Merhaba hanımlar, 23 yaşındayım.10 aydır bir ilişkim var kendisi de 25 yaşında. Yorumlarınıza ihtiyacım var.
Kendisi çok iyi bir insandır fakat ilişkimizin son zamanlarda beni yorduğunu ve yıprattığını hissediyorum. Aynı zamanda çok yalnız hissediyorum kendisiyle bu konuda konuşmayı deniyorum fakat tartışma o kadar büyüyor ki tahammül edemeyecek noktaya geliyorum. Bir kaç olayı anlatmak istiyorum size sizce ben mi hatalıyım?hatalıysam kendimi düzeltmeye çalışacağım,toksik biri olmak istemiyorum...hatalı olan ben değilsem de karşı tarafa nasıl anlatabilirim nasıl hissettiğimi?
-Kendisi dışarıda olduğunda ben sormadan nereye gidicek,kimlerle olucak haber veren biri ben istemeden fotoğraf,video filan da atar. Ben de aynısını yapıyorum zaten çok sosyal biri değilim 40 yılda bir kız arkadaşlarımla dışarı çıkıyorum. O bana fotoğraf vs attığında hoşuma gidiyor ben de o sormadan haber veriyorum, fotoğraf filan atıyorum buraya kadar her şey normal fakat kendisinin bana karşı yönelttiği "yan masada erkek var mı,kafe kalabalık mı?Erkek garson mu sizinle ilgilendi? Seni aradığımda arkadan gelen ses ne sesiydi? Karşında kim oturuyor? fotoğrafta başka yerde oturuyordun neden yer değiştin?"Tarzı soruları beni bunaltıyor. Ayrıca neredeyse 30 dakikada bir arıyor ve muhabbet bölünüyor masada, karşımdaki kişiye ayıp oluyor. Arkadaşımla dediğim gibi ayda bir dışarı çıkıyorum belki onun dışında her gün iş çıkışı kendisi ile vakit geçiriyorum 10 aydır ve ne gece hayatı olan biriyim ne sosyal biriyim bu durumu kendisiyle konuşmaya çalışınca tavır alıyor.Merak ettiğini bunun normal olduğunu söylüyor. Ben de benim de onu merak ettiğimi,nerde olduğunu,ne yaptığını sorduğumu ama bu şekilde darlamadığımı anlatsam da çözüm yolu bulamıyoruz.
-Söylemek istediğim lafları yanlış yere çekip sen böyle dedin,şöyle dedin demesi ve benim her cümlemi söylemeden önce düşünmek zorunda kalıyorum.Bir şeyi sorduğunda inanmıyormuş gibi 6-7 kere sorması tabi ki sorabilir ama çok basit bir eve ne zaman geldin sorusu bile 7 kere sorulunca sinirleniyorum kaç kere söylüyorum neden inanmıyorsun diyorum bunu söylerken de sinirlendiğim için "neden bu kadar sinirlisin?soru sordum sadece" demesine sinir oluyorum(sinir olduğum şey soru sorması değil aynı soruyu inanmayıp 7-8 kere sorması)
-O dışardayken onu saatte bir arıyorum genelde fakat o bunu yetersiz buluyor ve tartışıyoruz. Bana göre yarım saatte bir arasam insanın hem sohbeti bölünüyor hem sanki güvenmiyormuş gibi oluyor. O ise değer vermediğim için aramadığımı,sormadığımı onu sevmediğimi söylüyor
-whatsapp çok kullanan biri değilim, iş için ve onunla konuşurken kullanıyorum. Wp son görülmem değişmiş olsa hemen kime ne yazdın? Bana yazdıktan sonra girmişsin? Ne konuştunuz gibi sorular soruyor ki benim sakladığım hiçbir şey yok kendisi de alıp bakabiliyor istediği şekilde telefonuma
-Bazen bu şekilde beni darladığı ve tartıştığımız için yüzüm düşüyor,o seni seviyorum diyip,öperken canım sıkkın olduğu için neşeli karşılık veremiyorum bunun yüzünden "tüm gece böyle olucaksın şimdi,benden uzaklaşıcaksın,sıkılıyosun" vs demesi suçlayıcı şekilde beni daha da kötü hissettiriyor. Sanki ortada hiçbir şey yokmuş gibi surat asıyormuşum gibi.)
-Ben telefondayken, iş için biriyle konuşuyor olayım,ailem olsun vs mesaj attıysa ve mesajları görmemişsem ısrarla arıyor. Aradığınız kişi şuan başka bir kişiyle konuşuyor demesine rağmen ısrarla arıyor. Müsait olunca zaten dönücem ve zaten acil bir şey söylemeyecek. O ısrarla aradığında telefondaki kişinin söylediğine odaklanamıyorum ve rahatsız oluyorum. Anında geri dönüş yaptığımda da ilk söylediği şey "kiminle konuşuyordun" oluyor.
-Bazen kız arkadaşlarım dertleşmek için yazıyorlar,kendi ilişkileri hakkında bir şey danışıyorlar mesela "sence şöyle mi yapsam?"tarzı ben de kendi fikrimi söylüyorum. (Kötü bir şey asla söylemiyorum) Bana gelip "sen niye milletin ilişkisine karışıyorsun? Onun sevgilisinin gözünden olaya bakma,bu benim için kırıcı,kimseye akıl verme,arkadaşlığını yap ilişkileri hakkında yorum yapma,çok mu meraklısın" tarzında konuşuyor ki ben kimsenin ilişkisine karışma derdinde olan biri değilim arkadaşlarım gelip kendileri soruyor bunu ona söylediğimde "öyleyse ben bilmiyorum diyip çıkarsın işin içinden"demesi...kız kıza dertleşip dertleşmeyeceğimin hesabını mı vericem? Veya ne konuşacağımın..?
-Sosyal medya hesaplarıma karışıp, rahatsız olduğu kişiyi çıkartabilir ben buna hiçbir şekilde laf etmiyorum hayatımda o varken arkadaşlarım ve ailem dışında da kimseyle takipleşmiyorum. Aynı üniversiteden mezunuz ortak takipleştiğimiz insanlar var.50 defa arkadaşım dediğim birini kafaya takıp instagramımdan çıkartması ama kendisinin takip etmeye devam etmesi bana çok saçma geliyor. Hem kendin de tanıyosun,tehlikeli olmadığını biliyosun yine de benden çıkartıp kendi takipçi listen de tutuyosun?
-Ben her şeyi kendim düşünerek yapıyorum. Hayatıma o girdikten sonra takipçi listemi,rehberimi filan o söylemeden temizledim rahatsız olabileceği kişileri temizledim. Kendisinden de bunu bekliyorum ama o benden bekliyormuş öyle diyor. Ben birinden rahatsızsam gelip silicekmişim kendisi neden yapsınmış. tamam ama sen neden benim rahatsız olucağımı görüp silmiyorsun,temizlemiyorsun dediğimde sen beni sevsen zaten kendin telefonumu alıp silersin demek ki değer vermiyorsun demesi.
-kendisiyle story atmam, öne çıkanlar oluşturmam,kendisine hediyeler almam, fotoğraflar çıkarmam,yemek yapmam,birlikte planlar yapmam fakat kendisinin bunların hiçbirini yapmaması (tamam sorun değil herkesin sevgisini gösteriş şekli farklı olabilir ama insan arada sırada bekliyor?)
Bazen bu ilişkide gerçekten çok yalnız hissediyorum ben kimseye kafamı çevirip bakan bir insan da değilim,ona bir yanlışım da olmadı,olmazda. Fakat üstüme bu kadar gelmesinin yersiz olduğunu düşünüyorum bazen. Bana sorduğu her soruyu cevaplıyorum,bir şey gizlemiyorum,ona sadığım,seviyorum peki neden bu kadar yalnız hissediyorum? Sorun bende mi?
