Bir senelik evliyim.Eşimle güzel anlaşıyoruz.Sevgisi,ilgisi tam.Arada tartışmalar oluyor ama 1 senede belki 4-5 kere olmuştur.Evliliğimizi oturttuğumuzu düşünüyorum ve şuan 26 yaşındayım.Eşim çocuk çok istiyor.Hem de biz 4 aylık evliyken falan istemeye başlamıştı.Ama ancak şuana kadar direnebildim.3 ay önce doğum kontrol hapımı bıraktım.Hazırlanmam gereken sınavlara hazırlandım ve istediğim yere geldim.Ve şuan kariyer olarak veya evlilik olarak gelmek istediğim bir hedef noktam yok.Herkes bebek sormaya başladı.Kimisi bekle biraz hayatını yaşa,kimisi yaşın ilerlemeden yap diyor.Ama ben fikir sormuyorum bile..herkes kendi kendine bana fikir veriyor.Özellikle de memlekete ailelere gittiğimizde bu böyle.Eşimin kuzeni bana nasılsın diye sormak yerine çocuk düşünmüyor musun diye ilk cümlesini kuruverdi.Onları ilgilendiren bir konu değil tabi insan sinirleniyor.Sinirleniyor evet de ; yine de etkileniyor.
Siz bebek sahibi olmaya nasıl karar verdiniz?Benim aklımı kurcalayan şeyi sorarsanız ; ben rahatımdan ödün vermek istiyor muyum emin olamıyorum.İşten çıkıp eve gidiyorum ve uzanıyorum dinleniyorum.Hafta sonları temizliği eşim olduğunda onunla beraber,o olmadığında ise 2 güne yayarak hallediyorum.Hafta içleri eşim en az 3 gün evde oluyor ve o zamanlar sağ olsun ev toparlı ve yemek hazır olmuş oluyor.Yalnız ilçe görevi olduğunda 15 gün evde olmuyor...Bebeğim olursa eğer annem kreş zamanına kadar bakmaya gelebilir (ki bu bizim evliliğimizi nasıl etkiler bilemiyorum o konuda da şüpheliyim çünkü burada annemin evi yok ve ben ücretsiz izne ayrılmak istemiyorum).
Şuan korunmayı bıraktık.Ama ben rüyamda sürekli karnımda 3 bebek olduğu,adet olduğum gibi beni üzen değişik şeyler görüyorum.Demek ki baya kafaya takıyorum.Ve vücudum için korkuyorum ve eşim beni beğenmez ve evliliğimiz şimdiki gibi olmaz diye korkuyorum.Çok endişeliyim.
Tecrübeli anneler bana yardımcı olabilir mi?
