Babamı kanserden kaybettim

sonbaharlikahve .!.:

Babamı geçen hafta akciğer kanserinden kaybettim.
Bundan 8 ay önce son evrede teşhis edildi.
Tedavilere cevap vermedi.
Ağrıları çok şiddetliydi ve içtiği suyu bile kusuyordu.
En son yattığı serviste helallik istedim ve el salladım. Maviş gözleri aklımdan çıkmıyor.
Ölüm acılarını dindirdi ama bizim yüreğimize düşen acı nasıl dinecek?
Günlük hayatta kendimi meşguliyetlere veriyorum ama aniden durup ağlıyorum.
En çok canımı yakan onu canlı kanlı görememek.
Ruhu hissediyor biliyorum.
Babacığım seni çok seviyorum..

Benim gibi süreçlerden geçen dostlar siz nasıl buna alışarak devam edebildiniz?

Genişletmek için tıkla...

1dogasever .!.:

Başınız saolsun Allah sabır versin mekanı cennet günahları af olsun bizde geçtiğimiz günlerde arkadaşımın çocuğunu kaybettik. Aklıma kardeşimin öldüğü gün geldi. Annemin çığlık çığlığa ağlamaları. Ben en son kardeşim için ne zaman ağladım hatırlamıyorum, annem ve babam nasıl dayandılar annem her namazdan sonra dua eder. Sizde dua edip sürece ayak uydurarak alışacaksınız. Allah rahmet eylesin Mekanı cennet olsun

Genişletmek için tıkla...

atom bombasi .!.:

Allah rahmet eylesin, kardeşinizin ve ark çocuğunun ne hastalıkları vardı?

Genişletmek için tıkla...

sonbaharlikahve .!.:

Babamı geçen hafta akciğer kanserinden kaybettim.
Bundan 8 ay önce son evrede teşhis edildi.
Tedavilere cevap vermedi.
Ağrıları çok şiddetliydi ve içtiği suyu bile kusuyordu.
En son yattığı serviste helallik istedim ve el salladım. Maviş gözleri aklımdan çıkmıyor.
Ölüm acılarını dindirdi ama bizim yüreğimize düşen acı nasıl dinecek?
Günlük hayatta kendimi meşguliyetlere veriyorum ama aniden durup ağlıyorum.
En çok canımı yakan onu canlı kanlı görememek.
Ruhu hissediyor biliyorum.
Babacığım seni çok seviyorum..

Benim gibi süreçlerden geçen dostlar siz nasıl buna alışarak devam edebildiniz?

Genişletmek için tıkla...

sonbaharlikahve .!.:

Babamı geçen hafta akciğer kanserinden kaybettim.
Bundan 8 ay önce son evrede teşhis edildi.
Tedavilere cevap vermedi.
Ağrıları çok şiddetliydi ve içtiği suyu bile kusuyordu.
En son yattığı serviste helallik istedim ve el salladım. Maviş gözleri aklımdan çıkmıyor.
Ölüm acılarını dindirdi ama bizim yüreğimize düşen acı nasıl dinecek?
Günlük hayatta kendimi meşguliyetlere veriyorum ama aniden durup ağlıyorum.
En çok canımı yakan onu canlı kanlı görememek.
Ruhu hissediyor biliyorum.
Babacığım seni çok seviyorum..

Benim gibi süreçlerden geçen dostlar siz nasıl buna alışarak devam edebildiniz?

Genişletmek için tıkla...

andromeda-80 .!.:

Başınız sağ olsun. Allah babanızın yattığı yerde huzur versin, mekanı cennet olsun inşallah.

Ben babamı 18 yaşında aniden bir kalp krizi sonucu kaybettim. Babasının prensesi her kız gibi çok yıkıldım ama kendimi bırakacak tek bir anım bile olmadı ne yazık ki. Ertesi gün ÖSS’ye ( o zamanki üniversite sınavı) girecektim ve sonrasında babamın cenazesine yetişecektim. Girdim o sınava. Çünkü babam hastanede yatarken son konuşmamızda sen hiçbir şeyi düşünme kızım, sınavına gir ve kazan demişti. Ben de öyle yaptım. Ama babam gittikten sonraki süreç o günden çok daha zordu. Evde asılı duran paltosuna bakamadım. Bir gün önce yediği yer elmasının kabukları tabakta duruyordu ama onu soyan eller gitmişti. ( Hala yer elması yiyemem bu sebeple) Çamaşır sepetinde kirlileri vardı ama onu giyen adam gitmişti. Hayrattan tatlı su doldurulurdu eskiden bizim memlekette. Çeşme suları çok kireçli olduğu için tat vermezdi. Babam bir gün önce hayrattan bidona su doldurmuş getirmiş, içmek için. Bidonla su evde duruyor ama babam yok. Kapının önünde ayakkabıları var ama babam yok. Bu gibi şeyler çok canımı acıtmıştı. Ama izler silindikçe, yokluğu evi kapladıkça daha az düşünür oluyorsunuz. Bilinçli bir şekilde onu düşünmek aradan geçen 27 seneye rağmen hala zor, hala acı verici. Ama günlük telaşlara kapılınca her zaman düşünemiyorsunuz doğal olarak. Zaman izleri sildikçe sizin de acınız azalacak. Emin olduğum tek şey bu. Size sabırlar diliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Ysmnzgr .!.:

Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun babanızın.
çok üzüldüm sürecinizi tahmin ediyorum ne kadar zor olduğunu sizi anlıyorum.
Bende annemi 4 sene önce kanserden kaybettim.
Mekanları cennet olsun o Özlem geçmiyor ya yaşıyorsun sonuçta hayatın akışında ama öyle anlar geliyor ki çok özlüyorsun of yanımda olsa da bir kahve içsek şimdi karşılıklı diyorum bazen şöyle bir sarılsam sonra biliyorum ki yok o duyguyu hemen bastırıyorum sağlıklı olanı ne bilmiyorum.
Ama geriye babam kaldı ona çok bağlandım bende eskiden annemi kaybetmekten çok korkardım şimdi de babamı Allah geriye kalanlara sağlık versin

Genişletmek için tıkla...

Ysmnzgr .!.:

Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun babanızın.
çok üzüldüm sürecinizi tahmin ediyorum ne kadar zor olduğunu sizi anlıyorum.
Bende annemi 4 sene önce kanserden kaybettim.
Mekanları cennet olsun o Özlem geçmiyor ya yaşıyorsun sonuçta hayatın akışında ama öyle anlar geliyor ki çok özlüyorsun of yanımda olsa da bir kahve içsek şimdi karşılıklı diyorum bazen şöyle bir sarılsam sonra biliyorum ki yok o duyguyu hemen bastırıyorum sağlıklı olanı ne bilmiyorum.
Ama geriye babam kaldı ona çok bağlandım bende eskiden annemi kaybetmekten çok korkardım şimdi de babamı Allah geriye kalanlara sağlık versin

Genişletmek için tıkla...

notwithstandin .!.:

başınız sağ olsun, huzur içinde yatsın babacığınız.

günlük hayata devam etmeniz, rutinlerinize dönmeniz sizi toparlayacaktır; arada ağlamanız, gülmeniz, dalıp gitmeniz her tepkiniz normal çünkü bu sizin yas süreciniz, içinde ne kadar kalacağınız/ne şekilde davranacağınız da size özel. kaybınızı kabul etmek, buna alışmak, bununla devam etmek daha önce her kaybınızda olduğu gibi (aklımız başımıza geldiğinden beri bir şeyleri kaybedip bununla büyüyoruz) ama daha kendini hissettirir daha izini bırakmak ister şekilde üzerinize gelerek sizi yoğun acılardan şimdiye/ana çekecek.

acınızı yaşamanız, ağlamak istediğinizde ağlamanız size iyi gelecektir; babanızla tanışmış olmanın, onun kızı olarak yetişmiş olmanın mutluluğunu arayabilirsiniz içinizde, bu koca evrende tanıştınız/yıllar geçirdiniz/o sizi karşılamıştı bebekliğinizde ve siz onu uğurladınız ebediyete, sevgiyle anacağınız bir babaya sahip olmanın mutluluğu içinizde bir yerlerde bekliyor, ağlarken bile bu mutluluğu yoklamaya çalışabilirsiniz. tekrar başınız sağ olsun, zamana yaslanın, babanızla orada tanışmıştınız ve o mevcudiyetini sürdürüyor, babanızı biliyor/düşünüyor/seviyorsunuz yani ona kendi içinizde hep sahip olacaksınız, bu yüzden güzel yaşamalı ve babanızla tanış bu hayata tanıklığı her zamanki gibi sürdürmeli, kendinize iyi bakın.

Genişletmek için tıkla...