Tartışabilir küsebilirsiniz, mizacı veya ses tonu nedeniyle sert de gelebiliBen mi bazı şeyleri abartıyorum diye sizlere danışmak istediğim bir konu var. Buraya ne zaman danışsam hep aklıselim yorumlar alıyorum çünkü. Şöyle ki konuştuğum biri var aslında her konuda sohbet edebiliyoruz kültürlü kendini geliştirmiş biri. Ama biraz sert bir mizacı var. Yani şöyle ki bir konuda tartışırken sesi yükseliyor ve benimle böyle yüksek sesle konuşma dediğimde de ama kızdırıyorsun diyor ve mesleği gereği böyle bağırmaya alışık olduğunu istemsiz olduğunu bilerek yapmadığını söylüyor. Ama ben alışık değilim böyle azarlar gibi konuşmalara. Tartıştığımız şeylerde genelde aynı fikirde olmadığımız konularda oluyor çünkü genelde hep kendini haklı buluyor. Bende fikrimi söylemekte özgürüm neticede yok öyle değil böyle dediğimde sanki bir tek o doğrusunu biliyormuş gibi davranıyor deliriyorum. Mesleğini merak edenler olursa da subay. Zor bir yerde görev yapıyor şartlarım ağır son zamanlarda biraz fazla tepki verebiliyorum diyor ama ya bu hep böyle devam ederse? Ya da neden acısı benden çıkıyor? Anlayışsız mıyım acaba onu da düşünüyorum ama kendimi suçlamak istemiyorum ilişkilerde yapılan bence en büyük hata suçu kendinde aramakta başlıyor hep. Ama bu defa kararsız kaldım.Ne diyorsunuz ?
Mizacı veya ses tonu belki alışık olmadığınız düzeyde serttir, tartışa da bilirsiniz ama her konuda kendisini haklı görmesi, azarlamasını kabul edemem. Zaman, şartlar mazeret değil, evlilik gibi bağlayıcı bir ilişki zaten yeterince yıpratıcı bir de bu şartlar ile psikolojinin bozulurBen mi bazı şeyleri abartıyorum diye sizlere danışmak istediğim bir konu var. Buraya ne zaman danışsam hep aklıselim yorumlar alıyorum çünkü. Şöyle ki konuştuğum biri var aslında her konuda sohbet edebiliyoruz kültürlü kendini geliştirmiş biri. Ama biraz sert bir mizacı var. Yani şöyle ki bir konuda tartışırken sesi yükseliyor ve benimle böyle yüksek sesle konuşma dediğimde de ama kızdırıyorsun diyor ve mesleği gereği böyle bağırmaya alışık olduğunu istemsiz olduğunu bilerek yapmadığını söylüyor. Ama ben alışık değilim böyle azarlar gibi konuşmalara. Tartıştığımız şeylerde genelde aynı fikirde olmadığımız konularda oluyor çünkü genelde hep kendini haklı buluyor. Bende fikrimi söylemekte özgürüm neticede yok öyle değil böyle dediğimde sanki bir tek o doğrusunu biliyormuş gibi davranıyor deliriyorum. Mesleğini merak edenler olursa da subay. Zor bir yerde görev yapıyor şartlarım ağır son zamanlarda biraz fazla tepki verebiliyorum diyor ama ya bu hep böyle devam ederse? Ya da neden acısı benden çıkıyor? Anlayışsız mıyım acaba onu da düşünüyorum ama kendimi suçlamak istemiyorum ilişkilerde yapılan bence en büyük hata suçu kendinde aramakta başlıyor hep. Ama bu defa kararsız kaldım.Ne diyorsunuz ?
Demek ki hep söylenen gibi polis askerlerde var bu durumMeslek ile alakalı değil ben de öğretmenim gayet sessiz konuşurum tartışırken. Eşim polis anlattığınız olayı ben de yaşıyorum. Bence haksız olduklarında onu bastırmak haklı görünmek için en basit yola başvuruyorlar sesi yükseltmek. Biraz da yüksek sesle anlatırsa söylediğinin anlaşılacağı kabul göreceğini mi hissediyorlar anlamıyorum. Ben de kızıyorum. Sakince söyleyebilirsin konuşabiliriz yani ne gerek var böyle sesini yükseltiyorsun diyorum o anda işte yok sen anlamıyorsun doğrusu bu falan diyor.
Bu karakterde olanlar bu mesleği seçiyor galibaAskerler böyle olabiliyor. Benim böyle konuştuğum biri vardı, teğmendi. Buluşalım diyordu, ben de akşam iş teslimim var diyordum (internetten çalışıyordum) ve bu ona bir şey ifade etmiyordu. O dediyse görüşülecekmiş. Sonra bir gün çok başka bir konuda bana bir şey dayatmaya çalıştı, kavga ettik daha da görüşmüyoruz.
Ha meslekle ilgili değildir ama. Bu görüştüğüm de hep diyordu "bu bende meslekten önce de vardı" diye. Yani o yüzden meslekle çok alakası yok maalesef kişiliği böyle
bu meslek boyle oluyor, diger ozellikle baskinsa evlenin. asker olup da sert olmayan birine raslamadimBen mi bazı şeyleri abartıyorum diye sizlere danışmak istediğim bir konu var. Buraya ne zaman danışsam hep aklıselim yorumlar alıyorum çünkü. Şöyle ki konuştuğum biri var aslında her konuda sohbet edebiliyoruz kültürlü kendini geliştirmiş biri. Ama biraz sert bir mizacı var. Yani şöyle ki bir konuda tartışırken sesi yükseliyor ve benimle böyle yüksek sesle konuşma dediğimde de ama kızdırıyorsun diyor ve mesleği gereği böyle bağırmaya alışık olduğunu istemsiz olduğunu bilerek yapmadığını söylüyor. Ama ben alışık değilim böyle azarlar gibi konuşmalara. Tartıştığımız şeylerde genelde aynı fikirde olmadığımız konularda oluyor çünkü genelde hep kendini haklı buluyor. Bende fikrimi söylemekte özgürüm neticede yok öyle değil böyle dediğimde sanki bir tek o doğrusunu biliyormuş gibi davranıyor deliriyorum. Mesleğini merak edenler olursa da subay. Zor bir yerde görev yapıyor şartlarım ağır son zamanlarda biraz fazla tepki verebiliyorum diyor ama ya bu hep böyle devam ederse? Ya da neden acısı benden çıkıyor? Anlayışsız mıyım acaba onu da düşünüyorum ama kendimi suçlamak istemiyorum ilişkilerde yapılan bence en büyük hata suçu kendinde aramakta başlıyor hep. Ama bu defa kararsız kaldım.Ne diyorsunuz ?
YaZdım yine yazıyorumNe yapsam nasıl bir yol izlesem nasıl davransam
Aslında öyle kestirip atmıyor. Uyardığımda haklısın alıştım emir vermeye ve sorgulanmamaya karşı gelinmemesine o yüzden sanırım dayanamıyorum ama dikkat edeceğim diyor bir kere özür de diledi ama ben mi kapris yapıyorum diye düşünüyorum haliyle ya da abartıyor muyum.
Sadece emir vermeye değil emir almayada alışık olması lazımOna göre şöyle diyor alıştım emir vermeye sorgulanmamaya sen her dediğime karşı çıkınca sanırım böyle oluyor düzelteceğim diyor. İlkinde özür diledi. İkincisinde düzelteceğim kendimi haklısın dedi. Dün de tekrarlanınca aşırı sinirlendim bakalım bu sefer ne diyecek. Ama nasıl davranmalıyım ne düşünmeliyim bilmiyorum. Görev yeri sıkıntılı şu an biraz ondan da bazen böyle geriliyorum diyor. Çok mu anlayışsızım acaba diyorum.
Benim kuzenim de subay ama böyle ses yükselmesine şahit olmadim. Eşimde böyle yüksek sesle tartışır subay değil tabiBen mi bazı şeyleri abartıyorum diye sizlere danışmak istediğim bir konu var. Buraya ne zaman danışsam hep aklıselim yorumlar alıyorum çünkü. Şöyle ki konuştuğum biri var aslında her konuda sohbet edebiliyoruz kültürlü kendini geliştirmiş biri. Ama biraz sert bir mizacı var. Yani şöyle ki bir konuda tartışırken sesi yükseliyor ve benimle böyle yüksek sesle konuşma dediğimde de ama kızdırıyorsun diyor ve mesleği gereği böyle bağırmaya alışık olduğunu istemsiz olduğunu bilerek yapmadığını söylüyor. Ama ben alışık değilim böyle azarlar gibi konuşmalara. Tartıştığımız şeylerde genelde aynı fikirde olmadığımız konularda oluyor çünkü genelde hep kendini haklı buluyor. Bende fikrimi söylemekte özgürüm neticede yok öyle değil böyle dediğimde sanki bir tek o doğrusunu biliyormuş gibi davranıyor deliriyorum. Mesleğini merak edenler olursa da subay. Zor bir yerde görev yapıyor şartlarım ağır son zamanlarda biraz fazla tepki verebiliyorum diyor ama ya bu hep böyle devam ederse? Ya da neden acısı benden çıkıyor? Anlayışsız mıyım acaba onu da düşünüyorum ama kendimi suçlamak istemiyorum ilişkilerde yapılan bence en büyük hata suçu kendinde aramakta başlıyor hep. Ama bu defa kararsız kaldım.Ne diyorsunuz ?