Arkadaşlar, aynı yaş grubu çocuğa sahip, özellikle de -ÇALIŞAN- annelerin ortak sorunu bu. Benim kızım 1,5 yaşında, ben çalışıyorum ona annem bakıyor. Gündüz bir melek olan kızım, babası ve ben ne zaman eve geliyoruz o zaman mız mız, sürekli ağlayarak birşeyler isteyen, yemek yememekte ve uyumamakta direnen bir çocuk olup çıkıyor!!! Annem diyor ki "bana böyle yapmıyor". Bizlere yapıyorlar, çünkü çocuklarımız ilgi istiyor. Anne babadan onlarsız geçirdikleri zamanı geri istiyorlar, neden yaptıklarını bilmiyorlar ama yapıyorlar... Çalışan anneler olmak çok zor, zaten yorgun oluyorsunuz, çok istesenizde ilgilenmeyi, onunla oyun oynamayı, tahammül sınırınız biraz aşağılara indiği için çoğunlukla yetersiz kalıyorsunuz-yani ben de böyle oluyor.
Tek yapabileceğimiz elimizden gelen sabrı sonuna kadar göstermek, daha çok onunla vakit geçirmeye çalışmak, haa bir de kesinlikle inatlaşmamak... Bu her istediğini yapmak anlamına gelmiyor, sınırların olması ve bu sınırları ona inatlaşmadan anlatmak...