- 19 Kasım 2013
- 18.659
- 33.644
-
- Konu Sahibi mehtapagir
- #61
Siz melek gibi bir ablasınız,resmen anne/babalık yapmışsınız ama anlamamışlar. Anne /babanızı üzmemek adına gösterdiğiniz cabadanda belli oluyor ne kadar iyi kalpli olduğunuz. Hiç üzmeyin kendinizi,hamilesiniz inanın değmez,kendi kendinize yetersiniz Rabbimin izniyle. Siz birşey kaybetmezsiniz ,vicdanen rahatsınız çünkü elinizden geleni fazlasıyla yapmişsıniz kardeşleriniz için,kıymet bilmemeleri onların ayıbı bu saatten sonra.Arkadaslar cok sagolun. Allah sizden razi olsun. O kadar yardimci ve destek oldunuz ki.. Aklin yolu bir iste..ben de sizler gibi dusundugum halde, bu dusuncelerden bile utandim. Onlar senin kardesin,hersey karsilikli mi,vermedilerse veemediler ne diye kotu dusunuyosun, diye kendime kizdigim zamanlar oldu... Ama simdi yanlis dusunmedigimi sizlerin de destegiyle anladim ve kararimi verdim.
Hani bir soz var ya ; asla baskalari uzilmesin diye kendini uzme,unutma sen katlanabiliyorsan,Onlar da katlanabilir. Oyleyse bu gereksiz fedakarlik niye...
Hepinize tek tek cevap veremiyorum ozur dilerim ama aklimda kalanlara cevap vereyim.
Annem ev hanimi. Babam emekli. Babamin tek maasi vardi o zamn. Yani benim yardimim sartti. Ama fazla abarttim. Babam ise girdi. Artik hem emekli maasi hem de calistigi isden aldigi maasi vardi. Emekli maas kartini kardeslerimden birine vrdi. Megerse orada kendi de calismis. 10000 lira para biriktirmis. Bunu gelince soyledi. Ayrica hesabinda da gordum. Madem calisiyordun neden babamin maas kartini aldin,neden benden su ihtiyacim var bu ihtiyacim var diye para aldin dedigimde,sen ne yaptin ki oldu cevabi.
Biz aldigimiz parayi harcarken bin kere dusunurken,adam orda para biriktirmis.
Para gonderdigim zaman cok mutlu oluyodu ikisi de, sanki para karsisinda ellerini ovuaturan adamlar vardir ya. Aynen oyle. Hatta kucuk olan, abla bu paralar sana birgun yol su elektrik olarak donecek diyordu :) hicbirsey beklemedim onlardan.
Anneme babama paraya ihtiyacim oldugunu soylemedim. Hem evli hem calisiyor,neden paraya ihtiyaci olsun diye dusunurler diye,beni anlamazlar,kafalarinda kurarlar diye, elinden kocasi mi aliyor diye dusunurler diye,anneme soylemedim,babama da.
Gerci evlendigimde bir donem issiz kaldim. O donemde 2300 lira borcum vardi,bu cocuklar icin yedigim hurmalarin tirmalamasi. Esime soylememistim. Babama anlattim,ama para istemedim. Baktim hic orali degil. İstemedim. Onun da tepkisini az cok bildigimden ondan da asla isteyemezdim.
Amneme babama duyurmadan iateyeyim diye dusundum.
Onu da bekarken aldigim kenara koydugum ufak tefek ceyreklerle falan kapattim. Kurusum kalmadi.
Ama bedelli askerlikleri icin de yine babam yardimci oldu onlara. Hala da oluyor sanirim.
Bir arkadss,bu yazdiklarini e posta gonder demis; gonderemem. Telefonlarini acmayacagim,mesajlarina vs karsilik vermeyecegim. İnsan olan anlar. Ben bunlari yaptim,siz bunlari yaptiniz diye yuzlerine vurmak istemiyorum. Yapi olarak boyle birsey yapamam. Sanirim bu da bir enayilik ornegi...
Baska bir arkadas; iyi meslekleri olan iki adamin ortaklasa hediye almasinin ayip oldugunu yazmis. Kesinlikle katiliyorum. Ben kimseden birsey zaten beklemiyorum,cok sukur esim calisiyor ben calisiyorum. Cocugumun arabasini besigini alabilecek guce sahibiz. Hele onu duyunca zaten icim bi tuhaf oldu. Ortaklasa bebek arabasi... Ben yine de sasirdim. Allahtan ortaklasa biberon almaya karar vermemisler...
Bundan sonra kilimi kipirdatmam. Birakin kilimi kipirdatmayi,arada hal hatir sormak icin ariyordum. Tabiki yine ben ariyordum..onu da asla yapmam artik.
bundan sonra istediklerinde ablacim kusura bakma para mara yok de bunuda vur yuzlerine annenede bu yaptiklarini soyle artik para falan yok deBen dayanamiyorum. Kendimi hep enayi gibi hissettim.
Ama yine de doymuyorum enayiligime.
Gercekten cok uzuldum.
Bi onlar icin harcadigim parama zamanima baktim,bir de dusuruldugum duruma baktim.
Uatelik arayip sormadilar bile abla ne yaptin bulabildin mi demediler bile...
Yaptim. Yaptim ama kiymeti yokmus.
Oysa yine olsa yine yaparim. Hic sorun degil. Ama bu kadar zor durumdayken onlarin bana yardim etmemesi canimi cok acitti. Bugune kadar kurus istemedim onlardan.
Merhaba,
İlk defa buraya ailevi bir dert yaziyorum.
Kimseye anlatamadim. Utandim. Burada anlatip biraz rahatlamak istedim. Rahatlamaya ihtiyacim var,cunku gercekten bazi seyleri kaldiramiyorum artik...
Biz 2 erkek kardesim var ikisi de bekar.biri avukat biri muhendis. İkisii de cok iyi paralar kazaniyolar. Allah daha cok versin.
Onlari ben okuttum. Yeri geldi,cebimdeki 20 lirayi,10 tl ,10 tl paylastirip onlara gonderdim. Sirf arkadaslarinin yaninda eksik kalmasinlar diye,eve yuruyerek gittim. Cok oldu boyle.
Bitanesi, donanimli bir bilgisayar istiyordu,programlar yukleyip calisacakti,bir miktar birikimim vardi,ona en iyi bilgisayari aldim butun paramla.
Kredi karti,arti hesap borclarina girdim. 2012 de evlendim. İnanir misiniz onlara harcadigim paralarin borclari daha yeni bitti.
Abla dediler kredi cektim,abla dediler kredi kartimdan nakit cektim. Cebimdeki parayi son kurusuna kadar onlara yatirsigim zamanlar oldu. Hatta 3 ay disimden tirnagimdan para biriktirerek aldigim altin kunyemi bile sirf onlar rahat okusunlar,arkadaslarindan rksik kalmasinlar diye sattim.
Neyse daha neler neler...
Hayatimda ilk defa bu kadar caresiz hissettim. Arti para hesabim 300 tl eksi bakiyeye dustu. 2 ay ust iste ekside oldugu icin banka maasima bloke koydu. Ayin 1 i geldi maasimi cekemiyorum. 300 tl yi kapatmam gerekiyor.
Esimden de isteyemedim. Cunku o eksi bakiye benim esimin onaylamadigi,benim dusuncesizce yaptigim bir harcama yuzunden olmustu. Zaten esinden para isteyebilen biri degilim oldum olasi anne babmdan bile kolay kolay para isteyemem.
Dusundum tasindim,vadelide ufak bir birikimim var. Onu bozmak istemedim. Aralikda da saglam bi prim yatacak. Desim ki kardeslerimin birinden istesem. Aralik da oderim desem verirler.
Hayatta borc istemis insan degilim. İlk defa bu kadar caresiz kaldim. Maasimi cekemiyorum. Once bitanesine sordum. 50 liram var istersen gondereyim dedi. Yerin dibine girdim. Koskoca avukat adamin cebinde 50 lirasi varmis. Onu da bana gonderecekmis,neyse o idare edermis parasiz maas alana kadarmis..falan filan. Biraz da bana nutuk cekti. Niye kocamdan istemiyomusum. İsteyemem diyorum,benim dusuncesizligimden kaynakli bu eksi bakiye diyorum,olsun sen iste diye bir de akkil verdi.
Neyse oburune sorayim dedim. Zaten yanindaymis. O da benim hesabim 2800 lira eksi bakiyede abla bende de yok dedi. İki tane koca isi gucu meslegi yerinde adamdan 300 lira cikmadi. Sonra yine oburu aldi telefonu. Tamam abla ben halledicem merak etme dedi. Bugun uzerinden 10 gun gecti hala halledecek. 300 lira icin 10 gundur bekliyorum...
Bitmedi...
İkinci konustugum kardesim, hesabi 2800 lira ekside olan... Benimle konustuktan 2 gun sonra tatile cikti izmir e gitti. Annem agzindan kacirdi.
Cok kirildim. Arayip yuzune vurmak istedim. Aradim. Arkadan bangir bangir muzik sesleri.. Napiyosun dedim. Hic evdeyim dedi :)
Evdeymis. Yapamadim. Tamam iyi geceler dedim kapattim telefonu.
Baktim ayin 3 unde, ben hallederim diyen kardesimden ses seda yok... 3 gundur maasimi cekememisim.
Cok sevdigim bir arkadasim var ama borc istemek benim icin cok buyuk bir utanc oldu yine de. Soyledim. Durumu anlattim. Aralik ayinda borcumu odeyebilecegimi soyledim ve 1 saat icinde para hesabima yatti. Arkasindan tesekkur etmek icin arayip,tekrar aralik ayinda odeyebilecegimi belirttim. Hic onemi olmadigini,istersem 1 sene sonra da odeyebilecegimi,elimin darda oldugunu duaunursem hic de odemeyebilecegimi soyledi.
Maasimi alinca kafam basmaya basladi, benim bu ay gunum var. Ve sira bende 1000 lira alacagim bu aysonu ve arkadasima borcumu odeyecegim.
Ama icimde oyle bir yara var ki, oyle enayi gibi hissediyorum ki kendimi...
Hala diyorum. 300 lira icin 10 gundur bekliyorum cit yok. Oburu de tatilde.
Cok kirildim. Cok uzuldum.