Başlık bulamadım :((((

KaryaHebe .!.:

Merhabalar,
Eski erkek arkadaşımla 3 yıl önce bana olan güvensizliği, kıskançlığı ve iftira atıp hakaretler etmesi sebebiyle ayrılmıştık. Bana evlilik baskısı da yapıyordu. Aramızda 5 yaş fark vardı, kendisi mühendisti ve ben okulumu henüz yeni bitirmiştim. Evlenelim, ben kpssyi kazanana kadar bizim köyde annemlerle dururuz diyordu. Ben ise henüz evliliğe hazır değildim, 1,2 sene sonra olsun ama sağlam adımlarla olsun. Herşeyimiz tam olur diye düşünüyordum. Bu konuda anlaşamıyorduk ve bana evde kalmış kız kurusu olursun diye alay ederek baskı kuruyordu.Girdiği hiç bir işi beğenmiyordu, kısa sürelerle çalışıp çıkıyordu işten.

Memleketine geri döndeceğini söylüyordu hep. Şifrelerimi almıştı (o yaşlarımın cahilliğine veriyorum) hesaplarıma girip girip bakıyordu, arkadaşlarıma beni soruyordu. Sen neyi oluyorsun, mesaj yazsa bu kim? Şu kim? Niye sana yazıyor? Sileceksin onları... gibisinden tartışma çıkarıyordu. Arkadaşlarıma rezil etmişti beni.. O zamanlarda facebook hesabım yoktu... Sadece messenger kullanıyordum... Birgün ya ben ya hiç dedi... ona tamam, evlenelim diyemezdim. Madem bu kadar kolay vazgeçiyorsun, sen bilirsin ben şuan evlenmeyelim demiyorum, hazır değilim en azından adı konabilir vs.. açıklamamı yapmıştım. En sonunda ben de dayanamayıp arkadaş kalabiliriz istersen dedim... Ayrıldık... birkaç gün sonra mesaj atmaya başladı. İnsanoğlu zaafına yenik düşüyor, özlüyorum vs... birgün görüşelim ama arkadaşça!

Dedi. Tabiki kabul etmedim. Bu mesajların üzerine soğumuştum sanki... Üzerime basit kız damgasını yapıştırmaya çalışırcasına mesajlar atmaya başladı, cevap vermedim... Sonra facebook hesabımı açtım, artık baskı uygulayan ve hayatıma karışan biri yoktu... faceden ara ara takip ediyordum ve hep sitemkar paylaşımlar yapıyordu, bazen acıyordum ama bu ilişkinin sonunu göremiyordum, vazgeçemiyordum da... Onu unutmaya çalıştım ve tam unutacağım sırada tekrar karşıma çıktı... hem de 3 yıl sonra! Beni unutamadığını, çok kızdığını vs... anlattı. Kalbime yenik düştüm ve tamam dedim. Aynı suda 2 defa yıkanmayacağını bildiğim halde... tekrar başladık, hep eskileri açıyor, yüzüme vuruyordu. Mühendis olduğu için benim çalışmam hakkında kibirli imalarda bulunuyordu... En sonunda dayanamayıp yapamıyoruz, hep aynı konular hep aynı tavırlar. Neden böyle yapıyorsun diye sorduğumda; benden öc almak istediğini ama kıyamadığını anlattı. Buluştuğumuzda telefonda biriyle mesajlaşıyordu, kim diye sorduğumda işyerinden bir arkadaşım ve bayanmış! Ben de ona cevap yazdım ayıp olmasın diye... şeklinde cevap vermişti.

Bir tartışma anında, cevap vermedim ona.. o da bana cevap vermedi ve en sonunda yine tartışarak ayrıldık. Bana çok pişman olacaksın dedi son olarak. 2 hafta sonra facebookta ilişki durumunu değiştirdiğini gördüm. 2 ay sonra nişanlandı ve 3 ay sonra da evlendi. İnternetten tanışmış ama ne zaman tanıştıklarını bilmiyorum. Ortak arkadaşımız vardı, onun anlattığına göre 2 aylık bir mevzuymuş. Kız Urfalıymış ve yaşı eski erkek arkadaşımdan da büyük(1,2 yaş) ve çirkin. (Burada kesinlikle kınamıyorum, dalga da geçmiyorum yanlış anlaşılmasın ama onun düşüncesi güzel kadın aldatırmışmış...) Bu yaş sorunu hiç sorun değil tabiki ama bana evde kalırsın 22 yaşından sonra evlenip ne yapacaksın kızkurusu olursun diyen adam! Evlendiği kadının yaşına bakmamış. Demek ki sevmiş diye düşündüm. Bu olanları hakettiğimi düşünmüyordum, pişman olmam sanıyordum ama yine kendime engel olamayıp bakıyorum profiline.

Bana facebook'u yasaklayan adam, karısına karışmıyor? Karısı da facebookta ve açık mesaj olarak yazışıyorlar. Akşama görürsün, soracam ben sana gibi... saçma diyaloglar kuruyorlar... Saçma ama elimde olmadan üzülüyorum. Bu bendeki kıskançlık değil, başka Bir şey... adını koyamıyorum... Kızı oldu ve sık sık kızının fotolarını koyuyor... sevgiliyken bana dinlettiği şarkıları bazen profilinde paylaşıyor. Unutamam seni diyerek... Aynı şarkıları karısının profilinde de paylaşıyor. Bu ne saçmalık anlam veremiyorum... Evlenmeye buyüzden çok ama çooook korkuyordum. Şuan hayatımda kimse yok ve bunların üzerine kanımda hcv virüsü olduğunu öğrendim! Test sonucunu bekliyorum sabırsızlıkla, dilerim pozitif çıkmaz... ((( Sol yumurtalığımda da 4cm boyunda çikolata kisti varmış. Benim çocuğum olamayacak mı? Diye geceleri hep ağlıyorum... Bir yandan da bunları düşünüyorum delirmek üzereyim.

Burada ben mi hatalıyım, beddua mı aldım da böyle oldu hiç bilmiyorum, kusura bakmayın nolur çok uzun oldu ama okuyan gözlerinize sağlık... sadece paylaşmak istedim. Siz olsanız ne yapardınız? Ben artık hayal bile kuramıyorum hastalığımı öğrendiğimden beri. Hiç umudum kalmadı. Sadece bir an önce iyileşmek ve hayırlısıyla kendi hayatımı kurmak istiyorum... Çok mu zor... (((

Genişletmek için tıkla...