Bu sorulardan yaralanmak çok absürd geliyor bana. Hatta soru yanlış da gelmiyor. Yanlış olan tek kısmı "baban ne iş yapıyor?" olabilir. Sanki tek baba çalışırmış gibi...
Ben rahatsız olmazdım sorulmasından. Zira bence çocuğun geldiği ailenin eğitim durumunu, maddi durumunu vs sormanın en kolay yolu meslek sormak. Ha uzatıp nasıl geçiniyorsunuz vs muhabbeti yapmazdı bizim öğretmenlerimiz.
Ha vefat vs durumu varsa da tolere edilebilir diyorum. Çünkü anneler günü, babalar günü, okuldan almaya gelen anne baba vs bir sürü yaralama potansiyeli olan şey varken tek öğretmenin sorusuna da kulp takmam yani.
çok güzel bir başlık olmuş:) kendi anım aklıma geldi babam evdeki her şeyi tamir ediyor diye tamirci demiştim:)))Hayırlı geceler arkadaşlar öncelikle.
Malumunuz öğrenciler, öğretmenler ve veliler olarak yeni eğitim-öğretim yılına başlamış bulunuyoruz hepimize hayırlı olsun. Ilk haftayı ülkecek atlattık şükür.
Benim derdim ise başlıktaki soru. Güncel haberlerden pantolon alamayan ebebeynle alakalı acı haberi duymuşsunuzdur. Ve ister istemez benim zihnime gelen anılar benzeri yaşantılarınız sizinkine de gelmiştir belki. Daha küçücükten, daha kendini öğretmenine savunamayacak kadar minikken yaşatılan garibanlık içeren türden anılar malesef...
Tek tip kıyafetin disiplin-düzen-nizam-eşitlik algısı anlayışına olan etkisi yadsınamaz elbette lakin; belki buna bizim de zamaninda bazen uyamamamizin sebebi intizama isyandan ziyade, ailemizin ikinci bir ayakkabı-kıyafeti alacak kudrette olamamasiydi. Kenara koseye cekilip usulca, incitmeden sebebi sorularak halledilecek basit meselelerde yargisiz infaza ugramakti gordugumuz muamele.
Suistimal eden ogrenciler belli olurdu halbuki...
Ilkokul, ortaokul, lise fark etmeksizin her cocuk,ergen inanilmaz hassastir maddi meselerde. Malesef bu hassasiyete riayet edilmiyor, edilemiyor.
Eliyle, fiiliyle duzeltemeyecegi imkansizliklarin o yaşlarda yuzune vurulmasi, kaldirilmasi agir bir yuk olarak biner omuzlarina ve psikolojisini olumsuz etkiler. Hatta hayata, insanlara ve gelecege bakisi da bundan olumsuz etkilenebilir. Durumun zaten farkindadir o, cocuklar her seyin farkindadir aslinda lakin bu gibi durumlarin baska biri tarafindan hissettirilmesi hatta ve hatta "BABAN, ANAN NE IS YAPIYOR?"(!) tarzi sorularla butun sinifin onunde rencide edilmesi onu yaralar... Arkadaslariyla kiyasa goturur hatta butun sinifin onunde ağlayabilir kendini tutamadan(bizzat zamaninda yasadim) daha niceleri... Belki ailesi zor gunler geciriyordur gecim bakimindan, belki ailesi yoktur... Hazir yeni donem basladi, lutfen bu soruyu sormayin egitimciler ve bu sorunun cocugunuza hatta hicbir cocuga sorulmasina izin vermeyin sayin veliler...
Bu illa ki ogrenilmek istenilen bir bilgiyse (Kİ NEDEN, HANGİ ÇIKAR UĞRUNA VEYA HANGİ CIFTE STANDART UYGULAMASI ADINA OGRENILMEK ISTENIR GENELDE ACABA?!) bunu ogrenmenin bin turlu hassas yolu var.
Haddimi aşan bir cumlem varsa özur diliyorum simdiden sadece icimi dokmek ve bu durumun yasanmasina bir nebze de olsa engel olmak istedim.
Herkes Bir'iciktir. Minik yurekler incinmesin, koşarak gitsinler okullarina...
Bende aynı fikirdeyim sizinle arkadaşım. Geçen sene kızım anaokuluna giderken sınıfta babası vefat etmiş bir arkadaşı vardı. Ve baba şiiri verdiler. Çocuklara ezberletilmesi için.Kesinlikle katılıyorum ve okullarda etkinlik adı altında örnek anneler günü gibi etkinlikler kutlanmasın fakülteden mezun olana kadar hiç bir arkadaşım veya öğretmenim bilmedi annemi çok küçük yaşta kaybettiğimi lütfen eğitimci arkadaşlar minicik kalpler bilseniz neler yaşıyor ne fırtınalar kopuyor
Kiyamam yaaçok güzel bir başlık olmuş:) kendi anım aklıma geldi babam evdeki her şeyi tamir ediyor diye tamirci demiştim:)))
Bu cok fazla degil mi sizce de? Yuzume vurdular filan.. Elbette üzülmüş olabilir ama bu kadari gerçekten normal degil (baska seyler sorulup soylenmediyse tabii) Hayat boyu bi yerlerde anne baba ile alakali seyler sorulacak, illa ki karsisina cikacak.. Cocugun bu konuyla baslayip asagilik kompleksi ile yetismesi, surekli tetikte beklemesi ona hayatin her alanında zorluk yaşatır..Bir tanıdıgimin oğlu geçen sene okula başladı. Babası seneler evvel ölmüş bir çocuk. Okulda öğretmen soruyor baban ne iş yapıyor diye okulla evin arası 15 dk çocuk koşarak eve geldi. Annesi ile oturuyorduk bişey oldu sandik ettiği tek laf yüzüme vurdular babasizligimi. Sorulmasin düşüncesiz olunmasin bu çocukların psikolojisi de önemli değil mi öğretmenler için
Yanında çok bahsedilmiştir. Acinmistir vs. Okulda sorulunca da tak etmiştir. Yazık. İnsan bunları duydukça üzülüyor. Ama bizden de hep aile bilgileri istenir. Mecbur öğretmenler öğrenmek durumundaydı. Gerçi şimdi direkt form doldurtarak hallediyoruz. İlkokul çocuklarına nasıl yapılıyor bilmem. 9. Sınıfta öğrenci tanıma formlarimiz var. Hiçbir ogrencime şimdiye kadar ailesiyle ilgili soru sormadım. Kendisi konu acmadiysa. Çalıştığım bölgede boşanma ebeveyn kaybi maddi güçlük çok çünkü.Bu cok fazla degil mi sizce de? Yuzume vurdular filan.. Elbette üzülmüş olabilir ama bu kadari gerçekten normal degil (baska seyler sorulup soylenmediyse tabii) Hayat boyu bi yerlerde anne baba ile alakali seyler sorulacak, illa ki karsisina cikacak.. Cocugun bu konuyla baslayip asagilik kompleksi ile yetismesi, surekli tetikte beklemesi ona hayatin her alanında zorluk yaşatır..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?