Arkadaşlar çok zor durumdayım. Lütfen fikirlerinizi esirgemeyin benden.
Biz 4 kardeşiz. 3 kız bir erkek. Babam doğdugundan beri tüm yatırımını abim için kullandı. Tahmin edersiniz erkek evlat diye. iki ablamda annemde çalışarak bundan 15 yıl önce falan ( ben daha küçüktüm) 3 katlı görenlerin ağzının
açık kaldığı bir ev yaptılar. O dönemlerde abim gene çalışmıyordu ama hiç bir eksiği yoktu maddi manevi. Daha sonra abimin baskılarıyla o ev satıldı. Amaç abime iş kurmak. Tabi ev satılırken ne annemin nede ablamların fikri
alınmadı. Abimle babam karar verdi bu olaya ve gerçekleştirdiler. Arabalar alındı veee 2001 krizi. Arabaların değeri düştü para kazandırmadı vs. O dönemde iki ablamda evlendiler ama herkes kendi kendine yaptı çeyizini çalışarak
babadan destek görmediler. Sonra abim evlenmeye kalktı ve arabanın biri satılarak onun düğünü eşyası ve takısı yapıldı hiç borcu olmadan evlendirildi. Evlendikten sonra da yaklaşık 1,5 sene çalışmadığı için diğer arabada gitti onun uğruna. Bu arada ben büyüdüm hiç dersaneye gitmeden üniversiteyi kazandım. Ama babam göndermek istemedi yeter okudugun gir bir işe çalış dedi. Ama saolsun annem karşı çıktı ve ben hem çalışarak hemde okudum yani ondan hiç bir destek görmeden hatta destek olarak okudum. Okulum bitti işe girdim 4 yıl boyunca aldığım maaşı kuruşu kuruşuna eve verdim. 20 tl harçlık alarak çocuk gibi. Ben çalışırken tabi ailenin bir sorunu yoktu kira ödeniyor, faturalar ödeniyor, evin geçimi sağlanıyordu. Bu arada babamında bir mesleği yok şöför. Sonra ben evlendim. Ama desteğimi hiç çekmedim üzerlerinden. Markete gidip alışverişlerini yaptım anneme harçlığını verdim. Zor zamanlarında hep destek oldum. Bu arada kendi çeyizimi bile eşimle birlikte aldık. Banada bir kuruş faydaları olmadı. Düğünümdede bişey takmadılar. Daha sonra babam işsiz kaldı yaşıda geçti tabi emeklide değil zor durumdaydı eşimden gizli kredi çekip 10 milyar para verdim kendisine. Üstünüde kendisi çalışarak ödeyecekti. Ama işleri bir türlü yolunda gitmedi. Ben düğün borcu yetmezmiş gibi birde babamın kredi borcunu ödedim. Sıkıntıdan hergün kavga ederdik. Bilse böyle bişey yaptıgımı anında boşanır benden. Haklıda. Şuan benden başka annemlere destek olan kimse yok. Ben bide kredi borcu ödüyorum düşünün. Bu kadar şey yapmış olmalarına ragmen abim telefon bile etmez para isterler korkusu ile. Diğer ablalarımın durumlarıda çok ahım şahım değil. Ablalarım çalışmıyor evde ikiside evleri var. çocukları var öyle kendi yağlarında kavruluyorlar ancak kendilerine yetebiliyorlar. Ben çalışıyorum çalışmak zorundayım çünkü. Bankaya borcumuz var çünkü kredi ile ev aldık 5 yıl ödemesi var daha. 4 yılım bitecek evleneli daha çocugum yok cesaret edemiyoruz yapmaya. Şuan annemlerin birkmiş kira ev kredi kartı borçları oldugunu ögrendim yaklaşık 4 milyar. Diğer ablalarım benim kadar düşünmüyor bu olayı ne olacak nasıl ödenecek diye. Abimin işi olmaz telefon bile etmez bırakın yardım etmeyi. Benimde imkanım yok bişey yapmaya. Bu zamana kadar elimden gelen ne varsa fazlasıyla yaptım. Kendim yemedim onlara götürdüm giymedim parasını anneme verdim parasız kalmasın diye. Bundan sonra ne olacak nasıl olacak bilmiyorum. Geçimlerini nasıl sağlayacaklar bilemiyorum babamda artık yaşlandı 55 yaşında. Şöför olarak çalışıyor. Ama daha ne kadar çalışabilir bilemiyorum. Ben de eşime bu böyle olmayacak kimsenin bişey yaptığı yok. O insanlarında yapacak bişeyleri yok biz senle boşanalım ben aileme bakayım sende kurtul bu sıkıntılardan dedim. Çünkü oda haklı olarak kızıyor söyleniyor. Anlayacağınız şuan elim ayağım bağlı ne yapacağımı bilemiyorum kimsenin dert ettiğide yok benim kadar bende düşünüyorum düşünüyorum işin içinden çıkamıyorum. Sizce ne yapmalıyım Allah aşkına bir akıl verin kafayı yiycem.
Biz 4 kardeşiz. 3 kız bir erkek. Babam doğdugundan beri tüm yatırımını abim için kullandı. Tahmin edersiniz erkek evlat diye. iki ablamda annemde çalışarak bundan 15 yıl önce falan ( ben daha küçüktüm) 3 katlı görenlerin ağzının
açık kaldığı bir ev yaptılar. O dönemlerde abim gene çalışmıyordu ama hiç bir eksiği yoktu maddi manevi. Daha sonra abimin baskılarıyla o ev satıldı. Amaç abime iş kurmak. Tabi ev satılırken ne annemin nede ablamların fikri
alınmadı. Abimle babam karar verdi bu olaya ve gerçekleştirdiler. Arabalar alındı veee 2001 krizi. Arabaların değeri düştü para kazandırmadı vs. O dönemde iki ablamda evlendiler ama herkes kendi kendine yaptı çeyizini çalışarak
babadan destek görmediler. Sonra abim evlenmeye kalktı ve arabanın biri satılarak onun düğünü eşyası ve takısı yapıldı hiç borcu olmadan evlendirildi. Evlendikten sonra da yaklaşık 1,5 sene çalışmadığı için diğer arabada gitti onun uğruna. Bu arada ben büyüdüm hiç dersaneye gitmeden üniversiteyi kazandım. Ama babam göndermek istemedi yeter okudugun gir bir işe çalış dedi. Ama saolsun annem karşı çıktı ve ben hem çalışarak hemde okudum yani ondan hiç bir destek görmeden hatta destek olarak okudum. Okulum bitti işe girdim 4 yıl boyunca aldığım maaşı kuruşu kuruşuna eve verdim. 20 tl harçlık alarak çocuk gibi. Ben çalışırken tabi ailenin bir sorunu yoktu kira ödeniyor, faturalar ödeniyor, evin geçimi sağlanıyordu. Bu arada babamında bir mesleği yok şöför. Sonra ben evlendim. Ama desteğimi hiç çekmedim üzerlerinden. Markete gidip alışverişlerini yaptım anneme harçlığını verdim. Zor zamanlarında hep destek oldum. Bu arada kendi çeyizimi bile eşimle birlikte aldık. Banada bir kuruş faydaları olmadı. Düğünümdede bişey takmadılar. Daha sonra babam işsiz kaldı yaşıda geçti tabi emeklide değil zor durumdaydı eşimden gizli kredi çekip 10 milyar para verdim kendisine. Üstünüde kendisi çalışarak ödeyecekti. Ama işleri bir türlü yolunda gitmedi. Ben düğün borcu yetmezmiş gibi birde babamın kredi borcunu ödedim. Sıkıntıdan hergün kavga ederdik. Bilse böyle bişey yaptıgımı anında boşanır benden. Haklıda. Şuan benden başka annemlere destek olan kimse yok. Ben bide kredi borcu ödüyorum düşünün. Bu kadar şey yapmış olmalarına ragmen abim telefon bile etmez para isterler korkusu ile. Diğer ablalarımın durumlarıda çok ahım şahım değil. Ablalarım çalışmıyor evde ikiside evleri var. çocukları var öyle kendi yağlarında kavruluyorlar ancak kendilerine yetebiliyorlar. Ben çalışıyorum çalışmak zorundayım çünkü. Bankaya borcumuz var çünkü kredi ile ev aldık 5 yıl ödemesi var daha. 4 yılım bitecek evleneli daha çocugum yok cesaret edemiyoruz yapmaya. Şuan annemlerin birkmiş kira ev kredi kartı borçları oldugunu ögrendim yaklaşık 4 milyar. Diğer ablalarım benim kadar düşünmüyor bu olayı ne olacak nasıl ödenecek diye. Abimin işi olmaz telefon bile etmez bırakın yardım etmeyi. Benimde imkanım yok bişey yapmaya. Bu zamana kadar elimden gelen ne varsa fazlasıyla yaptım. Kendim yemedim onlara götürdüm giymedim parasını anneme verdim parasız kalmasın diye. Bundan sonra ne olacak nasıl olacak bilmiyorum. Geçimlerini nasıl sağlayacaklar bilemiyorum babamda artık yaşlandı 55 yaşında. Şöför olarak çalışıyor. Ama daha ne kadar çalışabilir bilemiyorum. Ben de eşime bu böyle olmayacak kimsenin bişey yaptığı yok. O insanlarında yapacak bişeyleri yok biz senle boşanalım ben aileme bakayım sende kurtul bu sıkıntılardan dedim. Çünkü oda haklı olarak kızıyor söyleniyor. Anlayacağınız şuan elim ayağım bağlı ne yapacağımı bilemiyorum kimsenin dert ettiğide yok benim kadar bende düşünüyorum düşünüyorum işin içinden çıkamıyorum. Sizce ne yapmalıyım Allah aşkına bir akıl verin kafayı yiycem.