Merhaba arkadaşlar, mesajlar için teşekkürler, farklı fikirler okumak güzeldi... Hepinize tek tek yazacağım.
Turamit..... eşim 25 yaşında, ben 30 yaşındayım. Öğrenci değil, master bitirdi 2 yıl önce. Elinde iyi bir diploması var halbuki ama çalışmıyor işte. Küçükken çok sıkıntılı geçirmiş ailesiyle. Bu yüzden ailesiyle uzak kalmak istiyor. Ailesi de manen hiç yanında değil, maddi olarak yardım ediyorlar.
Dayak meselesine gelince, polise tabiki de gittim. Elimde frnsız polisinden aldığım kağıtlarım var. Boşanma durumunda çok işime yarayacak. Zaten son 6 aydır vurmuyor. Çünkü son polise gittiğimde polis, ''istersen 1 gece içeride tutalım bir daha vurmaz.'' dedi. Ben de kabul ettim, gidip evden eşimi aldılar, 1 gece tuttular. O günden sonra bir daha hiç vurmadı. Ama sinirlendiğinde elini kaldırıyor ama vurmuyor, kaldırdığı eliyle tehdit eder gibi bakıyor.Hoş değil işte, psikolojik şiddet tamamen.
Carrie.... Eşim fransız asıllı. Ailesinde veya kendisinde araplık zencilik falan yok.
terrakota... Polise şikayet ettim. Oyun konusunda da, ailesiyle konuştum. Psikoloğa gitmesi lazım dedim. Kimse ilgilenmedi. Gerek yok dediler. Oyun bağımlıları için klinikler var, oralara yatıralım dedim, hiç ama hiç yanaşmadılar. Noel olur tüm aile toplanır. Babası kendi çocuklarıyla toplanır benimkini çağırmazlar, annesi kendi çocuklarıyla toplanır benimkini çağırmazlar, kimsenin umrunda değil eşim. Ben ilk dayak yediğimde annesine telefon açıp söylemiştim, annesi eve geldi eşime sordu. Eşim de hayır dövmedim deyince, sanki ben deliymişim muamelesi yapıp güldüler. Annesi de çatlağın tekidir. İkinci dayak yediğimde de babasını arayıp söylemiştim bu sefer. Babası da eşimi arayıp sordu eşim yine yalan demiş. Annesi de babasını arayıp herhalde yalan söylüyor bu kız demiş olacakki babası da hiç inanmadı. Sonra birkaç kez daha vurdu işte 1buçuk yıl sürdü. O zamanlar oturum iznim yoktu, başvurmuştum cevap almayı bekliyordum. Bu yüzden polise de gidemiyordum eşim beni dövdü diye. Ne zaman oturum iznimi aldım, o zaman polise gidip şikayet ettim. Polis de içeri aldı en sonunda işte. Dövme meselesi de şimdilik kapanmış oldu ama psikolojik şiddet devam ediyor.
Almanyali1987... Ailemle görüşmek istemiyorum. Gerçekten o konu çok sinir bir durum. Çoğunuzun sahip olduğu aile hayatına ben sahip olamadım. Akşam oturup ailece yemek yemekler, biri mutlu olduğunda hep birlikte mutlu olmalar, bayramları hep birlikte olmalar falan hiç biri yok bizde. Neyse Türkiye'de ailemle olmayı bir daha asla düşünmüyorum. Benim yerimde olan kimse de düşünmezdi zaten.
virococha... Arkadaşım 2010da evleneceğimi, gelinlik alışverişine çıkacağımı yazdım doğru. Ben 2008de evlendim. Evlendiğimde yurtdışındaydım. Ailem yoktu. Sonra 2010da ailemle iletişime geçmiştim. Düğün yapmadan evlilikmi olurmuş dediler, birsürü ıvırzıvır söylediler sanki çok umrundaymışım gibi. Ben de tamam Türkiyeye gelir düğün yaparım dedim. Ama olmadı, düğünü yapamadık. Eşim istemedi. Hevesim kursağımda kaldı
Lise diplomasına gelince. O mesajımı fransız forumlarına yazmıştım. Türkiyede üni bitirmiş olup da sonradan Fransa'ya gelenler bilir. Burada değil üni diploması, lise diploman bile geçerli değil. O mesajımı iş ile ilgili yazmıştım. Burada iş başvurusuna gittiğimde diploma derecen ne dediklerinde ''Lise'' diyorum. Çünkü türk diplomam kabul görmüyor. Lise olarak görünüyorum. Mesaja ve mantığa genel olarak tümden bakmak lazım.
olivia... çok büyük bir laf söylemişsin. hepsi yalan diyerek. Ne demek hepsi yalan, kabul etmiyorum tabiki de. Avrupa'nın hangi ülkesindesiniz? Her ülkenin adet görenekleri kültürü farklıdır. Bir ingiliz evliliğe ciddi bakabilir, bir alman bakmayabilir. italyanlarda aile kavramı önemli olabilir, yunanlılarda olmayabilir. Avrupa'da kültür her yerde değişir. Fransa'da uzun yıllar FRANSIZLARIN İÇİNDE yaşayanlar bana hak verecektir. Fransa'da evlilikler çok ama çok nadirdir. Biz nikahımızın kıyıldığı gün nikah salonu görevlisi, 3 aydır nikah yoktu demişti. Fransa'daki çoğu fransız kadının bir sürü çocuğu vardır, her biri de farklı babadandır. Erkekler de öyle. Aile düzeni sıfırdır. Tabiki aileye önem verenler de vardır, ama çok çok nadirdir. Ve bunun sosyoekonomik durumla hiç bir bağlantısı yoktur. Yani znginler aile düzenini kurmuşlardır fakirler kuramamıştır diye bir durum söz konusu değil yani. Halbuki benim eşimin ailesi hem zengin hem de okumuş insanlar. Yani sizin tahmin ettiğiniz gibi alt kesimden değiller. Ben yaşadığım ülkeyi kötülemedim ki, aksine burayı seviyorum. Sizi anlayamadım gerçekten...
avukat16... Ben nikahım kıyıldığında tektim, nikahımda sadece eşim ve ailesi vardı. Ailemi çağırdım gelebilecek durumları vardı ama gelmediler. Şu an bile çok kopuk görüşüyorum ailemle. 6 ayda 1 falan. O da hep sinir üzüntü ile noktalanıyor. Evleniyorum dediğimde de ''kafana göre takıl'' dediler....
takino... Oyun bağımlılığına eşim evlendikten sonra başlamadı. Eşim küçükken başlamış oyun oynamaya. 9 yaşlarında falan. Ailesi sorumsuz kalmışlar eşime, okuldan gelirmiş bakıcısı varmış. Bütün gün oynarmış, ailesi doktor olduğundan çok meşgullermiş eşime vakit ayıramamışlar hiç. Eşim de oyun oynamış hep. Ta ki biz tanışana kadar yıllarca oynamış. Biz tanıştığımızda bana bahsetmedi oyun oynadığından. 10 ay çıktık, hiç haberim yoktu. Ne zaman evlendik aynı evde kalmaya başladık, o zaman farkettim oyun oynadığını. Elektrikler kesilir 5-10 dk yağmur yağdığında. Çıldırır, kafayı yer, etrafı yumruklar, yanına gidersem bana saldırır. O derece bağımlı
Mektup yazma fikrini beğendim, ama yola geleceğini sanmam. Kaç defa konuşmayı denedimm. Ben ılımlı sakin yapıda biriyim, dırdırım yoktur hiç. Ne kadar sıcak davransam da onu düzeltemedim. Evde işleri ben yapmazsam kim yapacak ki? Bir de inanılmaz dağınıktır, evi her gün temizliyorum mecburen... 1 yıl kadar önce bir ara hiçbir şey yapmamaya karar vermiştim. Evi hiç temizlemedim, yemek alışverişine gitmedim. 3-4 gün sonra evi pis görünce, buzdolabında hiç yemek olmadığını görünce iyice sinirlenmeye başlamıştı. Sonra annesini arayıp çağırdı ''gel evi temizle'' diye. Annesi de gelip temizlemişti. Olan yine bana olmuştu, bu kız pasaklı ev işini yapmıyor falan diye akrabalara yaymışlar. Diğer gelin anlattı bana sonra. Kimse oğlunun suçlarını hatalarını görmüyor, bana yüklendiler. Dil öğren, işe gir, bakımlı ol demişsin. Bu konuda çok ama çok haklısın. Her kadın böyle olmalı. Eşlere muhtaç kalmamalıyız. Ben de zaten harıl harıl fransızca öğreniyorum. Az kaldı 1-2 aya kadar öğrenmiş olucam. Şu an bile herkes konuşabiliyorsun diyor ama geçmem gereken bir sınav var. O sınavı geçmeden burada işe girmek zor. Bir de yurtdışında eğer almancılar gibi değilseniz, yani aileden kimse aynı ülkede yaşamıyora durumunuz zor. Kebapçıda bile iş bulamıyorsunuz, çünkü oraya kendi ailelerini sokuyorlar. Fransa, İngiltere gibi de değil dil olmadan asla ve asla iş bulamıyorsun. Vermiyorlar, çok katılar bu konuda. Sağolsun eşim de bana fransızcada bir tek kelime bile öğretmiş insan değil. Hep kendim öğreniyorum. Kitaplardan tv izleyerekten... Amacım şu dil sınavını geçip bir formasyon alıp işe girmek. Kendi paramı kazandığımda ve vatandaşlık aldığımda eşime dönüp ''bak güç bende artık'' gibisinden kati süretle değişmesini isticem. Değişmezsen ayrılıyoruz, al sana su kadar süre dicem. Bilmiyorum şu anki tek fikrim bu. Ama şimdiden değişmesi için bir çare bulsam daha iyi. Çünkü 2 yıl hapis hayatı gibi yaşamak istemiyorum. Cidden büyük çile çekiyorum. Kesilere alerjik astımım var doktor raporu aldım hatta. Ama gitti kedi getirdi eve. Üstelik bana emrediyor kedilerle ilgilenmem için, kumunu değiştirip yemeğini vermem için. Evde zor nefes alıyorum. Alerji hapları aldım onlarla bile zor nefes alıyorum. Tamamen kendini düşünen bir insan, bana ve hislerime hiç değer vermez...
csi... çok tatlısın :) gerçekten yani, geçmişte yazdıklarımı anlamamış arkadaşlar. neyse anlatabildim umarım. Yoksa deli miyim sabahın 5inde konu açıp içimi dökeyim millete...
Ama sabah cidden çok kötüydüm, ağla ağla başım ağrıyor çatlıcak gibi. O halde yazdım belki bir çözüm bulurum veya ufacık bir fikir umut verir bana....
_CrazY_ ... Lütfen söyler misin eşin nasıl oyunu bıraktı? Ne oldu da bıraktı??? Sen bilmiyorsan eşine sorabilir misin? Nasıl oldu? Ay umutlandım cidden, demekki benimki de bırakabilir. Ne yapmak lazım bilmiyorum ki. Burada psikoloğa gitmiştim, sordum eşim oyun bağımlısı ne yapmalıyım diye. Eşinin gelmesi lazım dedi. Oynadığı oyunlar hep değişiyor, birinden sıkılıyor öbürüne geçiyor. Ama şu sıralar bırakamadığı oyun League of Legends.
er_ca... Aynen dediğiniz gibi bir arkadaşım bana dedi ki, oyun oynuyorsa git sen de oyna. Birlikte vakit geçirin. Sonra yavaş yavaş seninle farklı şeyler de yapmaya başlar, yemek yemek gibi dedi. İnanır mısınız oyun oynamaya başladım onunla, 3-4 ay 7/24 oyun oynuyordum. Ama yok fayda etmedi düzelmedi...