- 17 Şubat 2013
- 3.123
- 1.761
-
- Konu Sahibi agresifkiz
- #21
Bence mesleğiyle değil mizaciyla alakalı, eğer sinirli bir erkekle yapamam derseniz ki bence gereksiz bişey uzak durmalısınız, işi gücü sizi aldatmasın karakter en önemli şeydir..
Üsteğmenrütbesi nedir?
Mesleki deformasyon sebebiyle Bağırarak konuşması neyse de tartışmalarda hep sabit fikirli bir yapısı var gibi geldi.
Böyle bir insanla da ömür geçmez.
Evlilik tahtarevalli gibi. Bazen sen yukarda olursun, bazen o. Bir taraf sürekli alttan alırsa eninde sonunda patlak verir.
Karar sizin, deve diyar meselesi :)Ona göre şöyle diyor alıştım emir vermeye sorgulanmamaya sen her dediğime karşı çıkınca sanırım böyle oluyor düzelteceğim diyor. İlkinde özür diledi. İkincisinde düzelteceğim kendimi haklısın dedi. Dün de tekrarlanınca aşırı sinirlendim bakalım bu sefer ne diyecek. Ama nasıl davranmalıyım ne düşünmeliyim bilmiyorum. Görev yeri sıkıntılı şu an biraz ondan da bazen böyle geriliyorum diyor. Çok mu anlayışsızım acaba diyorum.
Mesleki deformasyon sebebiyle Bağırarak konuşması
Bu adam boyle, ben bunu ceker miyim cekmez miyim, hep onun dogrularini kabul eder miyim diye kendinize sorun.
Buna gore yolunuzu cizin.
Bu model bi adama kendi dusuncenizi kendi fikrinizi anlatip saygi duymasini beklemek en cok sizi yorar. Cunku ne kadar hakli olsaniz da karsinizda bunu anlayacak, beklentinizi karsilayacak biri yok. Bu tavirlari asla degismez. 1 bastirir iki bastirir ucuncude doker yine tüm siniri ortaya. Kafa sabit. Degismez.
Kesinlikle katılıyorum. Bende çok stresli bir iş yapıyorum ama bunu ona yansıtmıyorum sonra böyle düşününce de acaba bencillik mi yapıyorum onun yaptığı iş bulunduğu yer çok zor diyorum ama ömür böyle geçmez ya da ben buna katlanmak zorunda değilim diyorum.Ben insanların mesleklerine göre mizaç yakıştırılması yapılmasını doğru bulmuyorum. Subay, asker olduğu için sesinin yükselmesi de benim için aa tabi bundan dolayı denilip geçilecek bir konu değil. Mantıklı bir konuda konuşuluyorken kendi bildiği diretiliyorsa orada bir durmak lazım. İlişkide bazı noktalarda kendi yaptıklarını sorgulamalı taraflar. Özür dilemek güzel bir gösterge ama her uyarıda bu özür dilenecek ama tutum değişmeyecekse varsın olmasın.
Ben böyleyim diyorsa uzak dur. Benimde tanıdığım bissürü subay astsubay olan var. Ama eşlerine karşı hiç böyle değiller. Ama iş ile ilgili telefonda konuşurken kendi altına emir verir. Ama çocuğuna bile emir vermez bağırmaz. Bence bu huyunu karakterini benim mesleğim bu diyerek ona bağlamış. Ama alakası yok bence. Değişmek isterse değişir. Ama değişmezse bu emir verme bağırma olaylarına da kendinizi hazırlayın.
Ben sakin kalabiliyorum mesela. Ki stresli bir işim var.Tartışırken konuşmasını sakin tutabilen ne kadar insan var ki zaten
Bak halaaaa...Bunu ona dedim denemek için acaba öfke kontrolün mü yok dedim şiddete meyil olursa ilerideye getirdim çok sinirlendi nasıl böyle düşünürsün bir daha duymayayım dedi.
Evet ona da sinirlendiBak halaaaa...
Üsteğmen
Hayır birde ben sinirlenince ve bana bağırma sesini yükseltme deyince yanlış anlıyorsun kızmıyorum böyle konuşuyorum diyor deliriyorum.Genel anlamda sert mizaçli adamları sevmem
Mesleğini öne sürmesi de haklı çıkarmıyor onu
Herkes öfke kontrolünü öğrenecek
Nasıl bir albaya bağırıp çağıramazsa kendinden üst konumdaki insanlara sana da bağıramaz
Gücünün yettiğine bağırıp çağırmak değil hayat bunu öğrensin
Piskolojisi bu mesleği kaldıramıyorsa yapmasın
Benim dedem de albaydı
Hiç evde bağırıp çağırdığını görmezdik valla
Mahallenin bütün çocukları severdi onu herkesin sevgilisiydi
Bence asker olması ile alakalı değil yapı meselesi benim eşimde 5 yıl asker olarak şırnakin bi köyünde taburda kaldılar sürekli dağ taş gezdiler her fırsatta konusurduk ama hiç tartistigimizi veya bana bağırdığı hatirlamiyorum kaç tane arkadaşı şehit felan oldu görev esnasında ama konuşmamıza hiç yansıtmadı.Ben mi bazı şeyleri abartıyorum diye sizlere danışmak istediğim bir konu var. Buraya ne zaman danışsam hep aklıselim yorumlar alıyorum çünkü. Şöyle ki konuştuğum biri var aslında her konuda sohbet edebiliyoruz kültürlü kendini geliştirmiş biri. Ama biraz sert bir mizacı var. Yani şöyle ki bir konuda tartışırken sesi yükseliyor ve benimle böyle yüksek sesle konuşma dediğimde de ama kızdırıyorsun diyor ve mesleği gereği böyle bağırmaya alışık olduğunu istemsiz olduğunu bilerek yapmadığını söylüyor. Ama ben alışık değilim böyle azarlar gibi konuşmalara. Tartıştığımız şeylerde genelde aynı fikirde olmadığımız konularda oluyor çünkü genelde hep kendini haklı buluyor. Bende fikrimi söylemekte özgürüm neticede yok öyle değil böyle dediğimde sanki bir tek o doğrusunu biliyormuş gibi davranıyor deliriyorum. Mesleğini merak edenler olursa da subay. Zor bir yerde görev yapıyor şartlarım ağır son zamanlarda biraz fazla tepki verebiliyorum diyor ama ya bu hep böyle devam ederse? Ya da neden acısı benden çıkıyor? Anlayışsız mıyım acaba onu da düşünüyorum ama kendimi suçlamak istemiyorum ilişkilerde yapılan bence en büyük hata suçu kendinde aramakta başlıyor hep. Ama bu defa kararsız kaldım.Ne diyorsunuz ?
Adamda bariz öfke kontrolü sorunu var. Yok demesi birşeyi değiştirmez. Bi de ne alakası var diye sinirlenmesi yok mu?Evet ona da sinirlendi
Anlayışsız değilsin.Ben mi bazı şeyleri abartıyorum diye sizlere danışmak istediğim bir konu var. Buraya ne zaman danışsam hep aklıselim yorumlar alıyorum çünkü. Şöyle ki konuştuğum biri var aslında her konuda sohbet edebiliyoruz kültürlü kendini geliştirmiş biri. Ama biraz sert bir mizacı var. Yani şöyle ki bir konuda tartışırken sesi yükseliyor ve benimle böyle yüksek sesle konuşma dediğimde de ama kızdırıyorsun diyor ve mesleği gereği böyle bağırmaya alışık olduğunu istemsiz olduğunu bilerek yapmadığını söylüyor. Ama ben alışık değilim böyle azarlar gibi konuşmalara. Tartıştığımız şeylerde genelde aynı fikirde olmadığımız konularda oluyor çünkü genelde hep kendini haklı buluyor. Bende fikrimi söylemekte özgürüm neticede yok öyle değil böyle dediğimde sanki bir tek o doğrusunu biliyormuş gibi davranıyor deliriyorum. Mesleğini merak edenler olursa da subay. Zor bir yerde görev yapıyor şartlarım ağır son zamanlarda biraz fazla tepki verebiliyorum diyor ama ya bu hep böyle devam ederse? Ya da neden acısı benden çıkıyor? Anlayışsız mıyım acaba onu da düşünüyorum ama kendimi suçlamak istemiyorum ilişkilerde yapılan bence en büyük hata suçu kendinde aramakta başlıyor hep. Ama bu defa kararsız kaldım.Ne diyorsunuz ?