için öncesinde ufak bile olsa bir neden olmaması da daha üzücü benimde hiç bir sıkıntım olmadı hamilelikte aksine çöl rahat gecmişti sadece olaydan 10 gün önce ağır bir faranjit enfeksiyonu sonrasında da bebekte bir hafta gerilik var denmişti ama sorun yok denmişti inanın içim her an yangın yeri işk gebeliğiniz miydi şimdilerde ne yapıyorsunuz basıl baş ediyorsunuz
 
merhaba ;10 yasında oglum var cok sukur ıkıncıyı ıstiyorduk ama boyle oldu.nasıl oldu nasıl bıttı anlamadım.ve bı sekılde bununla yaşamam gerekiyor.su an çalısıyorum ama hiç bir seyden tat almadan zaten çalısan bir bayandım eskı ışıme gerı dondum bebegım dogsaydı ısı bırakmıştım çalışmayacaktım.bazen ben burda ne arıyorum diyorum benımle aynı zamanda hamıle kalan benımle yasıt herkes dogum yaptı dıyorum bebegını kucagına aldı.doktorun tansıyon konusunda ıhmalı oldugunu dusunuyorum ama olan oldu işe gıttı yavrum.
 
Amin Allah razı olsun
 
Aynı durumdayım işe başlamak insanlarla konuşmamak hiç böyle biri değildim ama İnan hayat enerjim yok gün bitsinler uykuya dalayım diye zaman geçiriyorum tek düşünmediğim zaman o etrafta bebekli anne hamile gördükçe içim yanıyor ama kimseye belli edemiyorum çok zor durumdayım
 
Herkese merhaba cennet kuşu anneleri. Size bişey sormak istiyorum. Ben 40 kontrolüne gittiğimde doktorum 6 ay sonra yeniden gel dedi. Sizce neden çağırmış olabilir sizi de çağırdılar mı 6 ay sonra
 
Herkese merhaba cennet kuşu anneleri. Size bişey sormak istiyorum. Ben 40 kontrolüne gittiğimde doktorum 6 ay sonra yeniden gel dedi. Sizce neden çağırmış olabilir sizi de çağırdılar mı 6 ay sonra
Çağırmadılar hatta ben korkudan gitmedim belki yeni gebelik olur olmaz gibi birşey söyler umutla ve merakla bekliyorum
 
Okurken ağladım çok zor yaşadığınız Allah size sağlıklı evlat nasip etsin yavrunuz melek oldu ve ahirette sizi bekleyecek
 
Bence arayıp sorun nedeni ne diye merak ederek geçmez ki zaman
Evet doğru söylüyorsunuz ama doktorumla arkadaş gibi olduk. Belkide beni şimdi umutlandırmamak için 1 sene demiştir psikolojim iyi olmadığı için. Ama 6 ay sonra gittiğimde hamile kalabilirsiniz dicek gibi geliyor. Hadi hayırlısı inşallah öyle der
 
İnşallah Nergiscim Allahım gönlünüze göre nasip etsin inşallah
 
Başın sağolsun Nergis 20 gün önce bebeğimi normal doğumla kaybetttim rabbim hiç bir annneyi kuşağı boş bırakmasın.38 haftalık doğum yaptım bebeğimin karnı ödemli doğdu bunu farketmemişler ve doğum o kadar zordu ki yırtılmalarım hat sahadaydı artık bebeği çıkarmaya çalışırken beni kurtarmaya gayret ettiler hani derler ya ölümün ışığını gördüm diye bende gördüm hemde kaç kere beni aspire yaptıklarında kendimden geçiyordum ne durumda olduğumu ne yaşadığımı benimle birlikte eşimde şahit oluyordu güle oynaya girdiğimiz doğum haneden cığlıklarım sesimin kısılmaya başlamıştılar son buluyordu eşimin bana destek vermesiyle acilde ki doktorlarım doğum haneye koşamasını hayal mayal hatırlıyorum bebeğimi çıkardıkları gibi 2 saniyelik karnıma koydular ağlamıyor diyordum sonra arkamdaki odada kalp masajı yaptılar büyük problem var bebeğin karnı çok şişkin diyordu doktor geri döndürmediler bebeğimi uğraşmışlar ama neden farkedemedikleri bunu anlamıyorum. eşimi dışarı çıkartmışlar beni bayıldıp ameliay yapmışlar eşim dışarda yanlız bizimkiler doğuma girdiğimi bile bilmiyor o kadar ani gelişti.Kızım Melek oldu mavisi gözlü kızım.ben kendime geldiğimde getirip kuçağıma verdiler yanımdakilere bebeğim çok güzel dimi diyordum göğsüme yasladım o fındık burnunda kan geldi aldım pencereyi sildim burnunu öptüm kokladım vücuduna baktım bembeyazdı meleğim benim.1 saate yakın yanımda kollarımda kaldı ama narkouzun etkisiyle çok hatırlamıyorum.yüzü bazen gözümün önünde gidiyor unutmaya başladım.hatırlamaya çalışıyorum olmuyor.rabbim bize sabırlar versin.Tek duam kızımın acısını hafifletecek evlatlar nasip etsin aynı şeyleri yaşamaktan çok korkuyorum.otopsi sonucumuzun çıkmasına az kaldı bakalım ne söyleyecekler
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…