- 11 Şubat 2023
- 10.669
- En iyi cevaplar
- 1
- 24.589
- 328
İsyeriniz ne ile alakalı birlikte gidin sıkılınca eve dönersiniz arkada bir küçük yer varsa bir de bebek yatağı alırsınız eşiniz sizi ve bebeğini özlemiş belli ki gelmeniz için bu teklifi sunmuş.
İsyeriniz ne ile alakalı birlikte gidin sıkılınca eve dönersiniz arkada bir küçük yer varsa bir de bebek yatağı alırsınız eşiniz sizi ve bebeğini özlemiş belli ki gelmeniz için bu teklifi sunmuş.Toplu bir cevap vereyim. Lohusa depresyonunda olduğum için eşim yardımcı olmak istiyor bu süreci daha rahat atlatmam için. Çok şükür depresyonu çok ağır geçirmiyorum ne kendime ne bebeğe zarar vermek hiçbir zaman aklıma gelmedi. Psikiyatriste de gittim ilaç kullanacak kadar kötü durumda olmadığımı söyledi. Eşim de yardımcı olmak açısından böyle bir teklifte bulundu. Çalışmaktan da kaçmıyor senelerdir o idare ediyor sonuçta ve ilk zamanlar bebeğin bakımıyla ilgilenmezken her şeyi severek bir kere bile of demeden yaptı gerçekten bebeğe bakmak istiyor
Tuhaf çünkü hiç bebek bakmadığınız çok belli. O bebek memeden hiç ayrılmak istemeyecek öyle zamanları gelecek . Öyle zamanları olacak bir de ilk 3 ay yapışık gezilir sizinle güvenli bağlanması için. 3 çocuk büyüttüm. Eşim de benim kadar baktı ama siz işe o evde bebeğe yani nasıl bir verim olabilir ki? Sizin işiniz ne üzerine? Beşik alın bi tane koyun.İş yerinde çok zor olur bebek sürekli bebek arabasının içinde mi duracak yazık vücudu için, yine gün içerisinde iş yerinde de durur ama belli saatlerde. Neden tuhaf geliyor ki herkesin hayatı birbirinden farklı. Her anne çok anaç, fedakar olmak zorunda değil. Ayrıca yurtdışında çok yaygın bu durum anneler çalışıyor babalar bebeğe bakıyor. Tuhaf demeyelim de farklı diyelim, tuhaf negatif bir kelime
Benim bir yöneticim pandemi döneminde bunu yaşamıştı. Eşinin işi daha rahattı. Her ikisi de evden çalışıyordu. Çocuk ile tamamen eş ilgileniyordu. Yöneticim sadece emzirmek için bebekle bir araya geliyordu çalışırken. Ama bu durum onu daha çok strese sokuyordu. Çünkü her şeyi hızlı hızlı yetiştirme telaşı oluyordu. Ben olsam devamlı böyle bir şeyi kabul etmezdim. Dönüşümlü olarak bakılabilir. Ancak şunu anlayamadım. Eşiniz neden sürekli olarak sizin iş yerinde olmanızı istiyor?Merhabalar,
Başlıktan da anlaşılacağı üzere bebeğimize eşim bakmak istiyor. 2 aylık bir bebeğimiz var, doğumu başka bir şehirde ailemin yanında yaptım ve eşimde 40 gün burada kaldı. Sonra işler sebebiyle yaşadığımız yere geri döndü ve ben daha ailemin yanındayım kısmet olursa bir ay sonra dönmeyi düşünüyorum. Hamilelik ve doğumum süper ötesi geçti hiçbir rahatsızlık, sorun yaşamadım. Ama doğumdan sonra lohusa depresyonuna girdim. Bu süreçte emzirme hariç bebeğin tüm bakımlarını eşim ve ailem yaptı. Henüz yeni yeni bende yapmaya başladım.
Şu an ilk dönemlere göre depresyonu baya atlattım sayılır ama tam değil, zamanla geçecek inşallahBizim kendi iş yerimiz var ve evle iş yerimiz yakın. Döndüğüm zaman eşim diyor ki bebeğe ben bakayım sen iş yerini idare et, emzirme zamanları getiririm emzirirsin. Eminim çoğunuz bebeğe annesi bakmalı diyeceksiniz ama bebeğimle yine vakit geçireceğim geceleri tamamen ben ilgileneceğim yada gün içinde de yine bikaç saatte olsa vakit geçiririm. Sizler ne düşünüyorsunuz bu konu hakkında? Eşiniz size deseydi ben bebeğe bakayım kabul eder miydiniz?
Ama calisan bir kadin degilsiniz ? Neden bu sorumlulugu babasina atmak istiyorsunuz bence bunu dusunun biFarz edin ki çalışan bir kadın olsam mecbur bebeği bırakacağım e o zaman ne olacak? En azından ağladığında, durmadığında eşim yanıma getirebilecek böyle bir imkan var. Hiç mi durmuyor eşime derim bugün sen iş yerinde dur ben evde durayım. Ve evle iş yerimiz arası yürüyerek on beş dakika, arabayla beş dakika
Evet hiç bebek bakmadım. Tek çocuğum, çevremde arkadaşlarımın ve kuzenlerimin de pek çocuğu yok, bebek pek görmedim. Bu yüzden depresyona girdim bebek bakımına daire bir şey bilmiyorum, kendimi yetersiz ve endişeli hissediyorum. Niye anlamıyorsunuz lohusa depresyonundayım diyorum bu şekilde depresyona girmek ister miydim sizce??Tuhaf çünkü hiç bebek bakmadığınız çok belli. O bebek memeden hiç ayrılmak istemeyecek öyle zamanları gelecek . Öyle zamanları olacak bir de ilk 3 ay yapışık gezilir sizinle güvenli bağlanması için. 3 çocuk büyüttüm. Eşim de benim kadar baktı ama siz işe o evde bebeğe yani nasıl bir verim olabilir ki? Sizin işiniz ne üzerine? Beşik alın bi tane koyun.
Depresyonda olduğum için kendimi daha iyi hissetmem için böyle bir teklifte bulundu, çünkü her gün telefonda onu arayıp ağlıyorum. Elinden geleni yapmak için, destek olmak için bu teklifi sunduBenim bir yöneticim pandemi döneminde bunu yaşamıştı. Eşinin işi daha rahattı. Her ikisi de evden çalışıyordu. Çocuk ile tamamen eş ilgileniyordu. Yöneticim sadece emzirmek için bebekle bir araya geliyordu çalışırken. Ama bu durum onu daha çok strese sokuyordu. Çünkü her şeyi hızlı hızlı yetiştirme telaşı oluyordu. Ben olsam devamlı böyle bir şeyi kabul etmezdim. Dönüşümlü olarak bakılabilir. Ancak şunu anlayamadım. Eşiniz neden sürekli olarak sizin iş yerinde olmanızı istiyor?
Valla ben ilk çocuğumda lohusa psikozu yaşadım dibine kadar. Siz bu durumda uzaklaşarak değil daha yakın olarak bu depresyonu atlatacaksınız. Destek de alıyormuşsunuz. Uzak kaldıkça biraz fazla kalımca depresyon yine ortaya çıkabilir. Bunlar yaşanan normal şeyler. Kaçmak yerine başetmeyi öğrenmeniz gerekir. Ben 40 gün sadece suyla yatakta beslendim. 30 kilodan fazla verdim 40 günde. Yani geçiliyor aşılıyor. Bunları hepimiz yaşıyoruz. Bunlar normal süreçler.Evet hiç bebek bakmadım. Tek çocuğum, çevremde arkadaşlarımın ve kuzenlerimin de pek çocuğu yok, bebek pek görmedim. Bu yüzden depresyona girdim bebek bakımına daire bir şey bilmiyorum, kendimi yetersiz ve endişeli hissediyorum. Niye anlamıyorsunuz lohusa depresyonundayım diyorum bu şekilde depresyona girmek ister miydim sizce??
Heh işte ne kadar güzel bir yorum. Herkes yok anne bakmalı, tuhaf, ilginç, evde oturun çocuğa bakın gibi yorumlar yapıyor. Kafamıza çok kodlamışlar bebeğe anne bakar diye. Her gün evde ağlayıp bebeği de neden mutsuz edeyim, iş yerine gidip eve mutlu, enerjik dönsem bebeğe daha faydalı olurumBu size kalmış bir karar siz çalışarak daha mutlu olacaksanız çalışın eşiniz baksın. Avrupada bunun için ebeveyn izni diye bir şey var çiftlerin kararına kalmış erkek evde kalıp bakabiliyor.
Evet hiç bebek bakmadım. Tek çocuğum, çevremde arkadaşlarımın ve kuzenlerimin de pek çocuğu yok, bebek pek görmedim. Bu yüzden depresyona girdim bebek bakımına daire bir şey bilmiyorum, kendimi yetersiz ve endişeli hissediyorum. Niye anlamıyorsunuz lohusa depresyonundayım diyorum bu şekilde depresyona girmek ister miydim sizce??
Eşinizin yardımcı olmak istemesi ve depresyon konusunda sizi rahatlatmak istemesi güzel. Ancak eşiniz doktor değil. Eğer gerçekten baş edilemeyecek bir psikolojik durumunuz var ise bu konuda profesyonel yardım almalısınız.Depresyonda olduğum için kendimi daha iyi hissetmem için böyle bir teklifte bulundu, çünkü her gün telefonda onu arayıp ağlıyorum. Elinden geleni yapmak için, destek olmak için bu teklifi sundu
Tekrar yazıyorum ben şu an normal bir psikolojide değilim, lohusa depresyonundayım. Bazı kadınlar doğumdan sonra depresyona girer böyle bir şey var biliyorsunuz değil mi? Hatta bu depresyonu çok ağır geçirenler kendilerine yada bebeğe zarar verebilirler şükür benimki ağır değil. Ama depresyondayım sonuç olarakAma calisan bir kadin degilsiniz ? Neden bu sorumlulugu babasina atmak istiyorsunuz bence bunu dusunun bi
Heh işte ne kadar güzel bir yorum. Herkes yok anne bakmalı, tuhaf, ilginç, evde oturun çocuğa bakın gibi yorumlar yapıyor. Kafamıza çok kodlamışlar bebeğe anne bakar diye. Her gün evde ağlayıp bebeği de neden mutsuz edeyim, iş yerine gidip eve mutlu, enerjik dönsem bebeğe daha faydalı olurum
Lohusa depresyonunun çözümü bu değil ama. Terapi alın bence. Çocuğa bakmazsanız, ilerde pişman olabilirsiniz.Depresyonda olduğum için kendimi daha iyi hissetmem için böyle bir teklifte bulundu, çünkü her gün telefonda onu arayıp ağlıyorum. Elinden geleni yapmak için, destek olmak için bu teklifi sundu
Tekrar yazıyorum ben şu an normal bir psikolojide değilim, lohusa depresyonundayım. Bazı kadınlar doğumdan sonra depresyona girer böyle bir şey var biliyorsunuz değil mi? Hatta bu depresyonu çok ağır geçirenler kendilerine yada bebeğe zarar verebilirler şükür benimki ağır değil. Ama depresyondayım sonuç olarak
Lohusa depresyonundan dolayı mı eşiniz bebeğe bakmak istiyor yoksa işten mi kaçıyor? Orasını anlayamadım. Eğer sizin psikolojiniz el vermiyorsa çocuğa bakmayı tabi ki eşiniz bakabilir. Ama işten kaçma içinse asla izin vermezdimMerhabalar,
Başlıktan da anlaşılacağı üzere bebeğimize eşim bakmak istiyor. 2 aylık bir bebeğimiz var, doğumu başka bir şehirde ailemin yanında yaptım ve eşimde 40 gün burada kaldı. Sonra işler sebebiyle yaşadığımız yere geri döndü ve ben daha ailemin yanındayım kısmet olursa bir ay sonra dönmeyi düşünüyorum. Hamilelik ve doğumum süper ötesi geçti hiçbir rahatsızlık, sorun yaşamadım. Ama doğumdan sonra lohusa depresyonuna girdim. Bu süreçte emzirme hariç bebeğin tüm bakımlarını eşim ve ailem yaptı. Henüz yeni yeni bende yapmaya başladım.
Şu an ilk dönemlere göre depresyonu baya atlattım sayılır ama tam değil, zamanla geçecek inşallahBizim kendi iş yerimiz var ve evle iş yerimiz yakın. Döndüğüm zaman eşim diyor ki bebeğe ben bakayım sen iş yerini idare et, emzirme zamanları getiririm emzirirsin. Eminim çoğunuz bebeğe annesi bakmalı diyeceksiniz ama bebeğimle yine vakit geçireceğim geceleri tamamen ben ilgileneceğim yada gün içinde de yine bikaç saatte olsa vakit geçiririm. Sizler ne düşünüyorsunuz bu konu hakkında? Eşiniz size deseydi ben bebeğe bakayım kabul eder miydiniz?
Vay bi sen depresyondasın neyse madem karar verdin niye konu açtın onu da anlamadım? Burada tecrübeli anneler yazıyor ama hanımefendi hazretleri oooo lohusa depresyonunda iyi de tüm doğum Yapan kadınların yüzde 99u aynı durumda.Tekrar yazıyorum ben şu an normal bir psikolojide değilim, lohusa depresyonundayım. Bazı kadınlar doğumdan sonra depresyona girer böyle bir şey var biliyorsunuz değil mi? Hatta bu depresyonu çok ağır geçirenler kendilerine yada bebeğe zarar verebilirler şükür benimki ağır değil. Ama depresyondayım sonuç olarak
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?