4-5 ay süren bir ilişkim vardı. İlişkinin adı koyulmamıştı aslında sevgiliyiz dememiştik ama gayet de sevgili gibiydik. Bir anda hiç sebep yokken çıkıp gitti hayatımdan. Aylardır da sürekli bir neden aradım. Neden bitti neden diye, sürekli kendimi suçladım. Ama meğer benim hiç bir suçum yokmuş, başkası varmış hayatında. Tabi bu kişi için mi beni bıraktı yoksa, bu kişi yeni mi girdi hayatına bilmiyorum ama hayatında biri olduğunu öğrendim. Ama tahminlerim o yüzden bırakti.
Bunu görmem benim için iyi oldu aslında beynimde bitirdim. Sanırım bir kaç güne hatırlamiyicam. Çünkü başka birine giden birini sevemem.
Ama o kadar çok canım yandı ki. İster istemez onun da canı yansın istiyorum. Bende olmayıp onda olan ne vardı diye düşündüm. İnsan ister istemez kendini kıyaslıyor böyle durumlarda. Baktım ben çok daha güzelim, fiziğim çok daha güzel. Onu hep mutlu etmeye çalıştım, bir sorun çıkarmadım. Ne kadar değer verdiğimi hissettirdim. Onun için dış görünüş de önemliydi, hadi karakterine aşık oldu diyicem, insan birinin profilinden bile nasıl birini anlayabiliyor. Anladım ki ben kendimi çok aşağıda görüp boşuna suçlamışım. Meğer onlar benim kalitemde bile değilmiş.
Benim tam hayalindeki gibi biri olduğumu söylerdi birde, bir kaç özellik hariç tabi.
Ne oldu o zaman ne değişti de ona gitti anlamıyorum..
Ama mutlu olmasını istemiyorum, hep beni arasın istiyorum. Çünkü ben onun yüzünden aylarca mutsuzdum. Tam kendimi iyileştirdim derken bide bunu öğrendim. Meğer aynı iş yerinden biri beraber işe gelip beraber gidiyorlar. Ben onun için ağlarken o onunla uyuyup onunla uyanıyormuş. 24 saat onunlaymış. Bana en başında söyleseydi anlardım, bu kadar aylarca üzülmezdim. Başka biri var dese bile anlardım üzülürdüm ama geçerdi şimdiye kadar.
Belki saçma ama ahım çıksın istiyorum. Beni kandırdığı için, insan yerine koyup söylemediği için…
Bunu görmem benim için iyi oldu aslında beynimde bitirdim. Sanırım bir kaç güne hatırlamiyicam. Çünkü başka birine giden birini sevemem.
Ama o kadar çok canım yandı ki. İster istemez onun da canı yansın istiyorum. Bende olmayıp onda olan ne vardı diye düşündüm. İnsan ister istemez kendini kıyaslıyor böyle durumlarda. Baktım ben çok daha güzelim, fiziğim çok daha güzel. Onu hep mutlu etmeye çalıştım, bir sorun çıkarmadım. Ne kadar değer verdiğimi hissettirdim. Onun için dış görünüş de önemliydi, hadi karakterine aşık oldu diyicem, insan birinin profilinden bile nasıl birini anlayabiliyor. Anladım ki ben kendimi çok aşağıda görüp boşuna suçlamışım. Meğer onlar benim kalitemde bile değilmiş.
Benim tam hayalindeki gibi biri olduğumu söylerdi birde, bir kaç özellik hariç tabi.
Ne oldu o zaman ne değişti de ona gitti anlamıyorum..
Ama mutlu olmasını istemiyorum, hep beni arasın istiyorum. Çünkü ben onun yüzünden aylarca mutsuzdum. Tam kendimi iyileştirdim derken bide bunu öğrendim. Meğer aynı iş yerinden biri beraber işe gelip beraber gidiyorlar. Ben onun için ağlarken o onunla uyuyup onunla uyanıyormuş. 24 saat onunlaymış. Bana en başında söyleseydi anlardım, bu kadar aylarca üzülmezdim. Başka biri var dese bile anlardım üzülürdüm ama geçerdi şimdiye kadar.
Belki saçma ama ahım çıksın istiyorum. Beni kandırdığı için, insan yerine koyup söylemediği için…
