Babamı kaybettim, eşim üzerinden 1 hafta geçmeden beni ağlattı, boşanma aşamasına geldim. Siz olsanız ne yapardınız?

Rabbim içine kalbine ferahlık versin 🤲🏻 Aslında çok şanslısın, yılların gençliğin gitmeden, çoluğun Çocuğun olmadan kendini göstermiş, ama şuan acı çektiğin için bunu göremiyorsun.
Geçecek bunu unutma, Allahın izni ile herşey çok daha güzel olacak.
 
Psikologda oyle söyledi boyle zamanlarda asıl kisilikler cikarmis ortaya ama inanilmaz bir hayal kirikligi yasiyorum
Başın sagolsun ve çocuksuz kurtulduguna sevin inanki sevin yani çoknet şekilde.birdaha bencil anlayışsız biriyle bağın olmuycak .daha çok yazarımda burdan.gerekyok.yazarımda yazamam😒herşey yoluna giriyor .Allaha sığın zor ama geçicek .hiç üzme kendini .imtihan zordur ama zamanla anlayacaksınki.bu şer aslında sana hayır getircek.kendi yaşadıklarımı yazsam dersin nasıl dayañdın be abla dersin .geçicek yaralar kapancak.yalnız degilsin bak burda bizler varız .yaz bize gerekirse reelde bile dertleşebiliriz sakın ipesapa gelmez angut biri için üzülme değmezzzzz.bunu sonra anliycaksın
 
Merhabalar. Şuanda çok kötü bir dönem geçiriyorum ve kafam çok karışık belki birilerinden fikir almak iyi olur düşüncesiyle buraya yazmaya karar verdim. Babam 4 yıldır kanser hastasıydı, ben 7 yıllık ilişkim olan kişiyle 11 aylık evliyim dışarıya gelin gittim ve benim düğünümden sonra kötüleşmeye başladı çok zor günler geçirdik organ yetmezliğine girdi son dönemleri hem onun için hem bizim için çok ağır geçti ve 8 Nisan da babamı kaybettim. Bu esnada eşim 26 günlük askerdeydi ve son günlerinde de cenazesinde de bulunamadı sadece telefondan görüşüyorduk. Biz 3 kız kardeşiz, ben en küçükleriyim ablalarım evli çocuklu onlar da dışarda yaşıyorlar ve bizim tüm akrabalarımız farklı illerdeler bu durumda annem babamdan sonra tek başına kaldı biz de acımız daha çok taze olduğu için ilk yıl annemizin belirli araliklarla bizlerin yanında kalmasına karar verdik tek çıkar yolu buydu bizim ona onun bize ihtiyacı vardı bu süreçte çünkü hem öncesi hem kaybetme süreci çok kötüydü çok zor günler geçirmiştik ilk benim yanıma gelecekti 1 bucuk ay falan kalmasını istiyordum sonra diğer ablamin yanina gececekti ve en azından ilk zamanları bu şekilde atlatacaktık. Ben bu durumu babamın kaybettikten 3 gün sonra eşimle paylaştım ve geriye çok sert bir tepki aldım 1-2 haftadan fazla misafir edemeyecegini ev ev üstüne olmayacağını asla rahat edemeyeceğini söyledi ve çok kötü bir üslupla bana rest çekti ve hiç geri adım atmadı. Benim evliliğim boyunca ne annem ne babam ne ailemden kimse evime gelmemişti babam bir kere bile evime gelemeden vefat etti bense onun ailesini akrabalarını defalarca ağırladım misafir ettim hep tek taraflı oldu bu durumlar ve annemin maaşı evi arabası var asla maddi manevi bir yükü olmaz hicbirimize çok düşünceli etliye sütlüye karışmayan anlaşması çok kolay biridir bugüne kadar da hicbir damadıyla bir sorunu olmamıştır Bu kadar kötü bir zamanda bunu yaşatması çok canımı yaktı ve bunca yıldır ilk defa ben de geri adım atmadım alttan almadım annemi kabul etmiyor ve bu kadar acı günümde merhamet etmiyorsa daha ayrilabilecegimizi söyledim o da karşılık olarak gerekeni yap bende bitti sözümden dönmem yazdı sonrasında tamamen sessiz kaldım olaydan 8 gün sonra 7 defa falan aradı açmadım ve ardından tekrar telefonumu açmadın bir daha yüzünü gormek istemiyorum sözünün arkasinda dur seklinde rest mesajı atti yine sessiz kaldım ama her şeye rağmen yas bayramı, ölüm bu diye bayramda benim ve ailemin yanına gelmesini bekledim gelmedi üstüne bir de 1 mayıs akşamı bana gel eşyalarını topla şeklinde mesaj attı ve bunun icinde 9 mayısa kadar süre verdi ailem gitmeden önce son kez kendini arayıp gideceğimizi haberdar etti yine aynı kafadaydı bir yıl dolunca anlaşmalı boşanırız gelsin alsin eşyasını dedi bunun uzerine babamın yas bayramının üçüncü günü 2 eniştem ve bir ablamla evlendigim sehre esyalarimi toplamaya gittim onca seyin üstüne bir de evimi topladım geldim hemen ertesi gün ailesi de kendi de beni engelledi her yerden tüm dugun kına söz nişan resimlerini sildi şimdi kızları ekliyor sosyal medyadan ve biz hala evliyiz şuanda inanilmaz bir boşluktayım çok büyük bir hayal kırıklığı yaşadım o kadar kendilerini haklı goruyorki karşı taraf aklım almıyor ve tüm herkesten saklıyorlar şuan da durumları bense psikologa gitmeye başladım çok kötü bir durumdayım bugunumde bunu yaşayanı affetseydim kendime saygım kalmazdı ama bir yandan da yaşanmışlık çok fazla ve çok yalniz hissediyorum şuan hem babasızlık hem bir anda değişen hayatım hepsini kabullenmek cok zor geliyor. Doğru mu yapıyorum baska ne yapabilirim bilmiyorum ...
Kötü gününüzde böyle yaptıysa asla geri adım atmayın eş bulunur anne baba bulunmaz 😔
 
Hayır degildi asla olsa evlenmezdim ki hasta babami bırakıp, evlendikten sonra kendi de ailesi de cok değişti köprüyü gecene kadar muhabbetiydi resmen
Bu öküzlere neoluyor böyle.adam degiller cünki .evlilige kadar prenses gibi hissetirip canavar oluyolar.bizzat bende yaşadım çocuktan sebepte halende sıkıntı yasatıyolar.sadaka ver şükür namazi kıl bağın yok onlara inan yat kalk dua et erken anladın..ya senelerin boşa gitseydi.şuan henüz sevgin vardır neden benn haketcek naptımlar olcak.gün gelcek okadar kabullencek ve iyikiiii diyceksinki .
 
Allah razı olsun .Sanırım altında yatan sebep sevgi saygı olmaması çünkü böyle bir zamanda yalnız yüz üstü bırakılmamı baska bir seye baglayamiyorum.
Eğer kendi annesinin gelme durumu olsa.tek kalmış sokaktami birakayim deyip seni buna mecbur bırakıp beraber bile yaşardınız .insan eşinin acısına saygı duyup 1hafta 2hafta nedirki ya .misafir et .verdigi tepki temelli gelsin gitcek yeri yok demissiniz gibi .inan bana kendi annesine bunu senin yapmanı asla izinvermez .yaparsınız demiyorum. Yaptirmaz .genelde böyle benciller.haklı çıkamazsın.hiç ugraşma .böyle biri için üstüste geldimi herşey bilki orda kaderinin değişceği nokta .isyan etme yeterli.yoksa acına ben burda üzüldüm el insaf ya el insafff .eş demek koyuna almakmi sadece .bi hayatı paylaşabilmek .evlilik sabırdan geçer. 2hafta değil yıllarca yaşayanlar var .kendi annesine bunu yapmaz yaptırmaz.sakın üzülme yalnız degilsin .dertleş bizimle .gelişmeleri yaz .üzüldüm insanız .kayıtsız kalamayız
 
Merhabalar. Şuanda çok kötü bir dönem geçiriyorum ve kafam çok karışık belki birilerinden fikir almak iyi olur düşüncesiyle buraya yazmaya karar verdim. Babam 4 yıldır kanser hastasıydı, ben 7 yıllık ilişkim olan kişiyle 11 aylık evliyim dışarıya gelin gittim ve benim düğünümden sonra kötüleşmeye başladı çok zor günler geçirdik organ yetmezliğine girdi son dönemleri hem onun için hem bizim için çok ağır geçti ve 8 Nisan da babamı kaybettim. Bu esnada eşim 26 günlük askerdeydi ve son günlerinde de cenazesinde de bulunamadı sadece telefondan görüşüyorduk. Biz 3 kız kardeşiz, ben en küçükleriyim ablalarım evli çocuklu onlar da dışarda yaşıyorlar ve bizim tüm akrabalarımız farklı illerdeler bu durumda annem babamdan sonra tek başına kaldı biz de acımız daha çok taze olduğu için ilk yıl annemizin belirli araliklarla bizlerin yanında kalmasına karar verdik tek çıkar yolu buydu bizim ona onun bize ihtiyacı vardı bu süreçte çünkü hem öncesi hem kaybetme süreci çok kötüydü çok zor günler geçirmiştik ilk benim yanıma gelecekti 1 bucuk ay falan kalmasını istiyordum sonra diğer ablamin yanina gececekti ve en azından ilk zamanları bu şekilde atlatacaktık. Ben bu durumu babamın kaybettikten 3 gün sonra eşimle paylaştım ve geriye çok sert bir tepki aldım 1-2 haftadan fazla misafir edemeyecegini ev ev üstüne olmayacağını asla rahat edemeyeceğini söyledi ve çok kötü bir üslupla bana rest çekti ve hiç geri adım atmadı. Benim evliliğim boyunca ne annem ne babam ne ailemden kimse evime gelmemişti babam bir kere bile evime gelemeden vefat etti bense onun ailesini akrabalarını defalarca ağırladım misafir ettim hep tek taraflı oldu bu durumlar ve annemin maaşı evi arabası var asla maddi manevi bir yükü olmaz hicbirimize çok düşünceli etliye sütlüye karışmayan anlaşması çok kolay biridir bugüne kadar da hicbir damadıyla bir sorunu olmamıştır Bu kadar kötü bir zamanda bunu yaşatması çok canımı yaktı ve bunca yıldır ilk defa ben de geri adım atmadım alttan almadım annemi kabul etmiyor ve bu kadar acı günümde merhamet etmiyorsa daha ayrilabilecegimizi söyledim o da karşılık olarak gerekeni yap bende bitti sözümden dönmem yazdı sonrasında tamamen sessiz kaldım olaydan 8 gün sonra 7 defa falan aradı açmadım ve ardından tekrar telefonumu açmadın bir daha yüzünü gormek istemiyorum sözünün arkasinda dur seklinde rest mesajı atti yine sessiz kaldım ama her şeye rağmen yas bayramı, ölüm bu diye bayramda benim ve ailemin yanına gelmesini bekledim gelmedi üstüne bir de 1 mayıs akşamı bana gel eşyalarını topla şeklinde mesaj attı ve bunun icinde 9 mayısa kadar süre verdi ailem gitmeden önce son kez kendini arayıp gideceğimizi haberdar etti yine aynı kafadaydı bir yıl dolunca anlaşmalı boşanırız gelsin alsin eşyasını dedi bunun uzerine babamın yas bayramının üçüncü günü 2 eniştem ve bir ablamla evlendigim sehre esyalarimi toplamaya gittim onca seyin üstüne bir de evimi topladım geldim hemen ertesi gün ailesi de kendi de beni engelledi her yerden tüm dugun kına söz nişan resimlerini sildi şimdi kızları ekliyor sosyal medyadan ve biz hala evliyiz şuanda inanilmaz bir boşluktayım çok büyük bir hayal kırıklığı yaşadım o kadar kendilerini haklı goruyorki karşı taraf aklım almıyor ve tüm herkesten saklıyorlar şuan da durumları bense psikologa gitmeye başladım çok kötü bir durumdayım bugunumde bunu yaşayanı affetseydim kendime saygım kalmazdı ama bir yandan da yaşanmışlık çok fazla ve çok yalniz hissediyorum şuan hem babasızlık hem bir anda değişen hayatım hepsini kabullenmek cok zor geliyor. Doğru mu yapıyorum baska ne yapabilirim bilmiyorum ...
Öncelikle başınız sağolsun. Ancak annenizin ilk olarak sizde kalması hata olmuş. Daha çok yeni evlisiniz. Öncelikle ablalarınız sorumluluk almalıydı. Eşinizin sert tepkisi yanlış. Ama 1-2 hafta misafirliğe gelen eş ailesiyle 1.5 ay annenizle yaşamayı bir tutmanız da sizin hatanız olmuş. Umarım orta yolu bulursunuz.
 
Sildim hic geri adım da atmadım ama içimde kopan kıyameti bir de bana sor
Geçicek zamanla ilerde bugünleri bu kendini heder etmelerine napmışım diyceksin hayat olgunlaştırırken yaralıyor o yaralar sayesinde ise seçim yaparken hatadan uzak oluyoruz. Neler geciyor neler .hiç neden deme demeyi isterdim.ama geçene kadar .diyo insan 😔 .hersey Allahtan.imtihan rabbim gonlüne ferahlik versin .
 
basın sagolsun. acın da taze ama gececektır.. allahım yardımcın olsun..
esın ınsan degılmıs.. agzımı bozmamak ıcın eleye eleye yazmaya calısıyorum olmuyor .. senın acın onun acısı degılmıs.. yanı aslında karı koca olmamıssınız henuz. sevgı yok. 7 yıl dıyosun da bencıl pisliğin teki. bırak gıtsın. sen de annenın yanında kal bı sure.. bosanırsınız. coluk cocuk olmadan anlaman sukur sebebı.. ıstemıyorsa bıle bu uslupla soylenmez.. zamanla anlasılıp duzenlenebılcek seyler . annen de zaten kendı rahatsız olur duramaz kı sureklı baskasında... kafasını toparlayana kadar anlasabılırdı.. ay cok sey var da dencek... sosyal medyadakı kızlarla ona mutluluklar..
Nasıl ya hemen birilerine mi koşmuş.resimleride silmiş ohooo o bunj bekliyomuş.defolsun pislikyuvası herif 😑😑
 
Anne ya da baba vefatlarından sonra bir süre beraber kalınabilir, kadın erkek farketmez bu. Bahsettiğiniz zaman bir buçuk ay, kimsenin incileri dökülmez bu sürede.
Babasını kaybetmiş eşine böyle rest çekip, tepki vermek insanlığa sığmaz kesinlikle.

Önceki konunuzda eşinizin sürekli bekar arkadaşlarıyla dışarı çıktığını, siz tepki verince işi şiddete kadar götürmüs. Kısaca eşiniz evlilik hayatını sevmemiş, ilk fırsatta da yolunu bulup boşanmaya getirmiş işi. Baba vefatı hemen sonrasında böyle bir durum, oldukça zordur sizin için. Allah kolaylık versin. Ama evlilğin başında böyle birinden kurtulmaniz sizin için en hayırlısı olmuş.
 
Çıkaracaktınız efendim. Benden çok daha olgun ve akıllıymış. :)) Maşallah hayrını görün aklınızın ne diyeyim. :)) Kendiniz için yetimim diyen sizsiniz ayrıca, kendinize çocuk sıfatı yakıştıran da sizsiniz. Siz kendinize çocuk derseniz herkes size çocuk der. Aynı şekilde kendinize kıymet vermemişsiniz zamanında ki eşiniz de sizi bişey yerine koymamış. İtaat etmeyi kestiğinizde koyvermiş kapının önüne.
Googleden kopyaladıģınız yetim =babası ölen (çocuk )~.evlat anlamına geldigini bilmenizi isterim

küçuķken ölse yetim kaliyoruz da .büyüdüm yetim olmuyorsak peki mantıkli bi açıklama bekliyorum..o çocuk yazan yeri iyice arastırın evlat anlamında

.ve yazılarınız uslubunuzdan erkek oldugunuzu düşünüyorum .üzüntü yaşayan birine .haklı veya haksız olsanizda .tartişmaya girilmiycegini ögrenememişsiniz ne yazıkki.

Fikirler uymayabilir ama kirmaya luzum yok fikir uymaz bu gayet normal.insanın acısı var .kendini acındirma diyorsunuz .ısrarla yazma uzatma diyor anlamiyorsunuz ee bu arada ben konusahibinin avikatiyim memnun oldum .
 
Annemin böyle bir talebi bile olmadı biz ikna etmeye calisiyorduk hatta gelsin yanimiza diye haberi bile yok hatta butun bunlar aslında ben ilk defa reste rest çektiğim icin oldu affedemedim bugunumde vurulan darbeyi eğer ben alttan alsaydim sartlarini kabul etseydim elbette düzelirdi her şey
Belki de anneniz kalmak istemeyecekti sizde bence annenize sormadan erken hareket etmişsiniz.. annem de kızını kaybetti..bir gün bile kalmadı evimde çok istediğim halde..Yas sürecimi tek başıma yaşamak istiyorum dedi...
 
Merhabalar. Şuanda çok kötü bir dönem geçiriyorum ve kafam çok karışık belki birilerinden fikir almak iyi olur düşüncesiyle buraya yazmaya karar verdim. Babam 4 yıldır kanser hastasıydı, ben 7 yıllık ilişkim olan kişiyle 11 aylık evliyim dışarıya gelin gittim ve benim düğünümden sonra kötüleşmeye başladı çok zor günler geçirdik organ yetmezliğine girdi son dönemleri hem onun için hem bizim için çok ağır geçti ve 8 Nisan da babamı kaybettim. Bu esnada eşim 26 günlük askerdeydi ve son günlerinde de cenazesinde de bulunamadı sadece telefondan görüşüyorduk. Biz 3 kız kardeşiz, ben en küçükleriyim ablalarım evli çocuklu onlar da dışarda yaşıyorlar ve bizim tüm akrabalarımız farklı illerdeler bu durumda annem babamdan sonra tek başına kaldı biz de acımız daha çok taze olduğu için ilk yıl annemizin belirli araliklarla bizlerin yanında kalmasına karar verdik tek çıkar yolu buydu bizim ona onun bize ihtiyacı vardı bu süreçte çünkü hem öncesi hem kaybetme süreci çok kötüydü çok zor günler geçirmiştik ilk benim yanıma gelecekti 1 bucuk ay falan kalmasını istiyordum sonra diğer ablamin yanina gececekti ve en azından ilk zamanları bu şekilde atlatacaktık. Ben bu durumu babamın kaybettikten 3 gün sonra eşimle paylaştım ve geriye çok sert bir tepki aldım 1-2 haftadan fazla misafir edemeyecegini ev ev üstüne olmayacağını asla rahat edemeyeceğini söyledi ve çok kötü bir üslupla bana rest çekti ve hiç geri adım atmadı. Benim evliliğim boyunca ne annem ne babam ne ailemden kimse evime gelmemişti babam bir kere bile evime gelemeden vefat etti bense onun ailesini akrabalarını defalarca ağırladım misafir ettim hep tek taraflı oldu bu durumlar ve annemin maaşı evi arabası var asla maddi manevi bir yükü olmaz hicbirimize çok düşünceli etliye sütlüye karışmayan anlaşması çok kolay biridir bugüne kadar da hicbir damadıyla bir sorunu olmamıştır Bu kadar kötü bir zamanda bunu yaşatması çok canımı yaktı ve bunca yıldır ilk defa ben de geri adım atmadım alttan almadım annemi kabul etmiyor ve bu kadar acı günümde merhamet etmiyorsa daha ayrilabilecegimizi söyledim o da karşılık olarak gerekeni yap bende bitti sözümden dönmem yazdı sonrasında tamamen sessiz kaldım olaydan 8 gün sonra 7 defa falan aradı açmadım ve ardından tekrar telefonumu açmadın bir daha yüzünü gormek istemiyorum sözünün arkasinda dur seklinde rest mesajı atti yine sessiz kaldım ama her şeye rağmen yas bayramı, ölüm bu diye bayramda benim ve ailemin yanına gelmesini bekledim gelmedi üstüne bir de 1 mayıs akşamı bana gel eşyalarını topla şeklinde mesaj attı ve bunun icinde 9 mayısa kadar süre verdi ailem gitmeden önce son kez kendini arayıp gideceğimizi haberdar etti yine aynı kafadaydı bir yıl dolunca anlaşmalı boşanırız gelsin alsin eşyasını dedi bunun uzerine babamın yas bayramının üçüncü günü 2 eniştem ve bir ablamla evlendigim sehre esyalarimi toplamaya gittim onca seyin üstüne bir de evimi topladım geldim hemen ertesi gün ailesi de kendi de beni engelledi her yerden tüm dugun kına söz nişan resimlerini sildi şimdi kızları ekliyor sosyal medyadan ve biz hala evliyiz şuanda inanilmaz bir boşluktayım çok büyük bir hayal kırıklığı yaşadım o kadar kendilerini haklı goruyorki karşı taraf aklım almıyor ve tüm herkesten saklıyorlar şuan da durumları bense psikologa gitmeye başladım çok kötü bir durumdayım bugunumde bunu yaşayanı affetseydim kendime saygım kalmazdı ama bir yandan da yaşanmışlık çok fazla ve çok yalniz hissediyorum şuan hem babasızlık hem bir anda değişen hayatım hepsini kabullenmek cok zor geliyor. Doğru mu yapıyorum baska ne yapabilirim bilmiyorum ...
Canım basın sağolsun hic üzülme,seninde imtihanın buymuş ,böylesi daha iyidir bilemezsin,her şer de iyide vardır mutlaka,valla koca bulunur da ana baba bulunmaz,herşeyden önce hakkında hayırlısı ne ise o olsun,Rabbim iyi insanlarla karıştırsin içinize,kıymet bilecek ,Allah korkulu olsun
 
Bu kadar insan aynı düşüncede ve fikirdeyken onun ailesinden bir kisinin bile aklinin bunlari dusunmeye yetmemesi ne acı ya
Düşüncek anlayıs olsa karakterleri öyle olmaz.inanki düşünmemeye çalış. Ayrılık olunca hep karalarlar .ekmek bölünuyor hesabı. İyiyken kötü olursun.nankör olursun olursunda olursun mantık arama cañim biliyorum çok üzücü birdurum ama arsız gidip hemen kızlar buluyor resimleri silerken 8yıla nasıl acımadı. Yürüsün gitsin .sen iyileşince o yalvarcak bak yaşa ve gör .sakin acına laf ettigimi düşünme .bu dert ettigin varya .benim 10senede katlandıklarimın yaninda nokta degil toz tanesi bile degil. Burdan nekadar hassas kirilgan naif oldugunu anlıyorum .bende öyleydim .yasadıkça hiçleşiyor dertler. Sen şuanki tutumunda haklısın ve unutmaya çabala.demek istedigim .şuan bana bu sorun gibi bile gelmiyor. sende güngelcek iyiki diyceksin .daha büyük dertlerden keşke böyle olgunlaşmasak ama imtihan dünyasındayız. İnşallah yazmak istedigimi yanlış anlaşilcak kelimelerle yazmamışımdır 😒
 
Öncelikle başınız sağolsun. Ancak annenizin ilk olarak sizde kalması hata olmuş. Daha çok yeni evlisiniz. Öncelikle ablalarınız sorumluluk almalıydı. Eşinizin sert tepkisi yanlış. Ama 1-2 hafta misafirliğe gelen eş ailesiyle 1.5 ay annenizle yaşamayı bir tutmanız da sizin hatanız olmuş. Umarım orta yolu bulursunuz.
Boşanıyorlar orta yol bulunmadı. Çekişmeli boşanma davası açmışlar birbirlerine.
 
Allahın cezası bir rezilden kurtulmuşsunuz. Babanız giderken bile korumuş kollamış resmen sizi. Adamın yüzünü görmenizi sağlamış. Allah rahmet eylesin. Başınız sağolsun.
Anlaşmalıyı beklemeden iyi bir avukat tutup çekişmeli dava açın. Alın donlarına kadar. Babanızın hayrına bağışlayın.
 
Eşinizin yaptığı kesinlike kabul edilemez ( en azından üslubu) Çoğu kişiye bu konuda katılıyorum. Boşanma cesareti gösterdiğiniz için de tebrik ederim ayrıca. Yıpratıcı bir süreç sizi bekliyor hazırlıklı olun. Ne yalan dilekçeler, yalan beyanlar ortaya konacak..Yalnız mahkemeler olaya sen ben gibi duygusal yaklaşmazlar. Sizin yaşadığınız acı, annenizin size ihtiyaci olduğunu düşünmezler. benzeri birşey yaşadım. Başımdan geçenleri anlatsam şaşırır ve üzülürsün.. Mahkemeler "yazık bu evladını kaybetmiş yazık bu babasını-annesini kaybetmiş" gözüyle bakmıyor malesef.
 
Hanımefendi yetim diye çocuğa derler, siz yetim falan değilsiniz , babanız için Allah'tan rahmet size de bol sabır dilerim ama çok fazla mağduriyet kasıyorsunuz , herkesin ana babası vefat ediyor, anne baba bi tek sizde yok. Eşini de dinlemek istediğim üyeler arasında yerinizi aldınız, hep mağdur hep haklı ne kadar insan gördüysem altından neler çıktı neler. Kınımdın sissizci ızıklışın litfin ahahahaha hic güleceğim yoktu. Pohpoh yorumları ile avunun siz , hep haklı hep mağdur birine anlatacağım bir şey kalmadı hadi kolay gelsin .

Normalde yorumlara hep katılırım da bu sefer olmadı.

Zaten düzgün olan eş gidip de 20 kişiyi misafirliğe çağırmaz, hergün eve misafir sokmaz, eminim konu sahibi de bütün o yemekleri pişirmiştir.

Konu sahibi kabul etmiyorum dese ne olacak, o koca o zaman sen ailemden nefret ediyorsun hadi şimdi boşanalım diyecekti.

Eşi evlenmeyi tamamen pratik bir araç olarak düşünüyor, konu sahibi de bedava hizmetçi. Zaten bu kadar rahat boşanabilmesinin de yüzsüz olmasının da sebebi bu bence, sevgisi yok.

Normalde bu kadın bu kadar iş yaptı, annesini 1-2 ay idare edeyim sonra bakıcı önereyim falan der, adalet duygusu yok ki, konu sahibi ne yapsın? Ailesini ağırlamayı konu sahibinin asli görevi olarak değerlendiriyor büyük ihtimalle.

Konu sahibi anneyi bu sefer çağırmadı diyelim, iki gün sonra ağır hasta olsa yine koca iş yapmıyorsun diye bağıracaktı... kaçınılmaz olan gelmiş sadece.

Kocası aldatıyor olsa da önemi yok, biten bitmiş zaren. Ancak tazminat için kullanılabilir ki zaten anlaşmalı boşanacaklar.
 
Öncelikle basınız sağolsun. Ben konuda çok büyük bir dram veya merhametsizlik görmedim. Vaktini bekar arkadaşlarıyla geçirmek isteyen bir çocuk adamla, annesiyle yaşamak isteyen bir çocuk kadın sırf evlenmiş olmak için evlenmişler, evcilik oynamışlar bir süre ve bitmiş. Çocuk olmadan bitmesi en çok sevindigim nokta oldu.
 
X