Yurtta kalan çocuklar bile kötü ailesi isteyince (küçük bir sosyal inceleme sonrası) haftasonu, bayram, sömestr , yaz tatilinde babalarinda kalıyor. Ne kadar hoşunuza gitmese de bu kişi kızınızın babası.
Bugün göstermeyin, bayramda göstermeyin, yatılı kalmasın...ee, bu kız babasıyla nasıl bağ kuracak?
İlk zamanlar hep zor olur ama zamanla çocuk da alışır yeni düzene. Hem siz de rahat edersiniz.
Benim kuzenlerimden de çocukla boşanan çok. kim 'o serefsize muhtaç degiliz, yavrularım benim herseyim, asla veremem, bensiz yapamazlar' modunda olsa hem hayat kosusturmasinda çok yoruluyorlar, hem baba bir sure sonra kendi hayatına bakiyor çocukları unutuyor, hem cocuklar (uzaktan bir gözlemci olarak) mutlu büyümüyorlar. Ama izin günleri e riayat eden, babaya da sorumluluk eden annelere bekarlık yarıyor. Çocuklar gidince rahatça dinleniyorlar, es dost buluşması yapıyorlar, sosyal hayata devam ediyorlar. Babalar da (belki evliyken nasılsa eşi yapıyor diye cocuklarla düzgünce ugrasmamissa bile) tüm sorumluluk onda olunca çocukla sıfırdan bir bağ kuruyor, çocuklar da (uzaktan bir gözlemci olarak) daha mutlu büyüyorlar.
Çocukların babaya gitmesi çocuklar için de çok güzel, baba için de, anne için de aslında. Keşke düzenli olarak alsa .
Kızınız babasıyla zaman geçirince elbet babasını sever. Bu adam canavar değil ya, siz tiksiniyor olabilirsiniz bunca senenin sonunda ama bir zamanlar siz de sevdiniz, sevilecek yanlarını gordunuz, evlilik hayalleri kurdunuz, aynı evde yaşayınca çocuk yapacak kadar güvendiniz.
Demek ki adamın sevilecek bir tarafı var. Bence yapacağınız en doğru şey kızınızın babasiyla buluşmasını desteklemek , onu psikolojik olarak hazırlamak olur.
*3 bin çok az bu arada. Kıyafeti okul alışverişini de babaya kitleyin
sizinki de böyle bir çakallık yapıp emekliliğini yakmazsa her türlü alırsınız)
