- 19 Mayıs 2017
- 524
- 505
- 53
2 bebek annesiyim. Biri 3 biri 1 buçuk yaşında. İlk doğumdan sonra tam kendimi toparlamaya başlamıştım ki supriz bir hamilelik daha. Hem ben hem bebeklerim için sancılı geçen bir zamandı. Simdi 1.5 yasinda olan kuzumda toparladı artık kendisini benden bağımsız oyunlar oynuyor evde kardeş kardeş takılıyorlar. Tabi hala geceleri biri göğsümde biri ayağımda öyle uyutuyorum. Bu hengamede kendime bakmak istesem dahi çok afedersiniz esim eve gelene kadar tuvalete bile gidemediğim oldu. Hala da oluyor zaman zaman. Esim gelince açım susuzum uykusuzum diyip atıyorum üstüne çocukları. Anca bi kendime zaman ayırıyorum. Dün eşimden birseyler istedim yine benim dediklerimi umursamadığı için almamış. Bende duşumu almış ustumu düzeltmiş hafif makyaj yapmış şekildeydim uzun zaman sonra.. Dediklerimi almadığı için kızdım biraz söylendim yemek yemek istemedim onunla. Zorla geldi kurdu sofrayı beraber yedik. Sana bu halinle lafta etsen kıyamam kızamam asla bebek gibisin, diğer turlu kendini dağıtıyorsun hic çekilmiyorsun dedi. Ben şok... Aslında çok güzel bi kadınsın ama bakmıyorsun kendine baksan ben senin bir dediğini iki etmem dedi... Yani tamam insanin kendine bakması önemli biyerde ama bana karşı davranışını değiştirecek kadarda mı önemli? Normalde o ettiğim laflarla adam benle konuşmazdı ama hiç sinirlenmedi bile geldi sarıldı su güzelliğe yakışmıyor bu sözler uzatma karıcm dedi.. Yani evde pijamalarla ne kadar bakımlı olacağım ki? Var mi evde böyle hem rahat hem şık olabilecek önerileriniz? Birde bebeklerle surekli bakımlı olmak mümkün mü gerçekten?