Herkese merhaba, eşimle kaçarak evlendik. Babam eşimin ailesini kabul etmedi 4 kere haber gönderdiler araya tanıdıkları soktuk hiçbir şekilde olmadı son çare kaçtık. Ailemden uzaklaşmıştım tamamen tek çocukları abim odaklı yaşıyorlardı o evde yatardı ben çalışırdım benim paramda gözleri kalırdı vermeyince vermedi diye kavga çıkardı bu zamana kadar babamdan duymadığım küfür kalmamıştır. Babam abime salak dediğinde ayılıp bayilan krizler geçiren annem, babam bana çok afedersiniz ana bacı küfür ettiğinde onun huyu öyle napalim der beni savunmazdi bile. O yüzden kaçarken hiçbir şeyi gözüm görmedi çünkü artık gerçekten aile evi değil cinnet evi olmuştu benim için. Evden giderken de içimdekileri döktüğüm bir not bırakıp gittim. Bana sevgilerini hissettiremedikleri, hep öncelikleri oğulları olduğu beni hiçbir zaman onemsemedikleri, bir kere insan gibi karşılarına alıp bir derdin mi var diye sormadıklari, onlara çok kırgın olduguma dair buna benzer şeylerdi. Ama gelin görün ki babamin onca şeyine rağmen çok düşkündüm ve çok özlüyorum. Babamda abimde bütün akrabalara onun düğününe gideriz sileriz ederiz vs gibi konusmus. Abim eşime defalarca hakaret içerikli mesajlar attı o öyle yapinca biz aileme karşı adım atamadik çünkü ikimizde biliyorduk ki annem babam barışmak istese bile abim onlara engel olup dolduruyordu. Annem ve abim memlekete gitmişler ertesi gün babam akrabalara rüyasinda beni kötü gördüğünü nasıl olduğumu durumumu vs sormuş. Aylarca sormayan adam abim uzaklaşınca direkt soruşturmaya başlamış. Bir aklım hazir babam tekken ara konuş özlediğini söyle en azindan bir adım atmış olursun diyor diğer aklım ağır kötü konusursa tepe takla olursun diyor elim kolum bağlanmış gibi hissediyorum. Çoğunuz yaşça benden büyük yaşanmışlığı benden fazla ne yapmalıyım nasıl bir yol izlemeliyim?