yazını okuyunca sanki kendi çocukluğum gözümün önüne geldi annem de kaçarak evlenmiş ama dedem ve anneannem ne yaptılarsa barşmadı,bizi gördüğünde anneannem bile sevmedi,tanımıyormuş gibi davranmıştı,bir annenin bu kadar katı oluşunu hiç anlayamıyorum,barıştığımızda ben 30 lu yaşlardaydım,barıştıktan sonra ilk bayram daha babaannemlerde kahvaltı yapacağımız sırada kapıya geldiler,nerdesiniz sizi bekliyoruz diye çok şaşırmıştık oysa hiç bir bayramı beraber geçirmemiştikki O kadar yıl neredeydiniz değilmi .Evet son günlerinde yanlarındaydık ama neye yarar ki,o yaştan sonra anne anne dede oldular bize, hiç bir zaman babaannemle bir tutamam ki , yine de üzülme canım bak güzel bir ailen var, mutlu bir yuvan var,eğer sen yuvanda mutlu olmamasan o daha kötü olurdu,annen baban ve akrabalarına karşı.
