Başıma büyük bir dert fırtınası geliyor yorumunuza ihtiyacım var.

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

rubiupup

Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
4 Nisan 2023
37
5
24
Evet arkadaşlar. Bismillah ile başlayın okumaya ki yanlışlıkla kınamayın beni.

22 yaşındayım. Kendi ailemi çok seviyorum fakat ben çok başına buyruk, asi birisiydim. Bu durum sonucu ailem başka şehirde yaşamama ses edemiyordu. Çünkü kafama koyduğumu inatla yapıyordum. Onların suçu yok burada benim başıma buyrukluk tamamen. Neyse asıl konuya gelelim. (Bu arada hepten başı boş da bırakmadılar annemle günde 3 kez konuşuruz en az ilişkimiz iyidir yani beni çok seviyorlar ve büyük umutları var benden)

Neyse ailem böyle minnoş böyle tatlıyken ben bir halt yedim. Erkek arkadaşımla birliktelik yaşıyordum zaten ama korunmuyorduk çünkü 4 ayrı doktor bana tüp bebek tedavisi dışında hamile kalmamın mümkün olmadığını söyledi 🤦🏻‍♀️ ben tak hamile kaldım tabii. Neyse ilk öğrendiğim zaman büyük bir şok yaşadım çünkü ailemi hayal kırıklığına uğratacak zaten asi evlatken bir de üstüne yüz karası olacaktım. Bir de bana karşı olan umutlarını ayaklarımla ezmiş olacaktım. Aldırmayı düşündüm. Ki para olsa o gün direkt aldırırdım. Allah işte. Erkek arkadaşım aldırmamak gerektiğini, bi halt yediysek arkasında durmamız gerektiğini söyledi. İkna oldum doğru dedi çünkü. Bebişin ne günahı var. Neyse ben aileme evlenmek istediğimi söyledim 2 kere kesinlikle istemediler evlenmemi çünkü devam eden bir eğitim hayatım var lisansüstü :') bunu bitirdikten sonra evlenirsin dediler.

Ben aileme hamile olduğumu söyleyemem. Şuan 4.5 aylık oldu bebeğimiz. Evlenmek için seçimleri bekliyorum seçmen kağıdımda soyisim değişik görmesinler diye. Olabildiği kadar gizlemekten başka çarem yok. Çünkü öğrenirlerse yıkılacaklar ve bende onlarla yıkılacağım. Çok şükür (artık eşim diyeceğim erkek arkadaşım yakışı kalmıyor çünkü) eşim arkamda duruyor. Destek oluyor. Çok heyecanlı baba olacağı için ve aile olduğumuz için. (eşimin ailesi yok)

Konuyu özet geçtiğime göre soruya geleyim. Ailem illa öğrenecek bunu biliyorum. Öğrendikleri zaman bana küsecekler. Ya bu durumu yaşayan insan sayısı ne kadardır bilmiyorum belki bir elin parmağını geçmez. Şimdi ben kaçmadan kaçmış ve üstüne çocuğum da olmuş oluyor. Ailem küstükten sonra nasıl barışırız geri? Beni nasıl affederler? Onları çok seviyorum yaptığım bireysel hata yüzünden çok üzmüş olacağım onları bu durum çok üzüyor beni. Hamilelikten gram isyan etmiyorum. Kaçıp evlenen vardır illa aranızda. Sizce barışırlar mı? Affederler mi? Empati kurun lütfen kendi çocuğunuz yerine koyun yada kardeşiniz bilmiyorum. Affeder miydiniz veya ne kadar süre sonra affederdiniz?
 
Tövbe et. Ama samimi tövbe. Kalbini temizle. Niyetini tazele. Kulun ayıpları örtülmelidir. Açığa vurmak bizlerin işi degil. Hüküm sahibi değiliz.

Sen kalbini temizledikce bir şeyler daha yolunda gitmeye başlayacaktır. Kaçma ama evlen. Orayı tam anlamadım kaçmak derken hiç sormadan mi evleneceksin bilmiyorum ama kaçarak evlenenler genelde rıza almadıkları için mutsuzlukla sonuçlanıyor. Beni de ailem istemedi. Ama aşırı ısrar ettim mutlu olacağıma inandirttim. Tek tek. Tavsiyem sakın kaçma. Ailemde kaç kişi var bilmiyorum ama müstakbel eşin ve sen ikiniz tek tek gönüllerini razı edin. Güzel dille tatlı dille evlenmek istediğinizi ve gerçekten aile olacağınızı... Tabi çocuğu söyleme. Sonrasında yaparsın. Çünkü dayanamayabilirler..

Umarım güzel olur her şey.
 
Evet arkadaşlar. Bismillah ile başlayın okumaya ki yanlışlıkla kınamayın beni.

22 yaşındayım. Kendi ailemi çok seviyorum fakat ben çok başına buyruk, asi birisiydim. Bu durum sonucu ailem başka şehirde yaşamama ses edemiyordu. Çünkü kafama koyduğumu inatla yapıyordum. Onların suçu yok burada benim başıma buyrukluk tamamen. Neyse asıl konuya gelelim. (Bu arada hepten başı boş da bırakmadılar annemle günde 3 kez konuşuruz en az ilişkimiz iyidir yani beni çok seviyorlar ve büyük umutları var benden)

Neyse ailem böyle minnoş böyle tatlıyken ben bir halt yedim. Erkek arkadaşımla birliktelik yaşıyordum zaten ama korunmuyorduk çünkü 4 ayrı doktor bana tüp bebek tedavisi dışında hamile kalmamın mümkün olmadığını söyledi 🤦🏻‍♀️ ben tak hamile kaldım tabii. Neyse ilk öğrendiğim zaman büyük bir şok yaşadım çünkü ailemi hayal kırıklığına uğratacak zaten asi evlatken bir de üstüne yüz karası olacaktım. Bir de bana karşı olan umutlarını ayaklarımla ezmiş olacaktım. Aldırmayı düşündüm. Ki para olsa o gün direkt aldırırdım. Allah işte. Erkek arkadaşım aldırmamak gerektiğini, bi halt yediysek arkasında durmamız gerektiğini söyledi. İkna oldum doğru dedi çünkü. Bebişin ne günahı var. Neyse ben aileme evlenmek istediğimi söyledim 2 kere kesinlikle istemediler evlenmemi çünkü devam eden bir eğitim hayatım var lisansüstü :') bunu bitirdikten sonra evlenirsin dediler.

Ben aileme hamile olduğumu söyleyemem. Şuan 4.5 aylık oldu bebeğimiz. Evlenmek için seçimleri bekliyorum seçmen kağıdımda soyisim değişik görmesinler diye. Olabildiği kadar gizlemekten başka çarem yok. Çünkü öğrenirlerse yıkılacaklar ve bende onlarla yıkılacağım. Çok şükür (artık eşim diyeceğim erkek arkadaşım yakışı kalmıyor çünkü) eşim arkamda duruyor. Destek oluyor. Çok heyecanlı baba olacağı için ve aile olduğumuz için. (eşimin ailesi yok)

Konuyu özet geçtiğime göre soruya geleyim. Ailem illa öğrenecek bunu biliyorum. Öğrendikleri zaman bana küsecekler. Ya bu durumu yaşayan insan sayısı ne kadardır bilmiyorum belki bir elin parmağını geçmez. Şimdi ben kaçmadan kaçmış ve üstüne çocuğum da olmuş oluyor. Ailem küstükten sonra nasıl barışırız geri? Beni nasıl affederler? Onları çok seviyorum yaptığım bireysel hata yüzünden çok üzmüş olacağım onları bu durum çok üzüyor beni. Hamilelikten gram isyan etmiyorum. Kaçıp evlenen vardır illa aranızda. Sizce barışırlar mı? Affederler mi? Empati kurun lütfen kendi çocuğunuz yerine koyun yada kardeşiniz bilmiyorum. Affeder miydiniz veya ne kadar süre sonra affederdiniz?
Kurtaja para yok diye cocuk dogurmak?Bu okumus etmis insana nasil mantikli geldi?
Ailenin kusmesinden daha buyuk sorunlariniz var arkadasim.
 
kendimi bu durumla empati yapmaya çalıştım.
Kesinlikle aldırırdım.
Kendi açımdan diyeyim annemin benden beklentisi yalnızca okumam ve iyi bir geleceğim olsun beklentisi vardıysa bu toplara girmezdim.
Hele ki okurken asla.

Çocuk sorumluluğu o kadar zor ki..
Kürtaja paranız yokmuş ya hani, bir bebeğin dünyaya gelmesi büyütmek beslemek okutmak bunlar aşırı zor şeyler.

İnsan çok genç ve cahilken bunu anlamıyor.
Ama yaş biraz ilerleyince çok net anlıyorsunuz.
Eğitim bir kız çocuğun en önemli en öncelikli görevi.
Genç anne oldum ama umarım kızıma bişeyleri öğretebilirim.
Düşündüm benim kızım böyle olsa yıkılırdım.

Olan olmuş ne denir bilemedim.
Ailenin üzüntüsü uzun süre geçmeyecektiir.
Umarım kısa sürede halledersiniz.
 
Aileniz eğitim hayatınız devam ediyor diye evlilik fikrine karşı çıkmışlar, şimdi bebekle nasıl kabul ederler?

Erkek arkadaşınızın geliri nedir? Size güvence verebilir mi? Kürtaj için maddi destek olmayan birisi o kadar masrafların altından nasıl kalkar?

Hormonlardan dolayı duygularınız yoğun o yüzden fazla yorum yapmak istemiyorum.

Aklıma takılan bir konu var, şu anda ailenle mi yaşıyorsun yoksa farklı bir yerde mi?
Farklı yer ise neden ikametgah adresiniz orası değil, ailen ile yaşıyorsan da ister istemez karnın şişer seçime kadar 6 aylık olacak. Nasıl gizleyeceksin ki karnını?
 
Evet arkadaşlar. Bismillah ile başlayın okumaya ki yanlışlıkla kınamayın beni.

22 yaşındayım. Kendi ailemi çok seviyorum fakat ben çok başına buyruk, asi birisiydim. Bu durum sonucu ailem başka şehirde yaşamama ses edemiyordu. Çünkü kafama koyduğumu inatla yapıyordum. Onların suçu yok burada benim başıma buyrukluk tamamen. Neyse asıl konuya gelelim. (Bu arada hepten başı boş da bırakmadılar annemle günde 3 kez konuşuruz en az ilişkimiz iyidir yani beni çok seviyorlar ve büyük umutları var benden)

Neyse ailem böyle minnoş böyle tatlıyken ben bir halt yedim. Erkek arkadaşımla birliktelik yaşıyordum zaten ama korunmuyorduk çünkü 4 ayrı doktor bana tüp bebek tedavisi dışında hamile kalmamın mümkün olmadığını söyledi 🤦🏻‍♀️ ben tak hamile kaldım tabii. Neyse ilk öğrendiğim zaman büyük bir şok yaşadım çünkü ailemi hayal kırıklığına uğratacak zaten asi evlatken bir de üstüne yüz karası olacaktım. Bir de bana karşı olan umutlarını ayaklarımla ezmiş olacaktım. Aldırmayı düşündüm. Ki para olsa o gün direkt aldırırdım. Allah işte. Erkek arkadaşım aldırmamak gerektiğini, bi halt yediysek arkasında durmamız gerektiğini söyledi. İkna oldum doğru dedi çünkü. Bebişin ne günahı var. Neyse ben aileme evlenmek istediğimi söyledim 2 kere kesinlikle istemediler evlenmemi çünkü devam eden bir eğitim hayatım var lisansüstü :') bunu bitirdikten sonra evlenirsin dediler.

Ben aileme hamile olduğumu söyleyemem. Şuan 4.5 aylık oldu bebeğimiz. Evlenmek için seçimleri bekliyorum seçmen kağıdımda soyisim değişik görmesinler diye. Olabildiği kadar gizlemekten başka çarem yok. Çünkü öğrenirlerse yıkılacaklar ve bende onlarla yıkılacağım. Çok şükür (artık eşim diyeceğim erkek arkadaşım yakışı kalmıyor çünkü) eşim arkamda duruyor. Destek oluyor. Çok heyecanlı baba olacağı için ve aile olduğumuz için. (eşimin ailesi yok)

Konuyu özet geçtiğime göre soruya geleyim. Ailem illa öğrenecek bunu biliyorum. Öğrendikleri zaman bana küsecekler. Ya bu durumu yaşayan insan sayısı ne kadardır bilmiyorum belki bir elin parmağını geçmez. Şimdi ben kaçmadan kaçmış ve üstüne çocuğum da olmuş oluyor. Ailem küstükten sonra nasıl barışırız geri? Beni nasıl affederler? Onları çok seviyorum yaptığım bireysel hata yüzünden çok üzmüş olacağım onları bu durum çok üzüyor beni. Hamilelikten gram isyan etmiyorum. Kaçıp evlenen vardır illa aranızda. Sizce barışırlar mı? Affederler mi? Empati kurun lütfen kendi çocuğunuz yerine koyun yada kardeşiniz bilmiyorum. Affeder miydiniz veya ne kadar süre sonra affederdiniz?
Git hemen anlat annene olsn olmuş yalsn yalanı doğurur bir yol gösterir sana
 
Aynı yaştayız üzüldüm senin adına:KK14:bu yaşlar eğlenme gezme yaşın olması gerekirken bunları yaşamak zor olsa gerek gençliğini yaşayamayacaksın.

Ailene mecburen bir süreden sonra söylemen gerekiyor çünkü maddi olarak ailene de ihtiyacın var ilk başta tepkileri çok olabilir ama torun sonuçta belki gördükleri zaman yumuşarlar. Kürtaj parası bile yokken çocuk dünyaya getirmek o çocuğa haksızlık değil mi? her masrafını karşılayabilecek misiniz? bebek kıyafetlerinden tutun gıda ve hijyen masrafları bile çok çok fazla.
Erkek arkadaşınla ne zamandır birliktesiniz ve çalışıyor mu maddi durumu ne yönde?
 
E her gün bir şey olmamış gibi mi konuşuyorsun ailenle? Kaçan en azından kaçıp gidiyor,sen günde en az üç kere konuştuğun ailenin ayakta uyutmus oluyorsun böyle, yalanlar söylemiş oluyorsun.
Bilmiyorum ki, böylesi daha kötü.
İnşallah doğru bir karar vermissindir ama bir an önce konuş ailenle.
 
Evet arkadaşlar. Bismillah ile başlayın okumaya ki yanlışlıkla kınamayın beni.

22 yaşındayım. Kendi ailemi çok seviyorum fakat ben çok başına buyruk, asi birisiydim. Bu durum sonucu ailem başka şehirde yaşamama ses edemiyordu. Çünkü kafama koyduğumu inatla yapıyordum. Onların suçu yok burada benim başıma buyrukluk tamamen. Neyse asıl konuya gelelim. (Bu arada hepten başı boş da bırakmadılar annemle günde 3 kez konuşuruz en az ilişkimiz iyidir yani beni çok seviyorlar ve büyük umutları var benden)

Neyse ailem böyle minnoş böyle tatlıyken ben bir halt yedim. Erkek arkadaşımla birliktelik yaşıyordum zaten ama korunmuyorduk çünkü 4 ayrı doktor bana tüp bebek tedavisi dışında hamile kalmamın mümkün olmadığını söyledi 🤦🏻‍♀️ ben tak hamile kaldım tabii. Neyse ilk öğrendiğim zaman büyük bir şok yaşadım çünkü ailemi hayal kırıklığına uğratacak zaten asi evlatken bir de üstüne yüz karası olacaktım. Bir de bana karşı olan umutlarını ayaklarımla ezmiş olacaktım. Aldırmayı düşündüm. Ki para olsa o gün direkt aldırırdım. Allah işte. Erkek arkadaşım aldırmamak gerektiğini, bi halt yediysek arkasında durmamız gerektiğini söyledi. İkna oldum doğru dedi çünkü. Bebişin ne günahı var. Neyse ben aileme evlenmek istediğimi söyledim 2 kere kesinlikle istemediler evlenmemi çünkü devam eden bir eğitim hayatım var lisansüstü :') bunu bitirdikten sonra evlenirsin dediler.

Ben aileme hamile olduğumu söyleyemem. Şuan 4.5 aylık oldu bebeğimiz. Evlenmek için seçimleri bekliyorum seçmen kağıdımda soyisim değişik görmesinler diye. Olabildiği kadar gizlemekten başka çarem yok. Çünkü öğrenirlerse yıkılacaklar ve bende onlarla yıkılacağım. Çok şükür (artık eşim diyeceğim erkek arkadaşım yakışı kalmıyor çünkü) eşim arkamda duruyor. Destek oluyor. Çok heyecanlı baba olacağı için ve aile olduğumuz için. (eşimin ailesi yok)

Konuyu özet geçtiğime göre soruya geleyim. Ailem illa öğrenecek bunu biliyorum. Öğrendikleri zaman bana küsecekler. Ya bu durumu yaşayan insan sayısı ne kadardır bilmiyorum belki bir elin parmağını geçmez. Şimdi ben kaçmadan kaçmış ve üstüne çocuğum da olmuş oluyor. Ailem küstükten sonra nasıl barışırız geri? Beni nasıl affederler? Onları çok seviyorum yaptığım bireysel hata yüzünden çok üzmüş olacağım onları bu durum çok üzüyor beni. Hamilelikten gram isyan etmiyorum. Kaçıp evlenen vardır illa aranızda. Sizce barışırlar mı? Affederler mi? Empati kurun lütfen kendi çocuğunuz yerine koyun yada kardeşiniz bilmiyorum. Affeder miydiniz veya ne kadar süre sonra affederdiniz?
Üzülme ve kırıcı yorumlara aldırma yaptığın doğru değil bunu sende biliyorsun fakat başa gelmiş bir kere kimse evladını atamaz satamaz illa ki üzülecek kırılacak ailen onları anne olduğunda daha iyi anlarsın bir an evvel nikah kıyıp ailene söyle nikah kıydığını bebek işini sonra söylersin nikahsızda olduğunuzu bilmeleri durumu iyice güçleştirir. Allah büyüktür yar ve yardımcın olsun.
 
Evet arkadaşlar. Bismillah ile başlayın okumaya ki yanlışlıkla kınamayın beni.

22 yaşındayım. Kendi ailemi çok seviyorum fakat ben çok başına buyruk, asi birisiydim. Bu durum sonucu ailem başka şehirde yaşamama ses edemiyordu. Çünkü kafama koyduğumu inatla yapıyordum. Onların suçu yok burada benim başıma buyrukluk tamamen. Neyse asıl konuya gelelim. (Bu arada hepten başı boş da bırakmadılar annemle günde 3 kez konuşuruz en az ilişkimiz iyidir yani beni çok seviyorlar ve büyük umutları var benden)

Neyse ailem böyle minnoş böyle tatlıyken ben bir halt yedim. Erkek arkadaşımla birliktelik yaşıyordum zaten ama korunmuyorduk çünkü 4 ayrı doktor bana tüp bebek tedavisi dışında hamile kalmamın mümkün olmadığını söyledi 🤦🏻‍♀️ ben tak hamile kaldım tabii. Neyse ilk öğrendiğim zaman büyük bir şok yaşadım çünkü ailemi hayal kırıklığına uğratacak zaten asi evlatken bir de üstüne yüz karası olacaktım. Bir de bana karşı olan umutlarını ayaklarımla ezmiş olacaktım. Aldırmayı düşündüm. Ki para olsa o gün direkt aldırırdım. Allah işte. Erkek arkadaşım aldırmamak gerektiğini, bi halt yediysek arkasında durmamız gerektiğini söyledi. İkna oldum doğru dedi çünkü. Bebişin ne günahı var. Neyse ben aileme evlenmek istediğimi söyledim 2 kere kesinlikle istemediler evlenmemi çünkü devam eden bir eğitim hayatım var lisansüstü :') bunu bitirdikten sonra evlenirsin dediler.

Ben aileme hamile olduğumu söyleyemem. Şuan 4.5 aylık oldu bebeğimiz. Evlenmek için seçimleri bekliyorum seçmen kağıdımda soyisim değişik görmesinler diye. Olabildiği kadar gizlemekten başka çarem yok. Çünkü öğrenirlerse yıkılacaklar ve bende onlarla yıkılacağım. Çok şükür (artık eşim diyeceğim erkek arkadaşım yakışı kalmıyor çünkü) eşim arkamda duruyor. Destek oluyor. Çok heyecanlı baba olacağı için ve aile olduğumuz için. (eşimin ailesi yok)

Konuyu özet geçtiğime göre soruya geleyim. Ailem illa öğrenecek bunu biliyorum. Öğrendikleri zaman bana küsecekler. Ya bu durumu yaşayan insan sayısı ne kadardır bilmiyorum belki bir elin parmağını geçmez. Şimdi ben kaçmadan kaçmış ve üstüne çocuğum da olmuş oluyor. Ailem küstükten sonra nasıl barışırız geri? Beni nasıl affederler? Onları çok seviyorum yaptığım bireysel hata yüzünden çok üzmüş olacağım onları bu durum çok üzüyor beni. Hamilelikten gram isyan etmiyorum. Kaçıp evlenen vardır illa aranızda. Sizce barışırlar mı? Affederler mi? Empati kurun lütfen kendi çocuğunuz yerine koyun yada kardeşiniz bilmiyorum. Affeder miydiniz veya ne kadar süre sonra affederdiniz?
Bismillah deyince başta dini bütün sandım sizi.
Madem bir halt yediniz bebekleri cımbızla alıyorlar kürtajla suçu ne ? Sizin 5 dakikalık zevkiniz için canından olacak.
Ailenden istediğin kadar kork madem ortada çocuk var.Giderdiniz sade nikah kiyardiniz resitsiniz ardından imam nikahı yapılacaksa vs.Aileniz izin vermezse de evlenmeliydiniz.Ortada bebek var.Evlenmemiz gerekiyor diyebilirdiniz.




Bırakın şu özgür kız muhabbetlerini evlilik dışı ilişkileri artık savunmayin gına geldi.Ondan sonra yok kürtaj yok evlensem mi.
 
Sizi hiiiiiç kınayamam. Çünkü nice namus bekçisi geçinen insanların gayrı meşru ilişkilerinde her haltı yaşamaları ve sadece bir çocukları olmadı diye ahkâm kesmeleri beni zaten yeterince irite ediyor. Her neyse konuya dönecek olursak olmuş bir kaza. Bundan sonra ikinize de düşen aslanlar gibi dik durmak. Şimdi oldu diye de karalar bağlayıp geleceği hepten karartmanın lüzumu yok. Siz yine de lisansüstünüzü tamamlayın. Bebek doğunca da sakın körelene kadar evde beklemeyin. Umarım sağlam temelli bir evlilik akdiniz olsun ancak her şeye de hazır olun. Bebeğinizle kimseye mahkûm olmayın. Aileye gelince siz onların yavrususunuz. Bir şekilde hallolur umarım. Kınayanlar olacaktır, kadın kadının kurdudur. Kınarlar. Umarım en doğru ve hafif şekilde bu süreci atlatırsınız.
 
Her gün bir seyleri gizleyerek onlari tabiri caizse salak yerine koyarak konusmak daha kötü değil mi ? En basından söylesen en azindan bir kere kızarlar ögrendiklerinde hem salak yerine koyulduklarına hem de hamile olduguna kızacaklar kırgınlık için sebepleri arttırmaktan baska bir sey degil yaptıgın
 
Evet arkadaşlar. Bismillah ile başlayın okumaya ki yanlışlıkla kınamayın beni.

22 yaşındayım. Kendi ailemi çok seviyorum fakat ben çok başına buyruk, asi birisiydim. Bu durum sonucu ailem başka şehirde yaşamama ses edemiyordu. Çünkü kafama koyduğumu inatla yapıyordum. Onların suçu yok burada benim başıma buyrukluk tamamen. Neyse asıl konuya gelelim. (Bu arada hepten başı boş da bırakmadılar annemle günde 3 kez konuşuruz en az ilişkimiz iyidir yani beni çok seviyorlar ve büyük umutları var benden)

Neyse ailem böyle minnoş böyle tatlıyken ben bir halt yedim. Erkek arkadaşımla birliktelik yaşıyordum zaten ama korunmuyorduk çünkü 4 ayrı doktor bana tüp bebek tedavisi dışında hamile kalmamın mümkün olmadığını söyledi 🤦🏻‍♀️ ben tak hamile kaldım tabii. Neyse ilk öğrendiğim zaman büyük bir şok yaşadım çünkü ailemi hayal kırıklığına uğratacak zaten asi evlatken bir de üstüne yüz karası olacaktım. Bir de bana karşı olan umutlarını ayaklarımla ezmiş olacaktım. Aldırmayı düşündüm. Ki para olsa o gün direkt aldırırdım. Allah işte. Erkek arkadaşım aldırmamak gerektiğini, bi halt yediysek arkasında durmamız gerektiğini söyledi. İkna oldum doğru dedi çünkü. Bebişin ne günahı var. Neyse ben aileme evlenmek istediğimi söyledim 2 kere kesinlikle istemediler evlenmemi çünkü devam eden bir eğitim hayatım var lisansüstü :') bunu bitirdikten sonra evlenirsin dediler.

Ben aileme hamile olduğumu söyleyemem. Şuan 4.5 aylık oldu bebeğimiz. Evlenmek için seçimleri bekliyorum seçmen kağıdımda soyisim değişik görmesinler diye. Olabildiği kadar gizlemekten başka çarem yok. Çünkü öğrenirlerse yıkılacaklar ve bende onlarla yıkılacağım. Çok şükür (artık eşim diyeceğim erkek arkadaşım yakışı kalmıyor çünkü) eşim arkamda duruyor. Destek oluyor. Çok heyecanlı baba olacağı için ve aile olduğumuz için. (eşimin ailesi yok)

Konuyu özet geçtiğime göre soruya geleyim. Ailem illa öğrenecek bunu biliyorum. Öğrendikleri zaman bana küsecekler. Ya bu durumu yaşayan insan sayısı ne kadardır bilmiyorum belki bir elin parmağını geçmez. Şimdi ben kaçmadan kaçmış ve üstüne çocuğum da olmuş oluyor. Ailem küstükten sonra nasıl barışırız geri? Beni nasıl affederler? Onları çok seviyorum yaptığım bireysel hata yüzünden çok üzmüş olacağım onları bu durum çok üzüyor beni. Hamilelikten gram isyan etmiyorum. Kaçıp evlenen vardır illa aranızda. Sizce barışırlar mı? Affederler mi? Empati kurun lütfen kendi çocuğunuz yerine koyun yada kardeşiniz bilmiyorum. Affeder miydiniz veya ne kadar süre sonra affederdiniz?
Sizin gibi evlat düşman başına. Başka bir şehirde yaşıyorsunuz, hamilesiniz, ailenizin haberi olmadan evleneceksiniz, üstelik ailesi olmadığını söyleyen birisi ile. Ağaç kovuğunda mı çıkmış? Aileniz size ne yaptı ki evleneceğiniz kişiyi tanıma fırsatı bile vermediniz onlara, yapmayın annenizi, babanızı düşünün ilerde pişman olursunuz, evlenecğiniz kişi sizi ciddiye almaz, önemsemez. Buraya daha çok konu açmayın nerde yanlış yaptım diye.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X