Bana da akil verirmisiniz..

Bende 12 yıllık evliyim.Senin yaşadığın sıkıntıların aynısını yaşadım.İlgisizlik alakasızlık,belli bir zaman sonra eşe karşı soğukluk getiriyor.Cinselliği bile yapmak istemiyorsun ve en önemlisi sabrede sabrede tükendiğini farkediyorsun ve nefret etmeye başlıyorsun ondan.Ben şöyle yaptım canım 7 ay önce eşime ayrı yaşama davası açtım.O zaman çok şoklandı.Hiç beklemiyordu.7 ay ayrı yaşadık.bu zaman zarfı içinde eşim evliliğini kurtarsın diye çok uğraştı.Şimdi iki haftadır aynı evdeyiz.Değişen bir şey var mı diceksin.Yok.Aynı insan değişen hiç bir şey yok.Giden yılların oluyor.Şimdi düşünüyorum kalan ömrümü bu adamla devam edeyim mi etmeyeyim mi.Benimde çocuğum var.Diyiyorum ki farzet ki ayrıldım.Daha iyisini bulucam mı bu saaten sonra.onuda geçtim farzet ki bulamadım yanlız mı ömür geçiricem.Arkadaşım ne yapacağıma bende karar veremedim.İnsan istiyor mutlu olduğunu hissettiğin bir eş,pekiii bu saatten sonra bulabilecez mi?Sence?


iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi

annem gibi konuştunuz..

bence bu kadar yıl kaybettikten sonra zaten daha iyisi falan lazım değil..kimse lazım değil..gitsinler rahat bıraksınlar dertlerini çekmeyelim yeter.. çocuklar ayrı yaşama durumunda nasıl tepki gösterdi? psikolojıleri nasıl oldu ?
 
aldatma konusunu bir seferlik görüstügüm psikolojik danismanlik yapan bir bayanda sordu.. ama yok aldatmiyor yani 8 yildir birseyini yakalamadim.

bunun disinda bizde iki ev arkadasi gibi yasamaya devam ediyoruz.. hic bir istegim bir beklentim yok.. o da kendi üzerine düsen görevlerini yapiyor..
su son 3 aydir aile terapistine gittik.. kadin bile sasirdi bize nasil yardim edecegini.. bende olmadigi gibi esimdede bu evlilik yürüsün diye gibi bir istek göremedi.. karsilikli bekliyoruz.. koptugu yerde kopar modundayiz... kopmazsa böyle sürer gider.. bunuda ben ne kadar kaldirabilirim daha bilmiyorum.. cok mutsuzum..
sinavlara girdim.. yeterli puan alabalirsem üniversiteye baslamayi düsünüyorum.. esim tercihlerde eski oturdugumuz sehiri yazmami istiyor.. cocuklarida al git diyor.. ben arada gelirim ziyarete diyor.. uzak olursak daha iyi olur bizim icin dedi.. esim bi ihtimalde olsa uzakligin bizi düzeltecegine inaniyor.. ama bende biliyorum ki ben iyice kopucam..

annemle konustum.. anlamiyor beni.. cabala diyor.. cabala.. peki ama cabala derken ne yapmami istiyor?? benim hic bir istegim yok ki hic birsey beklemiyorum.. icimden gelmiyor.. anlamiyor.. kiziyor bana sadece...

yeteri kadar mesajim yok o yüzden özel mesaj yazamiyorum henüz daha..

aynısı bizde de oldu , hatta biz bu mayıs ayına kadar deneyelım olmazsa il duışı tayin isterim demişti..uzaklık belki iyi gelir demişti..

ama ben de biliyorum ki iyice kopacak herşey ..

bu arada tayınler açıldı ve ıkımız de konuyu konuşmaktan kaçıyoruz..
 
ben hic calismadim. simdi de zaten üniversite okumaya niyetlendim..

kendi gelirim olsa ailemi dinlemem belki. esimin geliri iyi ögretmen kendisi. bi arabamiz var. ev felan yok yani.. esim bosandiktan sonra ben senin ve cocuklarin her türlü ihtiyacini karsilarim diyor. belirlenen nafakadan fazlasinida veririm arabada sende kalsin diyor. ama ben bunu kendime yedirebilirmiyim bilmiyorum. hem bosan hem parasini ye durumu oluyor sanki.. cocuklarina baksin nafakasini versin ama benim oturacagim evin kirasina varana kadar onun vermesi yanlis olmaz mi??

Yok canım, yanlış düşünüyorsun. hukukk sistemimiz bile tam tersi bir bakış açısıyla oluşturulmuştur. der ki; erkek evin geçimi için dışarıda çalışıp para kazanıyorsa, kadın da ev içinde çalışıp erkeğin ve çocukların hayatını idame ettirmesini sağlar. bu yüzden evlilikten sonra edinilmiş mallar ortak olur zaten.
hem bu çalışmama durumun sonsuza kadar sürecek değil ki..bir yerden başlanır elbette.
 
Aynı sorunları yaşayan bir ben değilmişim demekki çok benzer şeyler varsa yoksa hayatında arkadaşları ve cinsellikte sıfır....daha 11 aylık bir bebeğim var (ki çok zor geçen bir hamilelik sonrası dünyaya geldi) geçen ay 6.yılı doldurduğumuz bir evliliğimiz ama nedir biz bayanlar bişeyleri idare edeceğiz diye bitiyoruz 6 aydır ayrı yaşıyorduk ve geçen hafta anlaşmalı olarak boşandık ben ona ayrı yaşarken evliliğimizi kurttarmak için bir şans vermiştim daha küçücük bir yavrum olmasına rağmen bizim için kılını bile kıpırdatmadı şaşırıyorum bu adam o adammı diye şaka geliyor bazen sevdiğim adam bu olabilir mi diye beni hiç sevmediğini söyledi nasıl hissetmem nasıl onun yapısı gereği soğuk bir adam olduğunu düşünerek kabul ederim çok kızıyorum kendime olan yavrumuza oldu ne diyeyim kızlar beterin beteri vardır Rabbime havale ettim..

size çok şey yazmak istedim.. ama ..
geçmiş olsun hayırlısı olmuş bence..
 
Yok canım, yanlış düşünüyorsun. hukukk sistemimiz bile tam tersi bir bakış açısıyla oluşturulmuştur. der ki; erkek evin geçimi için dışarıda çalışıp para kazanıyorsa, kadın da ev içinde çalışıp erkeğin ve çocukların hayatını idame ettirmesini sağlar. bu yüzden evlilikten sonra edinilmiş mallar ortak olur zaten.
hem bu çalışmama durumun sonsuza kadar sürecek değil ki..bir yerden başlanır elbette.



öyle birsey olursa zaten calismaya baslarim bende..
 
annem gibi konuştunuz..

bence bu kadar yıl kaybettikten sonra zaten daha iyisi falan lazım değil..kimse lazım değil..gitsinler rahat bıraksınlar dertlerini çekmeyelim yeter.. çocuklar ayrı yaşama durumunda nasıl tepki gösterdi? psikolojıleri nasıl oldu ?

Eşimden dert falan çekmiyorum o konuda hakkını yiyemem ama o sevgili olayınıda yaşamıyorum.o kötü işte
 
X