Merhabalar. Sanıyorum ki forumda ilk başlığım olacak. Uzun bir yazı olacak gibi, o yüzden şimdiden kusuruma bakmayın lütfen. Ama bu durumu anlatabileceğim kimsem yok. Hem rahatlamak, hem de sizlere akıl danışmak istiyorum.
Ben 23 yaşındayım. Babam ve annem 32 senelik evli. Annem inanılmaz fedakar, sorumlu, evi harikulade şekilde çekip çeviren, insanlar tarafından bir hayli sevilen, çok iyi bir insan. Babam küçük yaşta evden çıkmış, ailesi köstek olmadıysa da yanında aile desteği görmemiş, zeki, çalışkan bir insan. Annem ile evlenmesi hayat kalitesini bayağı yükseltmiş, dediğim gibi dert tasa çıkarmayan, becerikli, fedakar, borcun b sini ailesine bildirmemiş bir kadın çünkü.
Babam da genel olarak çok iyi, tatlı, ev işlerine her daim yardım eden, esprili, annemin ailesinde vs çokça sevilen bir insan. Fakat iyiyken çok iyi, kötüyken çok kötü denilecek cinsten biri. Bu huyu abime de sirayet etmiş, abim de aynen böyle biri. O yüzden çok sürtüşüyorlar. Annemin tam anlamıyla mantıklı iletişim kurabildiği insan bir ben varım çekirdek ailede.
Annem tansiyon hastası. Babamın zamansız ve tamamiyle mantıksız yükselmeleri, asabiyeti ve o anlarda kullandığı tabirleri, kelimeleri yüzünden çok yıpranıyor. Babam bunu bana da yapıyor, ama ben sineye çekerim geçer. Ne de olsa çocuğuyum. Fakat annemin haklı olarak gururu yerle bir oluyor. En son bu tip bir olayı geçtiğimiz hafta yaşadılar. Annem rahatsızlandı. Babam yemin şart etmiş ki bir daha böyle yersiz sinirlenmeyeceğim diye.
Son olay Pazar günü patladı. Ben tartışma seslerine uyandım. Burada siyasi paylaşım yasak olduğu için tartışmanın içeriğini tam olarak veremiyorum. Fakat babam hem çekirdek hem geniş ailemizde siyasi yönden aksi düşünen tek insan. Referandum sabahı da tercihimizden ötürü bize hitaben sarf ettiği hakaretlere uyandım. Susmalarını bekledim fakat tartışma çok alevliydi. Daha doğrusu babam kendini yırtarcasına bağırıyor, annem cevap vermiyordu. Kalktım. Babam ekmek almaya ve oy kullanmaya dışarı gitmişti.
Annem babama gülerek espri yapmış sabah. Babam delirmiş. Kendi kendine saydırmış. Söylediği çok ağır şeyler var fakat siyasi içerik olmaması için yazamıyorum. En sonunda da anneme, "o şekilde oy verirsen seni boşarım" demiş.
32 yıllık ve yukarıda saydığım özelliklere sahip anneme bu lafı etmiş. Bu arada hiç birimiz uç siyasi insanlar değiliz, babam hariç. Günlük hayatına siyaset karıştırmayan insanlarız. Yani annemin bu hususta holigan bir tarzı falan yok.
Bana ettiğini duydugum laflar zaten koymuştu ama bunu duyunca inanamadım. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. O sırada babam alışverişten geldi, siniri yatışmış, fakat özür dilemek yerine geyik muhabbeti yaparak düzelmeye çalışıyordu. Bana "Bak Brooke, gazetede şu haberi okusana", anneme "Hayatım ooo bu kahvaltı ne böyle, ellerine sağlık, çay koyar mısın?" gibi gibi. Ben düzgün davandım. Haberi okudum, yorum yaptım vs. Annem hiçbir şey demedi fakat çayını koydu. Baktı ki bozuldugumuz aşikar, geçti oturdu. O sırada şehirdışından abim geldi,iki aydır görmediği halde merhabadan öte muhabbet etmedi çocukla. Nasılsın bile demedi. Anneme küsünce bize de küsüyor adam. Abim olayın içeriğinden habersiz. Söylesek çıldırır.
Annem kızım ben teyzene gideceğim, bu lafı hazmetmem mümkün değil, ben bunu hak etmedim dedi. Ben de ona katılıyorum. Ben de geleceğim dedim. Zaten okulum yakın oldugu ve teyzem yanlız yaşadığı için çokça geliyoruz esasında. Pazar gününden beri eve gitmedik. Ben babama referandum sonrası sonuca ilişkin ılımlı bir mesaj gönderdim. Cevap dahi vermedi.
Babam özür diliyor vs olsa orta yol bulmaya çalışacağım ancak öyle birşey yok. Pazar gününden beri ne aradı ne sordu. Nerede oldugumuzu bile kesin olarak bilmiyor, tahmin ediyordur. Yarın annemin doğumgünü. Dün beni çekti konuştu annem. Ailenin en küçüğü benim fakat benden başka herkes sorumsuzca davranıyor. Sonra ben düzeltmeye uğraşıyorum. Artık çok yıprandım. Keşke birileri de beni idare etse diyorum bazen, oh ne güzel öyle deli insan olmak... İnsanlar seninle uğraşıyor, sen insanlarla değil.
Tek bir tartışmada kullanılan tek bir kelime gibi düşünebilisiniz ama meselenin içi inanın öyle değil. Bu sözler unutulmuyor. 32 yıllık evlilikte kaç defa oldugunu siz hesap edin. Ayrıntı çok veremiyorum zaten çok uzun oldu. Uzun yazdıgım için kusura bakmayın lütfen.
Ben ne yapacağım?
