Babamı kaybettim, eşim üzerinden 1 hafta geçmeden beni ağlattı, boşanma aşamasına geldim. Siz olsanız ne yapardınız?

Katipsondanbir .!.:

Dava çekişmeliye döner de eşiniz sizin için anası ile yaşamaya zorladığınızi dosyaya koyarsa gelin bi daha ağlayın olur mu? Sizi o kadar uyardım bi haltlar karıştırıyor diye , ama siz görmek istemiyorsunuz belki geri çağırır diye , haberiniz olsun çağırmayacak, adam yönünü başka tarafa dönmüş bile, hakikaten mağdur olacaksınız. İnşallah o zaman gelirsiniz de hatırlatırım size.

Genişletmek için tıkla...

ydgns .!.:

Babasını kaybeden her evlat yetimdir yaş sınırı oldugunu ilk defa sizden duydum aynı hastalikla aynı asamalardan gecip aynı sekilde bir erken kayıp yasasaydiniz bu kadar rahat konusamazdiniz ama yine yasamamanizi dilerim. Tamam sen boyle bir durum yasarsan eşine hak verir onu dinlersin burdaki onlarca kişinin düşünce tarzi yanlış seninki doğru fikrini sana veren de eşimle aynı calisan beynin işte o yuzden anlamamaniza anlam verebiliyorum. Sen hayatinda hic magdur olma haksizliga ugrama o halde bu zihniyetle ne kadar olabilir bilmem ama hayatta basarilar.

Genişletmek için tıkla...

ydgns .!.:

Ya bi kes yürü git şuradan illa bozduracaksin ağzımı benim anlasmali boşanmaya zaten niyetim yok her turlu davaya da savunmaya da açığım senden cok cok daha mantıklı biri olduguma senin aklina gelenlerrin benimde geldigine emin olabilirsin kes sesini artii

Genişletmek için tıkla...

Katipsondanbir .!.:

Oooo çok güzel, tazminat ödeyin de görün.:)

Genişletmek için tıkla...

feruzecerci .!.:

Başınız sağolsun. Allah hakkınızda hayırlı olanı versin. Dar günümüzde yanımızda olmayacaksa niye evli kalırız ki. İyi günde kötü günde diye söz veririz işte kötü gün ve eşinizin tepkisi ne yazık ki merhametsizce ve bencilce.

Genişletmek için tıkla...

-nemesis- .!.:

Daha bosanmadan girdigi her iliski aldatmadir. Hepsini mahkemede sunun. Sonrada sukur icin sadaka falan verin.

Genişletmek için tıkla...

ydgns .!.:

Ya sen kıt mısın özürlü falan mısın. Ben 11 aylık evliysem benim ailemden hiç kimse bu süre boyunca evime gelmediyse babamın vefatinin ardından annemin gelip benimle 1 ay kalması en doğal hakkım bir halt bildiğin yok burada bilmislik taslıyorsun mahkemede de hukukda da 1 veya 2 ay misafirlik den sayılmıyor bile bu bir. Ben aylardır ailesiyle olan samimiyete veya gidip gelmeye ses çıkarmıyorsam o da benim aileme ses çıkarmasın diyeydi evlilikte karşılıklıdır boyle seyler bu iki. Çocuk gelin değilim senden çok çok olgun ve akıllı olduğuma hiç şüphem yok insanlar degisebilir veya gercek yuzunu saklamis olabilir zamaninda güvenmiş olmak benim suçum değil bu üç. Sana daha fazla açıklama yapma geregi duymayacağım zihniyetin cok cahilce ve acımasız çünkü yürü git saçmalıklarınla baskalarini aydınlat

Genişletmek için tıkla...

Katipsondanbir .!.:

Çıkaracaktınız efendim. Benden çok daha olgun ve akıllıymış. :)) Maşallah hayrını görün aklınızın ne diyeyim. :)) Kendiniz için yetimim diyen sizsiniz ayrıca, kendinize çocuk sıfatı yakıştıran da sizsiniz. Siz kendinize çocuk derseniz herkes size çocuk der. Aynı şekilde kendinize kıymet vermemişsiniz zamanında ki eşiniz de sizi bişey yerine koymamış. İtaat etmeyi kestiğinizde koyvermiş kapının önüne.

Genişletmek için tıkla...

ydgns .!.:

Merhabalar. Şuanda çok kötü bir dönem geçiriyorum ve kafam çok karışık belki birilerinden fikir almak iyi olur düşüncesiyle buraya yazmaya karar verdim. Babam 4 yıldır kanser hastasıydı, ben 7 yıllık ilişkim olan kişiyle 11 aylık evliyim dışarıya gelin gittim ve benim düğünümden sonra kötüleşmeye başladı çok zor günler geçirdik organ yetmezliğine girdi son dönemleri hem onun için hem bizim için çok ağır geçti ve 8 Nisan da babamı kaybettim. Bu esnada eşim 26 günlük askerdeydi ve son günlerinde de cenazesinde de bulunamadı sadece telefondan görüşüyorduk. Biz 3 kız kardeşiz, ben en küçükleriyim ablalarım evli çocuklu onlar da dışarda yaşıyorlar ve bizim tüm akrabalarımız farklı illerdeler bu durumda annem babamdan sonra tek başına kaldı biz de acımız daha çok taze olduğu için ilk yıl annemizin belirli araliklarla bizlerin yanında kalmasına karar verdik tek çıkar yolu buydu bizim ona onun bize ihtiyacı vardı bu süreçte çünkü hem öncesi hem kaybetme süreci çok kötüydü çok zor günler geçirmiştik ilk benim yanıma gelecekti 1 bucuk ay falan kalmasını istiyordum sonra diğer ablamin yanina gececekti ve en azından ilk zamanları bu şekilde atlatacaktık. Ben bu durumu babamın kaybettikten 3 gün sonra eşimle paylaştım ve geriye çok sert bir tepki aldım 1-2 haftadan fazla misafir edemeyecegini ev ev üstüne olmayacağını asla rahat edemeyeceğini söyledi ve çok kötü bir üslupla bana rest çekti ve hiç geri adım atmadı. Benim evliliğim boyunca ne annem ne babam ne ailemden kimse evime gelmemişti babam bir kere bile evime gelemeden vefat etti bense onun ailesini akrabalarını defalarca ağırladım misafir ettim hep tek taraflı oldu bu durumlar ve annemin maaşı evi arabası var asla maddi manevi bir yükü olmaz hicbirimize çok düşünceli etliye sütlüye karışmayan anlaşması çok kolay biridir bugüne kadar da hicbir damadıyla bir sorunu olmamıştır Bu kadar kötü bir zamanda bunu yaşatması çok canımı yaktı ve bunca yıldır ilk defa ben de geri adım atmadım alttan almadım annemi kabul etmiyor ve bu kadar acı günümde merhamet etmiyorsa daha ayrilabilecegimizi söyledim o da karşılık olarak gerekeni yap bende bitti sözümden dönmem yazdı sonrasında tamamen sessiz kaldım olaydan 8 gün sonra 7 defa falan aradı açmadım ve ardından tekrar telefonumu açmadın bir daha yüzünü gormek istemiyorum sözünün arkasinda dur seklinde rest mesajı atti yine sessiz kaldım ama her şeye rağmen yas bayramı, ölüm bu diye bayramda benim ve ailemin yanına gelmesini bekledim gelmedi üstüne bir de 1 mayıs akşamı bana gel eşyalarını topla şeklinde mesaj attı ve bunun icinde 9 mayısa kadar süre verdi ailem gitmeden önce son kez kendini arayıp gideceğimizi haberdar etti yine aynı kafadaydı bir yıl dolunca anlaşmalı boşanırız gelsin alsin eşyasını dedi bunun uzerine babamın yas bayramının üçüncü günü 2 eniştem ve bir ablamla evlendigim sehre esyalarimi toplamaya gittim onca seyin üstüne bir de evimi topladım geldim hemen ertesi gün ailesi de kendi de beni engelledi her yerden tüm dugun kına söz nişan resimlerini sildi şimdi kızları ekliyor sosyal medyadan ve biz hala evliyiz şuanda inanilmaz bir boşluktayım çok büyük bir hayal kırıklığı yaşadım o kadar kendilerini haklı goruyorki karşı taraf aklım almıyor ve tüm herkesten saklıyorlar şuan da durumları bense psikologa gitmeye başladım çok kötü bir durumdayım bugunumde bunu yaşayanı affetseydim kendime saygım kalmazdı ama bir yandan da yaşanmışlık çok fazla ve çok yalniz hissediyorum şuan hem babasızlık hem bir anda değişen hayatım hepsini kabullenmek cok zor geliyor. Doğru mu yapıyorum baska ne yapabilirim bilmiyorum ...

Genişletmek için tıkla...

ydgns .!.:

Tez zamanda seni de kapının önüne koymalari dileğiyle kes sesini bak işine

Genişletmek için tıkla...

Ruhum Buruk .!.:

Çok üzgün kanadın kolun kırık seni çok iyi anlıyorum.Ama eşin anneni o şekil kabul etmek istemeyebilir.Bastan böyle konuşup ters yapsaydı inan haklıydın ama senin baban öldü annen yalnız kaldı o sen gibi ağaçtan düşmedi ki anlayamaz.Bu durumda seni yalnız bırakıp elini tutmayan adamı hayatında tutma çok haklısın ama nasıl ki biz kb kple yaşamaya mecbur değilsek onlarda değil olaya böyle bakalım.Basin sağolsun bittim deme yeniden sana da Bahar olacak evet için buruk olacak ama olacak

Genişletmek için tıkla...

Ruhum Buruk .!.:

Çok üzgün kanadın kolun kırık seni çok iyi anlıyorum.Ama eşin anneni o şekil kabul etmek istemeyebilir.Bastan böyle konuşup ters yapsaydı inan haklıydın ama senin baban öldü annen yalnız kaldı o sen gibi ağaçtan düşmedi ki anlayamaz.Bu durumda seni yalnız bırakıp elini tutmayan adamı hayatında tutma çok haklısın ama nasıl ki biz kb kple yaşamaya mecbur değilsek onlarda değil olaya böyle bakalım.Basin sağolsun bittim deme yeniden sana da Bahar olacak evet için buruk olacak ama olacak

Genişletmek için tıkla...

ydgns .!.:

Merhabalar. Şuanda çok kötü bir dönem geçiriyorum ve kafam çok karışık belki birilerinden fikir almak iyi olur düşüncesiyle buraya yazmaya karar verdim. Babam 4 yıldır kanser hastasıydı, ben 7 yıllık ilişkim olan kişiyle 11 aylık evliyim dışarıya gelin gittim ve benim düğünümden sonra kötüleşmeye başladı çok zor günler geçirdik organ yetmezliğine girdi son dönemleri hem onun için hem bizim için çok ağır geçti ve 8 Nisan da babamı kaybettim. Bu esnada eşim 26 günlük askerdeydi ve son günlerinde de cenazesinde de bulunamadı sadece telefondan görüşüyorduk. Biz 3 kız kardeşiz, ben en küçükleriyim ablalarım evli çocuklu onlar da dışarda yaşıyorlar ve bizim tüm akrabalarımız farklı illerdeler bu durumda annem babamdan sonra tek başına kaldı biz de acımız daha çok taze olduğu için ilk yıl annemizin belirli araliklarla bizlerin yanında kalmasına karar verdik tek çıkar yolu buydu bizim ona onun bize ihtiyacı vardı bu süreçte çünkü hem öncesi hem kaybetme süreci çok kötüydü çok zor günler geçirmiştik ilk benim yanıma gelecekti 1 bucuk ay falan kalmasını istiyordum sonra diğer ablamin yanina gececekti ve en azından ilk zamanları bu şekilde atlatacaktık. Ben bu durumu babamın kaybettikten 3 gün sonra eşimle paylaştım ve geriye çok sert bir tepki aldım 1-2 haftadan fazla misafir edemeyecegini ev ev üstüne olmayacağını asla rahat edemeyeceğini söyledi ve çok kötü bir üslupla bana rest çekti ve hiç geri adım atmadı. Benim evliliğim boyunca ne annem ne babam ne ailemden kimse evime gelmemişti babam bir kere bile evime gelemeden vefat etti bense onun ailesini akrabalarını defalarca ağırladım misafir ettim hep tek taraflı oldu bu durumlar ve annemin maaşı evi arabası var asla maddi manevi bir yükü olmaz hicbirimize çok düşünceli etliye sütlüye karışmayan anlaşması çok kolay biridir bugüne kadar da hicbir damadıyla bir sorunu olmamıştır Bu kadar kötü bir zamanda bunu yaşatması çok canımı yaktı ve bunca yıldır ilk defa ben de geri adım atmadım alttan almadım annemi kabul etmiyor ve bu kadar acı günümde merhamet etmiyorsa daha ayrilabilecegimizi söyledim o da karşılık olarak gerekeni yap bende bitti sözümden dönmem yazdı sonrasında tamamen sessiz kaldım olaydan 8 gün sonra 7 defa falan aradı açmadım ve ardından tekrar telefonumu açmadın bir daha yüzünü gormek istemiyorum sözünün arkasinda dur seklinde rest mesajı atti yine sessiz kaldım ama her şeye rağmen yas bayramı, ölüm bu diye bayramda benim ve ailemin yanına gelmesini bekledim gelmedi üstüne bir de 1 mayıs akşamı bana gel eşyalarını topla şeklinde mesaj attı ve bunun icinde 9 mayısa kadar süre verdi ailem gitmeden önce son kez kendini arayıp gideceğimizi haberdar etti yine aynı kafadaydı bir yıl dolunca anlaşmalı boşanırız gelsin alsin eşyasını dedi bunun uzerine babamın yas bayramının üçüncü günü 2 eniştem ve bir ablamla evlendigim sehre esyalarimi toplamaya gittim onca seyin üstüne bir de evimi topladım geldim hemen ertesi gün ailesi de kendi de beni engelledi her yerden tüm dugun kına söz nişan resimlerini sildi şimdi kızları ekliyor sosyal medyadan ve biz hala evliyiz şuanda inanilmaz bir boşluktayım çok büyük bir hayal kırıklığı yaşadım o kadar kendilerini haklı goruyorki karşı taraf aklım almıyor ve tüm herkesten saklıyorlar şuan da durumları bense psikologa gitmeye başladım çok kötü bir durumdayım bugunumde bunu yaşayanı affetseydim kendime saygım kalmazdı ama bir yandan da yaşanmışlık çok fazla ve çok yalniz hissediyorum şuan hem babasızlık hem bir anda değişen hayatım hepsini kabullenmek cok zor geliyor. Doğru mu yapıyorum baska ne yapabilirim bilmiyorum ...

Genişletmek için tıkla...

ydgns .!.:

Benim takıldıgım mevzu annemi istememesinden ziyade üslubu ve zamanlaması zaten hani istemesen bile bi cekinirsin bunu o sekilde dile getirmeye dersin ki bunu yüz yüze konusuruz ya da önce diger ablana gitsin sonra bize gelsin ya da daha kırmaktan korkar bir uslupla daha uygun sekilde konusulurdu ve zor gunumde yanımda olurdu rest çekip suskunluğa burunmezdi ben sahsen istemesem bile bunu oyle bir gunde dile getiremem ya da onun hatrına katlanırım ki katlandım da bir cok sacmasapan adete vs karşımdakinden de bekledigim buydu zoruma giden beni bu sürece iten şey annemden cok beni yalniz bırakması bayramda gelmemesi acıma olan saygısızlığı

Genişletmek için tıkla...

Findikkurdu85 .!.:

Öncelikle başınız sağolsun babacığınız nur içinde yatsın InşAllah
Siz doğru olanı yaptınız eşiniz vicdan yoksunu bencil pisliğin tekiymiş.
Anne baba bulunmaz ama eş zibil gibi siz daha iyilerine layıksınız.
Mutlaka mahkeme için delil toplayın rabbim yardımcınız olsun.

Genişletmek için tıkla...

winnithepuu .!.:

Bence iyi olmuş böyle bitmesi gerekiyormuş ileride özlemezsiniz en azından.Merhamet çok önemli ve ciddi bir konudur.Belki eşinizden aylarca annenizle yaşamasını beklemezdik ama bu kadar büyük tepkiler de hiç olmamış.Önce ablanlarda kalsın biraz toparlasın sonra ufak ufak bizimle kalır da bir seçenekti ama bahaneymiş demek ki bu kadar net ve keskin olunabildiğine göre.Devam etmeyin zaten böyle biriyle, bir kadın boşanmaya nasıl karar verdiğini şöyle açıklamıştı, “Çocuklarım hastalanıp gece fenalaştığında eşim uyumak istediğini söylemiş iki hasta çocuğumu da hastaneye ben tek başıma götürdüğüm gece karar vermiştim” demişti.Bakın burada da başka tür bir merhamet giriyor işin içine, işte siz de eşiniz tarafından yalnız bırakılacaktınız muhtemelen.Uzatmadan bitmesi hayırlı gibi, başınız sağolsun.

Genişletmek için tıkla...