Eşimden korkuyolar onun yanında bana çok iyi davranıyolar o yokken oluyor zaten tüm olanlar. Eşim deprem bölgesine gitti yirmi gün yoktu ozmana bana yapmadıklarını bırakmadılar eşim bir kere aradı ben gelicem beni bekleyin dedi onlara . Geldiği gibi hepsinin kapısına gitti. Bagırdı çagırdı kavga gürültü. Annesi ağladı. Bid ebiz bişey demiypruz diyip yemin ediyorlar. Eşim duvarın arkasında kalmıştı görmediler aynı hal hareket laf sokmalar devam ediyordu. Eşim duvarın arksından çıkıp çöpü bunların üzerine fırlattı. Ablalarıyla ayalrca konuşmadı. O kadar üzülüyordumki bu duruma. En son olacagı yok gelip benden özür dilediler. Ondan sonra ben zaten hiç bir zmana eskisi gibi olmadım. Bize gelip gitmeye başladılar. Bende evime gelen misafirdir diyip en iyi
Şekilde ağırladım. Benimki bana çok düşkün bence sebebide yine bu ailesi. çünkü biliyor benim ne kadar alttan aldığımı sabır ettiğimi herkes pısırık diyor ben hiç onu katmak istemedim çünkü yiğenleri bişey dökünce bana sildirmez bile hayır der gider kendi siler bi güzel ablalarına gide rne biçim çocuk yetiştirmişsiniz diye hesap sorar herkes ondan çekiniyor ama ben desem bu lafı bütün sülale 7 den 70 e bana küsüyorlar 7 dediğim cidden 7 çocuklara onunla konuşma diyorlar. Ve çocuklar sokakta beni görünce kaçıp arçaların arkadına saklanıyorla rçünkü onlara şeker alıp veriyorum seviyorum ya anneleri kızar diye